Ανώτεροι Κόσμοι
Μια ομάδα μαθητών στο σχολείο μας ήταν αδύνατον να ελεγχθεί και δεν
μπορούσαν να κρατήσουν την συνειδητότητά τους εστιασμένη σε ένα
αντικείμενο. Ήταν πολύ ατίθασοι, πολύ διασκορπισμένοι και πολύ αδιάφοροι
για όσα ήθελε ο καθηγητής να διδάξει.
Όταν αυτό το γεγονός υπέπεσε στην αντίληψή μου, ένιωσα ότι ήταν δυνατό να δημιουργηθεί μια εστίαση στην τάξη μέσα απ’ την ομιλία για τους Ανώτερους Κόσμους. Σαν διευθυντής του σχολείου, πήγα στην τάξη και αμέσως είπα, “Απ’ αυτήν την τάξη, βγήκε ποτέ κάποιος έξω απ’ το σώμα του στη διάρκεια της νύχτας και είχε κάποιες εμπειρίες ονείρων ή επαφές ή κάτι άλλο;”
Έπεσε μεγάλη σιωπή.
“Γνωρίζετε,” είπα, “ότι μπορούμε να πετάξουμε αφού αφήσουμε το σώμα μα στον ύπνο; Γνωρίζετε ότι δεν είμαστε σώματα; Γνωρίζετε ότι το διάστημα δεν είναι κενό; Γνωρίζετε ότι θα ζήσουμε σε Ανώτερους Κόσμους όταν τα σώματά μας πεθάνουν;”
Όταν αυτό το γεγονός υπέπεσε στην αντίληψή μου, ένιωσα ότι ήταν δυνατό να δημιουργηθεί μια εστίαση στην τάξη μέσα απ’ την ομιλία για τους Ανώτερους Κόσμους. Σαν διευθυντής του σχολείου, πήγα στην τάξη και αμέσως είπα, “Απ’ αυτήν την τάξη, βγήκε ποτέ κάποιος έξω απ’ το σώμα του στη διάρκεια της νύχτας και είχε κάποιες εμπειρίες ονείρων ή επαφές ή κάτι άλλο;”
Έπεσε μεγάλη σιωπή.
“Γνωρίζετε,” είπα, “ότι μπορούμε να πετάξουμε αφού αφήσουμε το σώμα μα στον ύπνο; Γνωρίζετε ότι δεν είμαστε σώματα; Γνωρίζετε ότι το διάστημα δεν είναι κενό; Γνωρίζετε ότι θα ζήσουμε σε Ανώτερους Κόσμους όταν τα σώματά μας πεθάνουν;”