Πιστεύω ακράδαντα πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάποια αποτελέσματα στη
ζωή μας. Είτε είναι καλά, είτε είναι κακά, είτε μας αρέσουν, είτε δεν
μας αρέσουν, όποια κι αν είναι αυτά. Από τι προέρχονται όμως τα
αποτελέσματα μας αυτά;
Είναι το αποτέλεσμα από τις πληροφορίες που έχουμε μέσα στο κεφάλι
μας. Είναι το αποτέλεσμα των πεποιθήσεών μας. Είναι το αποτέλεσμα των
αξιών μας. Είναι το αποτέλεσμα των φίλτρων που υπάρχουν μέσα στο κεφάλι
μας.
Σκέψου λίγο. Ποια είναι τα αποτελέσματα τα οποία έχεις; Άσχετα με το
αν σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν, με το αν συμφωνείς, αν θα μπορούσες
κάτι παραπάνω. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Ποια είναι τα αποτελέσματα που
έχεις;
Και τώρα θέλω να πας πίσω, πίσω στο παρελθόν, και να δεις πόσο διαφορετικά είναι από αυτά που έμαθες από τους γονείς σου, τους δασκάλους σου, των πρώτων φίλων που ήρθες σε επαφή, της γειτονιάς σου, της χώρας σου, της περιοχής σου, της θρησκείας σου, σε ό,τι κι αν πιστεύεις, των πολιτικών σου πεποιθήσεων κλπ.
Είμαι σίγουρος, ακόμα και αν δεν σε ξέρω, ότι δεν υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Και αν πραγματικά είσαι από τους ανθρώπους που έχεις μεγάλη διαφορά τότε φαντάζομαι ότι δύο πράγματα συμβαίνουν. Ή έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου ή μπορεί να μην έχεις πολύ καλή επίγνωση των πληροφοριών που έλαβες και το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη ζωή σου.
Τώρα έχω μια άλλη ερώτηση για εσένα: Αν είχες μεγαλώσει σε μια άλλη χώρα, με άλλους γονείς, σε άλλη γειτονιά, με άλλους δασκάλους, σε άλλη κοινωνία, σε άλλη κουλτούρα και είχες άλλα βιώματα, θα είχες τα ίδια αποτελέσματα που έχεις τώρα; “Ποιος ξέρει…” θα μου πεις. Το πιο πιθανό όμως είναι πως όχι. Και είναι λογικό γιατί η πληροφορία με την οποία έρχομαι σε επαφή ως ένα βαθμό θα με καθορίσει και επειδή δεν είμαστε παθητικά όντα, θα με καθορίσει αναλογικά με το πώς εγώ θα την αντιληφθώ.
Συμφωνούμε λοιπόν ότι πάνω κάτω τα αποτελέσματα που έχουμε τώρα στη ζωή μας εξαρτώνται από τις προσλαμβάνουσες που ήρθαμε σε επαφή σε μικρότερες ηλικίες. Έτσι λοιπόν εφόσον είναι αυτό που γνωρίζουμε πάνω κάτω, αυτό κάνουμε.
Να φέρω κι ένα παράδειγμα εδώ: Υπάρχουν τρία είδη γνώσης. Το πρώτο είναι αυτό που ξέρουμε ότι ξέρουμε, π.χ. ξέρω ότι μπορώ να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να το χρησιμοποιήσω. Υπάρχει άλλη μία γνώση με την οποία ξέρω αυτά που δεν ξέρω, δηλαδή γνωρίζω ότι δεν ξέρω να πιλοτάρω ένα αεροπλάνο. Υπάρχει όμως και μία τρίτη γνώση, που είναι αυτά που δεν ξέρω ότι δεν ξέρω. Δηλαδή είναι εκείνη η γνώση που καταρχήν είναι η μεγαλύτερη, η περισσότερη, και κατά δεύτερον καθορίζει τη ζωή μας και δεν φανταζόμαστε καν ότι υπάρχει.
Σκέψου λίγο. Ποια είναι τα αποτελέσματα τα οποία έχεις; Άσχετα με το
αν σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν, με το αν συμφωνείς, αν θα μπορούσες
κάτι παραπάνω. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Ποια είναι τα αποτελέσματα που
έχεις;Και τώρα θέλω να πας πίσω, πίσω στο παρελθόν, και να δεις πόσο διαφορετικά είναι από αυτά που έμαθες από τους γονείς σου, τους δασκάλους σου, των πρώτων φίλων που ήρθες σε επαφή, της γειτονιάς σου, της χώρας σου, της περιοχής σου, της θρησκείας σου, σε ό,τι κι αν πιστεύεις, των πολιτικών σου πεποιθήσεων κλπ.
Είμαι σίγουρος, ακόμα και αν δεν σε ξέρω, ότι δεν υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Και αν πραγματικά είσαι από τους ανθρώπους που έχεις μεγάλη διαφορά τότε φαντάζομαι ότι δύο πράγματα συμβαίνουν. Ή έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου ή μπορεί να μην έχεις πολύ καλή επίγνωση των πληροφοριών που έλαβες και το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη ζωή σου.
Τώρα έχω μια άλλη ερώτηση για εσένα: Αν είχες μεγαλώσει σε μια άλλη χώρα, με άλλους γονείς, σε άλλη γειτονιά, με άλλους δασκάλους, σε άλλη κοινωνία, σε άλλη κουλτούρα και είχες άλλα βιώματα, θα είχες τα ίδια αποτελέσματα που έχεις τώρα; “Ποιος ξέρει…” θα μου πεις. Το πιο πιθανό όμως είναι πως όχι. Και είναι λογικό γιατί η πληροφορία με την οποία έρχομαι σε επαφή ως ένα βαθμό θα με καθορίσει και επειδή δεν είμαστε παθητικά όντα, θα με καθορίσει αναλογικά με το πώς εγώ θα την αντιληφθώ.
Συμφωνούμε λοιπόν ότι πάνω κάτω τα αποτελέσματα που έχουμε τώρα στη ζωή μας εξαρτώνται από τις προσλαμβάνουσες που ήρθαμε σε επαφή σε μικρότερες ηλικίες. Έτσι λοιπόν εφόσον είναι αυτό που γνωρίζουμε πάνω κάτω, αυτό κάνουμε.
Να φέρω κι ένα παράδειγμα εδώ: Υπάρχουν τρία είδη γνώσης. Το πρώτο είναι αυτό που ξέρουμε ότι ξέρουμε, π.χ. ξέρω ότι μπορώ να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να το χρησιμοποιήσω. Υπάρχει άλλη μία γνώση με την οποία ξέρω αυτά που δεν ξέρω, δηλαδή γνωρίζω ότι δεν ξέρω να πιλοτάρω ένα αεροπλάνο. Υπάρχει όμως και μία τρίτη γνώση, που είναι αυτά που δεν ξέρω ότι δεν ξέρω. Δηλαδή είναι εκείνη η γνώση που καταρχήν είναι η μεγαλύτερη, η περισσότερη, και κατά δεύτερον καθορίζει τη ζωή μας και δεν φανταζόμαστε καν ότι υπάρχει.
