Γη: ένας τεράστιος βωμός εξιλέωσης

Ο Πέτρος συζητάει με τον Ιησού για τα βάσανα και τις θλίψεις στον κόσμο.

 

 Πέτρος: Και οι άνθρωποι μου κάνουν ερωτήσεις και εγώ πρέπει να τους απαντάω. Νομίζω ότι αυτά που Σε ρωτώ μπορεί να μου τα ρωτήσουν και άλλοι άνθρωποι, διότι οι σκέψεις των ανθρώπων πάνω κάτω είναι ίδιες. Χτες είπες ότι οι αγνοί και οι άγιοι άνθρωποι πάντα θα υποφέρουν… όχι… είπες θα είναι αυτοί που θα υποφέρουν για όλους τους άλλους. Με δυσκολία το καταλαβαίνω αυτό, ακόμα και αν λες ότι θα το επιθυμούν αυτό οι ίδιοι. Και νομίζω ότι όπως είναι δύσκολο για μένα να το κατανοήσω, ίσως να είναι το ίδιο και για τους άλλους ανθρώπους. Λοιπόν, αν με ρωτήσουν τι να τους απαντήσω; Στο πρώτο ταξίδι μου, μια μητέρα μου είπε: “Δεν ήταν σωστό να πεθάνει το κοριτσάκι μου…και μάλιστα με τόσους πόνους... διότι ήταν καλό και αγνό” Και όπως δεν ήξερα τι να απαντήσω, επανέλαβα τα λόγια του Ιώβ: “Ο Θεός έδωσε ο Θεός παίρνει. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου”. Όμως δεν πείσθηκα ούτε κι εγώ ο ίδιος. Και δεν έπεισα και αυτήν. Την επόμενη φορά θα ήθελα να ξέρω τι να απαντήσω. Είναι δίκαιο;

Ιησούς: Άκουσε. Φαίνεται αδικία, αλλά είναι μια μεγάλη δικαιοσύνη ότι οι καλύτεροι πρέπει να υποφέρουν εκ μέρους όλων. Τώρα πες Μου Σίμωνα, τι είναι η Γη; Όλη η Γη;

10 πράγματα που πιθανόν δεν γνωρίζεις για τον γαλαξία μας

Ζεις εδώ για όλη σου την ζωή, στην πραγματικότητα όλοι μας ζούμε εδώ, αλλά τι ξέρεις πραγματικά για τον γαλαξία μας; Σίγουρα, ξέρεις ότι είναι σπειροειδής και είναι 100.000 έτη φωτός. Αλλά ξέρεις αυτά τα 10 πράγματα;

01. Είναι σπειροειδής με έναν ορθογώνιο κεντρικό κόμβο.

 

Μπορεί να γνωρίζεις ότι ο γαλαξίας μας είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας, ίσως το πιο όμορφο είδος γαλαξία. Το έχεις δει: μαγευτικά σκέλη να στριφογυρίζουν έξω από ένα κεντρικό κόμβο ή την έξαρση λαμπερών αστεριών. Αυτοί είμαστε εμείς. Αλλά πολλές σπείρες έχουν ένα περίεργο χαρακτηριστικό γνώρισμα: ένα ορθογώνιο σμήνος αστεριών στο κέντρο, αντί για μια σφαίρα, και τα σκέλη να ακτινοβολούν από τις άκρες του ορθογώνιου αυτού. Οι αστρονόμοι αποκαλούν αυτό το σμήνος “bar” και όπως σωστά μάντεψες: έχουμε ένα.

Στην πραγματικότητα, το δικό μας είναι αρκετά μεγάλο. Με 27.000 έτη φωτός απόσταση από άκρη σε άκρη, είναι μεγαλύτερο από τα περισσότερα “bar” που υπάρχουν. Βέβαια, το διάστημα είναι μια σκληρή γειτονιά. Ποιος δεν θα ήθελε ένα τεράστιο “bar” να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της πόλης του;

02. Υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στην καρδιά του.

Στο κέντρο του γαλαξία, ακριβώς στον πυρήνα του, κείτεται ένα τέρας: μια τεράστια μαύρη τρύπα.

Γνωρίζουμε ότι βρίσκεται εκεί, εξαιτίας της βαρύτητας. Τα άστρα πολύ κοντά στο κέντρο κινούνται σε τροχιά γύρω από το κέντρο σε απίστευτες ταχύτητες. Κινούνται με χιλιάδες χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και η πρωτοφανής τους ταχύτητα προδίδει την μάζα του αντικειμένου που τα έλκει. Εφαρμόζοντας μερικά βασικά μαθηματικά, είναι δυνατό να καθοριστεί ότι η μάζα που απαιτείται για την επιτάχυνση των άστρων σε τέτοιες ταχύτητες πρέπει να ανατρέψει σε κοσμική κλίματα 4 εκατομμύρια φορές την μάζα του ήλιου. Ακόμα και έτσι όμως, τίποτα δεν μπορεί να φανεί σε φωτογραφίες. Οπότε, τι μπορεί να είναι τόσο ογκώδες όσο 4.000.000 ήλιοι και να μην εκπέμπει καθόλου φώς;

Σωστά. Μια μαύρη τρύπα.

Αν και είναι τεράστια, έχε κατά νου ότι ο γαλαξίας είναι περίπου 200 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες ισχυρός, έτσι στην πραγματικότητα, η μαύρη τρύπα στο κέντρο είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα της συνολικής μάζας του γαλαξία. Και σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύουμε να πέσουμε μέσα σε αυτή. Εξ’ άλλου είναι 250.000.000.000.000.000 χιλιόμετρα μακριά.

03. Είναι κανίβαλος.

ΚΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ

 

Οι παλιές γυναίκες της Κρήτης, τις οποίες πρόλαβα να γνωρίσω και χαίρομαι γι’ αυτό, είχαν μια απίστευτη σοφία ζωής. Μέσα στα λάθη και τα πάθη τους, στις παράξενες πολλές φορές αντιλήψεις και νοοτροπίες τους, υπήρχε κάτι που έλαμπε. Είχαν μια εμπειρική σοφία, ένα ρεαλισμό απέναντι στην ζωή και μια βαθιά πίστη στο Θεό. Κάθε δυσκολία κι αναποδιά της ζωής, φιλτραριζότανε μέσα από αυτά τα δυο στοιχεία: ρεαλισμός και πίστη. Ήξεραν να υπομένουν αλλά και να ελπίζουν. Διότι υπομονή δίχως ελπίδα μετατρέπεται σε μοιρολατρία.

Και τι δεν είχαν περάσει αυτοί οι άνθρωποι. Φτώχεια, πείνα, αρρώστιες, πανδημίες, πολέμους, εξορίες, προσφυγιά, απώλειες, πένθη κ.α. Με λίγα λόγια είχαν δει κατάματα τον θάνατο σε όλες τις μορφές του. Κι όμως, όταν τις επισκεπτόμουν στα σπίτια τους ως εφημέριος της ενορίας, κάθε φορά που η κουβέντα ερχόταν γύρω από τις δυσκολίες και δοκιμασίες της ζωής, η συμβουλή τους ήταν μια, « να μην στεναχωριέσαι παπά μου. Μην τα καταπίνεις όλα και χαλάς την ψυχή και την υγεία σου. Να ξέρεις ότι όλα περνάνε, όλα αλλάζουν και χάνονται. Να λες πρώτα ο Θεός θα περάσει κι αυτό…»

Αισθάνομαι ότι αυτή η φράση, αυτή η βαθιά πίστη είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρη και χρήσιμα ωφέλιμη για όλους μας. Διότι μας χαρίζει δυο δυνατές πραγματικότητες, απαραίτητες για να αντιμετωπίσουμε κάθε μορφή δοκιμασίας.

1. Την βαθιά πεποίθηση ότι τα πάντα αλλάζουν και μεταβάλλονται. Τίποτε δεν μένει σταθερά το ίδιο. Όλα ρέουν, κινούνται και περνάνε. Μονάχα ο Θεός μένει ακίνητος, αμετάβλητος, σταθερός και κραταιός. Οπότε κάθε δοκιμασία είναι προσωρινή.

Αν η θέα ενός ηλιοβασιλέματος ήταν προς πώληση, θα ξοδεύαμε μια περιουσία…

 Η αλήθεια είναι ότι τα υλικά αγαθά δεν φέρνουν την ευτυχία. Την «διευκολύνουν» όμως πολύ. Αν κάποιος δεν έχει τα βασικά προς το ζην, πώς να ασχοληθεί με τις ανώτερες ανάγκες του;Από την άλλη, τα υλικά αγαθά, εύκολα μπορούν να μετατραπούν σε θηλειά στο λαιμό, σε φυλακή για την ψυχή. Να μας εγκλωβίσουν σε ένα ατέρμονο κυνήγι δίχως νόημα. Πόσο συχνά τρέχουμε να καλύψουμε υποχρεώσεις που όλο και μεγαλώνουν, με αποτέλεσμα να μην έχουμε χρόνο για τα απλά, τα βαρυσήμαντα. Ζούμε μονάχα με την ιδέα της μελλοντικής εκπλήρωσης. Περιμένουμε το μήνυμα που ΘΑ έρθει, αδημονούμε για τον στόχο που ΘΑ εκπληρωθεί, την προαγωγή που ΘΑ πάρουμε, την αγορά που ΘΑ πραγματοποιήσουμε. Και ξεχνάμε. Ξεχνάμε όσα έχουμε! Η επιτυχία, η ευτυχία, η αγάπη, η ομορφιά, όλα τα ανθρώπινα θέλουν υπενθύμιση. Αλλιώς μετατρέπονται σε αυτονόητα. Και το αυτονόητο που δεν υπενθυμίζεται σταματά να υφίσταται. Αυτονόητο που δεν υπενθυμίζεται κινδυνεύει να μετατραπεί σε αδιανόητο. Θέλω να μοιραστώ μια ακόμα σκέψη μαζί σας, που νιώθω ότι συνοψίζει όσα υπό άλλες συνθήκες θα ανέλυα σε αρκετές σελίδες βιβλίων: Είτε χρωστάς, είτε όχι, ο ήλιος πάλι θα λάμψει στον ουρανό.