Δεν έχω χρόνο για άλλο ρούφηγμα...

Δεν έχω χρόνο για άλλο ρούφηγμα...

Λέω τώρα, τέρμα στα βαμπιράκια... 
Δεν θα τους κάνω το χατίρι. Δεν θα τους προσφέρω την ενέργεια μου για να φορτίσουν τις μπαταρίες της μιζέριας τους. 

Έχω βαρεθεί τους ανθρώπους που κλαίνε, πονάνε και βαλτώνουν μονάχα για να εισπράξουν προσοχή, μονάχα για να ρουφήξουν ενέργεια...  

Έχω βαρεθεί αυτά τα ¨ανθρωποειδή¨ γιατί ουσιαστικά δεν επιθυμούν την αλλαγή. Μόνο να κλαίγονται και να μιζεριάζουν θέλουν. 

Δεν ακούνε τίποτα από αυτά που τους λες γιατί τα αυτιά τους, το μυαλό τους είναι γεμάτο. Το μόνο που ακούνε γιατί επαναλαμβάνεται συνεχόμενα σαν cd μέσα στο κεφάλι τους είναι τα: εγώ ο δύσμοιρος, πόσο με αδικεί η ζωή, κανείς δεν με αγαπάει... μπούρου μπούρου, μπούρου μπούρου....

Δεν αντέχουν να είναι ήλιοι που ακτινοβολούν αλλά παραμένουν ετερόφωτοι αστεροειδής που τρέφονται από τους πραγματικούς ¨ήλιους¨.