Το πιο σημαντικό πτυχίο είναι εκείνο που σου δίνει η ζωή.
Πάντα στην αναμονή για το πτυχίο και πάντα μετεξεταστέος…
Κυλούν
οι μέρες, οι στιγμές… έρχονται και φεύγουν οι αγάπες, οι έρωτες, οι
ευκαιρίες να ζήσεις… κι εσύ εκεί, κολλημένος στο μάθημα της προδοσίας…
της εγκατάλειψης… της απόρριψης, της ανημπόριας…
Άλλοτε
θυμώνεις και φωνάζεις, άλλοτε κλαις και λυπάσαι τον εαυτό σου, άλλοτε
βυθίζεσαι στην πίκρα σου, άλλοτε κυνηγάς ψεύτικες ευκαιρίες για να
προδώσεις κι εσύ αυτούς τους ¨άτιμους¨… να τους πληγώσεις… ανεξάρτητα αν
δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε πλήγωσαν… ας δουν και άλλοι με τη
σειρά τους πόσο βαθιά χώνει το μαχαίρι ο πόνος…
Υπάρχουν φορές που σε ακινητοποιεί η θλίψη σου… και μένεις, να περιμένεις…
