Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Αν κανείς ρωτήσει τους ανθρώπους γύρω του, όλοι μα όλοι θα απαντήσουν πως επιθυμούν έναν καλύτερο κόσμο... Άλλοι θα συμπληρώσουν πως αυτό απαιτεί μια μαζική επανάσταση... άλλοι πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος μετά από μια μαζική κάθαρση με μορφή κατακλυσμών, άλλοι πως αυτό θα συμβεί "αυτομάτως" με μια παρέμβαση ή τιμωρία από το Θεό... και άλλοι πως ετούτο απαιτεί μια γενική αλλαγή στον τρόπο σκέψης...

Ίσως ανάμεσα στους τελευταίους υπάρχει και η μεγαλύτερη ποσότητα αλήθειας... Διότι μόνον ο τρόπος σκέψης, ο νους ενός ανθρώπου είναι σε θέση να συλλάβει, αλλά και να προχωρήσει σε αλλαγές... Μα και αυτό δεν είναι αρκετό... Δε φτάνει ο ένας για να κάνει τη μεγάλη διαφορά... Χρειάζεται η δική του αλλαγή στην αντίληψη να μεταδοθεί, να μεταλαμπαδευτεί σε ένα κρίσιμο αριθμό ανθρώπων, που επίσης θα αρχίσουν να αλλάζουν τρόπο σκέψης και αντίληψης...

Ο νους του ανθρώπου είναι ένα θείο εργαλείο... και ετούτος είναι σε θέση να αλλάζει ολόκληρη την πραγματικότητα την οποία αντιλαμβανόμαστε ως "υπαρκτή" γύρω μας...

Ο νους δε γνωρίζει όρια, εμπόδια, περιορισμούς... Εμείς οι ίδιοι και το περιβάλλον εντός του οποίου έγινε το πρώτο "set up" της αντίληψης μας είμαστε που βάζουμε όρια στις ικανότητες του νου.

Η ωριμότητα

Η ωριμότητα

 
(…) Η ωριμότητα ενός ανθρώπου δεν είναι ζήτημα ηλικίας. Παρόλο που οι περισσότεροι από μας είμαστε ηλικιωμένοι, παιδιαρίζουμε — φοβόμαστε «τι θα πει ο κόσμος», φοβόμαστε για το αύριο και λοιπά. Όσοι είναι ηλικιωμένοι θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια, αλλά και οι νέοι θέλουν σιγουριά.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον γέρο και στον νέο. Όπως είπα, η ωριμότητα δεν έρχεται με την ηλικία. Η ωριμότητα έρχεται με την κατανόηση και δεν υπάρχει κατανόηση όσο κάνουμε φυγές από τον πόνο· και κάνουμε φυγές από τον πόνο όταν αναζητάμε παρηγοριά, όταν αναζητάμε κάποιο ιδανικό.

Η ωριμότητα, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα χρόνου, ζήτημα ηλικίας, ούτε είναι αποτέλεσμα επιρροής από το περιβάλλον. Δεν μπορείς να την αγοράσεις, ούτε μπορούν ποτέ να δημιουργήσουν τη σωστή ατμόσφαιρα γι’ αυτήν τα βιβλία, οι δάσκαλοι, οι σωτήρες — είτε είναι ένας είτε είναι πολλοί.
Η ωριμότητα δεν είναι ένας στόχος από μόνη της· εμφανίζεται χωρίς να την καλλιεργεί η σκέψη, μυστηριωδώς, χωρίς να το ξέρεις. Πρέπει να υπάρχει ωριμότητα, αυτή η ωριμότητα της ζωής· όχι η ωριμότητα που την έχει θρέψει κάποια αρρώστεια ή μια αναστάτωση, η θλίψη και η ελπίδα. Η απελπισία και η προσπάθεια δεν μπορούν να φέρουν αυτή την πλήρη ωριμότητα, αλλά πρέπει να βρεθεί εκεί χωρίς να έχει επιδιωχθεί. Γιατί σ’ αυτήν την πλήρη ωριμότητα υπάρχει λιτότητα.