Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Κανένας μας δεν έχει ζήσει μια ζωή εύκολη και ασυννέφιαστη. Όλοι έχουμε περάσει μέσα από δύσκολες καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν περιορίσει την ανοιχτοσύνη μας στη Ζωή, στον Έρωτα και στην Αγάπη.

Όμως οι περισσότεροι από εμάς όλα τα συναισθήματα που προέρχονται από δυσάρεστες αναμνήσεις, από παλιές πληγές τα έχουμε καταχωνιάσει στα υπόγεια της ύπαρξής μας νομίζοντας ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς να πονάμε. Αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα μας και λειτουργούν με έναν μη συνειδητό τρόπο. Θαμμένα και κλειδαμπαρωμένα εκεί, στα  σκοτεινά μας υπόγεια, γίνονται οι ¨σκιές¨ μας και ακολουθούν το κάθε μας βήμα. Επηρεάζουν τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας και τις επαφές μας με τους άλλους ανθρώπους  προβάλλοντας πάνω τους τις ¨αδυναμίες¨ μας.


Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι σκιές δυναμώνουν, γίνονται οι εσωτερικοί μας δαίμονες και έρχονται προς την ¨επιφάνεια¨ σαν πανίσχυρα συναισθήματα όπως η θλίψη, η οργή, το μίσος, ο θυμός, η απόρριψη, οι ενοχές, ο φόβος … Ο μόνος λόγος που μας αποκαλύπτονται είναι γιατί μας καλούν να μπούμε μέσα μας, να συναντήσουμε το πληγωμένο μέρος του εαυτού μας, να το αγκαλιάσουμε και να το θεραπεύσουμε. Να συναντήσουμε την αλήθεια που κρατάνε κρυμμένη μετασχηματίζοντας τη Σκιά σε Φως.