ΟΤΑΝ…

ΟΤΑΝ…

*Όταν ακούη κάποιος από τηλεοπτικό παράθυρο γνωστό καθηγητή να ζητάη «συγνώμη για την καθαρεύουσα», επειδή ελλείψει «δημοτικιάς» λέξεως αναγκάσθηκε να χρησιμοποιήση την λέξι «εμφιλοχωρεί»….

*Όταν φοβάται κάποιος να πή ότι αγαπάει και μελετά τα Αρχαία κείμενα για να μη χαρακτηρισθή αρχαιόπληκτος, ειδωλολάτρης ή ύποπτος για υφέρποντα φασισμό, σωβινισμό, εθνικισμό, κτλ.

*Όταν η αναφορά στους προγόνους μας, ακόμη και της πρόσφατης περιόδου της ιστορίας μας, γίνεται αντικείμενο αντιπαραθέσεων σε δημόσιες συζητήσεις και τηλεοπτικές φιέστες…..

*Όταν αποκόπτωνται φράσεις ή λέξεις από τα ΑΡΧΑΙΑ κείμενα της Αρχαίας Γραμματείας μας για να υπερασπιστούν κάποιοι γνωστοί γυρολόγοι των καναλιών τελείως αντίθετες θέσεις απ’ αυτές που εκτίθενται σ’ αυτά, όχι από ΑΓΝΟΙΑ αλλά με συνειδητή προσπάθεια ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΩΣ της Αλήθειας, με θύματα όσους δεν γνωρίζουν τα κείμενα…

*Όταν συμβαίνουν όλα αυτά και πολλά άλλα, τι κάνεις;

Έλληνα ενδιαφέρεσαι μόνος σου για να μάθεις την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Κανένας δεν θα σου πή την αλήθεια αν δεν ενδιαφερθείς ΕΣΥ να την μάθεις….

Ψάξε, Διάβασε, και σίγουρα θα μάθεις την αλήθεια, αυτή που σου Κρύβουν εδώ και 2 χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον….         πηγή     ΕΝΝΕΑ   ΕΤΗ   ΦΩΤΟΣ

Μεγάλη Τεσσαρακοστή-πορεία του ανθρώπου στην κλίμακα των αρετών

Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη, συγγραφέα της «Κλίμακος», ψήγματα χρυσού:
Εγκρατής, είναι αυτός που ζει μέσα στους πειρασμούς, στις παγίδες και στους θορύβους του κόσμου και αγωνίζεται με όλη του τη δύναμη να μιμηθεί τη ζωή εκείνων που είναι απαλλαγμένοι από αυτούς τους θορύβους. Στους αρχάριους, οι πτώσεις σε σαρκικά αμαρτήματα συμβαίνουν από την απόλαυση των φαγητών. Στους μεσαίους από την υπερηφάνεια. Σε εκείνους, δε, που πλησιάζουν προς την τελειότητα, αποκλειστικά εξαιτίας της κατακρίσεως. Μην παίρνεις θάρρος και νομίζεις ότι λόγω τής εγκρατείας σου θα σωθείς από την πτώση. Κάποιος, ο Σατανάς, χωρίς να τρώει τίποτα έπεσε από τον ουρανό!
Η υπερηφάνεια, για ξένα πράγματα, είναι ντροπή. Η χειρότερη ανοησία, είναι το να καυχώνται οι άνθρωποι για κάποια χαρίσματα που πήραν από τον Θεό. Όσα κατορθώματα έκαναν πριν από τη γέννησή τους, για αυτά μονάχα να υπερηφανεύονται. Γιατί, όσα συνέβησαν έπειτα από τη γέννησή τους, τους τα δώρισε ο Θεός. Τίποτε δεν μπορεί να ωφελήσει περισσότερο από το ταπεινό και ειλικρινές ήθος και τον καθαρό λόγο.
Η προσευχή, ως προς την ποιότητά της, είναι ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, συμφιλίωση με Αυτόν, μητέρα και θυγατέρα των δακρύων, καθώς, επίσης, και συγχώρεση των αμαρτημάτων, γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς, τοίχος που προστατεύει από τις θλίψεις, έργο των Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, εργασία που δεν τελειώνει, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, τροφή της ψυχής, φωτισμός νου, πέλεκυς που χτυπά την απόγνωση, απόδειξη της ελπίδας, διάλυση της λύπης, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, μείωση του θυμού, καθρέπτης της πνευματικής προόδου, φανέρωση των μέτρων, δήλωση της πνευματικής κατάστασης, αποκάλυψη των μελλοντικών πραγμάτων