Τα λάθη..

Τα λάθη..

Αχ και να ξερες ότι αυτά τα λάθη για τα οποία τόσο άσχημα ένιωσες. Αυτές οι αποτυχίες για τις οποίες θρήνησες. Και οι αμαρτίες που βάναυσα τιμώρησες τον εαυτό σου, με την εσχάτη των ποινών, ενοχή, ήταν αιτία που σήμερα λάμπει το πρόσωπο σου και το κορμί σου ευωδιάζει αρετή!! Δίχως αυτές τις κολασμένες μέρες,  δε θα μου μιλούσες τώρα από τον παράδεισο.....

π.λίβυος

Ο συναισθηματικός πόνος της απόρριψης

Οι απορρίψεις είναι οι «συναισθηματικές γρατσουνιές της καθημερινής ζωής». Όλοι μας βιώνουμε τον πόνο είτε σε μικρότερη είτε σε μεγαλύτερη ένταση ακόμα κι αν το πρόσωπο που μας απορρίπτει είναι ένας σύντροφος ή εραστής, ένας φίλος, ένας συνάδελφος, ένα αφεντικό, ένας συμμαθητής, ένας θεσμός ή ακόμη και ένας ξένος. Ο πόνος που απορρέει από αυτή την εμπειρία πάντα πονάει.

Ωστόσο, ακόμα και αν η πιο ήπιας μορφής απόρριψη μας προκαλεί ένα αίσθημα τσιμπήματος βαθιά μέσα μας, οι επαναλαμβανόμενες ή απρόσμενες απορρίψεις μπορεί να μας προκαλέσουν έναν τέτοιο συναισθηματικό πόνο που να είναι κυριολεκτικά βασανιστικός. Δεδομένου ότι ο καθένας από εμάς είναι εξοικειωμένος με τον πόνο που προκαλείται από ένα τέτοιο γεγονός, όταν βρισκόμαστε στη δίνη μιας νέας απόρριψης, περιμένουμε από τους γύρω μας να παρουσιάζουν άφθονη και αυθεντική συμπάθεια για τον πόνο μας.

Ωστόσο, συχνά απογοητευόμαστε καθώς ακόμα και κοντινά και αγαπημένα πρόσωπα σε μας δεν μπορούν να καταλάβουν ακριβώς το πόσο πονάμε, πόσο απορροφημένοι αισθανόμαστε με ό,τι συνέβη, πόσο ανίκανοι είμαστε να μιλάμε για οτιδήποτε άλλο ή πόσο αδύνατο βρίσκουμε να το αφήσουμε πίσω μας και να προχωρήσουμε.