Όταν ο νους του ανθρώπου δεν
βγάζει φως προς τα έξω αλλά κάνει συστροφή του σκοταδιού προς τα μέσα, φουλάρει
και σκάει! Τρελαίνεται! Παρανοεί! Φαντασιώνεται! Βραχυκυκλώνει και στρέφεται
στους εθισμούς (ποτό, ναρκωτικά, πολύ σεξ κ.λπ.) Δεν γίνεται φως ώστε να φεύγει
προς τα έξω! Γίνεται ένα αυτοσκεπτόμενο σύστημα, ένα άστρο που καταρρέει προς
τα μέσα! Γίνεται μαύρη τρύπα του εαυτού του! Τον ρουφάει! Μες στην ανοησία, την
κατάκριση, την προσβλητικότητα, την μιζέρια! Δημιουργεί ένα μαύρο άστρο που
σκάει προς τα μέσα! Και οι βαρυτικές δυνάμεις του ίδιου του νου αντί να γίνουν
φως υπερβάλλον προς τα έξω που να φωτίζει την γη και τον κόσμο, γίνονται μαύρη
τρύπα προς τα μέσα και ρουφάνε ολόκληρη την προσωπικότητα!
Ο νους έχει αυτήν την μαγεία:
όπως μπορεί να γίνει ήλιος και να στηρίξει πλανήτες και να γεννήσει φώτα
παντού, μπορεί να πάθει κατάρρευση ο νους προς τα μέσα, να πάθει πυρηνική
κατάρρευση προς τα μέσα και να απορροφήσει όλον τον άνθρωπο! Και να τον κάνει
κακό, τρισάθλιο, μίζερο, εγωιστή! Ο εγωισμός τι είναι; Τα πρώτα συμπτώματα της
συρρίκνωσης! Ο εγωισμός, η υπερβολική αίσθηση «αυταξίας», η προσκόλληση στον
υλικό κόσμο! Είναι η εσωτερική κατάρρευση ενός άστρου!
Ο νους είναι ένα άστρο, ένας
ήλιος! Πώς δημιουργείται η μαύρη τρύπα; Όταν ένα άστρο λόγω υπερβολικής
βαρύτητας καταρρέει προς τα μέσα! Τότε δημιουργείται μαύρη τρύπα στο σύμπαν!
Απορροφά τα πάντα, και γύρω της και μέσα της και άλλους πλανήτες κ.λπ. Τίποτα
δεν μένει όρθιο από την εσωτερική κατάρρευση ενός άστρου! Ο νους του ανθρώπου
είναι το ίδιο! Ο άνθρωπος είναι άστρο, ασχέτως αν δεν το αντιλαμβάνεται! Είναι
άστρο! Δεν είναι πλανήτης, είναι ήλιος!
