Οι τρεις κανόνες

οι τρεις κανόνες

Κάποτε ένας κυνηγός κατάφερε να πιάσει ένα πουλί πολύ έξυπνο. Τόσο έξυπνο που μπορούσε να μιλά 70 διαφορετικές γλώσσες. Έτσι είπε το πουλί στον άνθρωπο: «Άσε με ελεύθερο κι εγώ θα σου διδάξω τρεις κανόνες της ζωής που θα σου φανούν πολύ χρήσιμοι».

«Πες μου τους κανόνες και θα σ’ αφήσω ελεύθερο», απάντησε ο θηρευτής.

«Πρώτα θα μου υποσχεθείς» ανταπάντησε το έξυπνο πουλί «ότι θα κρατήσεις την υπόσχεσή σου και όντως θα μ’ ελευθερώσεις».

Κι όταν ο άντρας ορκίστηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του, το πουλί είπε: «Ο πρώτος κανόνας είναι ποτέ μη μετανιώνεις για όσα συνέβησαν. Ο δεύτερος κανόνας είναι ποτέ μην πιστέψεις κάτι που καταλαβαίνεις πως είναι αδύνατο ή απίθανο να συμβεί. Ο τρίτος κανόνας είναι ποτέ μην προσπαθήσεις να πιάσεις κάτι από τη φύση του άπιαστο».

Έχοντας μιλήσει, το πουλί ζήτησε από το θηρευτή να εκπληρώσει την υπόσχεσή του, αφήνοντάς το ελεύθερο κι έτσι ο άντρας με τη σειρά του άνοιξε τα χέρια του και το άφησε να πετάξει μακρυά.

Η πιο γλυκιά λαλιά...

Υπάρχει ένα πουλί εκεί μακριά σε μέρη που μονάχα το όνειρο μας συναντά που το γλυκύτερο κελάηδημα του, ακούγεται την ώρα που πεθαίνει. Η ομορφότερη στιγμή του Χριστού είναι πάνω στο σταυρό. Και ο δρόμος που μας γνωρίζει με τις αλήθειες μέσα και έξω μας, είναι εκείνος ο σκοτεινός και λασπωμένος, που σαν λιάσει και βγει το φως, ανθίζουν τα ωραιότερα λουλούδια. Η άνοιξη περνάει πάντα μέσα από τον χειμώνα και η ανάσταση μέσα από τον σταυρό.

 π. ΛίΒυος