Γιατί δεν πρέπει να βασίζεις την ευτυχία σου στους άλλους!

Του Ανδρέα Κόλλια
Η επιθυμία του να είμαστε ευτυχισμένοι είναι συνήθως η περισσότερο κοινή φιλοδοξία της κοινωνίας μας σήμερα. Αλλά για πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα τις γυναίκες, την ικανότητά τους να αισθάνονται ευτυχισμένες την έχουν τοποθετήσει σε άλλους ανθρώπους – στην παρουσία τους, την έγκριση τους ή την ευτυχία τους. Οι ειδικοί το αποκαλούν με τον όρο «εξωτερική πηγή ελέγχου”.
Το να είναι όμως κάποιος ευτυχισμένος προέρχεται από το συναίσθημα εκείνο της βαθιάς εσωτερικής γαλήνης και της ικανοποίησης που νιώθει ο καθένας με τον εαυτό του. Αυτή η αίσθηση της προσωπικής ικανοποίησης, στην ιδανική περίπτωση, επιτυγχάνεται μέσω μιας σταθερά διαδεδομένης πεποίθησης ότι ο καθένας αποτελεί ένα αξιοπρεπές άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις προσωπικές του ηθικές αξίες”
Το να έχει κάποιος μια “Εσωτερική πηγή ελέγχου” – και να στηρίζετε αποκλειστικά στον εαυτό του για την επίτευξη της ευτυχία του – είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο όσον αφορά αυτό το ζήτημα γιατί τους δίνονται πάρα πολλά μηνύματα, από πολύ νεαρή ηλικία, για να δίνουν έμφαση και προσοχή σε εξωγενείς παράγοντες – που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση. Έτσι, αφού είναι καλά εκπαιδευμένες να επικεντρωθούν σε όλους αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες, δεν είναι εύκολο να αντέξουν αυτά τα μηνύματα και να πουν,« Ω, βέβαια, είναι η ψυχή και η προσωπικότητα μου που πραγματικά έχει σημασία». “
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Ευρωπαϊκών Σπουδών, όσοι περισσότεροι επικεντρώνονται εσωτερικά τείνουν να γίνονται καλύτεροι ηγέτες – εξαιτίας της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης που έχουν στον εαυτό τους.

Χρήστος Γιανναράς: Η αιωνιότητα ζει μέσα μας

«ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΔΟΥΛΟΙ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ της καθημερινότητας, μένουμε δούλοι στο πρόσκαιρο και εφήμερο και φθαρτό του κόσμου τούτου. Κλείνουμε όλη τη θέα της ζωής στις χωματερές εκτάσεις της ρουτίνας, γίνεται όλη η ζωή ένας παχύς χωματόδρομος που τον περνάμε έρποντας.

ΚΑΘΕ ΞΥΠΝΗΜΑ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΧΑΡΑΣ μέσα μας, κάθε γεύση μεθυστική του ιδιαίτερου και ξεχωριστού που υπάρχει στη ζωή, είναι μια γεύση του απόλυτου και γι’ αυτό μια γεύση αιωνιότητας.

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ στην κάθε μέρα, στην κάθε ώρα, σαν σύγκριση και σαν νοσταλγία. Ο χαμένος παράδεισος ζει μέσα μας στις στιγμές της μεγάλης χαράς, στο πλησίασμα ενός ανθρώπου, μιας αλήθειας, μιας αγάπης, μιας ομορφιάς.

ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ, αυτές που κάνουν τη δίψα μας μαρτύριο και που το νιώθουμε καθαρά πως θ’ αρκούσαν, σε μία αέναη παράταση, να μας ξεδιψάσουν για μία αιωνιότητα».

«Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΗ, ΟΧΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΓΗ, όσο ποιοτικά και ποσοτικά. Είναι τόση μόνο, όσο για να ξυπνάει μέσα μας μια βαθιά, ακόρεστη δίψα. Ό,τι γευόμαστε σε τούτη τη ζωή δεν είναι παρά αρμυρό νερό που μεγαλώνει τη δίψα μας για ένταση και διάρκεια. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να αποδώσει ό,τι ίσαμε τούτη τη στιγμή έχουμε δοκιμάσει στη ζωή: Διψάμε. Ό,τι γευτήκαμε κι ό,τι γευόμαστε είναι λίγο, ασήμαντο, μηδαμινό, μπροστά σ’ αυτό που διψάμε.

Μεταμορφώνοντας το Θυμό

Μεταμορφώνοντας το Θυμό

Απόσπασμα από το βιβλίο «το φιλί της πεταλούδας» της δέσποινας παλαμάρη

Το ζήτημα δεν είναι να πολεμήσεις το θυμό σου αλλά να τον γνωρίσεις 

«Ο άνθρωπος που γίνεται κύριος του θυμού του έχει μεγάλη δύναμη, μεγάλο σθένος. Γίνεται δυνατός, γίνεται κύριος του εαυτού του. Το ζήτημα δεν είναι να πολεμήσεις το θυμό. Το ζήτημα είναι να τον γνωρίσεις, επειδή δεν υπάρχει μεγαλύτερη ενέργεια από το να γνωρίζεις και δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία από το να πολεμάς τις ίδιες σου τις ενέργειες.

Ο άνθρωπος που πολεμάει τις ίδιες του τις ενέργειες κάνει το ίδιο λάθος με τον άνθρωπο που δέρνεται με τα ίδια του τα χέρια. Κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής. Σε αυτό το είδος της μάχης πάντα θα είσαι νικημένος».

Osho

Το πρώτο βήμα λοιπόν προς τη μεταμόρφωση είναι να εκφράσουμε το θυμό μας· όχι όμως πάνω σε κάποιον άλλον, γιατί έτσι δεν θα μπορέσουμε να τον εκφράσουμε ολοκληρωτικά. Το δεύτερο βήμα είναι να είμαστε συνειδητοί. Ο θυμός είναι όμορφος, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Είναι η πύλη για να οδηγηθούμε στην Κατανόηση, στην Αποδοχή, στη Συμπόνια και την Αγάπη.

Elizabeth Ann Morris: Η αλχημεία της πρόθεσης και της επιτυχίας

Αν είχατε την ικανότητα να μετατρέψετε ένα φθηνό μέταλλο σε χρυσό, πώς θα χρησιμοποιούσατε αυτή τη δύναμη; Τι θα αλλάζατε στη ζωή σας; Τι θα αλλάζατε στον κόσμο;
Για πολλούς αιώνες οι άνθρωποι προσπαθούσαν μάταια να ανακαλύψουν αυτή την άπιαστη συνταγή. Ωστόσο, η αλχημεία είναι στη διάθεσή μας όταν κατανοήσουμε πλήρως και αγκαλιάσουμε την υψηλότερη συνειδητότητά μας.
Συχνά περιγράφω την αλχημεία ως το ταξίδι της ανθρωπότητας από το σκοτάδι του Μεσαίωνα προς το φως της νέας Χρυσής Εποχής. Για μια ακόμη φορά απομακρυνόμαστε από τις πεποιθήσεις που βασίζονταν πάνω στη βία και επιστρέφουμε στο φως της χρυσής επίγνωσης, όπου θα λειτουργούμε με γνώμονα τον διαφωτισμό.
Δείτε λοιπόν την αλχημεία ως την επιστροφή των σκέψεων, των πεποιθήσεων, των αξιών και των πράξεών σας στην αρχική θεϊκή τους κατάσταση. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί από τον νου. Αντιθέτως, μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσα από τη μεταπήδηση σε μια υψηλότερη συνειδητότητα της ευθύνης για τον εαυτό σας, την οικογένειά σας, τη χώρα σας και, τελικά, για την εξέλιξη του πλανήτη.
Υπάρχουν πολλές αυταπάτες στη ζωή μας, οι οποίες καλύπτουν την αντίληψη του ποιοί είμαστε πραγματικά. Αν δεν τις διερευνήσουμε και δεν τις αμφισβητήσουμε, αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας. Ενστικτωδώς καταλαβαίνουμε ότι η ζωή μας δεν εκφράζει αγάπη, χαρά, έμπνευση και σοφία.
Υπάρχουν 2 βασικές πτυχές της αυταπάτης που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
• Η αυταπάτη όσον αφορά την πρόθεσή σας
• Η αυταπάτη όσον αφορά την επιτυχία σας

Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Το τέλεσμα είναι η παρουσία των απεσταλμένων στην Γη...

Η ομορφιά δεν είναι ζήτημα τελειότητας αλλά αλήθειας! 

Η αδυναμία τους να δουν τον Χριστό είναι η καταστροφή τους... 

*

"Τι θα είμαι χωρίς τον νου!"

Δεν είναι εύκολο να ζεις σαν άγγελος... Δεν είναι εύκολο να απαρνηθείς τον νου σου!

Ο νους είναι το σπίτι που έφτιαξες -και σου έφτιαξαν- για να κατοικείς! Ούτε καν διανοείσαι το Τοπίο έξω!

*

"Ήρθα να σας ελευθερώσω, τους είπα. Και τους βλέπω ελεύθερους να αποφασίζουν πού θα δεθούν! " 

Το δώρο του Θεού είναι η Αθανασία και οι άνθρωποι είναι βουτηγμένοι στον θάνατο! 

"Μια ανθρωπότητα που δεν κλείνει την πόρτα στον σατανά! Μια ανθρωπότητα που έχει χάσει τον δρόμο της..." 

Τελεσίγραφο από το Θεό

Τελεσίγραφο από το Θεό

Σας βαρέθηκα… Δεν μπορώ, δεν έχω τη διάθεση να επιμένω να θαυμάζω αυτό που ήσασταν κάποτε όταν βλέπω αυτό που έχετε γίνει... "καρικατούρες του εαυτού σας "...

Ευνουχίσατε την πραγματική σας δύναμη, καταψύξατε τα συναισθήματα σας, παγώσατε τα δάκρυα σας, βουλιάξατε στην αυτολύπησή σας και δεν σας αγγίζει τίποτε άλλο, δεν σας ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το «πόσα ευρώ θα μπουν στο σακούλι της επιβίωσής σας»… 

Ξεχάσατε πως γεννηθήκατε θεοί, φτιαγμένοι ¨καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση¨ και καταντήσατε φοβισμένα ανθρωπάκια που νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν, όλα τα ελέγχουν και όλα τα μπορούν όταν δεν μπορείτε να κάνετε το πιο απλό: να σηκώσετε τον ¨εκλεπτυσμένο¨ πισινό σας από την πολυθρόνα του βολέματος…

Δολοφονήσατε τα όνειρά σας, τον αθώο εαυτό σας γι΄αυτό και δεν αντιδράτε, δεν δακρύζετε πια, μπροστά στην κατακρεουργημένη αθωότητα που σφαδάζει και ξεψυχά μπροστά σας… 

Δολοφονήσατε την ανθρωπιά σας, τα ιδιαιτέρα χαρίσματά σας που σας έκαναν πάντα να ξεχωρίζετε μέσα απ΄ όλα τα συμπαντικά δημιουργήματά Μου…

Λιγάκι σημασία....

Λιγάκι σημασία....

Όταν ένα παιδί κάνει αταξίες τις περισσότερες φορές ζητάει να του δώσουμε λιγάκι σημασία. Ένα ενδιαφέρον. Ενήλικες ακόμη, τι ζητάμε; Το ενδιαφέρον του άλλου. Μια λέξη αγάπης, ένα βλέμμα συμπάθειας, μια αγκαλιά να σκορπίσουν οι φόβοι μας. Πολλές φορές λέμε, με παράπονο «δεν μου δίνει κανείς σημασία». Τότε μπορεί να κάνουμε τα πάντα για να ασχοληθεί κάποιος μαζί μας. Ετσι και στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το μεγάλο αμάρτημα του πλουσίου, δεν είναι ο πλούτος και μόνο, αλλα η αδιαφορία του για τον άλλο. Τελικά να το θυμάστε, ένα ενδιαφέρον θα μας σώσει και μια αδιαφορία θα μας κολάσει.                                 π.Λίβυος

Αν θέλεις να αλλάξει η ζωή σου

Αν θέλεις να αλλάξει η ζωή σου

Από τη γνώση στη σοφία

 

«Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της. Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης. Αυτή μονάχα μπορεί να δώσει απόκριση στα ρωτήματα της καρδιάς. Μέσα στις πολύγυρες περιπλοκές του νου, αυτή βρίσκει το συντομώτερο δρόμο. Όχι βρίσκει. Δημιουργάει δρόμο, κόβοντας δεξά, ζερβά την αντίσταση της λογικής και της ύλης.»

Νίκος Καζαντζάκης

Σκέψεις- λέξεις...
Βαδίζοντας στο ¨μονοπάτι¨ μου συνάντησα πολλές φορές ανθρώπους που αναρωτιότανε: Μα γιατί δεν αλλάζω, αφού κάνω τόσες προσπάθειες;
Και πραγματικά έκαναν πολλές προσπάθειες. Άλλος διάβαζε πολύ, άλλος έκανε γιόγκα και διαλογισμούς, άλλος ψυχοθεραπεία, άλλος δοκίμαζε διάφορες εναλλακτικές θεραπείες ή σεμινάρια όμως κανένας από αυτούς δεν είχε καταφέρει να αλλάξει τον εαυτό του και παρέμεινε εγκλωβισμένος μέσα σε σκέψεις και στερεότυπα.

Το πιο σημαντικό πτυχίο είναι εκείνο που σου δίνει η ζωή.

Το πιο σημαντικό πτυχίο είναι εκείνο που σου δίνει η ζωή.

Πάντα στην αναμονή για το πτυχίο και πάντα μετεξεταστέος… 

Κυλούν οι μέρες, οι στιγμές… έρχονται και φεύγουν οι αγάπες, οι έρωτες, οι ευκαιρίες να ζήσεις… κι εσύ εκεί, κολλημένος στο μάθημα της προδοσίας… της εγκατάλειψης… της απόρριψης, της ανημπόριας… 

Άλλοτε θυμώνεις και φωνάζεις, άλλοτε κλαις και λυπάσαι τον εαυτό σου, άλλοτε βυθίζεσαι στην πίκρα σου, άλλοτε κυνηγάς ψεύτικες ευκαιρίες για να προδώσεις κι εσύ αυτούς τους ¨άτιμους¨… να τους πληγώσεις… ανεξάρτητα αν δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε πλήγωσαν… ας δουν και άλλοι με τη σειρά τους πόσο βαθιά χώνει το μαχαίρι ο πόνος… 

Υπάρχουν φορές που σε ακινητοποιεί η θλίψη σου… και μένεις, να περιμένεις… 

Nα επιμένεις… να υπομένεις… και ποτέ να μην δίνεις τις τελικές εξετάσεις για να πάρεις το πτυχίο της Ζωής…

Αγάπα για όλους!

Αγάπα για όλους!

Στην ζωή ζήσε σαν να παίζεις στο θέατρο

στο θέατρο παίξε σαν να ζεις την ζωή!
Όσσο

Δεν έγινε ποτέ τίποτα αν εσύ δεν το χρεώνεις ούτε το χρεώνεσαι! "Ποτέ δεν έγινε άλλο τίποτα από φως!"

Ό,τι είναι δικό σου, ό,τι πραγματικά σου αντιστοιχεί, κανείς δεν μπορεί να σου το πάρει! 

Να θυμάσαι: η σωστή σκέψη πάντα διώχνει την λανθασμένη! Δεν πολεμάς τις σκέψεις! Τις αντικαθιστάς! 

Είναι καθήκον σου να ζητάς από τον Θεό τίποτα λιγότερο από τα πάντα! 

  ΣΤΕΜΑ

Την πανοπλία μου τη χαρίζω. Εγώ αποφάσισα να ζήσω…

Την πανοπλία μου τη χαρίζω. Εγώ αποφάσισα να ζήσω…

Αγγελία: Χαρίζεται πανοπλία, εξωτερικά ατσάλινη, λεία και αστραφτερή… βαρέως τύπου…

Εσωτερικά, αν θέλω να είμαι ειλικρινής πρέπει να πω ότι δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση… Έχει σκουριάσει από τα δάκρυα που δεν επέτρεψα να κυλίσουν προς τα έξω, είναι γδαρμένη από όλα τα Αχ που σιγοψιθύρισα στα σκοτάδια και γεμάτη εξογκώματα απ΄ όλα τα Όχι που δεν ξεστόμισα…

Παλιότερα καμάρωνα πολύ γι΄ αυτήν την πανοπλία… με βοήθησε να κερδίσω πολλούς αγώνες και μετάλλια… να κατακτήσω πολλούς στόχους… 

Με βοήθησε να βγω πρώτος στον μαραθώνιο του ¨καλού παιδιού¨ γιατί έκρυβε με μεγάλη μαεστρία την πίκρα και την οργή που συσσωρεύονταν μέσα μου όταν δεν με έβλεπαν, όταν δεν με αποδέχονταν, όταν με θεωρούσαν δεδομένο… 

Ανέβηκα εξαιτίας της στο βάθρο του πετυχημένου επαγγελματία, του καθωσπρέπει συνετού ανθρώπου, του συνεπούς παιδιού, συζύγου, γονιού, φίλου, συναδέλφου... όταν το μόνο που αποζητούσα ήταν να μπορώ να βρω τη δύναμη να φωνάξω: ¨δεν είμαι έτσι¨, με βλέπετε να γελάω μα η καρδιά μου πονά… με βλέπετε να αντέχω όμως τα γόνατα μου λυγίζουν από το βάρος των υποχρεώσεων… μην γαντζώνεστε πάνω μου… μην περιμένετε τίποτα από εμένα…. άδειασααα…

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

ΜΑΘΗΜΑ 301

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Πατέρα, δεν μπορεί να θρηνώ εκτός κι αν κρίνω. Ούτε μπορεί να βασανίζομαι από πόνο, ή να νιώθω ότι είμαι εγκαταλελειμμένος ή αχρείαστος στον κόσμο. Αυτό είναι το σπίτι μου διότι δεν το κρίνω, άρα είναι αυτό που μόνο Εσύ θέλεις. Σήμερα ας το δω χωρίς κατάκριση, μέσα από χαρούμενα μάτια που η συγχώρεση έχει απελευθερώσει από κάθε παραμόρφωση. Ας δω τον κόσμο Σου αντί για τον δικό μου. Και όλα τα δάκρυα που έχυσα θα ξεχαστούν, γιατί η πηγή τους θα έχει εξαφανιστεί. Πατέρα, δεν θα κρίνω τον κόσμο Σου σήμερα.

Ο κόσμος του Θεού είναι ευτυχισμένος. Όσοι τον κοιτούν μπορούν μόνο να προσθέσουν την χαρά τους σ’ αυτόν, και να τον ευλογήσουν σαν αιτία περισσότερης χαράς γι αυτούς. Θρηνούσαμε επειδή δεν καταλαβαίναμε. Αλλά έχουμε μάθει ότι ο κόσμος που βλέπαμε ήταν ψεύτικος, και θα δούμε τον κόσμο του Θεού σήμερα.                ΜΑΘΗΜΑΤΑ  ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Ο Θεός μέσα σου είναι η πιο βαθιά ιερή σου επιθυμία! Το θέλημά του είναι η εκπλήρωσή της! 

Το θέμα δεν είναι να αποκτήσεις προτερήματα αλλά να αποδεχτείς τα ελαττώματά σου, τα οποία καταρχάς δεν δέχεσαι ότι έχεις! Απλώς τα προβάλλεις στους άλλους! Άσκηση και χάρις ο δρόμος της απελευθέρωσης! 

*

Το νόημα της ενσάρκωσης είναι η πλήρης επικοινωνία με τον Θεό! 

Αν η συμπόνια σου δεν συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό σου, είναι ελλειπής!

Βούδας

* 

Λιακάδα στις ψυχές σήμερα! Μια καινούργια μέρα! Η ζωή είναι όμορφη! 

Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης! Το πρόβλημα είναι να παραμείνει καλλιτέχνης ενώ μεγαλώνει!

Πικάσο        ΣΤΕΜΑ

*