Χριστιανικός Μυστικισμός / Η Καρδιακή Προσευχή
Τελικά, Ποιος Γνωρίζει τον Θεό; Ο Ιωάννης είναι κατηγορηματικός σε αυτό. Τον Θεό δεν Τον Γνωρίζει κανένας – παρά μόνο Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό, που «Αναδύεται» από τους Κόλπους του Πατέρα, που έχει «Βιωματική Εμπειρία» του Πατέρα, Αυτός που «Είναι Ένα» με τον Θεό. Στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι ποικιλίες της Εμπειρίας του Θεού αλλά υποδεικνύουν την Ίδια Κατάσταση: Να Ζούμε Εν Θεώ.
Και τι είναι «Αυτό» που μας Αποκαλύπτει Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό; Στην προκειμένη περίπτωση ο Ιησούς; Ότι Υπάρχει Μόνο Μία Πραγματικότητα που Αποκαλύπτεται στο Βάθος της Ύπαρξης κάθε όντος, όταν αυτό στρέφει την συνειδητότητά του προς τα Έσω, πέρα από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα και δραστηριότητες. Η Ίδια η Ουσία κάθε όντος, στο Απέραντο Βάθος της είναι η Θεϊκή Δύναμη, η Θεία Ενέργεια, η Θεϊκή Δραστηριότητα που είναι ταυτόσημη με την Αληθινή Ζωή, με την Αιώνια Ζωή.
Τελικά, Τι Είναι Θεός; Και κατ’ επέκταση τι Είναι η Θεϊκή Ενέργεια που Υποστηρίζει κάθε ύπαρξη μέσα στην Δημιουργία; Τι Είναι το Βάθος του Όντος, η Αληθινή Ουσία κάθε ύπαρξης; Τι είμαστε εμείς πραγματικά; Τι είναι ο καθένας μας; Είμαστε Θεϊκή Ενέργεια, Συνειδητότητα Χωρίς Όρια, Όρους, Περιορισμούς, Έξω από κάθε Δημιουργία, Χώρο και Χρόνο, που ταυτόχρονα «εκδηλώνεται» μέσα στην Δημιουργία κι έχει εμπειρία της ζωής μέσα στον χρόνο, μέσα στον κόσμο των φαινομένων.
Η Συνειδητότητα Είναι Μία και κάθε Συνειδητότητα (κάθε ύπαρξη) είναι Αυτή η Μία Συνειδητότητα. Η «Διαφοροποίηση» από την Μία Συνειδητότητα, που δημιουργεί την Πολλαπλότητα, τις ατομικότητες, την ατομικότητα, δεν είναι παρά ένας «επιφανειακός περιορισμός» της Συνειδητότητας, στα όρια μιας μεροληπτικής «θέσης» μέσα στην ύπαρξη.
