Ο Βασιλιάς, ο εγκληματίας και το δίλημμα

Ο Krishnamurti είχε πει κάποτε ότι οι άνθρωποι δεν φοβούνται το άγνωστο. Εξάλλου πως μπορείς να φοβάσαι κάτι που δεν γνωρίζεις; Στην πραγματικότητα, έλεγε, οι άνθρωποι φοβούνται την αποκόλληση από το ήδη γνωστό. Ακόμα κι αν ζουν στην κόλαση, θα προτιμήσουν να παραμείνουν εκεί παρά να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Ακολουθεί μια πολύ όμορφη σχετική παραβολή της Ευαγγελίας Βασιλείου για τo www.anapnoes.gr.
Κάποτε σε ένα βασίλειο, όχι πολύ μακριά από εδώ, φέρανε μπροστά στο βασιλιά έναν εγκληματία για να του αποδώσει την τιμωρία του. Ο βασιλιάς που ήταν μεγαλόκαρδος του είπε πως είχε τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ δύο ποινών. Η μία ήταν η κρεμάλα επιτόπου χωρίς καμία καθυστέρηση και η άλλη επιλογή ήταν κρυμμένη πίσω από μια μεγάλη σκούρα και βαριά σιδερένια πόρτα. Ο εγκληματίας χωρίς να το πολυσκεφτεί διάλεξε την κρεμάλα.

Ἡ ζωὴ γιὰ νὰ σοῦ χαρισθῇ, πρέπει νὰ τῆς …χαρισθῇς!!!

Ἡ ζωὴ γιὰ νὰ σοῦ χαρισθῇ, πρέπει νὰ τῆς …χαρισθῇς!!!

Ἡ ὀμορφιὰ τῆς στιγμῆς, ποὺ πάντα περνᾶ καὶ χάνεται, εἶναι στὸ νὰ τῆς …δοθοῦμε!
Νὰ ἀφήσουμε τὶς ἄμυνές μας ἔξω ἀπὸ αὐτὴν καὶ νὰ «εἰσχωρήσουμε» σὲ κάθε της ἐκδοχή!!!
Καὶ εἶναι τόσο δύσκολο κάτι τέτοιο, ἰδίως ἀπὸ τότε ποὺ ἀρχίζουμε νὰ μεγαλώνουμε, διότι τὰ ταξείδια τοῦ νοῦ πλέον χειραγωγοῦνται ἀπὸ ἐμᾶς καὶ ἔχουν συγκεκριμένοὺς κοινωνικοὺςς καὶ σαφῶς πάντα ἀποδεκτοὺς προσανατολισμούς.

Ἡ στιγμὴ ποὺ περνᾷ καὶ χάνετα ὅμως παραμένει τὸ μεγάλο μυστικὸ τῆς ζωῆς, ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ τὴν …ἁρπάξουμε καὶ νὰ τῆς παραδοθοῦμε. Κι ὅσο συχνότερα τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, τόσο συχνότερα ἐμφανίζεται ἡ στιγμή, ποὺ περνᾶ καὶ χάνεται, «παίζοντας» μαζύ μας καὶ προκαλώντας μας διαρκῶς νὰ ἐπαναλάβουμε τὸ προηγούμενο …κατόρθωμα!!!