«Αν δεν έχεις επαρκείς πληροφορίες για το ποιος αλήθεια είσαι, τότε μπορεί να απογοητευτείς από την εμφάνιση της ζωής. Εάν, όμως, γνωρίζεις ότι η ζωή σου μπορεί να πάρει τη μορφή που εσύ της δίνεις, τότε στέκεσαι πιο υπεύθυνα πάνω σε αυτήν. Είναι καλό να γνωρίζεις πως οι σκέψεις σου είναι οι κλωστές που θα κεντήσουν το έργο της ζωής σου. Τα χρώματα των κλωστών που θα χρησιμοποιήσεις θα είναι ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα του καμβά. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς σκούρα χρώματα και να αναρωτιέσαι γιατί ο καμβάς της ζωής σου είναι σκούρος. Αν οι σκέψεις – κλωστές σου είναι μαύρες , τότε μαύρο θα είναι και το κέντημα της ζωής σου.
Συνέντευξη με τον Δρ. Φυσικών Επιστημών, Κωνσταντίνο Τομόπουλο
Κύριε Τομόπουλε, με την αλλαγή της συνειδητότητας του ανθρώπου τι μπορούμε να επιτύχουμε;
Η ανθρώπινη συνειδητότητα έχει ως στόχο της τη διασφάλιση έναντι της εντροπίας. Αυτή όμως δεν είναι η αιτία της ύπαρξης του ανθρώπου, διότι ο άνθρωπος υπάρχει για να μπορεί να επιτύχει το συντονισμό του με τη Θεία συνειδητότητα. Εκεί πάνω είναι η εξέλιξη του ανθρώπου και αυτό ονομάζεται αλλαγή συνειδητότητας. Μπορούμε να πετύχουμε το στόχο της ύπαρξής μας, η οποία είναι η θέωση.
Από πού αντλεί γνώση ο άνθρωπος;
Ο άνθρωπος αντλεί γνώση μέσω του εγκεφάλου του ο οποίος έχει δύο δυνατότητες. Η μία δυνατότητα είναι να αξιοποιεί εκείνα τα οποία του μεταδίδουν οι αισθήσεις του και αυτή είναι η επιστήμη η οποία υπάρχει σήμερα, και η άλλη δυνατότητα είναι η απευθείας επικοινωνία με το Θεό-αιθέρα, ο οποίος βρίσκεται μέσα του. Ο άνθρωπος ρέπει πάντοτε προς το υλικό. Όταν όμως θα αντιληφθεί τη σημασία την οποία έχει ο πνευματικός παράγοντας –ο αιθέρας– για το μέλλον του και για την περαιτέρω υπόστασή του στο σύμπαν, τότε θα αλλάξουν ραγδαία και μάλλον αιφνιδίως τα πράγματα. Αιφνιδίως θα συντονιστεί.
Σε όλους τους επιστήμονες η ερώτηση παραμένει η ίδια και είναι κλασική. Υπάρχει Θεός;
Σε μήνυμά του από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, ο ορθόδοξος Ιερέας Δημήτριος Τανάκα, ο οποίος έζησε στην Ελλάδα και σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρεται στη χώρα μας με ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα, λέγοντας τα εξής:
“Ἀγαπητοί μου Ἑλληνες καὶ Ἑλληνίδες, ἀγωνιζόμενοι ἐν Χριστῶ μετά παρρησίας καὶ ὑπομονῆς. Ἡ γενναιοδωρία σας εἶναι τόσο μεγάλη καὶ ἀνεκτίμητη. Αὐτό γνωρίζω πολύ καλά ἀπὸ τὴ δική μου ἐμπειρία. Μετά μεγάλης ἀγάπης καὶ ἐλεημοσύνης, ἀποδέχθηκε όχι μόνο ἑμένα, ἀλλά καὶ ὅλους ὅσους ἔρχονται σὲ σάς, καλούς ή κακούς. Ποτέ δὲν παραπονέθηκε ἀκόμη καὶ ὅταν κάποιοι ξένοι ἔκαναν κάτι δυσάρεστο γιὰ ἑσάς. Αὐτό ὁφείλεται στὸ γεγονός ὅτι ξέρετε τὶ εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἁπό τήν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα, μας ἔχετε δώσει τὸ φῶς.
Η Μεγάλη Σύνοδος Κρόνου με Δία είναι...
...το μυστηριώδες "άστρο" της Βηθλεέμ!!!
Αν γνωρίζουμε ότι τη βραδιά τής επόμενης Πανσελήνου θα γίνει μια μεγάλη Συναυλία στο Ηρώδειο, δεν σημαίνει ότι προβλέπουμε και περιμένουμε ένα «θαύμα», το οποίο θα αναταράξει το ουράνιο στερέωμα, προκειμένου το Φεγγάρι να μας οδηγήσει εγκαίρως εκεί όπου επιθυμούμε. Η Πανσέληνος, ως απολύτως ορισμένο και αναμενόμενο ουράνιο φαινόμενο, απλά ορίζει το ακριβές χρονικό σημείο κατά το οποίο θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση στην οποία αναφερόμαστε. Από εκεί και πέρα η γνώση είναι αυτή, η οποία μας ορίζει το μέρος όπου θα έχει πρακτική σημασία —και άρα αξία— αυτή η ουράνια «χρονομέτρηση». ...Η γνώση τής αναμενόμενης εκδήλωσης κάνει σημαντική την «αφύπνιση» του ουράνιου «χρονομέτρου» ...Δεν μας «φωτίζει» η Σελήνη, για να πάμε στο ραντεβού μας ...Η γνώση, ένας χάρτης, ένα GPS ή μια πληροφορία είναι αυτά, τα οποία μας οδηγούν στο ραντεβού μας και η Σελήνη απλά είναι το «ρολόι» που βλέπουμε, για να είμαστε βέβαιοι ότι κάνουμε αυτά που πρέπει στο σωστό χρόνο και άρα με τον σωστό τρόπο.
Γιατί ξεκινάμε, αναλύοντας το προφανές; ...Γιατί βλέπουμε καθημερινά φαινόμενα, τα οποία μας εκνευρίζουν αφόρητα ...Γιατί οι σύγχρονοι Αστρονόμοι, διαποτισμένοι απόλυτα από έναν δήθεν αγνωστικισμό μιας ισοπεδωτικής μαρξιστικής κουλτούρας —η οποία είναι κυρίαρχη στα δυτικού τύπου Πανεπιστήμια—, υποτιμάνε τους ανθρώπους των παλαιότερων γενιών και τις γνώσεις τους. Άθεοι και δαρβινιστές οι περισσότεροι απ’ αυτούς, δεν σέβονται τα αιώνια χαρακτηριστικά τού ανθρώπινου είδους και αντιμετωπίζουν τους προγόνους μας περίπου σαν «καθυστερημένους» ...Τόσο «καθυστερημένους», που θα μπορούσαν να ανήκουν σε κάποιο άλλο ζωικό είδος, όπως —πολύ εύκολα— θα «δικαιολογούσε» και ο «εξελικτικός» δαρβινισμός στον οποίο πιστεύουν. Προφανώς θεωρούν τους εαυτούς τους «βιδωμένους» στην κορυφή τής «εξέλιξης» και άρα πολύ «ανώτερους» απ’ αυτούς που αυτόκλητα αναλαμβάνουν να κρίνουν.
Αυτό είναι το εκνευριστικό μ’ αυτούς τους αλαζόνες «επιστήμονες» της ασημαντότητας. Θεωρούν τους αρχαίους προγόνους μας αγράμματους σκοταδιστές και δεισιδαίμονες, οι οποίοι, όταν δεν έτρωγαν βελανίδια, κάθονταν και «έτρωγαν» παραμύθια από πονηρούς «Μάγους». Δεν εκτιμάνε τις γνώσεις τους και προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν όλα σαν να είχαν να κάνουν με ανθρώπους, οι οποίοι μόλις είχαν βγει από τα σπήλαια και έβλεπαν με δέος τον Ουρανό και τα άστρα. Αυτοί οι άσχετοι στην πραγματικότητα δεν μπορούν ούτε καν να διανοηθούν την ποιότητα των αρχαίων γνώσεων και την τρομερή ευφυία των αρχαίων «Μάγων», οι οποίοι πρώτοι συγκέντρωσαν και επεξεργάστηκαν τις γνώσεις εκείνες, για να φτάσουν αυτές μέχρι τις ημέρες μας και να μπορούν κάποιοι να παριστάνουν τους έξυπνους με μερικά εξάμηνα στα πανεπιστημιακά θρανία.
(Πιστεύουμε ότι) δεν είναι υπερβολή να συμπεριλάβουμε στη λίστα με τις μεγαλύτερες κοινωνικο-πολιτιστικές κατακτήσεις της εποχής μας, το γεγονός ότι η ψυχοθεραπεία έχει απενοχοποιηθεί πλήρως.
Πριν μερικά χρόνια, το να κάνεις βουτιά και δουλειά με τον εαυτό σου με τη βοήθεια ενός επαγγελματία θεωρούταν περίεργο, προβληματικό, υπερβολικό ή απλώς χόμπι πλουσίων. Σήμερα -ευτυχώς- ο κόσμος ξεκόλλησε απ’ αυτό το αστείο στερεότυπο, και η βοήθεια από έναν ειδικό έχει καταστεί συνηθισμένη και λογική επιλογή.«Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσε ο ψυχολόγος μου»: 10 αληθινές μαρτυρίες
Το Reddit ρώτησε τους αναγνώστες του ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που πήρε ποτέ απ’ τον θεραπευτή του και οι απαντήσεις είναι, όπως θα δείτε, πρακτικές, χρήσιμες και αρκετά… λυτρωτικές (τουλάχιστον για όσους ταλαιπωρούνται από άγχη, τύψεις, φοβίες και όλα τα συναφή μικρά και μεγάλα προβλήματα της ψυχής).
1. Περιόρισε τη λέξη «πρέπει» στο λεξιλόγιό σου όσο περισσότερο μπορείς.
«Ανησυχούσα τόσο πολύ για το τι “πρέπει” να κάνω, που δεν μπορούσα να απολαύσω τίποτα απ’ αυτά που ήθελα. Από τότε που μου έδωσε αυτή τη συμβουλή, προσπαθώ να διαχωρίσω τα πάντα σε πράγματα “που θέλω να κάνω” και σε πράγματα που “πρέπει να κάνω”.»
2. Αν δεν είναι στο χέρι σου, δεν έχει νόημα να ανησυχείς.
«Ειδικά όταν τα πράγματα βρίσκονται υπό τον έλεγχο άλλων και εκείνοι θα αποφασίσουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.»
Ο Νόμος της Δημιουργίας: Η ζωή δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει. Χρειάζεται την ενεργή συμμετοχή μας. Μην ξεχνάτε πως είμαστε ένα με το σύμπαν και πως οτιδήποτε μας περιβάλλει αντανακλά τον εσωτερικό μας κόσμο.
Ο Νόμος της Ταπεινοφροσύνης: Αυτά που αρνούμαστε να αποδεχτούμε, είναι αυτά που μας στοιχειώνουν περισσότερο. Αν επικεντρωνόμαστε μόνο στα αρνητικά, τότε σίγουρα δεν είμαστε συντονισμένοι σε υψηλότερες “συχνότητες”.
Χάνουμε λίγο λίγο την αστρόσκονή μας,
μέσα στην κίνηση της ζωής την φλέγουμε,
ως διάττοντες βραδυφλεγείς ημιαστέρες,
ονειρευόμενοι λάμψεις και φωτεινά σύμπαντα.
Όχι στη δημιουργία αρνητικών σκεπτομορφών. Όχι στην νοητική ενεργειακή κατάσταση, στην οποία μπορούν να εκδηλωθούν οι φόβοι. Όσο βαθύτερα βρίσκεται κανείς στο φόβο, τόσο πιο αργά κραδαίνει η ενέργειά του, και έτσι γίνεται πιο πυκνή.
Όταν διατηρούμε ανοικτό τον νου, ανοικτή την καρδιά και κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι το σωστό, τότε αυτό εκδηλώνεται σαν μια κραδασμική κατάσταση αρκετά υψηλή και γρήγορη.
Μια διδακτική ιστορία που αρχικά διηγήθηκε ένας ποιητής Σούφι, από την Περσία ο Αττά, που εμπεριέχει μια πολύ ενδιαφέρουσα αφήγηση για αυτά που μας συμβαίνουν τώρα. Γιατί κάθε τι που μας συμβαίνει κακό ή καλό, είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα, με κόπο, με πόνο, με δάκρυα, ή αίμα στην πρώτη περίπτωση, «κι αυτό θα περάσει».
Ένας βασιλιάς ζήτησε από τους σοφούς του στην αυλή, «Φτιάχνω ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι για τον εαυτό μου. Έχω ένα από τα καλύτερα διαμάντια που υπάρχουν. Θέλω να κρύψω μέσα στο δαχτυλίδι κάποιο μήνυμα που ίσως να με βοηθήσει σε κάποια στιγμή απόλυτης απελπισίας. Πρέπει να είναι πολύ μικρό για να μπορεί να παραμείνει κρυμμένο κάτω από το διαμάντι στο δαχτυλίδι».
Ήταν όλοι τους σοφοί άνθρωποι, ήταν όλοι τους σπουδαίοι λόγιοι και θα μπορούσαν να γράψουν σπουδαίες πραγματείες. Αλλά να του δώσουν ένα μήνυμα όχι μεγαλύτερο από δυο τρεις λέξεις το οποίο θα τον βοηθούσε σε στιγμές απόλυτης απελπισίας… Σκέφτηκαν, έψαξαν στα βιβλία τους αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τίποτε.
Ο βασιλιάς είχε έναν γέρο υπηρέτη ο οποίος ήταν σχεδόν σαν πατέρας του -είχε υπάρξει υπηρέτης του πατέρα του. Η μητέρα του βασιλιά είχε πεθάνει νωρίς και αυτός ο υπηρέτης τον είχε φροντίσει κι έτσι δεν του φέρονταν σαν υπηρέτη. Ο βασιλιάς έτρεφε τεράστιο σεβασμό για εκείνον.
Ο γέρος είπε, «Δεν είμαι σοφός, δεν έχω γνώσεις, δεν είμαι λόγιοςˑ όμως ξέρω το μήνυμα – επειδή υπάρχει μόνο ένα μήνυμα. Και αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να σου το δώσουν· μπορεί να δοθεί μόνο από έναν μυστικιστή, από έναν άνθρωπο που έχει συνειδητοποιήσει τον εαυτό του. Στα τόσα χρόνια που έχω ζήσει στο παλάτι έχω συναντήσει κάθε λογής ανθρώπους, και κάποτε, συνάντησα ένα μυστικιστή. Ήταν καλεσμένος του πατέρα σου κι εγώ μπήκα στην υπηρεσία του. Όταν θα έφευγε, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες μου, μου έδωσε αυτό το μήνυμα» – και ο γέρος το έγραψε σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί.
Ιησούς: Άκουσε. Φαίνεται αδικία, αλλά είναι μια μεγάλη δικαιοσύνη ότι οι καλύτεροι πρέπει να υποφέρουν εκ μέρους όλων. Τώρα πες Μου Σίμωνα, τι είναι η Γη; Όλη η Γη;
