Σε όλους λείπει κάτι

Είμαστε φτιαγμένοι για να κατακτούμε κορυφές και ταυτόχρονα να χάνουμε όλα όσα δε τα θελήσαμε αρκετά ή τις παρουσίες που δε μπόρεσαν να χωρέσουν στη δική μας ζωή. Ξέρω πως και σε εσένα, λείπει κάτι. Άνθρωπος να είναι; Όνειρο, μέρος, κατάσταση; Ξέρω πως σε εκείνες τις λιγοστές στιγμές που παραδίνεσαι στο ασυνείδητό σου και βουτάς σε σκέψεις, πάντα υπάρχει αυτό το κάτι, αυτός ο κάποιος που δεν είναι εκεί που θα ήθελες να είναι. Κοντά σου.
Σου λείπει γιατί δεν τον είχες ποτέ; Σου λείπουν όλα όσα ζήσατε ή όλα όσα σε έκανε να νιώθεις; Δεν έχει σημασία. Γιατί σου λείπει. Και ίσως δεν μπορείς να απαντήσεις στο γιατί αλλά τι νόημα έχει; Η απάντηση δε θα τον φέρει εδώ. Είμαστε φτιαγμένοι να δημιουργούμε αρχές και να υφαίνουμε τέλη. Μπορεί να μη μας αρέσει αλλά βρίσκουμε γοητευτικό οτιδήποτε ξεκινάει… και οτιδήποτε φτάνει στο τέλος του. Και κάπου εκεί ξεκινάει το ταξίδι του να λείπει από εσένα, που με διαβάζεις τώρα, κάτι ή κάποιος. Είχες τόσες επιλογές, περπάτησες σε τόσους δρόμους… Αναγκαστικά έπρεπε να αφήσεις κάτι στη γωνία. Και αν αυτό το κάτι σου λείπει, γιατί το αφήνεις να σου λείπει;
Γιατί οι άνθρωποι ενώ ξαπλώνουν με τις επιλογές τους, κοιμούνται παρέα με την απουσία όσων δεν υπάρχουν πια στη ζωή τους. Και αν έχανες αύριο όλα όσα έχεις σήμερα; Θα σου έλειπαν το ίδιο; Μήπως έχεις συνηθίσει να σου λείπει κάτι; Λένε ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι. Λένε πως ποτέ δε μας φτάνουν όσα έχουμε και πάντα θέλουμε το κάτι διαφορετικό, το κάτι παραπάνω ή και όχι. Λένε πως δε μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι μιας και δε ξέρουμε τι να κάνουμε την ευτυχία που περνάει από τα χέρια μας. Δε ξέρουμε πώς να την κρατήσουμε και ευχαρίστως την πετάμε από

τα χέρια μας, στο βωμό του αγνώστου, του ελκυστικού, του άπιαστου.