Τα αόρατα σχοινιά της ζωής μας

Ένας φτωχός  χωρικός ξεκίνησε με τα τρία γαϊδουράκια του ένα ταξίδι για να πάει στο παζάρι ώστε να πουλήσει τη σοδειά του. Το ταξίδι θα διαρκούσε αρκετές μέρες. Οπότε, το πρώτο βράδυ, αποφάσισε να κατασκηνώσει κοντά στο σπίτι ενός γέρου ερημίτη αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν είχε τρίτο σκοινί για το τελευταίο του γαϊδουράκι και φοβήθηκε ότι αν δεν το έδενε, το γαϊδουράκι του θα έπαιρνε τα βουνά και θα το έχανε.
Έτσι, έσπευσε στον γέρο ερημίτη για να τον ρωτήσει μήπως του περίσσευε ένα σκοινί. «Δεν έχω σκοινί», είπε ο ερημίτης. «Αλλά, θα σου πω τι να κάνεις». «Γύρνα εκεί που κατασκήνωσες και, όπως κάθε μέρα, κάνε την κίνηση σαν να περνάς το σκοινί στον λαιμό του γαϊδάρου». «Κυρίως μην ξεχάσεις να κάνεις ό,τι θα έκανες αν τον έδενες σε ένα δέντρο».
Μην μπορώντας να κάνει κάτι άλλο, ο χωρικός ακολούθησε κατά γράμμα τη συμβουλή του ερημίτη και πήγε να κοιμηθεί. Μόλις ξύπνησε, έτρεξε να ελέγξει
αν το γαϊδουράκι του ήταν ακόμα εκεί. Και… Ω! Τί έκπληξη! Ήταν ακόμα εκεί! Αφού φόρτωσε τα τρία ζώα, αποφάσισε να συνεχίσει το δρόμο του. Αλλά ό,τι κι αν έκανε, τραβούσε το γάιδαρό του, τον έσπρωχνε, τίποτα! Απελπισμένος ο χωρικός πήγε πίσω στον ερημίτη και του διηγήθηκε τι είχε πάθει.

Φτάνει πια...

Όταν σε κρίνουν αυστηρά και η στενοχώρια κυκλώνει ως πνιγμός την καρδιά σου, να θυμάσαι ένα πράγμα, οτι όλοι αυτοί που τώρα μαζεύτηκαν να σε κρίνουν ήταν απόντες τις ώρες της πιο φρικτής σου κόλασης και δοκιμασίας. Συνήθως οι επικριτές μας είναι εκείνοι που έπαιξαν τον πιο άσχημο ρόλο στην ζωή μας. Αυτοί που ανελέητα μας δικάζουν ήταν αυτοί που κρατούσαν το μαχαίρι πάνω απο την πληγή μας και το βύθιζαν αδιάφορα, χαμογελώντας στο τραύμα μας. 
Που ήταν όλοι αυτοί όταν εσύ πέθαινες; Απόντες και αδιάφοροι. Κλεισμένοι στις δουλειές τους, στα σπίτια τους, και τις ασχολίες τους. Ποιος γύρισε το βλέμμα του να δει εαν σου είχαν απομείνει αναπνοές; Εάν τα στήθη σου πάλλονταν ακόμη στην ελπίδα; Εαν άντεχες άλλο να κρατηθείς απο το κενό; Κανείς; Και τώρα τι ακριβώς έρχονται να κάνουν; Να σε κρίνουν για ποιο ακριβώς πράγμα; Για το λάθος σου; Αυτό που ηταν η μόνη σου διέξοδος για να κρατηθείς; Ναι πολλές φορές ενα λάθος ειναι το μόνο σωστό που εχουμε να κάνουμε πριν τον θάνατο.
Φτάνει πια. Μην επιτρέψεις σε κανέναν να παίξει άλλο μαζί σου, ένας μονάχα μπορεί να σε κρίνει και αυτος θα το κανει με άπειρη Αγάπη και Κατανόηση, ο Θεός.
Γιατί μονάχα ο Χριστός μπορεί ολότελα να μας καταλάβει.
Μονάχα στα μάτια σου Χριστέ βρίσκω την ανάπαυση, γιατί ξέρω ότι με γνωρίζεις χωρίς να σου μιλώ, ότι με αγαπάς χωρίς να σου δίνω, δε με κρίνεις κι ας είναι η ζωή μου διαλυμένη, δεν περιμένεις τίποτε από μένα παρά μονάχα εμένα.
Με σώζεις κι ας είμαι για την κόλαση. Κοιμήθηκα σε πολλές αγκαλιές Χριστέ μου, μα μονάχα η δική σου μοσχοβολούσε…

Η δύναμη της Παναγίας είναι η σιωπή της...

Η δύναμη της Παναγίας είναι η σιωπή της....

Ποτέ δεν με γοήτευσε η "δύναμη" της Παναγίας, η "Στρατηγός", η "Νικήτρια". Προτιμώ την ταπείνωση, την αγάπη, την υπομονή της, την απίστευτη σιωπή της, τον πόνο στα μάτια και την καρδιά της, αυτή την αγιότητα που μεταπλάθει την δοκιμασία σε φως και χαρά. 
Αυτή την αίσθηση οτι Εκείνη με νιώθει ακόμη κι όταν δεν εχω καμία λέξη να της πω, ακόμη κι όταν αισθάνομαι οτι δεν έχω καμία όρεξη να εξηγώ. Αυτή η απόλυτη μητρική αποδοχή που υπάρχει στο βλέμμα της, είναι εκείνο που πάντα με συγκλόνιζε. Γιατί δεν ξέρω για σας, μα εγω πολλές φορές δεν έχω όρεξη μα ούτε δύναμη οχι μόνο να προσευχηθώ μα ούτε και να μιλήσω. 
Στην αρχή ένιωθα άσχημα και ενοχικά. Τώρα πλέον το ζω, το βιώνω ως απόλυτα φυσιολογικό. Αποδέχομαι δίχως να κρίνω, οτι δεν γίνεται πάντα να είμαι καλά, όμορφα και δυνατά, και τότε είναι που κοιτώ την Παναγία με απόλυτη άνεση και ελευθερία γιατί μου επιτρέπει να είμαι ο ευατός μου δίχως να πρέπει να εξηγώ το πως και το γιατί της συμπεριφοράς μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά απο το να εισαι απλά ο εαυτός σου στο κάθε παρόν της ζωής. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία να αισθάνεσαι οτι αυτό που είσαι με τα καλά και τα κακά, τα σκοτεινά και φωτεινά ψυχικά σου σοκάκια, κάποιος το αγαπάει πολύ δίχως να το κρίνει. Για μένα αυτή είναι η Παναγία, που μπορεί να μιλάει μαζί μου, στην πιο βαθιά σιωπή μου.....

Αναρτήθηκε από π. ΛίΒυος

Αρνητικά συναισθήματα, πως μπορούμε να τα διαχειριστούμε

Πως μπορούμε να διαχειριστούμε τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν τόσο από τον εσωτερικό όσο και από τον εξωτερικό μας κόσμο; Δεν θα ήταν ρεαλιστικό να φανταστεί κανείς μας, ότι μπορούμε να περάσουμε όλη μας τη ζωή, χωρίς καν να έχουμε βιώσει ένα δυσάρεστο και οδυνηρό γεγονός. Η ίδια η ζωή μας μέσα από καθημερινές ανατροπές μας εκπαιδεύει για το αντίθετο.

Πως μπορούσε να αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία που εμφανίζεται και μας ταλανίζει;

Η λαϊκή ρήση λέει: «κάθε εμπόδιο έρχεται για καλό;»

Πόσο όμως αυτό αντανακλά την πραγματικότητα μας; Πόσοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το νόημα αυτών των λέξεων; όταν δεν επιτρέπουν στους εαυτούς τους να είναι ανοιχτόμυαλοι;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων είναι ότι είναι αδύναμοι να παραδεχθούν ότι είναι ατελείς και αυτό ακριβώς είναι που τους οδηγεί σε καταθλιπτικές και άλλες ψυχικές διαταραχές. Ασφαλώς δεν είναι δυνατόν οι άνθρωποι να είναι θωρακισμένοι και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους, να διεισδύσουν τέτοιου είδους συναισθήματα όπως οργή, θυμός ενοχές, τύψεις, πικρία και εν τέλει απογοήτευσης. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο πως μπορούμε  να τα καταπολεμήσουμε και να τα μετατρέψουμε σε θετικά ανάλογα την περίπτωση που βιώνουμε κάθε φορά.

Φανταστείτε τη ζωή σας σαν ένα παζλ,  όπου κάθε κομμάτι του ενώνεται με το άλλο, είτε είναι ευχάριστο είτε δυσάρεστο. Όλα δημιουργούν έναν αδιάκοπο κύκλο όπου όλα γεννιούνται, τελειώνουν και ξαναρχίζουν.

Πιστέψτε με  δεν υπάρχει μαγική συνταγή, όλα πηγάζουν από την εσωτερική ψυχική δύναμη που έχει ο καθένας μας να αντιμετωπίσει τις όποιες προκλήσεις.

Μη βασίζεσαι στους άλλους για να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου

Τα τραύματα προκαλούνται από σχέσεις, ειδικότερα αυτές που υπάρχουν μέσα στην οικογένειά σου και στο σχολείο σου, στα πρώτα χρόνια της ζωής σου.

Σ' αυτή την περίοδο ήσουν πιο ευαίσθητος στην εγκατάλειψη, στην κριτική, στον εξευτελισμό, στα μαλώματα, στα υποβαθμιστικά μηνύματα, στις συγκρίσεις με τους άλλους, στη σιωπηλή εχθρότητα, στις απειλές, στην επιθετικότητα, στην υπερπροστασία και στην προδοσία.

Ως ενήλικας όμως, δεν μπορείς να διακινδυνεύεις να βασίζεσαι στους άλλους για να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Αν το κάνεις, σημαίνει ότι επαναλαμβάνεις την εξάρτηση της παιδικής σου ηλικίας, όπως επίσης ότι, αν οι άνθρωποι αυτοί που σου δείχνουν αγάπη και εκτίμηση πεθάνουν ή μετακομίσουν μακριά ή μειώσουν τις επαφές μαζί σου, θα ανακαλύψεις πως πέφτεις πάλι στην κατάσταση του τραύματος.

Η παρουσία δίπλα σου άλλων ανθρώπων που σε αγαπούν αποτελεί σίγουρα ένα ακόμη πλεονέκτημα, αλλά η πιο ουσιαστική σχέση ωριμότητας και δύναμης είναι, πάνω απ' όλα, η σχέση με τον εαυτό σου. Πολλοί δειλιάζουν μπροστά σ' αυτή την πρόταση, αυτό όμως αποτελεί προστατευτική αντίδραση σε μια μορφή σχέσης που η κουλτούρα μας δεν διαμορφώνει, δεν ενθαρρύνει, δεν στηρίζει και δεν επικροτεί. 

Κβαντική φυσική, ψυχολογία και πνευματικότητα

Κάποιες από τις τελευταίες μεγάλες ανακαλύψεις της κβαντικής φυσικής:

- Η ύλη και η ενέργεια εναλλάσσονται: η ύλη μπορεί να γίνει ενέργεια και η ενέργεια να γίνει ύλη.

- Τα σωματίδια μπορεί να φαίνονται είτε σαν κύματα, είτε σαν ύλη, είτε και τα δύο ταυτόχρονα.

- Ο παρατηρητής επιδρά στο παρατηρούμενο: δεν μπορούμε να παρατηρούμε ένα αντικείμενο, κάτι ή κάποιον, χωρίς να το επηρεάζουμε.
- Αυτό που μας φαίνεται πυκνή ύλη είναι στην πραγματικότητα κενό.

- Ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί από το κενό και να ξαναχαθεί μέσα σ' αυτό.

- Ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές θέσεις ταυτόχρονα.
- Τα πάντα είναι αλληλοσυνδεόμενα, ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου.
- Δεν υπάρχει χώρος, ούτε χρόνος.

Από την φυσική του Νεύτωνα, όπου όντα και πράγματα είναι ξεχωριστά, χωρίς έλεγχο στις δυνάμεις που τα κυβερνούν, πρέπει να μεταβούμε στη νέα κβαντική αντίληψη της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία όλοι προερχόμαστε από μία πηγή και είμαστε οι δημιουργοί της πραγματικότητάς μας.

Είμεθα πολύ άπησχολημένοι με το να σκεπτόμεθα όσα δεν επιθυμούμε.

Εἴμεθα πολὺ ἀπησχολημένοι μὲ τὸ νὰ καταπιανόμεθα μόνον  μὲ τοὺς φόβους μας… ὄχι μὲ τὰ θέλω μας.
Εἴμεθα πολὺ ἀπησχολημένοι μὲ τὸ νὰ δίδουμε χῶρο στὰ «πρέπει» μας κι ὄχι σὲ αὐτὰ ποὺ πηγάζουν ἀπὸ μέσα μας.
Εἴμεθα πάρα πολὺ ἀπησχολημένοι μὲ τὸ νὰ χάνουμε τὸν χρόνο μας μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους στὸ παρελθὸν κι ὄχι μὲ αὐτὰ ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς δόσουν ὤθησι γιὰ τὸ μέλλον…

Ὅ,τι φοβόμαστε περισσότερο, τὴν ἀπόῤῥιψη, τὴν ἀποτυχία, τὴν ἀπώλεια, τὴν ἐγκατάλειψη, μᾶς ἔχει ἤδη συμβῇ. Οἱ ἀπειλὲς ποὺ ἀντιλαμβανόμεθα τώρα, ἤ ποὺ φοβούμεθα  ὅτι θὰ συμβοῦν στὸ μέλλον, δὲν εἶναι παρὰ οἱ σκιὲς τοῦ παρελθόντος…

Αὐτὲς οἱ σκιές, αὐτὲς οἱ μνῆμες ἀπὸ τὸ ἐχθές, εἶναι ἡ ἀπόγνωσις ἑνὸς φλυάρου νοῦ, ποὺ μᾶς ἐμποδίζει νὰ κτίσουμε αὐτὸ ποὺ θέλουμε, γιατὶ εἴμαστε πολὺ ἀπησχολημένοι μὲ τὸ νὰ σκεπτόμεθα αὐτὸ ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦμε.

Γιῶτα Σούσουλα

3 σημαντικοί λόγοι ότι χρειάζεστε να περάσετε λίγο χρόνο με τον εαυτό σας

Τις περισσότερες φορές νιώθουμε πραγματικά ζωντανοί, όταν βρισκόμαστε με άλλους ανθρώπους· ακόμα και οι πιο ντροπαλοί, εσωστρεφείς χρειάζονται την επαφή με άλλα άτομα. Εντούτοις, ο χρόνος με τον εαυτό μας είναι πια εξαιρετικά υποτιμημένος στη Δυτική κοινωνία. Αυτός ο χρόνος είναι τόσο σπάνιος που μόνο το 25% των ανθρώπων καταφέρνουν ή επιλέγουν να τον βιώνουν. Πώς είναι δυνατόν κάτι τόσο σημαντικό να παραγκωνίζεται τόσο πολύ;
Το Πανεπιστήμιο Bringham Young των ΗΠΑ, όπως και άλλα πανεπιστήμια, μας εφιστούν την προσοχή μέσω ανησυχητικών ερευνητικών αποτελεσμάτων. Εκατομμύρια άνθρωποι νιώθουν μοναξιά, ακόμα και στην εποχή των γρήγορων μηνυμάτων, του διαδικτύου και του skype. Είναι αυτό το βαρύ συναίσθημα της μοναξιάς που προκαλεί κίνδυνο για την υγεία και όχι ο ίδιος ο χρόνος που μένουμε μόνοι. Εδώ υπάρχει μια μεγάλη διαφορά και αξίζει να διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτά τα δύο· μοναξιά μπορεί να νιώσουμε ακόμα και όταν βρισκόμαστε στο κέντρο της πολυπληθέστερης πλατείας του κόσμου.

1. Χρόνος με τον εαυτό μας = Επανεκκίνηση του νου μας

Λίγο χρόνο μόνοι σας και θα μάθετε καλύτερα τον εαυτό σας. Αν και οι σκέψεις που μπορεί να απελευθερωθούν, ίσως στην αρχή σας προβληματίσουν, σας πονέσουν ή σας αγχώσουν, αυτή η διεργασία είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την «αναζωογόνηση» του νου σας. Υπάρχει ένα περίεργο φαινόμενο που συμβαίνει όταν περνάμε χρόνο σε κοινωνικούς κύκλους και δεν κάνουμε κανένα διάλειμμα από αυτούς. Γινόμαστε υποκείμενοι στην ομαδική σκέψη (ή αγελαία σκέψη), κατά την οποία τα μέλη μιας ομάδας δίνουν τη συναίνεση τους ακόμα και σε παράλογες σκέψεις και απόψεις.
Οι εναλλακτικές απόψεις και η δημιουργική διαδικασία λήψης αποφάσεων συμβαίνει μόνο όταν επιτρέπουμε εμείς στο νου μας να περπατήσει σε νέα, διαφορετικά μονοπάτια. Κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν απομακρυνόμαστε για λίγο από την ομάδα, από τους κοινωνικούς μας κόλπους. Τότε δεν επιζητάμε την αποδοχή των άλλων, ο νους νιώθει πιο ελεύθερος να γεννήσει καινοτόμους και δημιουργικούς τρόπους, από την πιο απλή στρατηγική μέχρι και τη μεγαλύτερη εφεύρεση.

Να θέλεις να ανέβεις ψηλά

Να θέλεις να ανέβεις ψηλά, να αγωνίζεσαι για να αγγίξεις όλα τα όνειρά σου. Να μην ακούς εκείνους που γελάνε όταν ακούνε τους στόχους και τις προσδοκίες σου, δεν αντέχουν να βλέπουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να ονειρεύονται σε έναν κόσμο άχρωμο.
Να θέλεις να ανέβεις ψηλά. Όχι από έπαρση ή για να ασκήσεις εξουσία στους ανθρώπους. Όχι γιατί θέλεις να τους πατήσεις ή να μεθύσεις από το κρασί της εξουσίας. Αλλά για να γευτείς τη χαρά εκείνη του να έχεις καταφέρει να αγκαλιάσεις το όνειρό σου σε έναν κόσμο που κάνει τα πάντα για να σε απομακρύνει από αυτό. Να φτάσεις εκείνη την πηγή, να πιεις νερό και εσύ να ξεδιψάσεις.

Τα πιο σπουδαία πράγματα...

...Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν.
 Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους - νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντάς τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση ... 
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη έτσι δεν είναι? 
Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ' θελαν να βάλουν στο χέρι. 
Κι' έρχονται πολλές φορές πουκάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο κ μόνο, για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μην καταλαβαίνοντας τίποτα απ΄όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες. 

Να κρατάτε έναν μυστικό θάλαμο σιωπής μέσα σας

Το να εξουσιάζεστε από ψυχολογικές διαθέσεις σημαίνει ότι είστε τμήμα της ύλης. 

Αν έχετε στον νου σας την ακλόνητη απόφαση να μη χάνετε ποτέ τη γαλήνη σας, τότε μπορείτε να φτάσετε την αγιότητα. 

Να κρατάτε έναν μυστικό θάλαμο σιωπής μέσα σας, όπου δεν θα αφήνετε να μπαίνουν οι ψυχολογικές μεταπτώσεις, τα βάσανα, οι μάχες, ή η δυσαρμονία. 

Να κρατάτε έξω όλο το μίσος, την εκδικητικότητα και τις επιθυμίες. 

Σ’ αυτόν τον θάλαμο της γαλήνης θα σας επισκεφτεί ο Θεός. 

– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, μαθήματα

Παραμαχάνσα Γιογκανάντα SRF ο γνήσιος διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Memories

Memories

Θες, ξέρω θες να ξεχάσεις.
Θες ν’ ακυρώσεις, να διαγράψεις τις αναμνήσεις.

Μα …. αν το κάνεις
θα είναι σα να ακρωτηριάζεις ένα κομμάτι από σένα,
ζωντανό κάποτε.

Ο,τι απενεργοποιείς παραμένει ωστόσο
στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή σου
κι απλά δεν είναι ορατό κάθε στιγμή,
παρά μόνο αν το αναζητήσεις.

Θες, ξέρω θες να ξεχάσεις,
αλλά δεν θα τα καταφέρεις διαγράφοντας.

Το θέμα δεν είναι οι αναμνήσεις να μην υπάρχουν
μα να μη σε πληγώνουν πια
να μη σε πληγώνουν ακόμα…

Από Καρδιάς

35 καθοριστικά μαθήματα ζωής από τον Mark Twain

Υπάρχουν τόσα πολύτιμα μαθήματα που μπορείτε να πάρετε από τον Mark Twain, ειδικά αν διαβάσετε τα υπέροχα βιβλία του. Παρακάτω σας παρουσιάζουμε 35 από αυτά:

1. «Όταν ψαρεύεις για αγάπη, δόλωσε με την καρδιά, όχι με το μυαλό»
2. «Οι δύο πιο σημαντικές μέρες στη ζωή σου είναι η μέρα που γεννιέσαι και η μέρα που ανακα

λύπτεις το γιατί»
3. «Είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι πιο απογοητευμένος από τα πράγματα που δεν έκανες, παρά για εκείνα που έκανες. Γι’ αυτό, λύσε τους κάβους. Σαλπάρισε μακριά από το σίγουρο λιμάνι. Εξερεύνησε, Ονειρέψου, Ανακάλυψε»
4. «Το μυστικό για να προχωρήσεις είναι από κάπου να ξεκινήσεις. Το μυστικό για να ξεκινήσεις είναι να σπάσεις τις σύνθετες δουλειές σου σε μικρές διαχειρίσιμες και να ξεκινήσεις από την πρώτη»