Άνθρωπε σταγόνα... Δεν είσαι μόνος σε τούτο τον ωκεανό

Άνθρωπε σταγόνα… δεν είσαι μόνος σε τούτο τον ωκεανό…
Έχει μια πλάνη τόση να στέκεσαι αγέρωχος στο κύμα, στον αφρό.

Τα χέρια σου να αγγίξουν τον έρωτα ζητούν
σαν αδάμας ασκάλιστος σκαρπέλο δε κρατούν…

Άνθρωπε ανήμπορε… στη μοίρα σε πετούν,
Φως που ποθείς σου έκλεψαν και σου έβαλαν σταυρό.

Μα εσύ θαρρείς και η πίστη σου δεν έβαλαν μυαλό
αντάρτες ξεσηκώθηκαν επάνω στο βουνό.

Άνθρωπε τ’ όνειρο σε γέλασε ή γέλασες μ’ αυτό
Κανείς δε γνώρισε ποτέ τ’ αγρίμι το θεριό.

Λεβάντα τώρα φύτρωσε στον κήπο των ευχών
και το θυμάρι ξόρκισε το φόβο των δειλών.

Άνθρωπε… Στύλωσε τα πόδια σου στο ύψος της καρδιάς.
και τη ζωή κατάματα πάντοτε να κοιτάς.

Χτύπα το χέρι σου γερά…. στα μάρμαρα τα κρύα
και άμε στην ανηφοριά και στη σωστή πορεία…

Συγγραφέας Τάσος Βακφάρης

Ο Τάσος Βακφάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα την άνοιξη του 1984. Εργάζεται ως αναπληρωτής σε σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής με εξατομικευμένα προγράμματα υποστήριξης και φροντίδας παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Τον Ιούλιο του 2018 απέσπασε το τρίτο βραβείο στον έβδομο παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης που υλοποιήθηκε από τον πολιτιστικό-κοινωνικό φορέα "Αμφικτυονία Ελληνισμού" με θέμα, ο απανταχού ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες.        Εναλλακτική   Δράση