Κβαντική Φυσική και Πνευματικές Αλήθειες...

Κβαντική Φυσική και Πνευματικές Αλήθειες...

Αν και άργησα αρκετά αυτή τη φορά... Θαρώ πως είναι ότι πιο όμορφο για το ξεκίνημα μιας Νέας Χρονιάς το κείμενο που ακολουθεί.  

 Χρόνια τώρα υποστήριζα αυτή την απίστευτη μα τόσο αληθινή διάσταση των πραγμάτων> ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ μας... 

Όσο απίστευτη και ακατανόητη κι αν μοιάζει αρχικά... ταυτόχρονα είναι απελευθερωτική! 

Είναι σίγουρα πιο εύκολο να προβάλουμε τις αιτίες της δυστυχίας μας στους άλλους, μα ο μόνος τρόπος για την αλλαγή, αλλά και την ελευθερία είναι να αναλάβουμε την πλήρη ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω, αλλά προ πάντων μέσα μας...

Αξίζει να είμαστε ΣΥΝ/Δημιουργοί κι όχι κομπάρσοι της ζωής μας!

Φέτος.. ας αναλάβουμε πίσω το μερίδιο ευθύνης που μας αντιστοιχεί κι ας κάνουμε λίγο πιο όμορφο αυτό που βιώνουμε :) Καλή και δημιουργική Χρονιά σε όλους μας!

Ακολουθεί το κείμενο που αναλύει περιεκτικά τις διαστάσεις αυτής της αλήθειας...

Διαβάστε το... στοχαστείτε... κι αλλάξτε ότι μπορείτε εντός σας για να το δείτε και γύρω σας να συμβαίνει!!!

Νομίζω ότι μπορώ να πω με σιγουριά ότι κανείς δεν καταλαβαίνει κβαντική μηχανική.
– Ρίτσαρντ Φεϋνμαν -

Αυτοί που δεν παθαίνουν σοκ, όταν ακούν για πρώτη φορά σχετικά με την κβαντική θεωρία δεν είναι δυνατόν να την έχουν καταλάβει
– Νιλς Μπορ
(Βραβείο Νόμπελ 1922 για την δομή του Ατόμου)

Εδώ και τριάντα χρόνια ορισμένοι επιστήμονες έχουν συνειδητοποιήσει και δηλώσει με διάφορους τρόπους πως οι ανακαλύψεις της κβαντικής φυσικής ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με τις αρχαίες πνευματικές διδασκαλίες – ειδικά αυτές της Ελλάδας και της Ινδίας.

Κινούμενο Ερωτηματικό

Κινούμενο Ερωτηματικό

Όλες οι αληθινές πνευματικές διδασκαλίες αναπόφευκτα οδηγούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο ερώτημα «ποιος είμαι;», το απόλυτο ερώτημα για κάθε άνθρωπο.  Ό,τι και να πει κανείς, όσες απαντήσεις και να δώσει, πάντα παραμένει κάτι που δεν μπορεί να συμπεριληφθεί, στη σφαίρα του αναπάντητου, του αγνώστου. Δε είναι υπερβολή να πούμε, ότι η ελπίδα απέναντι στην κρίση που βιώνουμε, έγκειται στο όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι αληθινά να νιώσουν την ανάγκη να αναρωτηθούν βαθιά για τη ζωή τους. Γιατί δουλεύω, γιατί διασκεδάζω, τι σκοπό εξυπηρετούν όλα αυτά που κάνω; Γιατί εντέλει ζω; Ποιο το νόημα της ζωής; Ποιος στο καλό τέλος πάντων είμαι εγώ που τα σκέφτεται όλα αυτά;

Είναι ανάγκη ο σοβαρός εσωτερικός αναζητητής να μεταμορφωθεί σε ένα κινούμενο ερωτηματικό. Είναι ανάγκη ο νευραλγικός και ανίδεος εαυτός μας να ρωτάει πιο είναι το νόημα των συμβόλων που αναδύονται από τα βάθη του κι όχι απλώς να τα παρακολουθεί χωρίς να τα καταλαβαίνει. Είναι ανάγκη να γίνεται ένας διάλογος ανάμεσα στο συνειδητό και στο ασυνείδητο. Όσο το συνειδητό δεν ρωτάει, δεν μπορεί το ασυνείδητο να απαντήσει, εξηγώντας, και δεν υπάρχει καμιά σχέση ανάμεσα στα δύο. Τότε το ασυνείδητο κλείνει την πόρτα στο ανάξιο συνειδητό και το εξορίζει. Και καλά αν το συνειδητό νιώσει τι έχασε κι αρχίσει να αναζητεί το ασυνείδητο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το συνειδητό μένει αποκομμένο, δεν ψάχνει και το ασυνείδητο συνεχίζει να υποφέρει και να ζητάει τον λυτρωτή του.