Ο Αιώνιος Άνθρωπος
Αν
θέλουμε να Κατανοήσουμε τι υπήρξε πραγματικά ο Πλάτωνας, τι «Είναι»,
σαν Καθαρή Ουσία, σαν Ζωντανή Ψυχή, που εκδηλώνεται πέρα από τον χρόνο,
στην Αιωνιότητα, κι ετούτη την στιγμή, για όσα όντα ζουν μέσα στον
χρόνο, θα πρέπει να Κατανοήσουμε τι συνέβη την Στιγμή της Αφύπνισής του,
κατά την «Μύησή» του. Αυτό που Βίωσε εκείνη την στιγμή που καταργούσε
τον χρόνο κι οδηγούσε πέρα από τον χρόνο, μεταμόρφωσε όλη την ύπαρξή
του, την επίγνωση που είχε για την ύπαρξή του (και για την Ύπαρξη
γενικά), Ελευθέρωσε την Ψυχή του και την Ανύψωσε Ως την Άχρονη Πηγή της,
την Αληθινή Φύση κάθε Ψυχής, όλων των Ψυχών.
Πως
συνέβη; Τι συνέβη; Κάτω από ποιες συνθήκες; Και «συνέβη»; Ή προκλήθηκε
με «εξωτερική» βοήθεια; Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι πολύ σημαντικά.
Είπαμε ήδη ότι αυτός που Πραγματικά Μύησε στην Πραγματικότητα τον
Πλάτωνα ήταν ο Σωκράτης. Και ήδη διατυπώσαμε κάποια ερωτήματα. Ποιος
ήταν ο Σωκράτης; Τι ήταν; Τι δίδασκε; Δίδασκε «κάτι»; Ή απλά δίδασκε τον
Δρόμο για να περάσει ο άνθρωπος «Πέραν»; Και πόσοι γύρω του, ακόμα κι
οι «μαθητές» του, τον καταλάβαιναν; Μπορούμε να Κατανοήσουμε τον Σωκράτη
μονάχα από τις συνέπειες της δράσης του. Ο Σωκράτης υπήρξε «εμπνευστής»
όλων των φιλοσοφικών σχολών που δημιουργήθηκαν στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα.
