Η σκέψη παράγει χημικά στοιχεία στον οργανισμό

Η σκέψη παράγει χημικά στοιχεία στον οργανισμό

Ο μέσος άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να καταλάβει ότι η σκέψη παράγει ορισμένα χημικά στοιχεία στον οργανισμό. Οι άνθρωποι τρώνε και αφομοιώνουν τις τροφές, και, συνεπώς, χρησιμοποιούνται τα χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για το σώμα τους. Σε ένα άλλο επίπεδο, η σκέψη παράγει στοιχεία στη νοητική σφαίρα.

Εάν οι νοητικές ή συναισθηματικές πράξεις δεν παρέχουν ορισμένα στοιχεία στην αύρα, τότε το σώμα δεν αφομοιώνει τα ίδια στοιχεία από τις τροφές ή τις βιταμίνες που λαμβάνει. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ο σίδηρος λείπει από την αύρα, το σώμα δεν θα αφομοιώνει σίδηρο από τις τροφές, και αν εισαχθεί στο σώμα τεχνητά μέσω χαπιών ή ενέσεων, το σώμα είτε θα τον αποβάλλει ή θα δημιουργηθούν διαταραχές.

Υπάρχουν συναισθήματα που καταναλώνουν ορισμένα στοιχεία από το σώμα. Υπάρχουν συναισθήματα που παράγουν τα ίδια στοιχεία. Το ίδιο ισχύει και για τις σκέψεις. Μέσω ορισμένων τρόπων σκέψης, κάποιος συσσωρεύει, ας πούμε, κάλιο. Μέσω άλλων τρόπων σκέψης, το κάλιο καταναλώνεται και εξαντλείται από το σώμα.

Η χημεία των σωμάτων του μέσου ανθρώπου παράγεται στα αιθερικά-αστρικά κέντρα. Σε προχωρημένα ανθρώπινα όντα, παράγεται κυρίως στα νοητικά κέντρα και στα στρώματα της συνειδητότητας.

ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Κάρμα-Εσωτερισμός

O Mακρόκοσμος ( το Σύμπαν )

              Και

Ο Μικρόκοσμος (ο άνθρωπος)

Δεν υπάρχει  σχεδόν  κανείς που  να μην έχει υποσυνείδητες  αναλαμπές  για την ουράνια καταγωγή του .διότι πως αλλιώς  δικαιολογείται  ακόμα  κι εκείνος  που δηλώνει  άθεος , σε μία δύσκολη  στιγμή του  να στρέφει  τις ελπίδες  του  στην βοήθεια  μιας «αόριστης»  ή «αόρατης» δύναμης ;

Οι  περισσότεροι άνθρωποι  όμως  μπερδεύονται  στην προσπάθειά τους  να κατανοήσουν  το μηχανισμό  εκείνων  των δυνάμεων  που επηρεάζουν  και κατά συνέπεια ,διαμορφώνουν  τη ζωή τους ,από τη γέννηση  μέχρι το θάνατό τους .

Θεωρώ λοιπόν σκόπιμο να ξεκινήσω  από τις δυνάμεις  που ενεργούν  μέσα από τον άνθρωπο και  μετά να αναφερθώ  στις δυνάμεις  που βρίσκονται  έξω από αυτόν , διότι η λογική  υπαγορεύει  ότι «προέχουν τα του οίκου μας».

Yπό αυτήν την έννοια , ο άνθρωπος  θα πρέπει  να ασχοληθεί  κατά πρώτον  με τη γήινη  φύση του  και βέβαια  με την αναζήτηση  της θέσης του(καλής-κακής) μέσα στην ίδια τη φύση , διότι αυτή είναι η μοιραία δύναμη που διευθύνει  όλα όσα  αντιλαμβάνεται  ο άνθρωπος  από το τελευταίο  πετραδάκι  μέχρι  τον Hλιο, το Φεγγάρι , ακόμα και τις  σταγόνες της βροχής.

Ας ξεκινήσουμε από τον Ήλιο