Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

 

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Συνειδητή προσοχή, επίγνωση, αντίληψη-διάκριση, κατανόηση, δράση βασισμένη στην κατανόηση και την γνώση απο άμεση εμπειρία είναι θεμελιώδη για την πνευματική μας ανάπτυξη.

Μηχανική εξάσκηση χωρίς διερεύνηση, διάκριση, κατανόηση και ορθή δράση δεν μπορεί να έχει σημαντικά αποτελέσματα και να προκαλέσει βαθιές αλλαγές στον ψυχισμό μας.

Γι αυτό αν θέλουμε να προχωρήσουμε στην αυτογνωσία απαιτείται καθαρή αντίληψη και επίγνωση της δράσης και των αποτελέσματων και συνεπειών αυτής στην υγεία μας, στο ψυχισμό μας και στην συνειδητότητα μας. Και με βάση αυτή την γνώση κατανόηση να βελτιώνουμε την άσκηση μας και τις δράσεις μας.

Ο Κόσμος της Σοφίας

Ο Κόσμος της Σοφίας

"...παρ' όλο που τα φιλοσοφικά ερωτήματα ενδιαφέρουν και αφορούν όλους τους ανθρώπους, δε γίνονται όλοι οι άνθρωποι φιλόσοφοι. Οι περισσότεροι φυλακίζονται (για διάφορους λόγους) τόσο βαθιά μέσα στην καθημερινότητα, που θάβουν μια για πάντα την έκπληξή τους για το φαινόμενο της ζωής. [..]

Για τα παιδιά όμως, ο κόσμος - κι όλα όσα κλείνει μέσα του - είναι κάτι καινούργιο, που προκαλεί το θαυμασμό και την έκπληξη. Οι μεγάλοι δεν τον βλέπουν έτσι. Οι περισσότεροι μεγάλοι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο σαν κάτι εντελώς κανονικό και συνηθισμένο.

Και στο σημείο αυτό ακριβώς, οι φιλόσοφοι αποτελούν μία αξιοθαύμαστη μειοψηφία. Ο φιλόσοφος δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί απέναντι στον κόσμο χωρίς απορία και θαυμασμό. Δεν κατάφερε ποτέ να συνηθίσει τον κόσμο. Για έναν ή για μία φιλόσοφο, ο κόσμος εξακολουθεί να είναι κάτι ακατανόητο, κάτι μυστηριώδες κι αινιγματικό. Οι φιλόσοφοι, λοιπόν, και τα μικρά παιδιά έχουν κάτι κοινό. Με άλλα λόγια, ο φιλόσοφος μένει, για όλη του τη ζωή, παιδί και συνεχίζει, όσο ζει, να θαυμάζει και ν' απορεί με τον κόσμο, όπως κι ένα παιδί.

Και τώρα θα πρέπει ν' αποφασίσεις, αγαπητή μου Σοφία: Είσαι ένα παιδί, που δεν έχει ακόμα "συνηθίσει" τον κόσμο, ή είσαι μια φιλόσοφος που μπορεί να ξορκίσει τη δύναμη της συνήθειας και να συνεχίσει, για όλη της τη ζωή, να βλέπει τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού;