Ευδαίμονες
οι απαλλαγμένοι από ψεύτικες
κατασκευασμένες ανάγκες. Όσοι καλλιεργούν πνεύμα και ψυχή. Όσοι δραπετεύουν και
χάνονται σε έναν υπέροχο κόσμο, αυτόν της μαγείας της αναζήτησης.
Όσοι δεν
ικανοποιούνται και δεν καλύπτονται από τα κάθε είδους δογματικά στερεότυπα που μας
έμαθαν να τα δεχόμαστε ως αληθή και μοναδικά… που δεν συμφωνούν με το «έτσι τα
βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε». Όσα βρήκαμε είναι όλα σωστά…; Μήπως κάποια θα μπορούσαν να είναι αλλιώς; Και
πως θα μπορούσε να είναι αυτό το αλλιώς;
Είναι πανέμορφος
ο κόσμος της αναζήτησης.
Ευδαίμονες
όσοι έχουν αρωγό την θεά περιέργεια που έμβλημα της έχει την λέξη «γιατί». Όπως
οι Ιεροί μας πρόγονοι, οι γεννήτορες του γήινου πολιτισμού, που με την λέξη «γιατί»,
έδωσαν λογικές και επιστημονικές απαντήσεις σε ότι παρατηρούσαν και σε ότι τους
προβλημάτιζε, έτσι και τα σημερινά ανήσυχα πνεύματα δεν μηρυκάζουν έτοιμη τροφή…
Διαβάζουν και συγχρόνως μελετούν. Εξετάζουν με λογική και με κριτική σκέψη.
Μόνο το
διάβασμα οδηγεί στην γνώση. Αν γνωρίζει κανείς άλλον τρόπο να μου τον πει. Όμως
η γνώση μόνη της δεν αρκεί. Μαζί με την γνώση και την καλλιέργεια της Φιλοσοφίας,
οδηγούμαστε στο ευ ζήν.
Δεν
φιλοσοφεί κανείς παπαγαλίζοντας αναμασώντας και επαναλαμβάνοντας άλλων
φιλοσοφίες. Φιλοσοφία είναι η μελέτη και η εφαρμογή της στην καθημερινότητα, στην
πράξη. Η Φιλοσοφία είναι τρόπος ζωής.
Γι αυτό
χρησιμοποίησα πιο πάνω την λέξη ευδαίμονες και απέφυγα την λέξη «τυχεροί». Αλλοίμονο
αν αφήναμε την ζωή μας στα χέρια της τύχης. Ούτε την λέξη ευτυχισμένοι θα
χρησιμοποιούσα ποτέ. Τι είναι ευτυχία; Ευτυχία σημαίνει καλή τύχη. Αλλά ότι
συμβαίνει κατά τύχη, είναι πρόσκαιρο. Ξαναλέω,
αλλοίμονο αν αφήναμε την ζωή μας να την καθοδηγεί η τύχη.
Η ευδαιμονία
δεν είναι τυχαίο γεγονός. Για να κατακτηθεί θέλει αγώνα και όταν κατακτηθεί πλέον
γίνεται τρόπος ζωής. Δεν σε εγκαταλείπει πια γιατί πηγάζει από το είναι σου,
από τον εσωτερικό σου κόσμο και βρίσκεσαι σε μόνιμη σύνδεση με τον Ανώτερο
Εαυτό.
