«Δεν μπορείς να ελέγξεις το είδος της κριτικής που θα έχεις αλλά μπορείς
να ελέγξεις τον τρόπο που θα αντιδράσεις…» Austin Kleon. Αισθάνομαι ότι
αυτό ακριβώς έπραξε ο άγιος Νεκτάριος. Δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο
αντέδρασε όχι απλά στην κριτική αλλά στις συκοφαντίες, δηλ, στην
παθολογική και αρρωστημένη μορφή της «κριτικής», ήταν τέτοιος που
μεταμόρφωσε μια καταφανή αδικία σε ευλογία και πηγή αγιασμού.
Ξέρετε το μυστικό των αγίων, που δυσκολευόμαστε εμείς να εφαρμόσουμε
στην ζωή μας, είναι ακριβώς αυτό, ότι δια της Χάριτος, αποδέχονταν και
μεταμόρφωναν την πληγή, το τραύμα και το άδικο της ζωής, σε δοξολογία,
ευχαριστία και δρόμο κοινωνίας με τον βαθύτερο ευατό τους και τον Θεό.
Αυτό έπραξε ο άγιος Νεκτάριος. Ίσως είναι ο περισσότερο συκοφαντημένος
άγιος της εποχής μας. Κι όμως, όλο αυτό το κακό το μεταλλάσσει σε καλό.
Πώς; Με το να μην αποδεχθεί τον σκοπό του κακού και των ανθρώπων του,
που δεν είναι άλλος από το να ακυρώσει και να ματαιώσει την ζωή μέσα
μας.
Ο κακός θέλει να σε βλέπει να υποφέρεις, να απογοητεύεσαι, να
εγκαταλείπεσαι και να φτάνεις στην απόγνωση, δηλαδή στην κόλαση. Ο κακός
χαίρεται όταν σε βλέπει να πεθαίνεις, δηλαδή να μην ζεις το δώρο της
ζωής.
