Χόρχε Μπουκάι: Αν πετάξεις την μεταμφίεσή σου τι απομένει;

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι “Ο Δρόμος της Πνευματικότητας” Εκδόσεις OPERA

Σ’ένα μακρινό χωριό, κάπου στην Ανατολή, ζούσε ο πιο σπουδαίος ιερωμένος εκείνων των καιρών. Ένας άνθρωπος με μεγάλο κύρος και επιρροή, που παρέμενε απλός και διέθετε απίστευτη σοφία και σπάνια ευαισθησία.

Μια μέρα φτάνει γι αυτόν, στο μοναστήρι όπου ζούσε, μια πρόσκληση να πάει να δειπνήσει στο σπίτι του πλουσιότερου ανθρώπου της περιοχής. Ο μοναχός, που δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ από το κελί του, αποφασίζει ότι δεν μπορεί να φερθεί αγε-νώς και αποδέχεται την πρόσκληση.

Την ημέρα που είχε οριστεί για το δείπνο, παρ’ όλη την καταιγίδα που πλησίαζε, αποφασίζει να πάει με την αμαξά του στο μέγαρο του πλουσίου.
Πεντακόσια μέτρα πριν φτάσει, ένας κεραυνός τρομάζει το άλογο του και η αστραπή το κάνει να σηκωθεί στα πίσω πόδια, ρίχνοντας την άμαξα σ’ ένα χαντάκι μαζί με τον ιερωμένο.

Γκαίτε - Φάουστ

Γκαίτε - Φάουστ

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ (φον) Γκαίτε (1749-1832) γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη κληρονομώντας από τον πατέρα του τη σοβαρότητα και από τη μητέρα του την ανάγκη να φτιάχνει παραμύθια — όπως ομολογεί ο ίδιος σ ’ ένα χαριτωμένο τετράστιχο.

Η ζωή του, γεμάτη μετακινήσεις, αναζήτηση γνώσης και παθιασμένους έρωτες, καλύπτει μια κρίσιμη περίοδο στην εξέλιξη του σύγχρονου κόσμου. Η κατάληψη της Βαστίλλης τον βρήκε 39 ετών, ξυπνώντας του μια ιστορική συνείδηση που τον έκανε να πει στους φίλους του: «Από σήμερα αρχίζει μια νέα εποχή στην παγκόσμιο ιστορία, και μπορείτε να λέτε πως κι εσείς είστε μάρτυρές της». Αν και ριζωμένος στον «παλιό κόσμο», αντιμετώπισε τον επερχόμενο με πάθος και βαθιά κατανόηση. Κορυφαία φυσιογνωμία στο χώρο των γραμμάτων, δεν έπαψε ποτέ να ζωγραφίζει υπέροχα, και δεν απαρνήθηκε τη μεγάλη αγάπη του για την υποκριτική και το θέατρο, ούτε την τεράστια αρχαιομάθειά του. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν κυρίως στη βιολογία, την οπτική και την ορυκτολογία, αλλά οι πρακτικές του ενασχολήσεις κάλυψαν και την αρχιτεκτονική, τη βοτανολογία, την κηπουρική και την οικονομία. Δίκαια ονομάστηκε λοιπόν ο τελευταίος «οικουμενικός άνθρωπος».

Το έργο του, «θραύσματα μιας τεράστιας εξομολόγησης», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος, έχει την αποσπασματικότητα που αρμόζει σε μια μεγαλοφυΐα. Με τεράστιες διαφορές, υφολογικές και μορφολογικές (από τον υποκειμενισμό του κινήματος Θύελλα και Ορμή, ώς τη συνειδητή αρμονία του κλασικισμού), περιλαμβάνει ποιήματα επικά και λυρικά, θεατρικά έργα, πεζά, μικρές ιστορίες και αυτοβιογραφικές σημειώσεις, που αντανακλούν την πολύμορφη, πρωτείκή προσωπικότητά του.     πηγή  Κυανός Δράκος

Λάμψη ο αρχάγγελος Ραφαήλ! Φως!

Λάμψη ο αρχάγγελος Ραφαήλ! Φως!

Υπάρχει και ο σύντομος δρόμος: «Κλείνω τα μάτια και Σ’ ακολουθώ!» Ποιον; Εκείνον που ο ίδιος είπε ότι είναι η Οδός!

Και όταν η σκόνη του κόσμου κατακαθίσει εγώ θα είμαι πάλι κάπου με τον Θεό και θα δημιουργούμε μαζί, λέει ο Έμετ Φοξ!

Είσαι η υψηλότερη, η μεγάλη σου στιγμή! Το ίδιο και οι άλλοι!

*

Το ότι δεν πεθαίνει τίποτα δεν σημαίνει και ότι ζει!

Ο ήλιος σε ωφελεί γιατί βρίσκεται στην σωστή απόσταση από σένα! Μη ζητάς να έρθεις κοντά στον Ήλιο αν δεν είσαι αποφασισμένος να καείς, να λιώσεις μέσα του!  

Είναι όλα τόσο φανερά που γι’ αυτό δεν φαίνονται!

Στους «αγαπημένους εχθρούς»

Δεν είναι η αμαρτία σας σε ό,τι πράξατε, ούτε καν σε ό,τι συνεχίζετε να πράττετε! Γιατί μόνο τον εαυτό του μπορεί να βλάψει κανείς! Αλλά γιατί εκλογικεύσατε το άγιο! Και χωρίς αγάπη οι ίδιες λέξεις σημαίνουν άλλα πράγματα!   πηγή ΣΤΕΜΑ