ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ - ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΣΚΕΨΗ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ - ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ - ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΣΚΕΨΗ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ - ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

Οι σκεπτομορφές, είναι ζωντανές ενεργειακές οντότητες (θετικές ή αρνητικές) οι οποίες γεννιούνται από τον πομποδέκτη εγκέφαλο και για αυτές δεν είναι πρόβλημα η απόσταση ή άλλα εμπόδια.

…

Όταν η ανθρώπινη ενέργεια ρέει προς τα έξω, λειτουργεί-δονείται πάνω σε διάφορες βαθμίδες της λεπτοφυούς ύλης του νοητικού και σε συνέχεια του αστρικού-συγκινησιακού μας κόσμου παράγοντας ενέργεια σε μορφή Ά μαζί με χρώματα. Οι σκέψεις μας δεν έχουν έναν απλό τρόπο έκφρασης, σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός αλλά και την ποιοτική αντιληπτική μας ικανότητα. Υπάρχουν σκέψεις με διαφορετικό κραδασμό και με ποικιλία χρωμάτων. Έχουν προσπαθήσει να απεικονίσουν τα χρώματα μιας σκεπτομορφής, αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο την χαρά, την θλίψη, την ελπίδα, την στοργή, την αγάπη, αλλά και το μίσος, τον θυμό, τον φόβο και την οργή.

Οι αρνητικές σκεπτομορφές επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις τόσο ατομικά όσο και ομαδικά. Δημιουργούν αλλοιώσεις και όσο παραμένουν σε ένα χώρο και συντηρούνται από αυτόν τόσο δημιουργούν σύγχυση, πλάνες και δυσάρεστες καταστάσεις, καθώς και ένα γενικότερο συναισθηματικό και νοητικό αποπροσανατολισμό.

Ο Δράκος και η Θλίψη

Ο Δράκος και η Θλίψη

Κάποτε υπήρχε ένα χωριό ψηλά σ’ ένα βουνό, με λιγοστούς κατοίκους, γύρω στις εκατό οικογένειες. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν πολύ αρμονικά και ευτυχισμένα μεταξύ τους. Ποτέ δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα, ήταν πάντα γελαστοί και αισιόδοξοι.

Μια μέρα, εμφανίστηκε στο χωριό ένας δράκος. Κατέβηκε από τα βουνά και εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά πάνω από τα σπίτια τους. Κάθε τόσο κατέβαινε στο χωριό και έτρωγε από έναν χωρικό — άντρα, γυναίκα, παιδί,  δεν έκανε διακρίσεις. Οι χωρικοί είχαν πανικοβληθεί, δεν ήξεραν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Ο ένας μετά τον άλλον οι πιο γενναίοι άντρες του χωριού οπλίζονταν και πήγαιναν να παλέψουν μαζί του. Όμως ο δράκος πάντα νικούσε και τους σκότωνε.

Οργάνωσαν μια ομάδα επίθεσης από δέκα άντρες, οπλισμένους με μαχαίρια και κάθε λογής όπλα και του επιτέθηκαν στη φωλιά του. Ο δράκος, με μια ανάσα-φωτιά, τους έκαψε όλους μονομιάς. Όταν πια είχαν απελπιστεί, μάζεψαν τα υπάρχοντα τους και μετακόμισαν σε ένα γειτονικό χωριό εκεί κοντά. Ο δράκος όμως τους ακολούθησε και εξακολουθούσε να τους επιτίθεται και να τους σκοτώνει έναν-έναν.

Ποιος αντέχει την ενέργεια που παράγει η απουσία του πόνου

Ποιος αντέχει την ενέργεια που παράγει η απουσία του πόνου

"Ο πόνος και όλα όσα γνωρίζουν οι άνθρωποι... δίνουν νόημα στη ζωή τους.
Τους κάνουν να πιστεύουν ότι είναι ζωντανοί."
Είχα το χρόνο να αναλογιστώ για πολύ καιρό αυτές τις λέξεις. 
Μήνες τώρα, βίωνα στο πετσί μου το πόσο παράδοξη ήταν η ανθρώπινη κατάσταση...
Στις καταστάσεις γαλήνης, χαράς, απουσίας κάθε οδύνης, ο άνθρωπος νιώθει να εκμηδενίζεται. Κάποτε ο Dreamer μου είχε πει, ότι μια κατάσταση χαράς ,
 δεν μπορεί να βιωθεί από την ανθρωπότητα έτσι όπως είναι...

Ντάνιελ Μίτελ: Η ενθύμηση του αληθινού μας εαυτού

Η Εναλλακτική Δράση σας παρουσιάζει έναν από τους πλέον γνωστούς δασκάλους διαλογισμού στον κόσμο, τον Ντάνιελ Μίτελ. Ο Ντάνιελ Μίτελ ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να «εμπνεύσει τον κόσμο να μετατοπιστεί από τη βία στην ειρήνη και από το θυμό στην αγάπη», όπως λέει ο ίδιος. Πως το καταφέρνει αυτό; Μέσω ειδικών τεχνικών και διαλογισμών που οδηγούν τον άνθρωπο να μετατοπίσει τη δημιουργική του δύναμη από το νου στην καρδιά.

Σε λίγο διάστημα ο Ντάνιελ Μίτελ θα βρίσκεται στην Ελλάδα και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Τη συνέντευξη πήρε η Δήμητρα Τσακίρογλου.

Ντάνιελ, διδάσκεις τους μαθητές να ζουν από την Καρδιά. Όταν μιλάς για την Καρδιά, σε τι αναφέρεσαι συγκεκριμένα;

Μέσα στο φυσικό όργανο της καρδιάς, υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος όπου μπορούμε να μετακινήσουμε το πνεύμα μας και να ζούμε κυριολεκτικά από εκεί.

Οι ιερές γραφές, συμπεριλαμβανομένων της Βίβλου, των Ουπανισάδων και του Πεντάτευχου, κάνουν υπαινικτικές αναφορές στον χώρο αυτόν και γνωρίζουμε ότι όλοι όσοι βαδίζουν τον δρόμο της πραγμάτωσης του Θεού χρησιμοποιούν συνειδητά τον χώρο αυτόν μέσα στην καρδιά ως τρόπος ζωής και δημιουργίας. Ο χώρος αυτός είναι ουσιαστικά ο οίκος μας και όταν αρχίσουμε να αισθανόμαστε και να πράττουμε μέσα από την Καρδιά, δεν υπάρχει γυρισμός! Το να είναι η ανθρωπότητα στην Καρδιά είναι ένα φυσικό, αλλά και ισχυρό, βήμα εξέλιξης!

Γιατί έχει σημασία να δημιουργούμε συγκεκριμένα από την Καρδιά

Η κατανόηση νικά την προσπάθεια! Γιατί είναι υπέρτερη!

Η κατανόηση νικά την προσπάθεια! Γιατί είναι υπέρτερη!

Πόσο δυστυχισμένος θα πρέπει να είσαι για να νιώθεις την ανάγκη να κάνεις δυστυχισμένους τους άλλους...

Πολεμιστές του Φωτός είναι όλοι όσοι πολεμάνε μέσα τους αυτό που δεν είναι! 

*

Προσευχή είναι όταν μιλάς στον Θεό! Διαλογισμός, όταν τον ακούς!

Δεν βρίσκομαι κάτω από κανένα άλλο νόμο εκτός από του Θεού!

Μαθήματα θαυμάτων

Σήμερα ας ανοίξουμε τα κανάλια του Θεού προς Εκείνον, και ας αφήσουμε την Θέλησή Του να επεκταθεί μέσα από εμάς προς Αυτόν! Έτσι αυξάνεται εσαεί η δημιουργία!

Μαθήματα θαυμάτων

Η ΥΛΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Η ΥΛΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Το ότι η έννοια της ύλης δεν είναι κάτι το απτό και αντικειμενικά ορισμένο αλλά έξω από την εποπτεία των ανθρώπινων αισθήσεων, το διατύπωσαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες της κλασικής περιόδου.

Ο Αναξίμανδρος θεωρεί ότι αρχικά υπήρχε μια πρωταρχική υλική ουσία, έξω από την εποπτεία των ανθρώπινων αισθήσεων η οποία ήταν αθάνατη, και ανώλεθρη. Από την ουσία αυτή δημιουργείται η υλική αντικειμενική πραγματικότητα η οποία αφού διατρέξει έναν κύκλο ζωής επιστρέφει σ’ αυτήν. Την πρωταρχική αυτή ουσία την ταύτισε με την έννοια του απείρου.

«Ξέχασε αυτό που σε πόνεσε, κοίτα μπροστά»

«Ξέχασε αυτό που σε πόνεσε, κοίτα μπροστά»

Όσοι από εμάς έχουμε ζήσει ένα θάνατο ή ένα χωρισμό παρατηρήσαμε ίσως το εξής: οι περισσότεροι άνθρωποι που μας πλησιάζουν προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε ότι μας συνέβη, όσο πιο γρήγορα γίνεται, και να προχωρήσουμε «μπροστά».

H συμβουλή αυτή συνοδεύεται και από κάποιες βοηθητικές συστάσεις αυτής της κεντρικής ιδέας: «βγάλε τα μαύρα», «πρέπει να γυρίσεις πίσω στους κανονικούς σου ρυθμούς», «φτιάξε ξανά τη ζωή σου, όσο πιο γρήγορα γίνεται», «μη μένεις μόνος σου».

Ανθρωποπαθείς εκφράσεις στο κείμενο της δημιουργίας του ανθρώπου.

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαρτίου 2015 Κατηγορίες: Άγιοι - Πατέρες - Γέροντες, Ορθόδοξη πίστη

Αγίος Γρηγορίος Νύσσης -
Φωτο:paterikiorthodoxia.com

(Αγίου Γρηγορίου Νύσσης)

«Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα και ομοίωση». Δημιουργηθήκαμε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού. Πώς, λοιπόν, θα εννοήσου­με το «κατ’ εικόνα Θεού»; Ας καθαρίσουμε καλά την ά­ξεστη καρδιά, την αβασάνιστη γνώμη, τις ανόητες αντι­λήψεις περί Θεού. Αν έχουμε δημιουργηθεί κατ’ εικόνα Θεού, θα παρατηρήσει κανείς, αυτό σημαίνει πώς ο Θεός είναι όμοιος με εμάς; Υπάρχουν δηλαδή στο Θεό μάτια, αυτιά, κεφάλι και χέρια, οσφύς πάνω στην οποία στηρίζε­ται, — γιατί αναφέρεται στην Αγία Γραφή, πως ο Θεός κάθεται —, και πόδια με τα οποία περιπατεί; Τέτοιος εί­ναι, λοιπόν, ο Θεός; Διάλυσε τις φανταστικές απρέπειες που σχηματίζονται στη ψυχή σου. Διώξε μακριά σου κά­θε σκέψη που δεν αρμόζει στο μεγαλείο του Θεού. Ο Θε­ός δεν έχει σχήμα, είναι απλός, δεν έχει μέγεθος, ούτε πο­σότητα.

Εκκλησία: Ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας.

Η λέξη Εκκλησία προέρχεται από το ρήμα εκκαλέω – ω (=προσκαλώ, συναθροίζω). Είναι, λοιπόν, η Εκκλησία μια συνάθροιση ανθρώπων, μια σύναξη.

Με την ίδια έννοια βρίσκουμε τη λέξη και στην αρχαία Ελλάδα. Η εκκλησία του δήμου ήταν μια συγκέντρωση των πολιτών με σκοπό τη συζήτηση διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων.

Βέβαια στην Καινή Διαθήκη έχουμε χρησιμοποίηση της λέξης μ’ ένα πολύ βαθύτερο περιεχόμενο, αφού με την ενανθρώπηση του Χριστού η Εκκλησία δεν είναι απλώς μια συνάθροιση ανθρώπων, αλλά το ίδιο το Σώμα του Χριστού.

Ο Χριστός είπε στον Απόστολο Πέτρο, ο οποίος ομολόγησε τη θεότητά του: «εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σ’ αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου, και δεν θα την κατανικήσουν οι δυνάμεις του άδη». (Ματθ. 16, 18). Η πέτρα, δηλαδή, πάνω στην οποία στερεώνεται η Εκκλησία είναι η ομολογία ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού.

Εκκλησία είναι η ενότητα κληρικών, μοναχών και λαϊκών και αυτή η ενότητα υπάρχει εν Χριστώ. Μέλη της Εκκλησίας είναι όσοι είναι ενωμένοι με το Χριστό μέσο του βαπτίσματος και της συμμετοχής στη μυστηριακή ζωή. Η Εκκλησία, λοιπόν, δεν είναι «τοίχος και οροφή», όπως αναφέρει ο Αγ. Ιω. Χρυσόστομος, «αλλά βίος και ζωή».

Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, η Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες

Η Εκκλησία είναι η παγκόσμια κοινότητα των ανθρώπων, το σύνολο των πιστών του Θεού που:

• ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ τον Χριστό ως Σωτήρα

Κάποιες ψυχές δεν είναι ανθεκτικές στον πλανήτη Γη...

Κάποιες ψυχές δεν είναι ανθεκτικές στον πλανήτη Γη...

Καλό ταξίδι! Πίσω τώρα στην Μεγάλη αγκαλιά! Και όμως εσύ που βίωσες τόση μοναξιά δόνησες τόση αγάπη στις ψυχές! 

*

Να ζούμε για να δοξολογούμε τον Θεό όπως οι άγγελοι! 

Ευχαριστώ στον Θεό, αλλά όχι σαν περιστασιακή κίνηση της ψυχής όταν τα πράγματα πάνε όπως τα θέλουμε! Η διαρκής ευχαριστιακή στάση ζωής, είναι η απόδειξη της αληθινής πνευματικότητας! Να ζούμε για να δοξολογούμε τον Θεό όπως οι άγγελοι! 

Η ευτυχία δεν έρχεται σε σένα απέξω, έρχεται από σένα!

*

Ας είναι η σιωπή η τελευταία σου λέξη!

Να ζούμε για να δοξολογούμε τον Θεό όπως οι άγγελοι! 

Να αφήνεις τα πράγματα να αναπνέουν! Να έρχονται και να φεύγουν! Ο πόνος δεν είναι στο να τα αφήνεις να φεύγουν, αλλά στο να θέλεις να τα κρατήσεις!

πηγή   ΣΤΕΜΑ

γιατί είναι σημαντικό να αποδεχτείτε τον εαυτό σας

Ο εαυτός είναι η αρχή και το τέλος. Είναι αυτοσκοπός. Και στόχος όλων μας είναι η εκπλήρωσή του. Τι θα πει αυτό; Εκπλήρωση θα πει αναγνώριση, αποδοχή και ικανοποίηση. Ικανοποίηση των πραγματικών μας αναγκών, η οποία είναι το κλειδί προς την ευδαιμονία μας. Αναγνωρίζω, θα πει βλέπω. Βλέπω τις ανάγκες μου, τα ελαττώματά μου, τους φόβους μου κλπ. Βλέπω κάθε τι όμορφο και ”άσχημο” μέσα μου. Αποδοχή σημαίνει πως ”αγκαλιάζω” αυτό που βλέπω, το αναγνωρίζω, και δεν κλείνω τα μάτια εάν αυτό δε μου αρέσει, με πληγώνει ή με τρομάζει . Αποδέχομαι την ύπαρξη αυτού που βλέπω.

Γιατί η αλήθεια λέμε ότι είναι... γυμνή;

Δευτέρα, 16 Μαρτίου 2015

Γιατί η αλήθεια λέμε ότι είναι... γυμνή;

 

Η αλήθεια είναι σχετική. Ο καθένας έχει την δική του αλήθεια που φροντίζει να ποτίζει με όσα ψέματα χρειάζονται για να την πιστέψει πρώτα ο ίδιος! Αλλά σε κάθε περίπτωση, όταν θέλουμε να μιλήσουμε για την πραγματική αλήθεια, της βγάζουμε τα ρούχα και την αφήνουμε... γυμνή.  

Η φράση της καθημερινότητάς μας, αυτό που λέμε «γυμνή αλήθεια» δεν είναι μία μεταφορική φράση, αλλά μία κυριολεκτική φράση! 

Η αλήθεια γράφεται με κεφαλαίο γράμμα, γίνεται δηλαδή Αλήθεια και είναι όντως γυμνή! 

Σας μπέρδεψα; Πάμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.


Η Αλήθεια είναι κατά την ελληνική μυθολογία θεότητα και είναι φυσικά η ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της αλήθειας. Σύμφωνα με τον Πίνδαρο η Αλήθεια ήταν κόρη του Δία (ε, ποιου άλλου;).

Για την Αλήθεια έχει γράψει και ο Αίσωπος. Που αναφέρει ότι την Αλήθεια την έπλασε με πηλό ο Προμηθέας (σας θυμίζει κάτι αυτό με τον πηλό;).



Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν την Αλήθεια Veritas. Επειδή η Αλήθεια εικονίζονταν πάντα χωρίς στολίδια και πλούσια ενδύματα (ή και χωρίς ενδύματα) έναντι των άλλων θεοτήτων, ο Οράτιος την αποκαλούσε "nuda Veritas", δηλαδή "γυμνή αλήθεια". Από τότε καθιερώθηκε η ρητορική έκφραση "γυμνή αλήθεια", ή "αλήθεια γυμνή" που λέγεται μέχρι και σήμερα.

 mentality10

πηγή   ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πλωτίνος: περί της φιλοσοφίας του ωραίου

Πλωτίνος: περί της φιλοσοφίας του ωραίου

                                                                             

                                Π  λ ω τ ί ν ο ς

                                        (204–270 μ.Χ.)

                               «Ποτέ το μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο,

                               αν  δεν ήταν  ηλιοειδές  [=αν δεν διέθετε ηλιακή

                               μορφή ή φύση], ούτε η  ψυχή θα  μπορέσει να α–

                               ντικρίσει το ωραίο, αν δεν έχει γίνει πρώτα ωραί–

                               α η ίδια».

                                     Περί του ωραίου

                                                                   §1

Θεμελιώδης πεποίθηση του Πλωτίνου ήταν ότι ο άνθρωπος φέρει μέσα του το θείοκαι αξίζει, εφόσον αποκτά επίγνωση αυτού, να προσ (ς)-παθεί να το συμφιλιώνει με το θείο του σύμπαντος. Όντας ο τελευταίος διανοητής της αρχαιότητας, ο Πλωτίνος επιδίδεται στη ζήτηση του πραγματικού εαυτού και σαν τον γλύπτη, που προσπαθεί να αποτυπώσει σε ένα κομμάτι πέτρα τη μορφή που θα φέρει στο φως την αυθεντική, την ιδεατή ομορφιά, δηλαδή το νοητό κάλλος, επιχειρεί μέσα στο έργο του να φιλοτεχνήσει την πνευματική άσκηση της ψυχής. Τι σημαίνει η τελευταία τούτη φράση; Πως η ψυχή δεν έρχεται σε ύπαρξη παρά ως μια κίνηση αυτοκάθαρσης του εαυτού από καθετί το ανοίκειο, δηλαδή φόβους, κόπους, εμπειρίες, οδύνες κ.λπ., και ανύψωσης στο επίπεδο του νου, του πνεύματος του καθαρού νοείν. Η Ψυχή, όπως επίσης το Πνεύμα και το Ον, έχουν την εκπήγασή τους από το Ένα. Η αισθητικότητα είναι εικόνα του εαυτού της ψυχής. Τούτο σημαίνει ότι η ψυχή δεν είναι αποστασιοποιημένη από το αισθητό ή υποστασιοποιημένη προβολή πάνω από το αισθητό, αλλά εισχωρεί ωςκαθαρτική κίνηση σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και μέχρι τα φυτά, για να δημιουργήσει ένα νέο ον. Η πορεία προς μια τέτοια δημιουργία συνιστά πορεία ανύψωσης της ψυχής προς το ωραίο, ήτοι επιστροφής στο θείο.