Ο δρόμος του Μάγου 12ο Μάθημα
Η τάξη είναι μια άλλη όψη του χάους. Το χάος είναι μια άλλη
όψη της τάξης.
Η αβεβαιότητα που σας πλημμυρίζει είναι το κατώφλι της
σοφίας.
Η ανασφάλεια θα συνοδεύει πάντα τον ταξιδιώτη της αναζήτησης
- διαρκώς παραπατάει, δεν πέφτει, όμως, ποτέ.
Η ανθρώπινη τάξη απαρτίζεται από κανόνες.
Η τάξη του μάγου δεν έχει κανόνες - ρέει φυσικά, όπως η ζωή.
Οι μικρές λεπτομέρειες της φύσης γίνονταν συχνά αντιληπτές
από τον Μέρλιν και τον τροφοδοτούσαν με υλικό για νέα μαθήματα. Μια μέρα, καθώς
περπατούσαν, αυτός κι ο μαθητής του, μέσα στο δάσος, άκουσαν μια κουρούνα να
διαμαρτύρεται, από ένα κοντινό πεύκο.
"Στάσου και άκου", είπε σιγανά ο μάγος.
Η κουρούνα ήταν ένα νευρικό, οξύθυμο πουλί. Αφού επέπληξε φλύαρα
τους δύο εισβολείς, πέταξε σ' ένα άλλο κλαρί, για να έχει καλύτερη θέα. Δεν
έμεινε ικανοποιημένη κι έσπευσε να προσγειωθεί σ' ένα τρίτο. Μετά, ξέχασε,
φαίνεται, την παρουσία τους και πήδηξε στο χώμα, για να εξετάσει ένα
κουκουνάρι. Την επόμενη στιγμή, έκανε βουτιά σε ένα νερόλακκο, κυνήγησε ένα
άλλο πουλάκι κι έπιασε να ραμφίζει ένα σάπιο κορμό.
"Τι έχεις να πεις γι' αυτό τον τρόπο ζωής;" ρώτησε
ο Μέρλιν.
"Δεν τον βρίσκω σωστό", απάντησε ο Αρθούρος.
"Αυτή η κουρούνα είναι τελείως ελαφρόμυαλη, κι ούτε ξέρει τι κάνει."
"Αυτή την εντύπωση δίνει κάθε πλάσμα που έχει τυφλή
εμπιστοσύνη στο Θεό", είπε, ο Μέρλιν. "Περνάει τις μέρες του
ακολουθώντας ανέμελα τα ένστικτά του, δίχως να σκέφτεται το μέλλον, αλλά πρέπει
να ομολογήσουμε ότι τα καταφέρνει μια χαρά."