Translate ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Εδώ είναι το ταξίδι

Ο καθένας έχει το δικό του ταξίδι. Λόγος σύγκρισης δεν υπάρχει κι είναι τελείως άτοπος. Το ταξίδι του άλλου δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το δικό σου, ευκολότερο ή δυσκολότερο. Είναι απλά το δικό του. Εξ άλλου τα φαινόμενα απατούν.  Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις  την πραγματικότητα μιας άλλης ψυχής  εάν δεν έχεις περπατήσει με τα δικά της παπούτσια. Μόνο  εικασίες μπορείς να κάνεις.
Κι έρχεται μια μέρα που καλείσαι να πεις το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι.

1854... Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον


Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854).

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.

Μια αλάνα για το παιδί μέσα μας ....


Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στο πολύ καλό φίλο συγγραφέα Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη απο το blog http://ixnilasies.blogspot.com/ που τον καιρό της σιωπής μου, χτύπησε την πόρτα μου. Του εύχομαι και δημοσίως καλή επιτυχία στο νέο του βιβλίο.

Πολλές φορές η προσπάθεια για ποιότητα στην ζωή μας, για έκσταση και ομορφιά δεν αντέχει στις αρχέτυπες δομές του συστήματος που συγχρονισμένα και μεθοδικά καλλιεργεί την δυστυχία και την μιζέρια ως τρόπο ζωής και αντίληψης των ανθρώπων.
Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι η έκσταση της ζωής, είχε πει κάποτε κάποιος. Το σύστημα για να λειτουργήσει θέλει δυστυχισμένους και μελαγχολικούς ανθρώπους. Δεν μας θέλει χαρούμενους. Και κάνει τα πάντα ώστε να το καταφέρει.

Αγαπώντας τις πληγές μου α'

Δεν ήταν μια ή δυο οι φορές όπου φίλοι και γνωστοί, δάσκαλοι και καθηγητές, πνευματικοί και πολύ άλλοι καθοδηγητές, μου απάγγειλαν την κατηγορία της υπερβολικής ευαισθησίας. Μου είπαν να γίνεις σκληρός.
Σκληρός για να αντέχω τις σχέσεις των ανθρώπων. Να αντέχω απέναντι σε αυτό που μας έμαθαν να ορίζουμε ως ζωή.

Πως θα ζήσεις με αυτά τα χάλια, με ένα τόσο ευάλωτο ψυχισμό. Εύθραυστο και ανεμικό. Ανήμπορο να σταθεί και να αντισταθεί στην σκληρότητα αυτού του κόσμου .

Οι άνθρωποι βέβαια δεν είχαν κάνει κάποιο διαγνωστικό λάθος. Μιλούσαν ρεαλιστικά και θέλω να πιστεύω αρκετοί από αυτούς με ειλικρινή κίνητρα και αισθήματα φιλίας και ενδιαφέροντος.