Όσα ψάχνεις, είναι μέσα σου

Απόσπασμα από το βιβλίο του δρος Robert Holden «Στροφή Στην Ευτυχία» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Ο φόβος ότι κάτι σου λείπει είναι αυτό που σε οδηγεί να ψάξεις κάπου αλλού για την ευτυχία. Κυνηγώντας το «εκεί», παραβλέπεις ό,τι είναι ήδη «εδώ». Μελετώντας το «επόμενο βήμα», χάνεις το «ιερό τώρα»“ τρέχοντας πίσω από το «περισσότερο», ξεχνάς να νιώσεις ευγνωμοσύνη γι” αυτό που υπάρχει. Ψάχνεις, αγωνίζεσαι και πασχίζεις, αλλά δε φτάνεις ποτέ, επειδή δεν μπορείς να ξεπεράσεις τη σκέψη ότι κάτι λείπει.
Μπορείς να δεις ότι όλος σου ο πόνος προέρχεται από την πεποίθηση ότι η πηγή της ευτυχίας είναι έξω από σένα; Αυτή η μία και μοναδική λαθεμένη αντίληψη — αυτός ο μικρός φόβος — είναι που θρέφει τη νοητική σου σαβούρα, τη μαθημένη σου αναξιότητα και όλες τις άλλες χαζομάρες περί «μη αρκετά καλού». Πρόσεξε πως κάθε σκέψη φόβου και έλλειψης αντιστρέφεται τη στιγμή που αποδέχεσαι ότι κάθε κομματάκι παγκόσμιας χαράς βρίσκεται ήδη στην καρδιά σου. Νιώσ” το αυτό, τώρα.
Κάθε πολιτισμός έχει τις δικές του ιερές τοποθεσίες και τα δικά του ιερά μέρη συνάθροισης. Χιλιάδες άνθρωποι ταξιδεύουν κάθε μέρα για να κάνουν ένα προσκύνημα σε μακρινά μέρη, όπως η Λούρδη, οι Μεγάλες Πυραμίδες, ο Βράχος Αιερς, το Όρος Σάστα, το Άγιο Όρος στον Άθω, τα Ιμαλάια. Αυτά τα μέρη διαθέτουν ιερή ενέργεια, λένε. Κι όμως, κανένα έδαφος δεν είναι πιο ιερό από την ανθρώπινη καρδιά — το σπίτι του έμφυτου εαυτού σου. Είσαι ιερό έδαφος. Το καταλαβαίνεις;

Απαλλαγή απο τη δυστυχία

Απαλλαγή απο τη δυστυχία

Πώς μπορώ λοιπόν να ελευθερωθώ από το βάσανο της ασυνειδησίας;

Κάνοντάς το συνειδητό. Παρατήρησε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η δυσφορία, η έλλειψη ικανοποίησης και η ένταση εμ­φανίζονται μέσα σου μέσα από τις περιττές κρίσεις, την αντίσταση σ' αυτό που υπάρχει και την άρνηση του Τώρα. Οτιδήποτε ασυνείδη­το διαλύεται όταν ρίχνεις πάνω του το λαμπερό φως της συνειδητότητας. Όταν ξέρεις πώς να διαλύεις τη συνηθισμένη ασυνειδησία, τότε το φως της παρουσίας σου ακτινοβολεί και σου είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπίζεις τη βαθιά ασυνειδησία όποτε αισθάνεσαι το βάρος της να σε τραβάει.

Ωστόσο, μπορεί να μην είναι εύκολο να επισημάνεις τη συνηθι­σμένη ασυνειδησία, επειδή είναι τόσο φυσιολογική. Απόκτησε τη συνήθεια να παρακολουθείς τη νοητική-συναισθηματική σου κατά­σταση με την αυτοπαρατήρηση. "Είμαι ήρεμος αυτή τη στιγμή;" 
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση· να την κάνεις στον εαυτό σου συχνά. Ή, μπορείς να ρωτήσεις: "Τι συμβαίνει μέσα μου αυτή τη στιγμή;" 
Δεί­χνε τουλάχιστον το ίδιο ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει μέσα σου, μ' αυτό που δείχνεις για το τι συμβαίνει έξω από σένα. Αν το μέσα είναι σωστό, το έξω θα ακολουθήσει. Η πρωταρχική πραγματικότητα είναι μέσα, η δευτερεύουσα είναι έξω.

Όμως μην απαντήσεις αμέσως σ' αυτές τις ερωτήσεις. Κατεύθυνε πρώτα την προσοχή σου προς τα μέσα. Ρίξε μια ματιά μέσα σου. Τι είδους σκέψεις παράγει ο νους σου; Τι αισθάνεσαι; Κατεύθυνε την προσοχή σου μέσα στο σώμα σου. Υπάρχει κάποια ένταση;

Μην κρίνεις ένα δέντρο ή έναν άνθρωπο από μια περίοδο της ζωής του

Πολλές φορές, αν όχι πάντα, κρίνουμε έναν άνθρωπο, παρατηρώντας τον σε μια περίοδο της ζωής του. Κι αυτό αποτελεί πάντα ένα πολύ μεγάλο λάθος. Έχουμε δει ανθρώπους που όταν ζούσαν μια εύκολη ζωή ήταν καλοί, συμπονετικοί, γενναιόδωροι. Όταν όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν γι αυτούς, τότε έγιναν άκαρδοι, επιθετικοί και ανελέητοι με τους άλλους. Το ίδιο ισχύει όμως και αντίστροφα. Σπουδαίες προσωπικότητες αναδύθηκαν όταν αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες στη ζωή τους. Ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλευρο ον και μέσα του συγκατοικεί το σκοτάδι με το φως. Ο Άνθρωπος είναι Όλα. Γι αυτό, η συμβουλή «Μην κρίνεις» παραμένει η καλύτερη συμβουλή. Ο Wayne Dyer εξάλλου είχε πει » Όταν κρίνεις τους άλλους, δεν τους χαρακτηρίζεις, χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου»
Το λαϊκό παραμύθι «Οι τέσσερις εποχές», το οποίο διαβάσαμε πρόσφατα στο eglimatologia.gr, αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που είχε τέσσερις γιους και ήθελε να τους μάθει να μην κρίνουν τα πράγματα επιπόλαια. Με αυτόν τον σκοπό, και έναν έναν, τους έστειλε να επισκεφτούν μια αχλαδιά που βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση.
Ο πρώτος γιος έφυγε τον χειμώνα, ο δεύτερος την άνοιξη, ο τρίτος το καλοκαίρι και ο μικρότερος γιος το φθινόπωρο. Όταν επέστρεψε ο τελευταίος από τους γιους του, ο άντρας τους κάλεσε όλους μαζί και τους ζήτησε να περιγράψουν τι είχαν δει.
Ο πρώτος γιος ανέφερε ότι το δέντρο ήταν φρικτό, γερμένο και στραβό. Ο δεύτερος είπε πως όχι, ήταν πηγμένο στα πράσινα μπουμπούκια και γεμάτο υποσχέσεις. Ο τρίτος γιος δε συμφώνησε και δήλωσε ότι ήταν φορτωμένο λουλούδια, ότι είχε ένα πολύ γλυκό άρωμα και ότι φαινόταν πολύ όμορφο, πράγματι, ήταν κατά τη γνώμη του ότι πιο χαριτωμένο είχε δει ποτέ. Ο τελευταίος από τους γιους διαφοροποιήθηκε από τους προηγούμενους και διαβεβαίωσε ότι η αχλαδιά ήταν ώριμη και μαραινόταν από τόσον καρπό, γεμάτη ζωή και ικανοποίηση.
Τότε ο άντρας εξήγησε στους γιους του ότι όλοι είχαν δίκιο, γιατί είχαν δει μόνο μια φάση της ζωής του δέντρου ο καθένας. Είπε και στους τέσσερις ότι δεν πρέπει να κρίνουν ένα δέντρο ή έναν άνθρωπο μόνο βλεποντάς τον σε κάποια περίοδο της ζωής του, και ότι η ουσία αυτού που ήταν, δηλαδή η ευχαρίστηση, η αγαλλίαση και η αγάπη που έρχεται με τη ζωή, μπορεί να μετρηθεί μόνο στο τέλος, όταν όλες οι εποχές έχουν ήδη περάσει.
Εναλλακτική   Δράση

Ο Θεός είναι ομορφιά

Ο Θεός είναι ομορφιά

Ο Θεός είναι ομορφιά. Όταν προσπαθείτε να είστε όμορφοι, η παρουσία Του αυξάνει μέσα σας. Ο Θεός κατοικεί στην ομορφιά. Κάντε το περιβάλλον σας όμορφο. Ακόμη και οι φυλακές μας πρέπει να είναι όμορφες, γιατί οι εγκληματίες είναι εκείνοι οι άνθρωποι που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ την ομορφιά. Δείξτε τους σπουδαία μπαλέτα, συμφωνίες, δράματα, όπερες, ταινίες, και θα αλλάξουν. Ο μεγαλύτερος μετασχηματιστής είναι η ομορφιά.

Ο Θεός είναι ομορφιά. Δεν υπάρχει ασχήμια σ 'Αυτόν. Η ασχήμια είναι τεχνητή. Είναι το αποτέλεσμα λανθασμένης σκέψης, λανθασμένων συναισθημάτων, λανθασμένων πράξεων. Είναι μια ασθένεια. Είναι μια παραμόρφωση. Αυτή δημιουργείται από τον άνθρωπο. Η ουσία της ζωής είναι η ομορφιά. Η ομορφιά είναι φως, αγάπη και δύναμη. Όλα αυτά τα τρία ενώνονται στην ομορφιά.

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να σε εκμεταλλεύονται

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να σε εκμεταλλεύονται

Osho: Οι ενοχές είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο καθένας. 
Ολόκληρο το παρελθόν της ανθρωπότητας είναι στηριγμένο στις ενοχές και κάθε γενιά συνεχίζει να μεταβιβάζει τις αρρώστιες της στη νέα. Κι αυτές συσσωρεύονται όλο και περισσότερο. Έτσι, κάθε νέα γενιά είναι όλο και πιο φορτωμένη από την προηγούμενη.

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους, για να μετατρέπουν τους ανθρώπους σε σκλάβους. Προσπάθησε να καταλάβεις το μηχανισμό. Μόνο με την κατανόηση θα μπορέσεις να ξεφύγεις.

Τι ακριβώς είναι η ενοχή;

Καταρχήν είναι επίκριση της ζωής, είναι συμπεριφορά αρνητική προς τη ζωή. Σου έχουν πει ότι κάτι είναι βασικά λάθος με τη ζωή σου. Σου έχουνε πει ότι γεννήθηκες αμαρτωλός. Σου έχουν πει ότι δεν μπορεί να βγει τίποτα καλό από τη ζωή σου - τη δίκη σου ούτε κανενός άλλου. Τίποτα εφικτό δεν είναι σε αυτή τη γη. Γι' αυτό πρέπει να βρεις έναν ελευθερωτή - το Χριστό ή τον Κρίσνα - πρέπει να βρεις έναν ελευθερωτή που να μπορεί να σε ελευθερώσει από τον εαυτό σου, που να μπορεί να σε πάει στο θεό. Η ζωή λένε, δεν αξίζει να τη ζεις, απόφυγέ την! Αν ζεις, θα βουλιάζεις όλο και περισσότερο στην αμαρτία. Και όταν αισθάνεσαι να σε τραβάει η ζωή, γεννιέται η ενοχή. Αρχίζεις να νιώθεις πως κάτι κάνεις στραβά.

Η ζωή όμως είναι πανέμορφη.

Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ.

ΤΟ «ΕΓΩ» ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ «ΕΓΩ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ».
ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ ΣΟΥ ΜΙΛΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ...ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΓΩ»....
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟ «ΕΓΩ» ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΨΑΧΝΕΣ ΠΟΤΕ...ΜΕΣΑ ΣΟΥ.
ΜΑΣΚΑΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΩΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ...ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΣ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ...ΣΟΥ ΜΙΛΑ , ΣΕ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΕΙΣ... Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ «ΕΓΩ» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΙΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ. ΕΝΑΝΤΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΜΑΤΑ , ΚΛΕΒΟΥΝ , ΒΙΑΖΟΥΝ , ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ...ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ ΤΟ «ΕΓΩ» ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΗΘΗ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ...

Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων

Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων

Η προέλευση του φόβου

Ανέφερες το φόβο ως μέρος του βασικού μας συναισθηματικού πόνου. Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων; Και ύστερα, μια κάποια ποσότητα φόβου δεν είναι απλώς μια υγιής αυτοπροστασία; Αν δε φοβόμουν τη φωτιά, μπορεί να έβαζα το χέρι μου και να καιγόμουν.

0 λόγος που δε βάζεις το χέρι σου στη φωτιά δεν είναι ο φόβος, είναι ότι ξέρεις ότι θα καείς. Δε χρειάζεσαι το φόβο για να αποφεύγεις τους περιττούς κινδύνους - χρειάζεσαι απλώς μια ελά­χιστη νοημοσύνη και κοινό νου. Για τέτοια πρακτικά ζητήματα, είναι πολύ χρήσιμο να εφαρμόζεις τα μαθήματα που έχεις ήδη πάρει στο παρελθόν. Αν τώρα κάποιος σε απειλούσε με φωτιά ή με σωματική βία, μπορεί να βίωνες κάτι σαν φόβο. Αυτό είναι ένα ενστικτώδες αποτράβηγμα από τον κίνδυνο, αλλά όχι η ψυχολογική κατάσταση του φόβου για την οποία μιλάμε εδώ. 

Η ψυχολογική κατάσταση του φό­βου δεν έχει σχέση με τον απτό και αληθινό άμεσο κίνδυνο. Εμφα­νίζεται με πολλές μορφές: ταραχή, ανησυχία, άγχος, νευρικότητα, έ­νταση, τρόμος, φοβία...

Σκέψου χαμηλά

   

Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που κάποτε συνάντησες.. όλες εκείνες οι απαντήσεις που πήρες σε κάθε ερώτηση που τόλμησες να κάνεις σε όποιον άγνωστο έτυχε να βρεθεί στο πέρασμά σου, από ένα αεροδρόμιο, σε μια άγνωστη πόλη, σε ένα τρένο εκεί στο πουθενά, στο καφέ εκείνο το καλλιτεχνικό… όλα εκείνα τα ερωτήματα που έκανες και τις απαντήσεις που πήρες όταν τις χρειαζόσουν περισσότερο από τον αέρα που ανέπνεες. Ακόμα και εκείνες που δεν πήρες με λέξεις αλλά με εικόνες, με σημάδια, με βλέμματα.
Όταν η απορία συγχρονίστηκε με το σημάδι. Ότι όλα στη ζωή υπακούνε σε άγραφους νόμους. Είναι εκεί ή εμφανίζονται στον σωστό χρόνο, με τον σωστό τρόπο. Αρκεί να κρατάς ένα ημερολόγιο και ένα μολύβι πάντα μαζί σου. Για να καταγράφεις την σπουδαιότητα του να είσαι εκεί μάρτυρας όλων των καθημερινών μικρών και ανεπαίσθητων θαυμάτων που μπορεί να βιώσει η ψυχή σου.
Πόσο σημαντικοί στάθηκαν αυτοί οι φίλοι-δεν είναι απλά γνωστοί επειδή δεν θα τους ξαναδείς-γιατί φίλοι είναι κι εκείνοι που είπαν κάτι, κάποτε στην ψυχή σου.  Αν φανταστείς πως μόνοι μας ερχόμαστε στη ζωή και μόνοι μας φευγουμε κι ότι ο χρόνος εντέλει είναι άχρονος.. άρα και οι άνθρωποι φίλοι που είτε για μια στιγμή είτε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, βρέθηκαν στο δρόμο σου και σε δίδαξαν κάτι.
Όλοι είμαστε μαθητές και δάσκαλοι. Πότε μαθητές και πότε δάσκαλοι. Κι εσύ ένας δάσκαλος στη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Κι όλα όσα έμαθες στο ταξίδι το μαθησιακό τώρα κάτσε συλλογίσου. Μείνε σιωπηλός και αφουγκράσου εκείνα τα βλέματα, τις εικόνες, τα λόγια, τα χαμόγελα που μοιράστηκες με όλους εκείνους τους φίλους δασκάλους και κάντα δημιουργία. Δημιουργησε κάτι δικό σου, μοναδικό μέσα σου χωρίς να το ξέρει κανένας. Και αγάπα, και γέλα, και μοίρασε… γιατί η ζωή είναι ένα αλισβερίσι, μια ρόδα που γυρνάει κι εκεί που κλαις θα γελάσεις, εκεί που υποφέρεις θα βρεις τη δύναμη να σηκωθείς, θα ξαναελευθερωθείς. Αρκεί να έχεις αγάπη και συγχώρεση μέσα στην καρδιά σου.

11 Ιδέες για να Διατηρήσετε τη Θετική σας Στάση

11 Ιδέες για να Διατηρήσετε τη Θετική σας Στάση

Βιταμίνη… Ψ! Από τη Λίζα, για Καλύτερη Ζωή!

Γκρινιάρης, κατσούφης, ξινός άνθρωπος;  Ευχαριστώ, δε θα πάρω!  Και όπως εσείς βλέπετε έτσι κάποιους, έτσι σας βλέπουν κι εσάς (αν είστε έτσι!).

Η θετική στάση ζωής δίνει ποιότητα στην καθημερινότητά μας, στις σχέσεις μας αλλά και μας βοηθάει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε.

Να πώς να έχουμε θετική στάση ζωής!

1. Οι λέξεις διαμορφώνουν τις σκέψεις μας

Μήπως όταν σας ρωτάνε «πώς είσαι;» απαντάτε με εκείνο το συγκαταβατικό και μίζερο «εε, ας τα λέμε καλά;».  Διαγράψτε το!  Οι λέξεις διαμορφώνουν το πώς σκεφτόμαστε και το πώς φερόμαστε!  Δοκιμάστε να αλλάξετε τη μίζερη φράση με ένα «είμαι πολύ καλά!» «σούπερ!» ή κάτι ανάλογα θετικό.  Θυμηθείτε, η ζωή είναι ωραία, παρά τις δυσκολίες της!

2. Οι σκέψεις μας καθορίζουν την πραγματικότητά μας

«Αυτό είναι δύσκολο, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου για να πετύχω» σε αντίθεση με το «Αδύνατον!  Δεν πρόκειται να τα καταφέρω ποτέ!»: σκεφτείτε κάτι που έχετε να κάνετε και αντιδράστε σε αυτό αρχικά με την πρώτη πρόταση και στη συνέχεια με τη δεύτερη.  Τι παρατηρείτε;  Ότι όταν λέτε «δεν μπορώ» το πιστεύετε και επίσης δεν κινητοποιήστε να κάνετε το οτιδήποτε.  Αντίστοιχα, όταν κανείς λέει «τα πράγματα είναι χάλια» και άλλες αντίστοιχες σκέψεις, χρωματίζει τον κόσμο του αρνητικά και δεν κάνει τίποτα για να βρει λύσεις και τρόπους διαχείρισης σε ότι είναι δύσκολο ή άσχημο.  Έτσι, όταν μας συμβαίνει κάτι, έχουμε τη δύναμη να αποφασίσουμε αν είναι κάτι που μπορούμε να το αξιοποιήσουμε και να το δούμε θετικά ή αν είναι κάτι αρνητικό.  Έτσι, ένας χωρισμός μπορεί να είναι λόγος για θρήνο και τελμάτωση ή να το δει κανείς σαν ευκαιρία να κάνει μια νέα, καλύτερη σχέση.

30 φράσεις του Paulo Coelho γεμάτες νόημα και σοφία

Ας δούμε 30 από τα πιο δημοφιλή λόγια ή αποσπάσματα του Paulo Coelho, που τον έκαναν έναν από τους πιο διάσημους και πετυχημένους συγγραφείς της εποχής μας.
1. Όταν θελήσεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν όλο θα συνωμοτήσει για να γίνει η επιθυμία σου πραγματικότητα.
2. Η ζωή είναι πάντα σε αναμονή της κατάλληλης στιγμής για τη δράση.
3. Τα πάντα στον κόσμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαφορετικές εκδηλώσεις του ίδιου πράγματος.
4. Μερικές φορές χρειάζεται να γυρίσετε όλο τον κόσμο για να καταλάβετε ότι ο θησαυρός είναι θαμμένος στο δικό σας σπίτι.
5. Ορισμένες φορές η ζωή χωρίζει δύο άτομα μόνο και μόνο για να δείξει πόσο σημαντικοί είναι ο ένας για τον άλλον.
6. Το να περιμένεις είναι το πιο δύσκολο.
7. Αν είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά , αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή φέρεις την ομορφιά μέσα σου. Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης στον οποίο ο καθένας βλέπει το είδωλό του.
8. Οι άνθρωποι λένε πίσω από την πλάτη σου ό,τι να ΄ναι και μπροστά στα μάτια σου ό,τι βολεύει.
9. Ό,τι συνέβη μια φορά μπορεί και να μη συμβεί ποτέ ξανά . Αλλά αυτό που έχει γίνει δύο φορές, σίγουρα θα γίνει και τρίτη.

Μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας

Μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας

Η διαδικασία της επαφής μας με τον εξωτερικό κόσμο αρχίζει μέσα από τη μήτρα. O τρόπος με τον οποίο η μητέρα αντιλαμβάνεται το περιβάλλον επηρεάζει και το μωρό. Τα συναισθήματα της περνάνε στον πλακούντα και από εκεί μέσω του ομφάλιου λώρου στο μωρό. 

Γεννιόμαστε και είμαστε πολύ ανοικτοί στα πάντα.

Ό,τι μάθουμε μέχρι τα τρία μας χρόνια σχηματίζουν μια δομή στην προσωπικότητά μας και πιστεύουμε ότι όλα τα πράγματα είναι έτσι. Αν βιώσουμε ένα τραύμα μέχρι τα επτά μας χρόνια, τότε αυτό μένει ενεργειακά μέσα στο σώμα μας. Μετά τα επτά έχει ήδη διαμορφωθεί η προσωπικότητα και δεν επηρεαζόμαστε τόσο πολύ από το περιβάλλον. Αν όμως συμβούν κι άλλα τραυματικά γεγονότα, τότε κι αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και βλέπουμε τον κόσμο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει βιώσει τραυματικές εμπειρίες. Και λέω ευτυχώς γιατί στην ουσία, αν αυτές τις εμπειρίες τις δούμε σαν δώρα ζωής, σαν σκαλοπάτια που θα μας βοηθήσουν στην εξέλιξή μας, τότε θα μπορέσουμε να τις μεταμορφώσουμε, να τις θεραπεύσουμε για να γίνουμε άνθρωποι ελεύθεροι και καθαροί με τον εαυτό μας.

Να είσαι προετοιμασμένος.

Να είσαι προετοιμασμένος.

Να είσαι προετοιμασμένος.
Ο δρόμος έχει αγκάθια.
Αυτά που επέτρεψες να μεγαλώσουν στον κήπο σου.
Ο δίπλα θα κοιτάξει να σε φρενάρει.
Αυτό του ζήτησες όταν του επέτρεψες να σε κρίνει.
Το μυαλό σου θα βλέπει αδιέξοδα.
Έτσι στο εκπαίδευσαν να κάνει.
Να είσαι προετοιμασμένος.
Το σπόρο των προσδοκιών σου, μην τον ξεφυτεύεις συνέχεια για να δεις αν φύτρωσε.
Και να σε πατάνε, και να χωθείς βαθιά μέσα στο χώμα, και να σκοτεινιάσει γύρω σου, μην ξεχνάς ότι μόλις φυτρώσεις, θα κατευθυνθείς προς τα ουράνια.
Να είσαι προετοιμασμένος.
Οι γύρω ζουν με το σύνηθες, με το γνωστό, με το τετριμμένο.
Θέλουν την επαναληψημότητα, την ασφάλεια, τη σιγουριά.
Και αντιδρούν σε κάθε τι το νέο.
Πρώτα το χλευάζουν, μετά το πολεμούν και στο τέλος το κάνουν τμήμα της ζωής τους.

Dimitris Nomikos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας να παρατηρεί και να εστιάζει σε οτιδήποτε θετικό!

Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας να παρατηρεί και να εστιάζει σε οτιδήποτε θετικό!

Έχει παρατηρηθεί ότι εστιάζουμε εύκολα στο αρνητικό κι ενίοτε είμαστε περισσότερο σε ετοιμότητα να σχολιάσουμε κάτι άσχημο παρά να εκφράσουμε τον θαυμασμό μας για το όμορφο. 
Το τελευταίο συνήθως γίνεται θύμα ζήλιας και πικρόχολων ψιθυριστών σχολίων. 
Έτσι μας μάθανε , έτσι τους βόλευε αλλά κάποτε πρέπει να το σταματήσουμε γιατί μας κρατά δεμένους σε χαμηλές δονήσεις κι αυτό μπορεί να είναι βολικό γι άλλους αλλά για μας είναι θανατηφόρο.
Ας δοκιμάσουμε από σήμερα κάτι διαφορετικό, να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να παρατηρεί και να εστιάζει σε οτιδήποτε θετικό μέσα στη καθημερινότητα μας.

ΕΠΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗN ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ Όχι βιαιότητα, Φιλαλήθεια, Ταπεινοφροσύνη, Αγνότητα, Σωστή διαβίωση, Ανιδιοτελής προσφορά και Πνευματικές Ασκήσεις

ΕΠΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗN ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ                                   Όχι βιαιότητα, Φιλαλήθεια, Ταπεινοφροσύνη, Αγνότητα, Σωστή διαβίωση, Ανιδιοτελής προσφορά και Πνευματικές Ασκήσεις

Για σας, τους αναζητητές της Αλήθειας

Ένας μικροσκοπικός σπόρος περιέχει μέσα στην καρδιά του μια ισχυρή βελανιδιά που μπορεί να καρποφορήσει πλήρως με κατάλληλη τροφή και προστασία. Όλα τα νεαρά και τρυφερά βλαστάρια έχουν ανάγκη από πότισμα, περιοδικό καθάρισμα από τα αγριόχορτα, λίπανση και προστα- τευτικούς φράκτες για τα προστατεύουν από τα περιπλανώμενα ζώα που βόσκουν, έτσι ώστε να μην βλαφτούν τα νεαρά βλαστάρια τους. Με την πάροδο του χρόνου το δέντρο φτάνει σε πλήρη ωριμότητα, προσφέρει σκιά και καταφύγιο στους περαστικούς και γίνεται για πολλούς μια πηγή βοήθειας, προστασίας και έμπνευσης. Ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο, ο Ιερός Σπόρος της μύησης ευδοκιμεί καλύτερα μέσα σε ένα πλούσιο και γόνιμο έδαφος που αποτελείται από υψηλές ηθικές αξίες όπως η τρυφε- ρότητα και η ευσπλαχνία. Μια θεία συγκίνηση της ψυχής του ανθρώπου, που προκαλείται από τον ζωντανό Διδάσκαλο, είναι η ευτυχισμένη αρχή για το πνευματικό ταξίδι που βρίσκεται μπροστά του. Γι’ αυτό το λόγο δίνεται η συμβουλή στους αναζητητές να κάνουν αυτοέλεγχο, που βοηθά στην ανάπτυξη πνευματικής γονιμότητας μέσα τους και στη βλάστηση της θεότητας μέχρι την πλήρη της άνθιση. Τα επτά βασικά «απαιτού- μενα» που είναι καταχωρημένα στο ημερολόγιο αυτοελέγχου βοηθούν πάρα πολύ στο να καλυφθεί ολόκληρος ο τομέας της ηθικής διαβίωσης και συντελούν σημαντικά στην επίκληση της θείας Ευσπλαχνίας. Όλα αυτά συζητούνται σε συντομία στις επόμενες σελίδες κάτω από διάφορες επικεφαλίδες.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Πολλοί άνθρωποι, τόσο άντρες όσο και γυναίκες αποφεύγουν να συνάψουν σχέσεις, γιατί κατά βάθος φοβούνται να αγαπήσουν. Είναι γεγονός πως οι περισσότερες σχέσεις στην εποχή μας έχουν σύντομη ημερομηνία λήξης με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να βιώνουν έντονα τη μοναξιά. Αρκετοί αποδίδουν τη διατάραξη και την άσχημη έκβαση των σχέσεων στην οικονομική κρίση. Και όμως δεν αποτελεί τη βαθύτερη αιτία στον κλονισμό και στη διάλυση μιας σχέσης αλλά απλά μια επιφανειακή αφορμή.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη από τη φύση τους να αγαπηθούν, ωστόσο συνήθως προβάλλουν άμυνες και ορθώνουν ψηλά τείχη για να προστατέψουν τον εαυτό τους από τα βέλη του έρωτα, αφού φοβούνται μήπως λαβωθούν.

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά σε ποιους παράγοντες οφείλεται ο φόβος για την αγάπη:

οι παιδικές πληγές και τα τραύματα καθώς και η ταυτότητα που διαμορφώσαμε: εάν κάποιος βίωσε την απόρριψη και αντιμετώπιζε μια επικριτική και απαξιωτική στάση από τους σημαντικούς ενήλικες της ζωής του και κυρίως από τους γονείς του στη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, οι αρνητικές εμπειρίες τον στιγμάτισαν και έτσι ως ενήλικας ζει με την πεποίθηση πως δεν αξίζει να νιώσει ευτυχισμένος. Έτσι, όταν εμφανίζεται στη ζωή του η αγάπη, την απωθεί προβάλοντας στις σχέσεις του τον εσωτερικό του κενό κόσμο και τις συναισθηματικές του ανασφάλειες. Το αποτέλεσμα είναι να πιστεύει σε μόνιμη βάση πως ο σύντροφός του δε νοιάζεται πραγματικά για αυτόν παρά το γεγονός πως αυτός του αποδεικνύει διαρκώς έμπρακτα πως τον αγαπά, τον σέβεται, τον κατανοεί και πιστεύει σε αυτόν.

Μήπως είσαι "εθισμένος στην αναμονή";

Μήπως είσαι "εθισμένος στην αναμονή";

Ανησυχείς; Κάνεις πολλές σκέψεις του είδους "και τι θα γίνει αν..."; 

Αυτό σημαίνει ότι είσαι ταυτισμένος με το νου σου, που προβάλλεται σε μια φανταστική μελλοντική κατάσταση και δημιουργεί φόβο. Δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσεις με επιτυχία μια τέτοια κατάσταση, επειδή δεν υπάρχει. Είναι ένα φάντασμα του νου. Μπο­ρείς να σταματήσεις αυτή την παραφροσύνη που διαβρώνει την υ­γεία και τη ζωή σου, με το να αναγνωρίσεις απλώς την παρούσα στιγμή. 

Εστίασε την προσοχή σου στην αναπνοή σου. Νιώσε τον αέ­ρα να ρέει μέσα και έξω από το σώμα σου. Νιώσε το εσώτερο ενεργειακό σου πεδίο. Το μόνο που έχεις ποτέ να αντιμετωπίσεις, να τα βγάλεις πέρα μαζί του στην πραγματική ζωή - σε αντίθεση με τις φανταστικές νοητικές προβολές - είναι ετούτη η στιγμή. Ρώτα τον εαυτό σου τι "πρόβλημα" έχεις αυτή τη στιγμή, όχι του χρόνου, αύριο ή μετά από πέντε λεπτά. Τι δεν πάει καλά με τούτη τη στιγμή; Μπορείς πάντα να τα βγάζεις πέρα με το Τώρα, αλλά δεν μπορείς ποτέ να τα βγάλεις πέρα με το μέλλον - ούτε και χρειάζε­ται. Η απάντηση, η δύναμη, η σωστή δράση ή ο ψυχολογικός πόρος θα είναι εκεί όταν τα χρειάζεσαι, όχι πριν, όχι μετά.

"Κάποια μέρα θα το καταφέρω". Μήπως ο στόχος σου απασχο­λεί τόσο πολύ την προσοχή σου, ώστε υποβιβάζεις την παρούσα στιγμή σε μέσο προς ένα σκοπό; Μήπως αφαιρεί τη χαρά από τη δράση σου; Μήπως περιμένεις να αρχίσεις να ζεις; Αν έχεις ανα­πτύξει ένα τέτοιο νοητικό πρότυπο, ανεξάρτητα από το τι πετυχαίνεις ή παίρνεις, το παρόν δε θα είναι ποτέ αρκετά καλό· το μέλλον θα φαίνεται πάντα καλύτερο. Τέλεια συνταγή για μόνιμη έλλειψη ικανο­ποίησης και πραγμάτωσης, δε συμφωνείς;

"Το πιο ουσιαστικό"

"Το πιο ουσιαστικό"

Όταν αρχίζετε να μιλάτε, παρακολουθήστε τον εαυτό σας αν λέτε το πιο ουσιαστικό ή γεμίζετε το διάστημα με σκουπίδια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι τελικά, καθώς αναρριχάστε το πνευματικό βουνό και πηγαίνετε προς την κορυφή, θα πρέπει να είστε όλο και πιο ελεύθεροι. Η αύρα μας είναι γεμάτη από συναισθήματα που δεν χρειάζονται. Υπάρχουν πολλές ανησυχίες που τρώνε τον εγκέφαλό μας. Δεν χρειάζονται. Η Διδασκαλία συμβουλεύει ότι πρέπει τελικά να απαλλαγούμε από όλα όσα δεν είναι ο Εαυτός. Πρέπει να επιλέξουμε τα πιο ουσιαστικά συναισθήματα, σκέψεις και πράξεις.

Γι' αυτό η Διδασκαλία πολλές φορές επαναλαμβάνει τη φράση, "το πιο ουσιαστικό". Τα επουσιώδη είναι σαν ζιζάνια στο δρόμο σας. Δεν σας αφήνουν να προχωρήσετε. Κρέμονται πάνω σας. Μπλοκάρουν το νου σας. Χτίζουν πολύ κάρμα γύρω σας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τελικά πρόκειται να εργαστούμε με το πιο ουσιαστικό σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Σχετιζόμαστε μεταξύ μας με επουσιώδη και τελικά γινόμαστε επουσιώδεις ο ένας για τον άλλον. Τα επουσιώδη ξοδεύουν την ενέργειά μας, το χρόνο μας και δημιουργούν κάρμα. Ο πολιτισμός μας και η κουλτούρα μας, η οικονομία μας, τα συμφέροντά μας εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να μας φορτώνουν με επουσιώδη, γιατί τα επουσιώδη φέρνουν δουλειά, φέρνουν χρήματα.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
The Art of Teaching                   elenastral

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σκλαβιά από μια ζωή γεμάτη από ενοχές.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σκλαβιά από μια ζωή γεμάτη από ενοχές.

.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σκλαβιά από μια ζωή γεμάτη από ενοχές. Ζεις μέσα σε ένα περιοριστικό κελί και πληρώνεις με το αίμα σου την κάθε ανάσα που προσπαθείς να πάρεις έξω από αυτό. Το τέρας της ενοχής καραδοκεί έξω από αυτό το κελί, είναι αδηφάγο και τρέφεται με την ενέργεια σου, τη ζωή σου.

Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με τη Λερναία Ύδρα. Κόβεις ένα κεφάλι πετάγονται αμέσως τρία. Προσπαθείς να πετάξεις μια ενοχή και παρουσιάζονται τρεις στο προσκήνιο. Η μία ενοχή δημιουργεί την άλλη και πάει λέγοντας. Γίνεσαι ενοχικός και κουβαλάς στην καρδιά σου τεράστια βουνά ενοχών και στο τέλος καταλήγεις να έχεις ενοχές απλά και μόνο γιατί έχεις ενοχές...

Και αυτό συνεχίζεται. Δεν έχει τέλος...

Καθαρίζοντας το Μυαλό

Καθαρίζοντας το Μυαλό

Ζούμε σε έναν κόσμο με πάρα πολλά ερεθίσματα, έναν κόσμο που μας βομβαρδίζει, καθημερινά, με ένα ατελείωτο ρεύμα πληροφοριών υψηλής τεχνολογίας: λέξεις-κλειδιά, διαφημιστικά μηνύματα, ήχοι, προπαγάνδα και πολιτικά μηνύματα που έχουν φτιαχτεί για να μας παγιδέψουν, να μας κρατήσουν, να μας διαμορφώσουν και να ελέγξουν την προσοχή μας, έτσι ώστε να αδειάσουν τα πορτοφόλια μας, να πάρουν τις ψήφους μας, να σιγήσουν τις εξεγερμένες φωνές μας και να μας αποκοιμίσουν με άσχετες και ασήμαντες ασχολίες.

ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ

Το μυαλό μας λειτουργεί σαν βιο-υπολογιστής που, συχνά, ασχολείται από άχρηστα προγράμματα. Για παράδειγμα, μπορεί να κάνουμε έρωτα αλλά η προσοχή μας τριγυρνάει αλλού, σκεφτόμαστε: «Έκλεισα το φούρνο;»  

Ο νους μας δεν σταματά να σκέφτεται, να αναλύει, να σχεδιάζει και να δοκιμάζει ατέλειωτα διανοητικά σενάρια για πράγματα που, μάλλον, δεν θα συμβούν ποτέ κι έτσι εναντιώνεται στην ίδια τη ζωή. Τι μπορούμε να κάνουμε;

Δημιουργική εργασία, χρήματα και αφθονία

Δημιουργική εργασία, χρήματα και αφθονία

Σου είπαν, επίσης, ότι η ζωή είναι σκοτεινή,

Και μες στην κούρασή σου επαναλαμβάνεις ο,τι ειπώθηκε από κούραση.

Και σου λέω πως η ζωή είναι, πράγματι, σκοτάδι όταν δεν υπάρχει πόθος.

Και κάθε πόθος είναι τυφλός, εκτός αν υπάρχει γνώση.

Και κάθε γνώση είναι μάταιη χωρίς εργασία.

Και κάθε εργασία είναι κενή όταν δεν υπάρχει αγάπη.

Και όταν εργάζεσαι με αγάπη, δένεις το εαυτό σου με τον εαυτό σου,

Και με κάθε άλλο και με το Θεό.

Χαλίλ Γκιμπράν 

Ο Προφήτης

Μια από τις πιο δημιουργικές ευκαιρίες για ενδυνάμωση είναι η εργασία μας. Συνήθως, συνδέουμε την εργασία με υποχρέωση. Όμως, οι εκστατικοί άνθρωποι όπως εσείς, ανακαλύπτουν πως μπο­ρούν να αγαπούν τη δουλειά που κάνουν μετατρέποντάς τη σε δημι­ουργική έκφραση αυτού που είναι οι ίδιοι. Έτσι, η δουλειά σας υπη­ρετεί εσάς, άλλους, ακόμα και τον κόσμο.

Να τι έχει πει ο Όσσο σχετικά με αυτό το θέμα: «Η ζωή ανήκει στους δημιουργικούς, γιατί η ζωή δεν είναι παρά μια μακρά, αιώνια διαδικασία κατά την οποία δημιουργείται περισσότερη ομορφιά, πε­ρισσότερη αλήθεια... μια διαδικασία δημιουργίας ανώτερων καταστά­σεων συνείδησης, μια διαδικασία στην οποία, τελικά, δημιουργούμε ένα θεό μέσα μας. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως μπορούν να εί­ναι ευτυχισμένοι χωρίς να είναι δημιουργικοί. Αυτό είναι αδύνατον, γιατί η δημιουργικότητα είναι ο μόνος τρόπος για να σχετιστούμε με την έκσταση της ύπαρξης».

Εσωτερικός κριτής, αυτή η φωνή που κάνει τη ζωή μας δύσκολη.

Εσωτερικός κριτής, αυτή η φωνή που κάνει τη ζωή μας δύσκολη.

Εσωτερικό κριτή ονομάζουμε την εσωτερική φωνή που μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Που μας ασκεί συνέχεια αρνητική κριτική και δημιουργεί τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας. Η φωνή του εσωτερικού κριτή είναι η φωνή  των γονιών και των δασκάλων μας που πολύ καλά εκπαιδευμένοι από την τελειομανή κοινωνία που ζούμε, μας ζητούσαν συνέχεια να είμαστε πρώτοι, να είμαστε οι καλύτεροι και μας συγκρίνανε συνεχώς με όλους τους άλλους γύρω μας.

Ο εσωτερικός κριτής είναι συνήθως απέναντι μας ανικανοποίητος και η φωνή του είναι πολύ αυστηρή, θυμωμένη, δυνατή και ακατάπαυστη. Έχει τόση μεγάλη δύναμη και εξουσία πάνω μας που μπορεί εύκολα να μας ρίξει μέσα σε μια ψυχολογική κόλαση και να μας βασανίζει είκοσι τέσσερεις ώρες το 24ωρο εμποδίζοντας τη δημιουργική ανάπτυξη μας. 

Η συνεχόμενη αρνητική κριτική του σταδιακά μας οδηγεί στο να έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και να νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί να κάνουμε οτιδήποτε σωστά. Αυτό μας σπρώχνει μέσα σε ένα φαύλο κύκλο προσπάθειας για αναγνώριση αλλά και αποτυχίας αφού εμείς οι ίδιοι με την αρνητικότητα μας εμποδίζουμε τη ροή της ενέργειας. 
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ότι σπέρνουμε... θερίζουμε και ότι το Σύμπαν λειτουργώντας σαν καθρέφτης μας επιστρέφει την ποιότητα των προθέσεων και των σκέψεων μας.

Τι σημαίνει να επιλέγουμε την Αυθεντικότητα;

Απόσπασμα από το βιβλίου της Brene Brown “Ευτυχώς που Δεν Είμαι Τέλειος” από τις Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Αυθεντικότητα είναι η καθημερινή πρακτική του να απαλλασσόμαστε από αυτό που νομίζουμε ότι πρέπει να είμαστε και να αγκαλιάζουμε αυτό που αληθινά είμαστε.
Τι σημαίνει να επιλέγουμε την αυθεντικότητα;
• Να καλλιεργούμε το θάρρος να είμαστε ατελείς, να θέτουμε όρια και να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είναι ευάλωτος.
• Να ασκούμε τη συμπόνια που προέρχεται από την επίγνωση ότι είμαστε όλοι φτιαγμένοι και από χαρίσματα και από αδυναμίες.
• Να θρέφουμε το είδος εκείνο της σύνδεσης και της αίσθησης ότι ανήκουμε που έρχεται μόνον όταν πιστεύουμε ότι αξίζουμε.
Για να είμαστε αυθεντικοί, χρειάζεται να ασκούμαστε στην Ολόψυχη ζωή και την αγάπη — ακόμα και όταν αυτό είναι δύσκολο, ακόμα και όταν παλεύουμε με την ντροπή και το φόβο ότι δεν είμαστε επαρκείς, και ιδιαίτερα όταν η χαρά είναι τόσο έντονη που φοβόμαστε να αφήσουμε τον εαυτό μας να τη νιώσει.
Με το να ασκούμαστε συνειδητά στην αυθεντικότητα σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές της εσωτερικής πάλης, προσκαλούμε στη ζωή μας τις ευλογίες, τη χαρά και την ευγνωμοσύνη.                              Εναλλακτική   Δράση

Γιατί δεν πρέπει να βασίζεις την ευτυχία σου στους άλλους!

Του Ανδρέα Κόλλια
Η επιθυμία του να είμαστε ευτυχισμένοι είναι συνήθως η περισσότερο κοινή φιλοδοξία της κοινωνίας μας σήμερα. Αλλά για πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα τις γυναίκες, την ικανότητά τους να αισθάνονται ευτυχισμένες την έχουν τοποθετήσει σε άλλους ανθρώπους – στην παρουσία τους, την έγκριση τους ή την ευτυχία τους. Οι ειδικοί το αποκαλούν με τον όρο «εξωτερική πηγή ελέγχου”.
Το να είναι όμως κάποιος ευτυχισμένος προέρχεται από το συναίσθημα εκείνο της βαθιάς εσωτερικής γαλήνης και της ικανοποίησης που νιώθει ο καθένας με τον εαυτό του. Αυτή η αίσθηση της προσωπικής ικανοποίησης, στην ιδανική περίπτωση, επιτυγχάνεται μέσω μιας σταθερά διαδεδομένης πεποίθησης ότι ο καθένας αποτελεί ένα αξιοπρεπές άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις προσωπικές του ηθικές αξίες”
Το να έχει κάποιος μια “Εσωτερική πηγή ελέγχου” – και να στηρίζετε αποκλειστικά στον εαυτό του για την επίτευξη της ευτυχία του – είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο όσον αφορά αυτό το ζήτημα γιατί τους δίνονται πάρα πολλά μηνύματα, από πολύ νεαρή ηλικία, για να δίνουν έμφαση και προσοχή σε εξωγενείς παράγοντες – που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση. Έτσι, αφού είναι καλά εκπαιδευμένες να επικεντρωθούν σε όλους αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες, δεν είναι εύκολο να αντέξουν αυτά τα μηνύματα και να πουν,« Ω, βέβαια, είναι η ψυχή και η προσωπικότητα μου που πραγματικά έχει σημασία». “
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Ευρωπαϊκών Σπουδών, όσοι περισσότεροι επικεντρώνονται εσωτερικά τείνουν να γίνονται καλύτεροι ηγέτες – εξαιτίας της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης που έχουν στον εαυτό τους.

Χρήστος Γιανναράς: Η αιωνιότητα ζει μέσα μας

«ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΔΟΥΛΟΙ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ της καθημερινότητας, μένουμε δούλοι στο πρόσκαιρο και εφήμερο και φθαρτό του κόσμου τούτου. Κλείνουμε όλη τη θέα της ζωής στις χωματερές εκτάσεις της ρουτίνας, γίνεται όλη η ζωή ένας παχύς χωματόδρομος που τον περνάμε έρποντας.

ΚΑΘΕ ΞΥΠΝΗΜΑ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΑΡΑΣ μέσα μας, κάθε γεύση μεθυστική του ιδιαίτερου και ξεχωριστού που υπάρχει στη ζωή, είναι μια γεύση του απόλυτου και γι’ αυτό μια γεύση αιωνιότητας.

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ στην κάθε μέρα, στην κάθε ώρα, σαν σύγκριση και σαν νοσταλγία. Ο χαμένος παράδεισος ζει μέσα μας στις στιγμές της μεγάλης χαράς, στο πλησίασμα ενός ανθρώπου, μιας αλήθειας, μιας αγάπης, μιας ομορφιάς.

ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ, αυτές που κάνουν τη δίψα μας μαρτύριο και που το νιώθουμε καθαρά πως θ’ αρκούσαν, σε μία αέναη παράταση, να μας ξεδιψάσουν για μία αιωνιότητα».

«Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΗ, ΟΧΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΓΗ, όσο ποιοτικά και ποσοτικά. Είναι τόση μόνο, όσο για να ξυπνάει μέσα μας μια βαθιά, ακόρεστη δίψα. Ό,τι γευόμαστε σε τούτη τη ζωή δεν είναι παρά αρμυρό νερό που μεγαλώνει τη δίψα μας για ένταση και διάρκεια. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να αποδώσει ό,τι ίσαμε τούτη τη στιγμή έχουμε δοκιμάσει στη ζωή: Διψάμε. Ό,τι γευτήκαμε κι ό,τι γευόμαστε είναι λίγο, ασήμαντο, μηδαμινό, μπροστά σ’ αυτό που διψάμε.

Μεταμορφώνοντας το Θυμό

Μεταμορφώνοντας το Θυμό

Απόσπασμα από το βιβλίο «το φιλί της πεταλούδας» της δέσποινας παλαμάρη

Το ζήτημα δεν είναι να πολεμήσεις το θυμό σου αλλά να τον γνωρίσεις 

«Ο άνθρωπος που γίνεται κύριος του θυμού του έχει μεγάλη δύναμη, μεγάλο σθένος. Γίνεται δυνατός, γίνεται κύριος του εαυτού του. Το ζήτημα δεν είναι να πολεμήσεις το θυμό. Το ζήτημα είναι να τον γνωρίσεις, επειδή δεν υπάρχει μεγαλύτερη ενέργεια από το να γνωρίζεις και δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία από το να πολεμάς τις ίδιες σου τις ενέργειες.

Ο άνθρωπος που πολεμάει τις ίδιες του τις ενέργειες κάνει το ίδιο λάθος με τον άνθρωπο που δέρνεται με τα ίδια του τα χέρια. Κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής. Σε αυτό το είδος της μάχης πάντα θα είσαι νικημένος».

Osho

Το πρώτο βήμα λοιπόν προς τη μεταμόρφωση είναι να εκφράσουμε το θυμό μας· όχι όμως πάνω σε κάποιον άλλον, γιατί έτσι δεν θα μπορέσουμε να τον εκφράσουμε ολοκληρωτικά. Το δεύτερο βήμα είναι να είμαστε συνειδητοί. Ο θυμός είναι όμορφος, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Είναι η πύλη για να οδηγηθούμε στην Κατανόηση, στην Αποδοχή, στη Συμπόνια και την Αγάπη.

Elizabeth Ann Morris: Η αλχημεία της πρόθεσης και της επιτυχίας

Αν είχατε την ικανότητα να μετατρέψετε ένα φθηνό μέταλλο σε χρυσό, πώς θα χρησιμοποιούσατε αυτή τη δύναμη; Τι θα αλλάζατε στη ζωή σας; Τι θα αλλάζατε στον κόσμο;
Για πολλούς αιώνες οι άνθρωποι προσπαθούσαν μάταια να ανακαλύψουν αυτή την άπιαστη συνταγή. Ωστόσο, η αλχημεία είναι στη διάθεσή μας όταν κατανοήσουμε πλήρως και αγκαλιάσουμε την υψηλότερη συνειδητότητά μας.
Συχνά περιγράφω την αλχημεία ως το ταξίδι της ανθρωπότητας από το σκοτάδι του Μεσαίωνα προς το φως της νέας Χρυσής Εποχής. Για μια ακόμη φορά απομακρυνόμαστε από τις πεποιθήσεις που βασίζονταν πάνω στη βία και επιστρέφουμε στο φως της χρυσής επίγνωσης, όπου θα λειτουργούμε με γνώμονα τον διαφωτισμό.
Δείτε λοιπόν την αλχημεία ως την επιστροφή των σκέψεων, των πεποιθήσεων, των αξιών και των πράξεών σας στην αρχική θεϊκή τους κατάσταση. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί από τον νου. Αντιθέτως, μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσα από τη μεταπήδηση σε μια υψηλότερη συνειδητότητα της ευθύνης για τον εαυτό σας, την οικογένειά σας, τη χώρα σας και, τελικά, για την εξέλιξη του πλανήτη.
Υπάρχουν πολλές αυταπάτες στη ζωή μας, οι οποίες καλύπτουν την αντίληψη του ποιοί είμαστε πραγματικά. Αν δεν τις διερευνήσουμε και δεν τις αμφισβητήσουμε, αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας. Ενστικτωδώς καταλαβαίνουμε ότι η ζωή μας δεν εκφράζει αγάπη, χαρά, έμπνευση και σοφία.
Υπάρχουν 2 βασικές πτυχές της αυταπάτης που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
• Η αυταπάτη όσον αφορά την πρόθεσή σας
• Η αυταπάτη όσον αφορά την επιτυχία σας

Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Το τέλεσμα είναι η παρουσία των απεσταλμένων στην Γη...

Η ομορφιά δεν είναι ζήτημα τελειότητας αλλά αλήθειας! 

Η αδυναμία τους να δουν τον Χριστό είναι η καταστροφή τους... 

*

"Τι θα είμαι χωρίς τον νου!"

Δεν είναι εύκολο να ζεις σαν άγγελος... Δεν είναι εύκολο να απαρνηθείς τον νου σου!

Ο νους είναι το σπίτι που έφτιαξες -και σου έφτιαξαν- για να κατοικείς! Ούτε καν διανοείσαι το Τοπίο έξω!

*

"Ήρθα να σας ελευθερώσω, τους είπα. Και τους βλέπω ελεύθερους να αποφασίζουν πού θα δεθούν! " 

Το δώρο του Θεού είναι η Αθανασία και οι άνθρωποι είναι βουτηγμένοι στον θάνατο! 

"Μια ανθρωπότητα που δεν κλείνει την πόρτα στον σατανά! Μια ανθρωπότητα που έχει χάσει τον δρόμο της..." 

Τελεσίγραφο από το Θεό

Τελεσίγραφο από το Θεό

Σας βαρέθηκα… Δεν μπορώ, δεν έχω τη διάθεση να επιμένω να θαυμάζω αυτό που ήσασταν κάποτε όταν βλέπω αυτό που έχετε γίνει... "καρικατούρες του εαυτού σας "...

Ευνουχίσατε την πραγματική σας δύναμη, καταψύξατε τα συναισθήματα σας, παγώσατε τα δάκρυα σας, βουλιάξατε στην αυτολύπησή σας και δεν σας αγγίζει τίποτε άλλο, δεν σας ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το «πόσα ευρώ θα μπουν στο σακούλι της επιβίωσής σας»… 

Ξεχάσατε πως γεννηθήκατε θεοί, φτιαγμένοι ¨καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση¨ και καταντήσατε φοβισμένα ανθρωπάκια που νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν, όλα τα ελέγχουν και όλα τα μπορούν όταν δεν μπορείτε να κάνετε το πιο απλό: να σηκώσετε τον ¨εκλεπτυσμένο¨ πισινό σας από την πολυθρόνα του βολέματος…

Δολοφονήσατε τα όνειρά σας, τον αθώο εαυτό σας γι΄αυτό και δεν αντιδράτε, δεν δακρύζετε πια, μπροστά στην κατακρεουργημένη αθωότητα που σφαδάζει και ξεψυχά μπροστά σας… 

Δολοφονήσατε την ανθρωπιά σας, τα ιδιαιτέρα χαρίσματά σας που σας έκαναν πάντα να ξεχωρίζετε μέσα απ΄ όλα τα συμπαντικά δημιουργήματά Μου…

Λιγάκι σημασία....

Λιγάκι σημασία....

Όταν ένα παιδί κάνει αταξίες τις περισσότερες φορές ζητάει να του δώσουμε λιγάκι σημασία. Ένα ενδιαφέρον. Ενήλικες ακόμη, τι ζητάμε; Το ενδιαφέρον του άλλου. Μια λέξη αγάπης, ένα βλέμμα συμπάθειας, μια αγκαλιά να σκορπίσουν οι φόβοι μας. Πολλές φορές λέμε, με παράπονο «δεν μου δίνει κανείς σημασία». Τότε μπορεί να κάνουμε τα πάντα για να ασχοληθεί κάποιος μαζί μας. Ετσι και στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το μεγάλο αμάρτημα του πλουσίου, δεν είναι ο πλούτος και μόνο, αλλα η αδιαφορία του για τον άλλο. Τελικά να το θυμάστε, ένα ενδιαφέρον θα μας σώσει και μια αδιαφορία θα μας κολάσει.                                 π.Λίβυος