O μεγαλύτερός μας φόβος
«Ότι και να λες εσύ...
εγώ το ξέρω “είμαστε πεταλούδες”,
γεννηθήκαμε με το χάρισμα της μεταμόρφωσης.
Απλά κάποιοι δεν μπαίνουν ποτέ μέσα στα κουκούλια τους
άλλοι αποκοιμούνται μέσα σε αυτά
άλλοι όταν βγαίνουν, δεν το πιστεύουν και γι’ αυτό δεν κουνάνε ποτέ τα φτερά τους
και άλλοι απολαμβάνουν το δώρο της αλλαγής,
την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
despoina palamari
Η
αυτοκρατορία του φόβου δεν είναι μόνο γύρω μας αλλά και μέσα μας.
Χαλιναγωγεί τις σκέψεις μας, ευνουχίζει τη δύναμη μας και μας κάνει τον
πιο αδύναμο κρίκο στην αλυσίδα της Ύπαρξης. Θύτες
και θύματα ταυτόχρονα προσπαθούμε να επιβιώσουμε και έχουμε ξεχάσει ότι
εδώ, σε αυτή τη διάσταση, έχουμε έρθει για να ζήσουμε.
Σκορπάμε
λίγο φόβο δεξιά, λίγα παράπονα για τη ¨δυστυχία¨ μας αριστερά, τρέχουμε
ξεψυχισμένοι προς τα πάνω μήπως και καταφέρουμε κάτι, κουραζόμαστε,
λιποψυχάμε και κατεβαίνουμε πάλι κάτω με κομμένη την ανάσα…
Και συνεχίζουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές ανασαίνοντας το ¨λίγο¨, το ¨μικρό¨ , περιμένοντας…
