Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα

Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα

Είναι ευλογία να μπορείς να δίνεις με όλο σου το είναι, να χαίρεσαι βλέποντας το χαμόγελο που ανθίζει στα χείλη κάποιου άλλου επειδή τον άκουσες, τον “είδες”, τον άγγιξες… επειδή μοιράστηκες μαζί του τον πλούτο της καρδιάς σου… 

Και κάθε φορά που δίνεις είτε υλικά είτε συναισθηματικά αγαθά να συνειδητοποιείς, ότι γίνεσαι Βασιλιάς.  Γιατί “κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα και κανένας δεν είναι πιο πλούσιος από εκείνον που τα μοιράζεται όλα”. 

Και όπως το να προσφέρεις είναι ευλογία, το ίδιο ευλογημένο είναι το να μπορείς να αφήνεσαι για να “πάρεις”, να δεχτείς, να δώσεις και στον άλλον την ευκαιρία να γίνει με τη σειρά του βασιλιάς.

Αν δυσκολεύεσαι να το κάνεις αυτό τότε έχεις παραμυθιάσει τον εαυτό σου σχετικά με το τι είναι αγάπη. Έχεις φορέσει μια αόρατη πανοπλία και προσφέρεις μέσα από τη δύναμη σου κι όχι μέσα από την αγάπη σου. 

Στο τέλος θα μας νικήσουν

Ο κόσμος αλλάζει. Οικονομικά προβλήματα, πρόσφυγες, τρομοκρατία, δελτία τρόμου στην τηλεόραση. Φαίνεται σα να βρισκόμαστε σε μια μαζική κατάθλιψη. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου θα δεις κουρασμένα πρόσωπα. Ακόμα και το «καλά είμαι» που ερχόταν αυθόρμητα και χωρίς σκέψη στην ερώτηση «Τι κάνεις;» έχει πια αλλάξει. Τη θέση του έχουν πάρει διάφορα επιφωνήματα, όπως «ε…», «α…», «χμ». Φαίνεται πραγματικά ότι ζούμε σε μια δύσκολη εποχή δίχως ελπίδα, δίχως χαρά, δίχως καλό. Σε αυτή την εποχή όμως υπάρχουν κάποιοι που αντιστέκονται. Είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι επιμένουν…
Επιμένουν να σκέφτονται θετικά
Επιμένουν να μην ξεσπούν τα νεύρα τους στους λάθος ανθρώπους
Επιμένουν να παραμένουν φίλοι, γονείς, παιδιά, σύντροφοι
Επιμένουν να βοηθούν τους άλλους

Leonard Jacobson: Δεν υπάρχει ζωή έξω από το παρόν

Leonard Jacobson: Δεν υπάρχει ζωή έξω από το παρόν

Όλοι είμαστε αφυπνισμένα όντα, όπως ήταν ο Βούδας, ο Χριστός ή ο Ραμάνα Μαχάρσι. Η διαφορά μας μ' αυτούς είναι ότι εμείς είμαστε εντελώς απορροφημένοι από τον κόσμο του νου και γι' αυτό έχουμε αποσυνδεθεί από την αλήθεια, η οποία είναι πάντα παρούσα μέσα μας.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι απορροφημένη μέσα στον κόσμο του νου. Οι άνθρωποι σκέφτονται συνέχεια. Ο μεγαλύτερος εθισμός μας είναι οι σκέψεις. Για κάποιον λόγο, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε. Ακόμα και όταν κάνουμε διαλογισμό για τριάντα χρόνια, οι σκέψεις δεν σταματούν να έρχονται. Και έρχονται απρόσκλητες, χωρίς λόγο. Αυτός ο μηχανισμός μάς κρατάει φυλακισμένους στον κόσμο του νου.

Ο κόσμος του νου είναι το παρελθόν έτσι όπως το θυμόμαστε (όχι έτσι όπως εξελίχθηκε πραγματικά) και το μέλλον έτσι όπως το φανταζόμαστε (όχι έτσι όπως θα εξελιχθεί πραγματικά). Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνει η ανθρωπότητα: ένας κόσμος πλάνης και διαχωρισμού, ενώ μέσα μας υπάρχει πάντα η επιθυμία για απελευθέρωση, αφύπνιση και ένωση με το όλο. Αυτή η επιθυμία έρχεται από την ψυχή και υπάρχει βαθιά μέσα μας, αλλά εμείς είμαστε φυλακισμένοι στον κόσμο του νου.

Η φιλοσοφία ζωής

Η φιλοσοφία ζωής

Κάθε άνθρωπος, ασυνείδητα, αναπτύσσει μια προσωπική φιλοσοφία ζωής, που τον οδηγεί, τον εμπνέει και τον κάνει να διορθώνεται με το πέρασμα του χρόνου.
Κατευθύνουμε τις μέρες μας σύμφωνα με αυτή τη φιλοσοφία, που μας χρησιμεύει για να δείξουμε στους άλλους τι άνθρωποι είμαστε.
Παίρνει ελάχιστο χρόνο να αντιληφθεί κανείς τη φιλοσοφία ζωής του άλλου.
Την καθορίζουν η ομιλία, το βλέμμα, ακόμα και η στάση του σώματος και ο αέρας του καθενός.
Δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί.

Είναι σαν το άρωμα ενός λουλουδιού: δε φαίνεται, αλλά το αντιλαμβανόμαστε στη στιγμή.
Είναι το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο των ανθρώπων που έχουν γνωρίσει την επιτυχία και είναι ευτυχείς.
Και μπορεί να ομορφύνει απορροφώντας τις ιδέες και τις εμπειρίες των άξιων ανθρώπων αυτού του κόσμου.

ΤΖΟΡΤΖ ΜΑΘΙΟΥ ΑΝΤΑΜΣ

ΤΟ ΣΚΑΦΑΝΔΡΟ ΤΟΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥ
ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ

lecturesbureau

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Τι θα πει απέτυχα και τι επέτυχα;

Τι θα πει απέτυχα και τι επέτυχα;

Τι θα πει απέτυχα και τι επέτυχα; 
Με μια απλή ετυμολογία αυτών των λέξεων που ως ρίζα έχουν κι οι δυο την λέξη «τύχη» είναι εύκολο να εννοήσουμε ότι επιτυχία είναι αυτό που κινείται επί της τύχης κι αποτυχία αυτό που έχει ξεφύγει από την οδό της τύχης.
Το πρόβλημα της εννοιολογικής αποσαφήνισης μετατοπίζεται, όπως είναι φανερό, στην ρίζα των σύνθετων λέξεων, στην τύχη. 
Τι σημαίνει όμως τύχη; 
Είναι δυνατόν να υπάρχει επίτευξη στόχου από τύχη και αστοχία από την έλλειψη αυτής; 
Αν θέλουμε να εμβαθύνουμε στο πραγματικό νόημα της λέξης «τύχη» θα πρέπει να ξεφύγουμε για λίγο, από την στερεοτυπική της απόδοση, την προκατειλημμένη σημασία που απέκτησε στο πέρασμα του χρόνου από τις κοινωνίες Τύχη δεν είναι αυτό που συνειρμικά θα θεωρούσαμε τυχαίο, το γεγονός δηλαδή που συνέβη απρόσμενα ή κατά λάθος. Αντιθέτως αν κάτι συμβεί από λάθος τότε μπορούμε να μιλήσουμε για ατυχία, όπου το γράμμα «α» είναι στερητικό της τύχης, εκεί όπου το πρόθεμα «ευ» μας δίνει ως αποτέλεσμα την λέξη «ευτυχία».

Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα....C.Jung

Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα....C.Jung

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ  PERSONA   

Για να κατανοήσουμε την προστατευτική ενέργεια των δύο γονέων, ας χρησιμοποιήσουμε την αναλογία της φωλιάς των πουλιών.

Η φωλιά των πουλιών αποτελείται από δύο μέρη:

-Το έξω στρώμα είναι σκληρό, συμπαγές, δομημένο από πιο σκληρά υλικά, κομμάτια ξύλο, πετρούλες, λάσπη κλπ., που αποτελούν ένα συγκεκριμένο οικοδόμημα που επιτρέπει στη φωλιά να αντέχει στις καιρικές συνθήκες, να είναι στερεή και ασφαλής. Μηχανισμός που φέρνει δομή στο αδόμητο.

-Το εσωτερικό στρώμα είναι πιο μαλακό, φτιαγμένο από πούπουλα κι άλλα μαλακά υλικά. Είναι το μητρικό πλαίσιο.

Το έξω είναι ο πατέρας, το μέσα η μητέρα.

Ένα παιδί μεγαλώνει και αναπτύσσεται μέσα στη μήτρα της μητέρας και εκεί προστατεύεται από τις απαιτήσεις και ιδιαιτερότητες του έξω κόσμου. Μετά τη γέννα, μέχρι να αυτονομηθεί το παιδί χρειάζεται ακόμα την προστασία της μητέρας.

Εδώ έρχεται ο πατέρας, μέσα από την καλή σχέση μεταξύ τους, να βοηθήσει το παιδί να χαλαρώσει τους δεσμούς του με την μητέρα και να αρχίσει τα δικά του βήματα στον κόσμο, να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και να αυτονομηθεί από την μητέρα. Υπό την προστασία του πατέρα το παιδί εξερευνά τον έξω κόσμο, έτσι ώστε να μην παλινδρομήσει στην ενδομήτρια εμπειρία. 

Καλύτερα γνησιότητα, κι ας είναι και «τσαλακωμένη»

Του Γιώργου Βασιλορεΐζη
Ποτέ δεν με εντυπωσίασε στους ανθρώπους η ατσαλάκωτη τελειότητα. Προτιμώ τη γνησιότητα. Κι ας υπάρχει μια ρωγμή, μια χαραμάδα στη Καρδιά. Ε και;
Ένα μεγάλο Ναι στους 'τσαλακωμένους' ήρωες της καθημερινότητας. Εμένα μου θυμίζει εκείνο το ταλαιπωρημένο κομμάτι μας, που αναζητά την επούλωση, τη θεραπεία, το Φως. Ίσως και το λόγο που βρισκόμαστε εδώ. Ένα μεγάλο Ναι στους «τσαλακωμένους» ήρωες της καθημερινότητας.
Αυτούς που δεν ξέχασαν να αγκαλιάζουνε σφιχτά,
Αυτούς που δεν ξέχασαν να γελάνε δυνατά,
Αυτούς που δεν ξέχασαν να βουρκώνουν φανερά.

Συγγραφέας Γιώργος Βασιλορεΐζης             Εναλλακτική      Δράση

Με την καρδιά μου βρήκα το μυστικό που εσείς δεν βρήκατε ακόμη με την τρομερά αναπτυγμένη σας νόηση!

Με την καρδιά μου βρήκα το μυστικό που εσείς δεν βρήκατε ακόμη με την τρομερά αναπτυγμένη σας νόηση!

Πολλοί έρχονται κοντά μου και μου παραπονιούνται για αδιαθεσίες και ψυχικές ανισορροπίες! Τους λέω: «Γιατί σταματήσατε να αγαπάτε; Αυτές οι ταραχές έρχονται επειδή καταπνίξατε την αγάπη μέσα σας! Σ

υμπιέστηκε και τα αναποδογύρισε όλα!» Η αγάπη είναι ένας τρομερός χείμαρρος που παρασύρει όλα τα φράγματα! Να είστε γενναιόδωροι, και θα σωθείτε! Να δίνετε την αγάπη σας σε όλα τα όντα!

Άιβανχοφ

*

Είναι συναρπαστική η ζωή όταν ζεις την βεβαιότητα του Θεού, την βεβαιότητα του απόλυτου καλού!
Αντιμετωπίζεις με σοφία το μικρό Τοπίο, γνωρίζοντας πως η παρένθεση της διττότητας θα κλείσει υπέρ της ζωής! 

Η αυτοκαταδίκη είναι το μεγαλύτερο λάθος! Να συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου όπως στο πιο αγαπημένο πρόσωπο! 

ΣΤΕΜΑ

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Ο Αρνητικός Διάλογος με τον Εαυτό μας

Ο Αρνητικός Διάλογος με τον Εαυτό μας

Ο σημαντικότερος τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος πληγώνει τον εαυτό του, είναι ο υποκειμενικός. Ασκεί βία στον εαυτό του μέσα από έναν αρνητικό διάλογο. Το κυριότερο σύμπτωμα του αρνητικού αυτού διαλόγου είναι το αίσθημα ότι δεν αξίζει, το αδιέξοδο και η αυτολύπηση. Με την αυτολύπηση αρνείται τη δύναμή του να δημιουργήσει κάτι περισσότερο στη ζωή του και έμμεσα θεωρεί τους άλλους υπεύθυνους γι΄αυτό, κι έτσι αποδέχεται την αδυναμία του.

 

Για παράδειγμα, όταν λυπάται τον εαυτό του, μπορεί να λέει: <<Κανείς δεν με παραδέχεται, κανείς δεν καταλαβαίνει πόσο σκληρά εργάζομαι και πόσες θυσίες κάνω>>. Με το να παραδέχεται ότι είναι <<καημένος>>, αρνείται την εσωτερική του δύναμη για να γίνει ευτυχισμένος και να καλυτερέψει τη ζωή του. Με τον τρόπο αυτό, η λύπη για τον εαυτό του είναι ένα είδος εσωτερικής εκδίκησης. Όπως η εξωτερική βία εμποδίζει κάποιον να είναι ευτυχισμένος, όταν λυπόμαστε τον εαυτό μας εμποδίζουμε την ικανότητά μας να γίνουμε ευτυχισμένοι.

Ένδον σκάπτε!

Ένδον σκάπτε!

Ένα από τα καλύτερα αποφθέγματα των σοφών προγόνων μας, μάς το χάρισε ο περίφημος Χείλων (Χίλων) ο Λακεδαιμόνιος (600 - 520 π.Χ.) , και είναι το «Ένδον σκάπτε».


Και όταν αυτό προέρχεται από έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, φρόνιμο είναι να του δίνουμε ιδιαίτερη σημασία και προσοχή.


Πραγματικά, από οποιαδήποτε σκοπιά και να το δούμε, η καλλιέργεια του ανθρώπου σε διάφορους τομείς, είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει ποιοτικά.

Η πρόοδος είναι η φυσική πορεία του ανθρώπου και αυτή καλείται ο σοφός άνθρωπος να επιδιώξει και να ακολουθήσει.


Αυτή η εξέλιξη, η βελτίωση, είναι που κάνει και την ζωή μας αξιόλογη και της δίνει ένα βαθύτερο νόημα και λόγο ύπαρξης.


Για να υπάρχει όμως αποτέλεσμα (σοδειά) θα πρέπει να προηγηθεί η καλλιέργεια (η σπορά και η φροντίδα).


Τα αγαθά αποκτούνται κατόπιν προσπάθειας.

BΓΑΛΕ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΣ

BΓΑΛΕ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΣ

   Δαμάσκου Ευαγγελία
Η διαφορετικότητα των ανθρώπων είναι αυτή που μας μαγεύει. Το γεγονός ότι είσαι διαφορετικός όμως γιατί σε φοβίζει;;;
Πόσες καθημερινές ιστορίες ακούμε που άνθρωποι απομονώθηκαν γιατί πίστευαν ότι είναι μόνοι τους; Πόσες φορές και εσύ κοίταξες περίεργα το διαφορετικό;
Ο καθένας μας κουβαλάει τα δικά του τέρατα που πρέπει να παλεύει καθημερινά. Ο καθένας μας βάζει μία μάσκα και αντιμετωπίζει την δική του καθημερινότητα.
Η μάσκα αυτή κρύβει πολλά. Χαμόγελα, ψεύτικα χαμόγελα και καμιά φορά ψεύτικες καρδιές.
Γιατί έχεις τόση ανάγκη να βάλεις αυτή την μάσκα;
Πως θα παλέψω καθημερινά για την ζωή μου;Ολοι μας μέσα μας κουβαλάμε πολλά ασήκωτα συναισθήματα. Ασήκωτα μυστικά. Περπατάς στον δρόμο και ο κόσμος κατακλύζετε από μάσκες στα πρόσωπα τους.
Και σκέφτεσαι. Είναι άραγε αληθινός ο κόσμος; Έχεις προσπαθήσει ποτέ να είσαι αληθινός; Να αφήσεις την μάσκα σπίτι σου και να δείξεις πραγματικά τι είσαι;
  Βγάλε την μάσκα σου και άφησε την σπίτι σου μία φορά και προσπάθησε να δείξεις την πραγματική σου εικόνα ή μήπως είναι αυτή που σε φοβίζει και εσένα;
Μήπως τελικά αυτή την μάσκα την φοράς και στον καθρέφτη σου;

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

Σε λίγα μόνο λεπτά 

Έχετε ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς;  Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα μικρό διάστημα, και παρατηρήστε τι θα ανακαλύψετε: Προκύπτει κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε. Σας βρίσκει κάποια δυστυχία, και νοιώθετε λύπηση για τον εαυτό σας.  Βλέπετε κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα.  Συναντιέστε με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά, και αρχίζετε να τον φθονείτε.  Αναπολείτε τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε υπερηφάνεια…. Όλη αυτή η σαπίλα:  ματαιοδοξία, σαρκική επιθυμία, λαιμαργία, ακηδία, κακία… η μία στοιβαγμένη πάνω στην άλλη, τελικά καταστρέφουν την καρδιά.  Και όλα αυτά μπορούν να διαπεράσουν την καρδιά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.  Για τον λόγο αυτό, κάποιος ασκητής που ασκούσε αυστηρό έλεγχο στον εαυτό του, είπε -πολύ σωστά- ότι «η καρδιά του ανθρώπου είναι γεμάτη από δηλητηριώδη φίδια.  Μόνο οι καρδιές των αγίων είναι απαλλαγμένες από αυτά τα φίδια: τα πάθη.»

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς            ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο αν το θέλουν οι ίδιοι!

Οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο αν το θέλουν οι ίδιοι!

Στη ζωή υπάρχουν πράγματα που αλλάζουν και κάποια που δεν αλλάζουν. Μπορείς ν’ αλλάξεις σπίτι, δουλειά, χώρα, ήπειρο. Μπορείς ν’ αλλάξεις κουρτίνες στο σπίτι σου, ρούχα, έπιπλα, χτένισμα κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Αυτό που δεν μπορείς να αλλάξεις είναι τους ανθρώπους. Ο Βολταίρος έλεγε «σκέψου πόσο δύσκολο είναι ν' αλλάξεις τον εαυτό σου και θα καταλάβεις πόσο μηδαμινές είναι οι δυνατότητές σου ν' αλλάξεις τους άλλους».

Υπάρχουν άνθρωποι παρ’ όλα αυτά που έχουν την ψευδαίσθηση πως μπορούν ν’ αλλάξουν τους άλλους. Έτσι, δημιουργούν σχέσεις, είτε φιλικές είτε ερωτικές, καταδικασμένες από την αρχή ν’ αποτύχουν.Όταν συναντήσεις έναν άνθρωπο κι αποφασίσεις ότι τον θέλεις στη ζωή σου, σημαίνει ότι τον θες έτσι όπως είναι. Αν θέλεις να τον αλλάξεις μπορείς να βρεις απ’ την αρχή κάποιον άλλον που να είναι στα μέτρα σου χωρίς να χρειάζεται επιδιορθώσεις. Παρ’ όλα αυτά δεν επιλέγεις τον κάποιον άλλο, θέλεις αυτόν, μα όχι όπως είναι αλλά όπως θα ήθελες να γίνει. Στο τέλος απογοητεύεσαι και τον βγάζεις από τη ζωή σου γιατί δεν έγινε αυτό που θέλησες εσύ να τον κάνεις και που εκείνος ποτέ δε σκέφτηκε να γίνει. Μετά σιγοτραγουδάς «δε φταις εσύ, η φαντασία μου τα φταίει που σ’ έπλασε όπως ήθελε αυτή», εξαντλημένος από την αποτυχημένη υπερπροσπάθεια  της ολικής αναδόμησης του άλλου.

Χαρά και θεραπεία

Χαρά και θεραπεία

Αυξήστε τη χαρά σας και τη χαρά των άλλων. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο. Κάθε φορά που μειώνετε τη χαρά των άλλων ανθρώπων βάζετε την υγεία σας σε κίνδυνο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις σχέσεις σας με το σύζυγό σας ή τη σύζυγο, τα παιδιά σας, το φίλο ή τη φίλη σας, τους γονείς, τους συνεργάτες, τα μέλη της εκκλησίας, κ.λπ. Προσπαθήστε να αυξήσετε τη χαρά επειδή η χαρά δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που διευκολύνει τη ροή της θεραπευτικής ενέργειας στο σώμα σας. Ένας από τους μεγάλους Δασκάλους, λέει, "Το να σας θεραπεύσουμε δεν είναι εύκολο, επειδή είστε πάντα σε κατάθλιψη και σε μελαγχολία." Αυτό δημιουργεί ένα φράγμα γύρω από το σώμα σας. Αν είστε ανταγωνιστικοί, αν είστε πάντα αρνητικοί, αν δεν έχετε τη χαρά στην καρδιά σας, χτίζετε ένα τσιμεντένιο τοίχο γύρω σας. Η θεραπευτική ενέργεια δεν μπορεί να διαπεράσει εύκολα σε σας.

Κάντε τον εαυτό σας χαρούμενο, έτσι ώστε να γίνετε δεκτικοί και αγώγιμοι σε αυτά τα ρεύματα θεραπευτικής ενέργειας. Προσπαθήστε να κάνετε τον εαυτό σας χαρούμενο και θα δείτε ότι τα πράγματα αλλάζουν στη ζωή σας. Αν φέρετε χαρά στην οικογένειά σας, θα δείτε ότι τα παιδιά και ο σύζυγός σας ή η σύζυγος θα κάνουν καλύτερα πράγματα. Η ευημερία, η υγεία και η ευτυχία θα έρθουν στο σπίτι σας.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Esoteric Science of Healing
 elenastral

Αυτοί που τα κρατάνε όλα μέσα τους για να μην πληγώσουν κανέναν

Αυτοί που τα κρατάνε όλα μέσα τους για να μην πληγώσουν κανέναν

Δεν τους αναγνωρίζεις εύκολα. Σχεδόν σε ξεγελάνε. Σε ξεγελάει το εκρηκτικό του χαρακτήρα τους, το κέφι που μονίμως τους συνοδεύει και το βροντερό τους γέλιο που κάνει τα κεφάλια να γυρνάνε προς τη μεριά τους, σ' όποιο μέρος κι αν βρίσκονται.

Είναι αυτοί που για τους εαυτούς τους είναι απαισιόδοξοι, αλλά κοινωνικοί κι εξωστρεφείς για όλους τους άλλους. Τη χαρά τους θα σ' αφήσουν να τη δεις, τη λύπη τους ποτέ. Δεν περιμένουν γενέθλια, Χριστούγεννα και καρναβάλια για να γιορτάσουν, ούτε να συμβεί κάτι συνταρακτικά όμορφο στη ζωή τους για να χαρούν.

Γιορτάζουν χωρίς λόγο κι αφορμή κάθε μέρα κι αισθάνονται τυχεροί κι ευγνώμονες, μέσα στην κάθε ατυχία τους, γιατί αναγνωρίζουν ότι οι στιγμές που βρίσκονται με τους φίλους τους και τους δικούς τους ανθρώπους είναι σύντομες και περνάνε. Προσπαθούν λοιπόν να φτιάχνουν οι ίδιοι τις καλές στιγμές και να μην αφήνουν τις συννεφιασμένες μέρες να τις επισκιάζουν.

Δε θα τους δεις ποτέ να μιζεριάζουν και να 'ναι κακόκεφοι κι αμίλητοι στην παρέα. Τις δύσκολες ώρες προτιμούν να τις περνάνε μόνοι τους. Νιώθουν ότι δε χρωστάνε οι άλλοι σε τίποτα ν' ανέχονται τη μαυρίλα και την αδιαθεσία τους, ούτε και θέλουν να γίνονται φορτικοί με τ' άλυτα, ενίοτε, θέματά τους.

Τα μόνα συμφέροντα είναι τα ομαδικά

Απόσπασμα από το βιβλίο της Ιουλίας Πιτσούλη «Ηρακλής Ο Ήρωας Μέσα Μας» Εκδόσεις Διόπτρα
Τα συμφέροντα είναι πάντα ομαδικά. Το εγώ προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο. Μας παροτρύνει να επιδιώξουμε την προσωπική μας ικανοποίηση, έστω κι αν χρειαστεί να θυσιαστούν κάποιοι άλλοι. Πρόκειται για μέγιστη πλάνη, η οποία είναι υπεύθυνη για τη δυστυχία της ανθρωπότητας. Ωστόσο, αυτή η πλάνη σπάνια γίνεται αντιληπτή εξ αιτίας της απόπειρας του εγώ να διαχωρίσει την αιτία, δηλαδή την επιδίωξη ατομικών συμφερόντων, από το αποτέλεσμα -που είναι η ενίσχυση του φόβου και του πόνου.
Υπάρχει και κάτι ακόμα το οποίο μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι τα συμφέροντα είναι ατομικά και πως ο καθένας πρέπει να προασπίζεται τα δικά του: ο αργά αναλυόμενος χρόνος. Στον κόσμο της ύλης παρουσιάζεται ένα είδος χρονοκαθυστέρησης. Μεσολαβεί κάποιο χρονικό διάστημα για να εμφανιστούν τα αποτελέσματα της σκέψης και της δράσης μας. Ακόμα και το φως των άστρων είναι «παλιό». Ξεκίνησε από την πηγή του πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που το βλέπουμε. Όλα απαιτούν κάποιο χρόνο για να εκδηλωθούν. Αυτό το φαγητό που τρώμε τώρα θέλει περίπου είκοσι λεπτά για να στείλει το σήμα του, μέσω εγκεφάλου, και να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε χορτάσει.

Έκχαρτ Τόλλε: Πώς να αντιμετωπίσουμε τις σκέψεις που δημιουργούν φόβο

Έκχαρτ Τόλλε: Πώς να αντιμετωπίσουμε τις σκέψεις που δημιουργούν φόβο

Όταν εμφανιστεί ο φόβος, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να στρέψεις την προσοχή σου σ' αυτόν για να τον αναγνωρίσεις. Μετά, η ερώτηση που πρέπει να θέσεις είναι: "Υπάρχουν κάποιες σκέψεις που συνδέονται με το φόβο;".

Μπορεί, για παράδειγμα, να προβάλλεις τον εαυτό σου στο μέλλον και να σκέφτεσαι πώς θα ελέγξεις κάποιες καταστάσεις. Μπορεί οι σκέψεις να δημιουργούν ένα φανταστικό σενάριο που να αφορά μια απώλεια, κάτι δηλαδή που δεν συμβαίνει τώρα, αλλά που μπορεί να συμβεί μελλοντικά. Πολλές φορές οι σκέψεις δημιουργούν σενάρια για καταστάσεις που μπορεί να συμβούν στο μέλλον, ενώ αυτές μπορεί να μη συμβούν ποτέ. Αλλά ακόμα και αν συμβούν, η πραγματική κατάσταση είναι πάντα πιο εύκολη να αντιμετωπιστεί. 

Η Φιλία κατά τον φιλόσοφο Αριστοτέλη

Η Φιλία κατά τον φιλόσοφο Αριστοτέλη

Χαρά Νάστου

Ελάτε ν’ ανοίξουμε μαζί το κεφάλαιο «Φιλία », την κοινωνική αρετή, όπως τη χαρακτηρίζει ο Αριστοτέλης. 

Ο Σταγειρίτης φιλόσοφος, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο φιλόσοφο της αρχαιότητας, εκτός ίσως αργότερα από τον Επίκουρο και τον Κικέρωνα, ασχολείται στο έργο του εκτενώς με τη φιλία. 

Στα "Ηθικά Νικομάχεια", τα "Ηθικά Ευδήμεια" και περιφερειακά στη "Ρητορική" και στα "Πολιτικά" του αναπτύσσει την έννοια της Φιλίας. 

Κατά τον φιλόσοφό μας, η φιλία είναι αρετή ή προϋποθέτει την αρετή.
Μολονότι, αρχικά, διστάζει να τη χαρακτηρίσει ως αρετή και πολλές φορές την προσδιορίζει ως κατάσταση, καταλήγει να τη θεωρήσει κοινωνική αρετή, γιατί αναφέρεται προς τον «έτερον», τον άλλο.

Υπάρχουν τρία είδη φιλίας, σύμφωνα με τη δική του αντίληψη:

Στο κατώτερο επίπεδο ο άνθρωπος έχει ανάγκη από «φιλίες του χρήσιμου» (δια το χρήσιμον), επειδή δεν είναι οικονομικά αυτάρκης.

Σ' ένα υψηλότερο επίπεδο δημιουργεί «φιλίες της ηδονής» (δι' ήδονήν), δηλαδή απολαμβάνει τη συντροφιά των φίλων του.

Σ' ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο δημιουργεί «φιλίες του αγαθού» (δι' αγαθό), στις οποίες ο φίλος βοηθά τον φίλο να ζήσει την καλύτερη δυνατή ζωή».

Ορισμός φιλίας

Μαγικές Σκέψεις

Μαγικές Σκέψεις

"Μη συνδέεσαι, με στοργή ή με ενδιαφέρον, με κάποιον που δεν είναι ένθερμος μελετητής της υψηλότερης ζωής, 

εκτός εάν μπορείς να κυριαρχήσεις εντελώς επάνω του και τότε ακόμη βεβαιώσου ότι τον επιβραβεύεις ή τον επικρίνεις σύμφωνα με τις αξίες του• γιατί ο ασεβής ακούει πολλές αλήθειες, αλλά δεν κατανοεί καμμία• τ' αυτιά του είναι μεγάλα, αλλά δεν έχει φρόνηση. 

Ο ασεβής περνά τη ζωή του μέσα σε ανόητα ρίσκα, παραπλανημένος από μάταιους πόθους, υπακούοντας σε φανταστικά κελεύσματα και με τα μάτια του καρφωμένα σε φανταχτερές όψεις. Μπορεί να πιστεύεις ότι ικανοποιείται με τους σκοπούς σου, αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι απορροφημένος από τις δικές του ανοησίες• ο ασεβής δεν τρέφει καμμία εκτίμηση για την αλήθεια και δεν αισθάνεται αληθινή αφοσίωση. Ο ασεβής είναι αδιάκριτος και ξεδιάντροπος• αποκαλύπτει πράγματα που θα έπρεπε να κρατούνται κρυφά και έλκεται από κτηνώδεις δυνάμεις που μπορούν να τον καταβροχθίσουν. Αυτό που παραμελεί περισσότερο απ'όλα είναι ο εαυτός του• Φέρει την αχρειότητά του ως οικόσημο, όμως αυτή αποτελεί ένα διαρκές φορτίο γι' αυτόν κι όμως δεν αναγνωρίζει πως πρόκειται για μια μόνιμη πηγή αδυναμίας. "

"Διασκέδασε τα πλήθη για να αποφύγεις να πληγωθείς, όμως ποτέ μην τους απευθύνεσαι παρά μόνο με παραβολές κι αινίγματα· αυτή ήταν πάντα η μέθοδος όλων των μεγάλων Διδασκάλων της Μαγείας και μέσα σ' αυτήν τη συμπεριφορά υπάρχει σοφία."

Το μικρό παιδί που κατοικεί μέσα στο ενήλικο σώμα μου, είμαι εγώ!

Της Μαριτίνας Συμβουλίδη
Η εξέλιξη και η ανάπτυξή μας αρχίζει από την παιδική μας ηλικία. Σαν ένα ξεχωριστό ύφασμα πάνω στο οποίο υφαίνονται πολύτιμα πετράδια και κεντήματα, οι εμπειρίες και τα βιώματά μας αφήνουν το ανεξίτηλο σημάδι τους μέσα στην ψυχή μας.
Μέσα από τα μάτια του μικρού παιδιού ο κόσμος δείχνει μεγάλος και ολοκαίνουριος! Όλα όσα ζει και δέχεται είναι για ένα παιδί η μοναδική του πραγματικότητα, είναι όλα όσα γνωρίζει και εμπιστεύεται σε αυτή τη ζωή. Με αυτές τις προσλαμβάνουσες θα δημιουργήσει μέσα του την δική του εικόνα για τον κόσμο, τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση αλλά κυρίως την εικόνα για τον εαυτό του. Οι εμπειρίες του θα γίνουν η πιο γερή βάση πάνω στην οποία θα χτίσει το σύστημα αξιών του, τις πεποιθήσεις του, τις ικανότητές του και τα εφόδιά του για την ζωή του στο τώρα και κατά την ενήλικη περίοδο.
Ένα ακατάπαυστο ταξίδι εμπειριών και συναισθημάτων ακολουθεί κάθε παιδί στο δρόμο του προς την ενηλικίωση. Κάποια στιγμή όλα αυτά τα στοιχεία που συνοδεύουν την παιδικότητά του κάθε ανθρώπου αρχίζουν και φθίνουν, κάθε υποχρέωση που ορίζεται απαραίτητη για την εξέλιξη ενός παιδιού, όπως το σχολείο ή το πανεπιστήμιο, ολοκληρώνεται. Εκείνη τη χρονική στιγμή κάθε παιδί μένει σε μια σιωπή. Κάθε σταθερό υποστύλωμα της ζωής του, όπως μέχρι εκείνη την ώρα γνώριζε, υποχωρεί μόλις διεκπεραιώσει το ρόλο του ως παιδί και ως έφηβος και μετά τι;

Πίστεψέ το για να το δεις

Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
Ο άνθρωπος έχει πραγματικά θεϊκές δυνάμεις αλλά βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση και χρειάζεται πνευματική εργασία για να αναπτυχθούν. Έχουν γραφτεί πολύ σημαντικά βιβλία απ’ τον μεσαίωνα ακόμη, για τις απόκρυφες ψυχικές δυνάμεις του ανθρώπου, που ωστόσο ακόμη, παραμένουν ανεξήγητες.
Η εμπιστοσύνη είναι στην ουσία αυτή, που δίνει το δικαίωμα σε κάποιες από αυτές τις δυνάμεις να εκδηλωθούν, μέσα από την ανάληψη δράσης του ανώτερου εαυτού. Φυσικά, σε ένα ανώτερο επίπεδο χρειάζεται αρκετή εξάσκηση αλλά ακόμη κι αυτή δεν θα είναι αρκετή αν δεν υπάρχει πίστη στο σκοπό, αν δεν υπάρχει η γνώση ότι οι δυνατότητες είναι εν δυνάμει μέσα στον άνθρωπο, έτοιμες να εκδηλωθούν ως ικανότητες, στο γήινο φυσικό πεδίο. Έχουν υπάρξει πολλά φαινόμενα στην καθημερινότητα, που οι δυνάμεις αυτές ξεδιπλώθηκαν με τρόπο θα λέγαμε ασυναίσθητο.
Η πίστη δεν είναι απλά μια ενεργειακή δύναμη αλλά είναι ένα κλειδί