Δημιουργούμε ανισορροπία στο σύστημα μας με την ποσότητα του φαγητού ή
το είδος των τροφίμων που τρώμε. Δημιουργούμε ανισορροπία στο σύστημα
μας, μέσω της επιτάχυνσης, εκεί όπου θα έπρεπε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά,
και με την επιβράδυνση στα μονοπάτια στα οποία θα έπρεπε να
επιταχύνουμε. Δημιουργούμε ανισορροπία στο σύστημα μας με το να
σκεφτόμαστε, να ζούμε και να δρούμε γύρω από τον άξονα του εαυτού μας,
ξεχνώντας τον Όλο-Εαυτό· με το να σκεφτόμαστε συνέχεια "εγώ, εγώ, εγώ,
εγώ, εγώ, εγώ," ... χωρίς να θυμόμαστε ότι είμαστε κύτταρα στο σώμα του
Όλου Εαυτού. Πρέπει να βρούμε ένα σημείο ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο
άκρων και να ζήσουμε μια ζωή που είναι υγιής για τους εαυτούς μας και
επίσης επωφελής για τον Όλο-Εαυτό. Πρέπει να ζήσουμε τις ατομικές ζωές
μας με έναν τρόπο που οι ζωές μας να μετατραπούν σε μια συμβολή για το
κοινό καλό.
Όταν οι άνθρωποι είναι μονόπλευροι, μπαίνουν σε μια κατάσταση
ανισορροπίας. Για παράδειγμα, οι πνευματικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν όλο
το χρόνο τους για να "μετρούν" αγγέλους, και αφήνουν τις παγκόσμιες
υποθέσεις σε όσους είναι υλιστές. Τώρα έχουμε έναν κόσμο που από τη μία
πλευρά είναι πολύ ιδεαλιστικός, και από την άλλη πλευρά έχει υλικές
πολυτέλειες χωρίς σκοπό ή όραμα.
Η προσωπική μας ζωή πρέπει να έχει μια ισορροπία μεταξύ, για παράδειγμα:
