Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι…
Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι…
Ξεχάστηκε και χάθηκε στους λαβύρινθους της σκέψης…
Κοίταξες
τους άλλους, τους είδες διαφορετικούς και σκέφτηκες ότι είσαι λάθος…
Ότι χρειάζεται να έχεις συγκεκριμένη συμπεριφορά για να μπορείς να
ζήσεις ανάμεσα τους… και χάθηκες… Δεν κατάλαβες ότι χρειαζόταν να
παραμείνεις διαφορετικός…
Ότι
χρειάζεται να γίνεις διαφορετικός μήπως και καταφέρεις να τους
ξυπνήσεις από το λήθαργο που τους έφερε η ύλη… Μήπως καταφέρεις και τους
κάνεις να ενθυμηθούν από πού έρχονται, ποιοι ήταν κάποτε και πώς
μπορούν να μεταμορφώσουν τις σκιερές τους στιγμές σε φωτεινές…
Μετανάστες
στην ύλη όλοι μας αφήσαμε πίσω την κοινή πατρίδα και ντυθήκαμε ρούχα
από χώμα και νερό… κυλήσαμε στην γη δακρύζοντας… Είχαμε βλέπεις δύσκολο
έργο να εκπληρώσουμε… Και πώς να παραμείνουν ελαφροπάτητα τα βήματά μας
όταν από την πρώτη κιόλας στιγμή μας αγκαλιάζει η λήθη…
