Η λύπη είναι μέρος της ζωής, μην την απορρίπτεις

Η λύπη είναι μέρος της ζωής, μην την απορρίπτεις

Ερώτηση: Την τελευταία βδομάδα, νιώθω μέσα μου μια μεγάλη πάλη. Νιώθω ότι η καρδιά μου αρχίζει να ανοίγει και να ρέει κι ύστερα ξαφνικά κολλάει. Νιώθω λοιπόν άλλοτε χαρούμενη κι άλλοτε λυπημένη.

OSHO: Απόλαυσε τα και τα δύο και μην επιλέγεις. Από τη στιγμή που επιλέγεις, είσαι έτοιμη για μπελάδες. Η λύπη είναι μέρος της ζωής, όπως είναι και η χαρά. Δεν πρέπει να την αρνείσαι καθό­λου. Είναι κάτι όμορφο, αν μπορεί να ταιριάζει μέσα στη συνολική αρμονία.

Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να είναι λυπημένος, χάνει κάτι. Η χαρά του δα είναι απλώς επιφανειακή. Η λύπη σου δίνει βάθος. Μην την απορρίπτεις λοιπόν — επειδή ο νους έχει εκπαιδευτεί να απορρίπτει τη λύπη. Έχει εκπαιδευτεί να είναι μόνο χαρούμενος, πράγμα που είναι ανόητο!

Αν θέλεις να γελάσεις, θα πρέπει να είσαι ικανός και να κλάψεις. Αν δεν μπορούν να έρθουν δάκρυα, το γέλιο σου θα είναι απλώς ένα ζωγραφισμένο γέλιο. Αν μπορούν να σου έρθουν δάκρυα, μόνο τότε το γέλιο θα είναι βαθύ και από τον εσώτατο πυρήνα σου. 

Το μυστικό του πόνου...

Το μυστικό του πόνου...

Πόνεσες, κοιμήθηκες μερόνυχτα στην κόλαση, αισθάνθηκες να χάνεις τα λογικά σου και να ουρλιάζεις δίχως λέξεις, το κορμί σου ένιωσες να τρυπάει στην μοναξιά, χιλιάδες φορές κατέρρευσες μα κι άλλες τόσες αναστήθηκες και τώρα είσαι εδώ να κοιτάς μια νέα μέρα που σε καλημερίζει. Πλέον, νομίζω να κατάλαβες, ότι ο πόνος έχει μια μυστική θύρα, μέσα από την οποία εισέρχεται, ο άνθρωπος, ο άγιος, ο σοφός. Εκεί μαθαίνεις και βλέπεις αυτά που οι άλλοι απλά κοιτάζουν, και αισθάνεσαι εκείνα που λίγες καρδιές σε αυτή την ζωή θα νιώσουν, γιατί απλά παρέα με τον πόνο θα κάνεις μακροβούτια στο βυθό την στιγμή που οι άλλοι απλά θα παίζουν επιφανειακά με τα κύματα. Και να θυμάσαι, ότι η θέα είναι στα υπόγεια και ο παράδεισος γεννιέται μες στην "κόλαση". Όταν εσύ θα ανθίζεις πολλοί από τους επικριτές σου, θα σαπίζουν μες στην «ευτυχία» τους….                                π.λίβυος