Ο
άρχοντας των Δελφών ο Απόλλων ούτε
λέγει, ούτε κρύπτει, ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ!* Τι
σημαίνει; Αυτό
που είναι σημαντικό. Τι
είναι σημαντικό; Η
αναζήτηση του σχεδίου και του σκοπού.
Από που ήρθαμε. Για ποιο σκοπό έχουμε
έρθει. Που θα αποδώσουμε λογαριασμό. Στον
Λόγο θα αποδώσουμε λογαριασμό. Σ αυτόν
λογοδοτούμε αργά ή γρήγορα. Τίθενται
λοιπόν βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα.
Οι
ψευτομορφομένοι της Γης, πρόδωσαν το
σχέδιο και τον σκοπό της ανθρωπότητος
και του πλανητικού λόγου. Λοιδορούν
την φιλοσοφία. Έμμεσα ή άμεσα. Την
εμπαίζουν. Το
σύνθημα μπορεί να το έδωσε στις Νεφέλες του ο Αριστοφάνης, αλλά σήμερα εμπαίζονται
οι άνθρωποι της βαθύτερης σκέψης. Δεν
εισακούεται ο κατακτημένος σοφός λόγος
τους. Η κατακτημένη σοφία.
Κατακτημένη
σοφία σημαίνει δημιουργία μορφών μέσα
στις οποίες ενοικεί το πνεύμα. Τότε
υπάρχει σοφία και το πνεύμα έχει
παγκοσμιότητα. Δεν κάνει διακρίσεις.
Πρέπει να συμβάλουμε όλοι μας στην
ανατολή του πνευματικού ήλιου. Όριο
μας ο προορισμός μας. Προορισμός μας η
υπέρβαση των ορίων μας. Οφείλουμε
όλοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει μόνο
πρόοδος.
Και
πρέπει να λάβουμε μέρος σ έναν αγώνα
για την υπέρβαση των εμποδίων και την
καταπολέμηση της θυμαπάτης και της
πλάνης. Αυτή την στιγμή, το πλανητικό
κακό, στέλνει σε όλον τον πλανήτη τα
σάβανα της θυμαπάτης και της πλάνης.
Θυμαπάτη είναι η λαθεμένη αλαζονεία.
Πάντοτε η αλαζονεία είναι λαθεμένη. Η
λαθεμένη υπερηφάνεια. Η έπαρση. Και από
την άλλη πλευρά, η ματαιοπονία. Ο
Σωκράτης πολέμησε όσο κανένας άλλος
από τους Έλληνες, την νοητική αλαζονεία.
Η αλαζονεία έχει περάσει πλέον σε λαούς
και σε έθνη, και πρέπει να καταπολεμηθεί. Από
την άλλη πλευρά υπάρχει ο κίνδυνος της
αποδοχής της ματαιοπονίας μπροστά στα
ανυπέρβλητα εμπόδια.
Εμείς
οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε
οποιοδήποτε τίμημα χρειαστεί, χάριν
υψιπετών σκοπών. Τα υψιπετή κίνητρα
είναι εκείνα που θα μας οδηγήσουν στην
γνώση των ορίων μας και επέκεινα στον
προορισμό μας και στην υπέρβαση των
ορίων μας. Είναι
πάρα πολύ δύσκολο στους χαλεπούς καιρούς
που ζούμε και σ αυτούς που θα έρθουν που
θα είναι πιο σκοτεινοί και αντιστρέφουν
το “μη χείρον βέλτιστον”, κάνοντας το
το χείρων βέλτιστον, όσο χειρότερα τόσο
καλύτερα δηλαδή, είναι πάρα πολύ δύσκολο
να διακρίνει κανένας την πρόοδο και τη
ανάταση των ψυχών των ανθρώπων. Χρειάζεται
μεγάλο κουράγιο. Χρειάζεται η περιφρούρηση
με την ασπίδα της Αθηνάς, δηλαδή με την
ασπίδα της αιωνιότητας ώστε να κατανοήσουμε
ότι υπάρχει μόνο πρόοδος. Τίποτα άλλο.
