Η Προσδοκία, η ελπίδα, οι αναπολήσεις, οι ονειροπολήσεις,
η ενασχόληση με πράγματα που χαμηλώνουν τις δονήσεις
και οι αρνητικές σκέψεις είναι οι κύριοι λόγοι
που δεν ζεις τη ζωή που θέλεις να ζεις
Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Κωνσταντίνος Σμιξιώτης Μάθε γιατί δεν ζεις τη ζωή που θέλεις να ζειςΟι άνθρωποι αναρωτιόνται συχνά γιατί δε ζουν τη ζωή που θέλουν. Παρόλο που κατά καιρούς, έστω κι αποσπασματικά, έχουμε αναλύσει τα κρίσιμα σημεία (δες Λυχνάρι του Αλαντίν) τα οποία ελάχιστοι προσέχουν κι εργάζονται μ αυτά, θα κάνουμε μια ακόμη προσπάθεια ενθύμησης μέσα από αυτό το κείμενο προς αυτή τη κατεύθυνση, επειδή πάντα θα είναι επίκαιρο.
Υπάρχουν κάποιες αρχές που διέπουν την υλοποίηση μιας ιδέας, είτε αυτή είναι ένας τρόπος ζωής είτε η υλοποίηση ενός σχεδίου. Το θέμα είναι κατά πόσο κάποιος γνωρίζει τις αρχές αυτές και τα δεύτερο πόσο εργάζεται πάνω σ’ αυτές. Ήδη ξεκινήσαμε με δυο παράγοντες: Γνώση και προσπάθεια.
Η γνώση δεν είναι δύσκολο να αποκτηθεί, για την ακρίβεια εν πολλοίς το σύμπαν βρίθει από αυτήν. Εν τάχει θα ονομάσω μερικές αρχές αυτής της γνώσης. Όραμα, επιθυμία, δύναμη θέλησης, σταθερότητα, συγκέντρωση του νου-εστίαση, θετική σκέψη-συναίσθημα, πίστη-εμπιστοσύνη στο σκοπό. Στον αντίποδα καλό θα είναι να αποφεύγονται τα εξής: Προσδοκία, ελπίδα, αναπολήσεις, ονειροπολήσεις, ενασχόληση με πράγματα που χαμηλώνουν τις δονήσεις, αρνητικές σκέψεις.

Θα εξηγήσω, εν τάχει –πάλι- τους λόγους αποφυγής των παραπάνω. Οι προσδοκίες είναι επικίνδυνες γιατί μπορεί να ανατραπούν, κι αυτό παρόλο που είναι φυσικό σε μια πορεία, μπορεί να απογοητεύσει τον άνθρωπο και να τον αποσυντονίσει. Ακόμη κι οι μεγάλες θετικές προσδοκίες μπορεί να γίνουν παγίδα