Απόψεις: Η ανώτερη και η κατώτερη φύση του ανθρώπου

Της Χαρίκλειας Νικολαΐδου
Είτε ανώτερη ή κατώτερη φύση είτε ανώτερο ή κατώτερο εαυτό και αν τον εκφράσεις, η ουσία είναι ότι υπάρχουν και τα δύο μέσα σου και η μη παραδοχή της ύπαρξής τους δεν μπορεί να επιφέρει καμιά κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξής σου, πόσο μάλλον ουσιαστική αλλαγή. Η δυαδικότητα, όπως είναι πλέον γνωστό, ενυπάρχει στην σχετικότητα που βιώνουμε όλοι στον πλανήτη γη. Πάνω – Κάτω, Άσπρο – Μαύρο, Φως Σκοτάδι, Αλήθεια – Ψέμα κτλ.
Το Πρώτο βήμα μας πρέπει να είναι η αποδοχή αυτής της μεγάλης αλήθειας, ότι υπάρχει ο κατώτερος και ο ανώτερος εαυτός. Έπειτα θα πρέπει να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των δύο, αφού παρατηρήσουμε την έκφανσή τους στην βιωματική ανθρώπινη εμπειρία. Όλα σχετίζονται με όλα και ενώ φαινομενικά βλέπουμε ασύνδετα γεγονότα μεταξύ τους, στην πορεία μέσω της παρατήρησης ανακαλύπτουμε ότι όλα τα στοιχεία που μελετούμε είναι αλληλένδετα σχηματίζοντας μια αλυσίδα γεγονότων που αν την αποκωδικοποιήσεις φτάνεις στην πολυπόθητη αλήθεια.

Δαμάζοντας Τα Δύσκολα Συναισθήματα

Δαμάζοντας Τα Δύσκολα Συναισθήματα

Γράφει η Σύμβουλος-Ψυχολόγος  Μεραμβελιωτάκη-Simon Μαρία…

Ένα συναίσθημα μπορεί να έχει τεράστια δύναμη. Εκδηλώνεται σε τόσα διαφορετικά  επίπεδα κι εκφάνσεις.

Η λύπη: Βαραίνει μαζί με το στήθος μας, κι όλο τον κόσμο γύρω μας. Ξαφνικά όλα κινούνται αργά κι ανούσια. Βάζει τα μάτια,τη φωνή κι ολόκληρο το σώμα μας να την μαρτυρούν.

Ο θυμός: Έχει μια ορμητικότητα ανήμερη, συχνά οδηγεί στην απώλεια ελέγχου. Κάνει το σώμα μας να βράζει, να σφίγγεται, να τεντώνεται, να δυναμώνει.

Το άγχος: Έχει δύναμη παραλυτική. Όταν είναι έντονο κυριαρχεί πάνω σε ολόκληρο το σώμα. Κάνει την καρδιά να χτυπά γρήγορα, το στομάχι ν’ανακατεύεται, τα χέρια και τα πόδια να «κόβονται». Μας κάνει ν’αποφεύγουμε, ν’αναβάλλουμε,να κρυβόμαστε.