Οι άνθρωποι αναρωτιούνται πώς πρέπει να
είναι, τι πρέπει να κάνουν για να γεμίσουν από αγάπη. Η απάντηση
βρίσκεται μόνο σε μια λέξη: τίποτα. Η σωστή διαδικασία είναι να ξεχάσεις
ό,τι νομίζεις οτι πρέπει να είσαι, και να επιτρέψεις στην αληθινή σου
φύση να ανέβει με ηρεμία στην επιφάνεια.
Η αλήθεια είναι οτι δεν υπάρχει καμία
διαφορά ανάμεσα σε σένα και τον Θεό. Όπως ακριβώς και σε μια λίμνη, μετά
από την ανατάραξη του λασπώδους βυθού της, τα νερά γίνονται πάλι
διάφανα.
Δεν υπάρχει τίποτα που χρειάζεται να
κάνεις. Μόνο να είσαι. Για να θρέψεις την ψυχή σου πρέπει να αφεθείς, να
εμπιστευτείς την ύπαρξή σου. Όταν όμως αναφέρομαι στην τροφή της ψυχής,
οι άνθρωποι ρωτούν: ‘πώς γίνεται αυτό; Με διαλογισμό; Με τον χορό, με
την προσφορά στους άλλους ανθρώπους;’.
Η απάντηση είναι ναι, αν όλα αυτά
τρέφουν το πνεύμα σας και σας επιτρέπουν να ξεπεράσετε την αγωνία σας
για την εξωτερική σας εικόνα. Όμως, η πραγματική ευτυχία έρχεται μόνο
όταν η καρδιά μας είναι ανοιχτή. Όπως ισχύει και το ανάποδο: Η
μεγαλύτερη δυστυχία προέρχεται από τη συνεχή κι ατέρμονη επιθυμία.
