Το εμείς...είναι το εγώ...που γνώρισε τον εαυτό του.

Ο σκοπός του ανθρώπου πάνω στη γη είναι άραγε  να επιβάλει την ειρήνη , την δικαιοσύνη , την αφθονία, και να εξαλείψει τα σκοτάδια, την πείνα , την αδικία  και τους πολέμους.

ή να γνωρίσει τον αληθινό εαυτό του ..;

Μόνο όταν γνωρίσει ποιος είναι πραγματικά ….τότε η ειρήνη , η δικαιοσύνη, η αφθονία θα γίνουν μέρος της ζωής του.
Και όχι επειδή το επιδίωξε ή το επέβαλε.

 Είναι μια << φυσική εξέλιξη >> που  προέρχεται   από την αλλαγή της υπαρξιακής του κατάστασης.

Κοιτάζοντας την ιστορία βλέπουμε τους  μεγάλους στρατηγούς

και βασιλιάδες που βύθισαν τον κόσμο στο αίμα προσπαθώντας να επιβάλουν την δική τους γλώσσα την δική τους δικαιοσύνη και τα δικά τους πιστεύω.

Για κάποιους από αυτούς Καμαρώνουμε  κιόλας και γεμίζουμε τα βιβλία της ιστορίας χωρίς όμως να βγαίνει  ένα ουσιαστικό νόημα.  

Η κυριαρχία τους και τα επιτεύγματα τους κράτησαν λίγο , όπως και οι αυτοκρατορίες τους.

Οι θρησκείες επίσης καταλήγουν άχρηστες.

 Στο όνομα τους έχουν γίνει και γίνονται οι μεγαλύτεροι πόλεμοι και αιματοχυσίες και οι εκπρόσωποι των θρησκειών καταλήγουν να …. <<σιωπούν>> μιλώντας υποκριτικά…. για ειρήνη και αγάπη.

Έτσι όλα αυτά έχουν γίνει η  ιστορία μας, και κάθε χώρα κάθε έθνος έχει την δική του ιστορία , η οποία θα έπρεπε κάτι να μας διδάσκει  όμως εμείς παραμένουμε το ίδιο κοιμισμένοι  καμαρώνοντας  για την ..ιστορία  του χθες.

 Eχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, και τώρα σε μια εποχή απίστευτης τεχνολογικής εξέλιξης, ο άνθρωπος συνεχίζει να  πολεμά τον άνθρωπο, να ανταγωνίζεται, να μισεί, και να ζει μέσα στο δράμα .

Το μόνο που πραγματικά τελικά έχει αξία είναι η καταγεγραμμένη εμπειρία των σοφών όλου του κόσμου για την αυτογνωσία. 

αλλά με την προϋπόθεση της εφαρμογής.