By
Και ο χρόνος κυλά σαν το νερό στο ποτάμι που διαβαίνει δίχως γυρισμό.
Και οι άνθρωποι αναλώνονται μέσα στις πολλές υποχρεώσεις.
Και τα συναισθήματα μας φθείρονται μπροστά στον καθρέφτη μας.
Και οι καρδιές παύουν πια να αγαπιούνται αφού τις έπνιξε το ψέμα.
Και τα βλέμματα μας πια κοιτάζουν χαμηλά.
Η αντανάκλαση στα μάτια του συνανθρώπου, μας τύφλωσε από την θλίψη που εκπέμπει.
Και έτσι ο χρόνος μας διαπερνά δίχως ουσία, χωρίς αξίες και ιδανικά.
