Συνείδηση της Αλλαγής

Συνείδηση της Αλλαγής

Ταξιδεύουμε στον Χώρο και τον Χρόνο… στο Μηδέν και το Άπειρο… στο Παντού και το Πουθενά…
Και αλλάζοντας μένουμε οι ίδιοι…
Παραμένοντας ίδιοι βιώνουμε την βαθύτερη αλλαγή, μιας και κάτι στάσιμο στη Ροή του Χρόνου, μεταβάλλεται σε κάτι άλλο… σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που στάθηκε στην αρχική θέση στον Χωροχρόνο.

Όμως… η αλλαγή που συμβαίνει μέσα στην ακινησία, είναι τελείως διαφορετική από την Αλλαγή που επιφέρει η Κίνηση. Στην πρώτη αλλάζει η Πραγματικότητα και κατ’ επέκταση και ο Παρατηρητής μέσα σε Αυτήν.
Στην δεύτερη όμως… γεννιέται η Μαγεία.

Γιατί ο Παρατηρητής είναι αυτός που αλλάζει την Πραγματικότητα… και μέσα από την Αλλαγή που επιφέρει στο περιβάλλον του, αλλάζει το σημαντικότερο πράγμα…
Τον Εαυτό του…

Κίνηση και Δράση…
Ή αλλιώς…
Συνείδηση της Αλλαγής…

Ένα Νέο Έτος, δεν είναι ένας νέος χρόνος για εμάς...
είναι μια Νέα Ευκαιρία για να βρούμε τον Εαυτό μας...

Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος

nikolaswar

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Η βαρυχειμωνιά μέσα μας είναι η πιο επικίνδυνη…

Η βαρυχειμωνιά μέσα μας είναι η πιο επικίνδυνη…

Αγαπητέ άγιε Βασίλη…

Δεν σου έχω γράψει ποτέ γράμμα…

Πως θα μπορούσα άλλωστε όταν όλα γύρω μου βροντοφωνάζουν ότι είσαι ψεύτικος. Όταν ενώ ακούω δεξιά και αριστερά για την μαγεία των Χριστουγέννων, αυτό που συναντώ είναι παγωνιά και αδιαφορία… 

Συνοφρυωμένα πρόσωπα, αδιάφορα βλέμματα, σφιγμένα χείλη, παγωμένα χαμόγελα λες και το κρύο που υπάρχει γύρω μας έχει περάσει μέσα στην καρδιά τους και την έχει παγώσει. 

Όλοι τρέχουν σαν τρελοί να προλάβουν να στολίσουν το σπίτι τους, να φορέσουν τη γιορτινή στολή της καλοσύνης και να κάνουν ότι γνωρίζουν τι είναι αγάπη…

Ένα κουτάκι σπίρτα… πάρτε παρακαλώ ένα κουτάκι σπίρτα…

Αυτό τους λέω ψιθυριστά μα όλοι με προσπερνάνε γιατί η φωνή μου μόλις που ακούγεται. Στο κεφάλι τους επικρατεί τόση οχλαγωγία, τόσες δυστυχισμένες σκέψεις ουρλιάζουν στην σιωπή, κάνοντας την δική μου φωνή να γίνεται ένας αμυδρός ψίθυρος που ακούγεται αχνά τα βράδια όταν κοιμούνται…  

Πάρε ένα κουτάκι σπίρτα σε παρακαλώ, τους ψιθυρίζω… πάρε να φωτίσεις τα όνειρα σου… μήπως έτσι ανακαλύψεις το δρόμο για να συναντήσεις την χαμένη σου αθωότητα… μήπως έτσι ανακαλύψεις το δρόμο για να συναντήσεις Εμένα…