Ο
Άντον Τσέχωφ (1860 – 1904) είναι ένας από τους μεγαλύτερους
διηγηματογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ρώσος στην καταγωγή,
ασκούσε παράλληλα και το επάγγελμα του γιατρού. Είναι περισσότερο
γνωστός από τα θεατρικά του έργα, τα οποία παίζονται κάθε χρόνο σε όλα
τα θέατρα του κόσμου. «Ο βυσσινόκηπος», «Ο γλάρος», «Ο θείος Βάνιας»,
«Οι τρεις αδελφές» αποτελούν θεατρικά και αξεπέραστα θεατρικά
αριστουργήματα.Η ζωή του υπήρξε δύσκολη, καθώς καταγόταν από μια φτωχή οικογένεια και αναγκάστηκε να δουλεύει από παιδί ακόμα, στέλνοντας μάλιστα χρήματα στους δικούς του. Η φτώχει των χρόνων αυτών θα του κληροδοτήσουν φυματίωση, η οποία και θα τον νικήσει πια στα μόλις 44 του χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι γνωρίζει όλα τα προηγούμενα χρόνια για την
ασθένειά του, δεν σταματά να εργάζεται και να γράφει πυρετωδώς και
παθιασμένα. Αναφερόταν στην ιατρική ως τη σύζυγό του και στην τέχνη ως
την ερωμένη του και ήταν για εκείνον ολόκληρη η ζωή του.
Ένας τέτοιος ξεχωριστός άνθρωπος δεν θα μπορούσε λοιπόν, παρά να έχει
εξίσου ξεχωριστές σκέψεις και φιλοσοφία ζωής. Παρακάτω παρουσιάζονται
ενδεικτικά μόνο ορισμένα από τα σημαντικότερα αποφθέγματά του.
