Λεκτική βία: Οι πραγματικές πληγές σε 14 φωτογραφίες…

 

Τι θα συνέβαινε αν η λεκτική βία άφηνε τα ίδια σημάδια με την σωματική;

Ο φωτογράφος Richard Johnson υπογραμμίζει πως ίσως έτσι να αποκτούσε μεγαλύτερη σοβαρότητα και προσπαθεί να το αποδείξει μέσα από το φωτογραφικό του project.

O Johnson απεικονίζει την λεκτική βία πάνω στα πρόσωπα παιδιών και ενηλίκων και το αποτέλεσμα είναι απλά μοναδικό.

O ίδιος θεωρεί πως η λεκτική βία είναι ένα τεράστιο φαινόμενο στην κοινωνία μας. Η κακοποίηση δεν είναι μόνο φυσική, αλλά μπορεί να είναι και λεκτική και μάλιστα στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει ακόμα πιο βίαιη.

Δείτε τις απίστευτες φωτογραφίες: 

 

Άγιος Παΐσιος: Τι ακούει ο Θεός από εμάς!

18 Ιουνίου 2022

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 

Γέροντα, στην νέα γενιά υπάρχει αυτή η τάση να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα ή έτσι ήταν πάντοτε;
– Όχι, παλιά δεν ήταν έτσι· αυτό είναι το πνεύμα της εποχής. Τώρα δεν φθάνει που κρίνουν λαϊκούς, όλους τους πολιτικούς και τους εκκλησιαστικούς, αλλά κρίνουν και Αγίους και φθάνουν να κρίνουν και τον Θεό. «Ο Θεός, λένε, στο τάδε θέμα έτσι έπρεπε να ενεργήση· δεν ενήργησε σωστά. Αυτό ο Θεός δεν έπρεπε να το κάνη»! Ακούς κουβέντα; «Βρε, παιδί μου, εσύ θα πης;» «Γιατί; Λέω την γνώμη μου», σου λέει και δεν καταλαβαίνει πόση αναίδεια έχει αυτό. Το κοσμικό πνεύμα έχει καταστρέψει πολλά καλά πράγματα.

Προχωράει το κακό σε άσχημη κατάσταση, σε βλασφημία. Κρίνουν τον Θεό και ούτε τους πειράζει ο λογισμός ότι είναι βλασφημία. Είναι και μερικοί που έχουν μπόι και, αν έχουν και λίγη λογική, αρχίζουν: «Αυτός είναι για μια χούφτα, εκείνος περπατάει στραβά, ο άλλος κάνει έτσι» και δεν υπολογίζουν κανέναν.

Ήρθε μια φορά στο Καλύβι ένας και μου λέει: «Ο Θεός δεν έπρεπε αυτό να το κάνη έτσι». «Εσύ, του λέω, μπορείς να κρατήσης μια πετρούλα στον αέρα; Αυτά τα αστέρια που βλέπεις, δεν είναι μπίλιες που γυαλίζουν. Είναι ολόκληροι όγκοι που κινούνται ιλιγγιωδώς και συγκρατούνται, χωρίς να εκτροχιάζωνται».

«Αυτό, κατά την γνώμη μου, δεν έπρεπε να γίνη έτσι», ξαναλέει. Ακούς κουβέντα! Και εμείς θα κρίνουμε τον Θεό; Μπήκε η λογική και έλειψε η εμπιστοσύνη στον Θεό. Και αν του πης τίποτε, σου λέει: «Με συγχωρής, την γνώμη μου είπα· δεν μπορώ να πω την γνώμη μου;»

Τι ακούει ο Θεός από εμάς! Ευτυχώς που δεν μας παίρνει τοις μετρητοίς.

Ομολογώ ότι ουδέποτε θα πίστευα στον Χριστό, εάν δεν είχε αναστηθεί και δεν είχε νικήσει τον θάνατο!

 

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς (1894-1979).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=333556

 

Το ότι ο άνθρωπος πιστεύει αληθώς εις τον Αναστάντα Κύριον το αποδεικνύει με το να αγωνίζεται κατά της αμαρτίας και των παθών· και εάν μεν αγωνίζεται, πρέπει να γνωρίζη ότι αγωνίζεται διά την αθανασίαν και την αιωνίαν ζωήν.

Εάν όμως δεν αγωνίζεται, τότε είναι ματαία η πίστις του!

Διότι, εάν η πίστις του ανθρώπου δεν είναι αγών διά την αθανασίαν και την αιωνιότητα, τότε τι είναι;

Εάν με την εις Χριστόν πίστιν δεν φθάνη κανείς εις την αθανασίαν και την επί του θανάτου νίκην, τότε προς τι η πίστις ημών;

Εάν ο Χριστός δεν ανέστη, τούτο σημαίνει ότι η αμαρτία και ο θάνατος δεν έχουν νικηθή.

Εάν δε δεν έχουν αυτά τα δύο νικηθή, τότε διά τι να πιστεύη κανείς εις τον Χριστόν;

Εκείνος όμως ο οποίος διά της πίστεως εις τον Αναστάντα Χριστόν αγωνίζεται εναντίον κάθε αμαρτίας του, αυτός ενισχύει βαθμιαίως εν εαυτώ την αίσθησιν ότι ο Κύριος όντως ανέστη, όντως ήμβλυνε το κέντρον του θανάτου, όντως ενίκησε τον θάνατον εις όλα τα μέτωπα μάχης.

Η αμαρτία βαθμιαίως σμικρύνει την ψυχήν του ανθρώπου, την πλησιάζει προς τον θάνατον, την μεταβάλλει από αθανάτου εις θνητήν, από αφθάρτου και απεράντου εις φθαρτήν και εις πεπερασμένην.

Όσον περισσοτέρας αμαρτίας έχει ο άνθρωπος, τόσον περισσότερον είναι θνητός.

ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

Ο Λεύκιππος και ιδίως ο Δημόκριτος είναι εκείνοι οι οποίοι, στο πλαίσιο ερμηνείας της ύλης και των υλικών σωμάτων, διατυπώνουν την ρηξικέλευθη και άκρως επιστημονική, Ατομική θεωρία. Η ύλη αποτελείται από ά-τομα. Τα ά-τομα είναι σωματίδια τα οποία είναι "αμετάβλητα, αδιαίρετα, άτμητα και …"η πολλαπλότητα του κόσμου των φαινομένων εξηγείται από το διαφορετικό σχήμα, τη διαφορετική τάξη και θέση ή τροπή των πολύπλοκα συνδεδεμένων ατόμων".

Τα άτομα κινούνται μέσα σε έναν κενό χώρο, και με …"τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις τους, δημιουργούν, καινούργιους συνδυασμούς και νέες μορφές σωμάτων".

ΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ

 

«Ένας Μύθος είναι μία μάσκα του Θεού, μία μεταφορά για ό,τι υπάρχει πίσω από την ορατή πλευρά του κόσμου» «…οι μύθοι είναι ενδείξεις των βαθύτερων πνευματικών μας δυνατοτήτων, ικανές να μας οδηγήσουν στην ευχαρίστηση, τη φώτιση, ακόμη και στην έκσταση…» (Τζ. Κάμπελ, «Η δύναμη του μύθου»)

«Οι μύθοι διεισδύουν βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή και σιγοψυθιρίζουν σε κάθε ευαίσθητο αυτί αιώνιες αλήθειες και ανώτερα ιδανικά».
«…είναι ζωντανά σπέρματα αλήθειας, που μπορούν να γονιμοποιήσουν κάθε κατάλληλα προετοιμασμένο ανθρώπινο νου και εκεί να καρποφορήσουν με καρπούς αφάνταστα πλούσιους». «Έχουν μία διεισδυτική ικανότητα και μπορούν να οδηγήσουν στη συνειδητοποίηση μεγάλων αληθειών, καθώς επίσης και στη συνειδητοποίηση του ίδιου μας του εαυτού».
«…είναι φορείς υψηλών αληθειών… Είναι σοφά πλασμένοι και χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα αρχέτυπα με τους ανάλογους συμβολισμούς τους, οδηγούν σε ανώτερες συνειδησιακές καταστάσεις». Φιλοσοφικός Σύλλογος Ιάμβλιχος, «Συμβολισμός και Αναζήτηση»

Να αγαπάτε αληθινά, να εκφράζεστε δυνατά, να ζείτε. Δεν είμαστε αιώνιοι.

ByawakShareΓράφει η Ιωάννα Παλμπά

Και ο χρόνος κυλά σαν το νερό στο ποτάμι που διαβαίνει δίχως γυρισμό.

Και οι άνθρωποι αναλώνονται μέσα στις πολλές υποχρεώσεις.

Και τα συναισθήματα μας φθείρονται μπροστά στον καθρέφτη μας.

Και οι καρδιές παύουν πια να αγαπιούνται αφού τις έπνιξε το ψέμα.

Και τα βλέμματα μας πια κοιτάζουν χαμηλά.

Η αντανάκλαση στα μάτια του συνανθρώπου, μας τύφλωσε από την θλίψη που εκπέμπει.

Και έτσι ο χρόνος μας διαπερνά δίχως ουσία, χωρίς αξίες και ιδανικά.