Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Ευτυχώς θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός!

Το τέλεσμα είναι η παρουσία των απεσταλμένων στην Γη...

Η ομορφιά δεν είναι ζήτημα τελειότητας αλλά αλήθειας! 

Η αδυναμία τους να δουν τον Χριστό είναι η καταστροφή τους... 

*

"Τι θα είμαι χωρίς τον νου!"

Δεν είναι εύκολο να ζεις σαν άγγελος... Δεν είναι εύκολο να απαρνηθείς τον νου σου!

Ο νους είναι το σπίτι που έφτιαξες -και σου έφτιαξαν- για να κατοικείς! Ούτε καν διανοείσαι το Τοπίο έξω!

*

"Ήρθα να σας ελευθερώσω, τους είπα. Και τους βλέπω ελεύθερους να αποφασίζουν πού θα δεθούν! " 

Το δώρο του Θεού είναι η Αθανασία και οι άνθρωποι είναι βουτηγμένοι στον θάνατο! 

"Μια ανθρωπότητα που δεν κλείνει την πόρτα στον σατανά! Μια ανθρωπότητα που έχει χάσει τον δρόμο της..." 

Τελεσίγραφο από το Θεό

Τελεσίγραφο από το Θεό

Σας βαρέθηκα… Δεν μπορώ, δεν έχω τη διάθεση να επιμένω να θαυμάζω αυτό που ήσασταν κάποτε όταν βλέπω αυτό που έχετε γίνει... "καρικατούρες του εαυτού σας "...

Ευνουχίσατε την πραγματική σας δύναμη, καταψύξατε τα συναισθήματα σας, παγώσατε τα δάκρυα σας, βουλιάξατε στην αυτολύπησή σας και δεν σας αγγίζει τίποτε άλλο, δεν σας ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το «πόσα ευρώ θα μπουν στο σακούλι της επιβίωσής σας»… 

Ξεχάσατε πως γεννηθήκατε θεοί, φτιαγμένοι ¨καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση¨ και καταντήσατε φοβισμένα ανθρωπάκια που νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν, όλα τα ελέγχουν και όλα τα μπορούν όταν δεν μπορείτε να κάνετε το πιο απλό: να σηκώσετε τον ¨εκλεπτυσμένο¨ πισινό σας από την πολυθρόνα του βολέματος…

Δολοφονήσατε τα όνειρά σας, τον αθώο εαυτό σας γι΄αυτό και δεν αντιδράτε, δεν δακρύζετε πια, μπροστά στην κατακρεουργημένη αθωότητα που σφαδάζει και ξεψυχά μπροστά σας… 

Δολοφονήσατε την ανθρωπιά σας, τα ιδιαιτέρα χαρίσματά σας που σας έκαναν πάντα να ξεχωρίζετε μέσα απ΄ όλα τα συμπαντικά δημιουργήματά Μου…

Λιγάκι σημασία....

Λιγάκι σημασία....

Όταν ένα παιδί κάνει αταξίες τις περισσότερες φορές ζητάει να του δώσουμε λιγάκι σημασία. Ένα ενδιαφέρον. Ενήλικες ακόμη, τι ζητάμε; Το ενδιαφέρον του άλλου. Μια λέξη αγάπης, ένα βλέμμα συμπάθειας, μια αγκαλιά να σκορπίσουν οι φόβοι μας. Πολλές φορές λέμε, με παράπονο «δεν μου δίνει κανείς σημασία». Τότε μπορεί να κάνουμε τα πάντα για να ασχοληθεί κάποιος μαζί μας. Ετσι και στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το μεγάλο αμάρτημα του πλουσίου, δεν είναι ο πλούτος και μόνο, αλλα η αδιαφορία του για τον άλλο. Τελικά να το θυμάστε, ένα ενδιαφέρον θα μας σώσει και μια αδιαφορία θα μας κολάσει.                                 π.Λίβυος

Αν θέλεις να αλλάξει η ζωή σου

Αν θέλεις να αλλάξει η ζωή σου

Από τη γνώση στη σοφία

 

«Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της. Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης. Αυτή μονάχα μπορεί να δώσει απόκριση στα ρωτήματα της καρδιάς. Μέσα στις πολύγυρες περιπλοκές του νου, αυτή βρίσκει το συντομώτερο δρόμο. Όχι βρίσκει. Δημιουργάει δρόμο, κόβοντας δεξά, ζερβά την αντίσταση της λογικής και της ύλης.»

Νίκος Καζαντζάκης

Σκέψεις- λέξεις...
Βαδίζοντας στο ¨μονοπάτι¨ μου συνάντησα πολλές φορές ανθρώπους που αναρωτιότανε: Μα γιατί δεν αλλάζω, αφού κάνω τόσες προσπάθειες;
Και πραγματικά έκαναν πολλές προσπάθειες. Άλλος διάβαζε πολύ, άλλος έκανε γιόγκα και διαλογισμούς, άλλος ψυχοθεραπεία, άλλος δοκίμαζε διάφορες εναλλακτικές θεραπείες ή σεμινάρια όμως κανένας από αυτούς δεν είχε καταφέρει να αλλάξει τον εαυτό του και παρέμεινε εγκλωβισμένος μέσα σε σκέψεις και στερεότυπα.

Το πιο σημαντικό πτυχίο είναι εκείνο που σου δίνει η ζωή.

Το πιο σημαντικό πτυχίο είναι εκείνο που σου δίνει η ζωή.

Πάντα στην αναμονή για το πτυχίο και πάντα μετεξεταστέος… 

Κυλούν οι μέρες, οι στιγμές… έρχονται και φεύγουν οι αγάπες, οι έρωτες, οι ευκαιρίες να ζήσεις… κι εσύ εκεί, κολλημένος στο μάθημα της προδοσίας… της εγκατάλειψης… της απόρριψης, της ανημπόριας… 

Άλλοτε θυμώνεις και φωνάζεις, άλλοτε κλαις και λυπάσαι τον εαυτό σου, άλλοτε βυθίζεσαι στην πίκρα σου, άλλοτε κυνηγάς ψεύτικες ευκαιρίες για να προδώσεις κι εσύ αυτούς τους ¨άτιμους¨… να τους πληγώσεις… ανεξάρτητα αν δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε πλήγωσαν… ας δουν και άλλοι με τη σειρά τους πόσο βαθιά χώνει το μαχαίρι ο πόνος… 

Υπάρχουν φορές που σε ακινητοποιεί η θλίψη σου… και μένεις, να περιμένεις… 

Nα επιμένεις… να υπομένεις… και ποτέ να μην δίνεις τις τελικές εξετάσεις για να πάρεις το πτυχίο της Ζωής…

Αγάπα για όλους!

Αγάπα για όλους!

Στην ζωή ζήσε σαν να παίζεις στο θέατρο

στο θέατρο παίξε σαν να ζεις την ζωή!
Όσσο

Δεν έγινε ποτέ τίποτα αν εσύ δεν το χρεώνεις ούτε το χρεώνεσαι! "Ποτέ δεν έγινε άλλο τίποτα από φως!"

Ό,τι είναι δικό σου, ό,τι πραγματικά σου αντιστοιχεί, κανείς δεν μπορεί να σου το πάρει! 

Να θυμάσαι: η σωστή σκέψη πάντα διώχνει την λανθασμένη! Δεν πολεμάς τις σκέψεις! Τις αντικαθιστάς! 

Είναι καθήκον σου να ζητάς από τον Θεό τίποτα λιγότερο από τα πάντα! 

  ΣΤΕΜΑ

Την πανοπλία μου τη χαρίζω. Εγώ αποφάσισα να ζήσω…

Την πανοπλία μου τη χαρίζω. Εγώ αποφάσισα να ζήσω…

Αγγελία: Χαρίζεται πανοπλία, εξωτερικά ατσάλινη, λεία και αστραφτερή… βαρέως τύπου…

Εσωτερικά, αν θέλω να είμαι ειλικρινής πρέπει να πω ότι δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση… Έχει σκουριάσει από τα δάκρυα που δεν επέτρεψα να κυλίσουν προς τα έξω, είναι γδαρμένη από όλα τα Αχ που σιγοψιθύρισα στα σκοτάδια και γεμάτη εξογκώματα απ΄ όλα τα Όχι που δεν ξεστόμισα…

Παλιότερα καμάρωνα πολύ γι΄ αυτήν την πανοπλία… με βοήθησε να κερδίσω πολλούς αγώνες και μετάλλια… να κατακτήσω πολλούς στόχους… 

Με βοήθησε να βγω πρώτος στον μαραθώνιο του ¨καλού παιδιού¨ γιατί έκρυβε με μεγάλη μαεστρία την πίκρα και την οργή που συσσωρεύονταν μέσα μου όταν δεν με έβλεπαν, όταν δεν με αποδέχονταν, όταν με θεωρούσαν δεδομένο… 

Ανέβηκα εξαιτίας της στο βάθρο του πετυχημένου επαγγελματία, του καθωσπρέπει συνετού ανθρώπου, του συνεπούς παιδιού, συζύγου, γονιού, φίλου, συναδέλφου... όταν το μόνο που αποζητούσα ήταν να μπορώ να βρω τη δύναμη να φωνάξω: ¨δεν είμαι έτσι¨, με βλέπετε να γελάω μα η καρδιά μου πονά… με βλέπετε να αντέχω όμως τα γόνατα μου λυγίζουν από το βάρος των υποχρεώσεων… μην γαντζώνεστε πάνω μου… μην περιμένετε τίποτα από εμένα…. άδειασααα…

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

ΜΑΘΗΜΑ 301

Και ο Θεός ο Ίδιος θα σκουπίσει όλα τα δάκρυα.

Πατέρα, δεν μπορεί να θρηνώ εκτός κι αν κρίνω. Ούτε μπορεί να βασανίζομαι από πόνο, ή να νιώθω ότι είμαι εγκαταλελειμμένος ή αχρείαστος στον κόσμο. Αυτό είναι το σπίτι μου διότι δεν το κρίνω, άρα είναι αυτό που μόνο Εσύ θέλεις. Σήμερα ας το δω χωρίς κατάκριση, μέσα από χαρούμενα μάτια που η συγχώρεση έχει απελευθερώσει από κάθε παραμόρφωση. Ας δω τον κόσμο Σου αντί για τον δικό μου. Και όλα τα δάκρυα που έχυσα θα ξεχαστούν, γιατί η πηγή τους θα έχει εξαφανιστεί. Πατέρα, δεν θα κρίνω τον κόσμο Σου σήμερα.

Ο κόσμος του Θεού είναι ευτυχισμένος. Όσοι τον κοιτούν μπορούν μόνο να προσθέσουν την χαρά τους σ’ αυτόν, και να τον ευλογήσουν σαν αιτία περισσότερης χαράς γι αυτούς. Θρηνούσαμε επειδή δεν καταλαβαίναμε. Αλλά έχουμε μάθει ότι ο κόσμος που βλέπαμε ήταν ψεύτικος, και θα δούμε τον κόσμο του Θεού σήμερα.                ΜΑΘΗΜΑΤΑ  ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Ο Θεός μέσα σου είναι η πιο βαθιά ιερή σου επιθυμία! Το θέλημά του είναι η εκπλήρωσή της! 

Το θέμα δεν είναι να αποκτήσεις προτερήματα αλλά να αποδεχτείς τα ελαττώματά σου, τα οποία καταρχάς δεν δέχεσαι ότι έχεις! Απλώς τα προβάλλεις στους άλλους! Άσκηση και χάρις ο δρόμος της απελευθέρωσης! 

*

Το νόημα της ενσάρκωσης είναι η πλήρης επικοινωνία με τον Θεό! 

Αν η συμπόνια σου δεν συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό σου, είναι ελλειπής!

Βούδας

* 

Λιακάδα στις ψυχές σήμερα! Μια καινούργια μέρα! Η ζωή είναι όμορφη! 

Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης! Το πρόβλημα είναι να παραμείνει καλλιτέχνης ενώ μεγαλώνει!

Πικάσο        ΣΤΕΜΑ

*

10 απίθανα πράγματα που θα συμβούν όταν μάθετε να χαίρεστε να είστε μόνοι

10 απίθανα πράγματα που θα συμβούν όταν μάθετε να χαίρεστε να είστε μόνοι

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως το να είμαστε μόνοι είναι κακό γιατί σημαίνει πως είτε είμαστε αντικοινωνικοί είτε ανεπιθύμητοι, μια θέση στην οποία δεν θα θέλαμε να βρισκόμαστε.

Στην πραγματικότητα όμως, το να είμαστε μόνοι δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Υπάρχουν αρκετά οφέλη που κάνουν την εμφάνισή τους μόλις μάθουμε να αγκαλιάζουμε την μοναχικότητα.

Δεν σας προτείνω να γίνετε όπως ο Tom Hanks στον «Ναυαγό» γιατί κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τα οφέλη και τις χαρές που έρχονται με τις σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Αυτό που λέω είναι πως μόλις μάθετε να χαίρεστε να είστε μόνοι, θα εξελιχθείτε ως άνθρωποι.

Ακολουθούν δέκα απίθανα πράγματα που θα συμβούν στη ζωή σας μόλις αρχίσετε να απολαμβάνετε την μοναχικότητά σας.

Θα γεμίσετε τις μπαταρίες σας

50 χρόνια θαύματα: οι Ηράκλειες δυνάμεις μέσα μας

Της Ιουλίας Πιτσούλη
« Σε παρακαλώ κράτησε σημειώσεις: αυτή είναι μια σειρά μαθημάτων για Θαύματα». Με αυτήν την εσωτερική φωνή να μιλάει στην κλινική ψυχολόγο Έλεν Σάκμαν ξεκίνησε πριν από 50 χρόνια η συγγραφή του Course in Miracles, των Μαθημάτων Θαυμάτων, που εισηγούνται ένα βαθιά ανακουφιστικό σύστημα σκέψης και αποτελούν την κορύφωση της πνευματικής ψυχολογίας. Το θαύμα εδώ είναι η αλλαγή της αντίληψης από την ενοχή και την επίθεση προς τον εαυτό μας και τους άλλους και η μετατόπιση στην αθώωση και τη συγχώρεση.
Δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο
Έτσι δόθηκε μια μέθοδος που άνοιξε διάπλατη τη θύρα διαφυγής από τον πόνο, τον ύπνο και τη μοναξιά οδηγώντας στη θεραπεία του νου, στην αφύπνιση και στην ειρήνη. Αυτή η θύρα είναι ανοιχτή εδώ και μισό αιώνα και θα καλωσορίζει κάθε έναν που θέλει να ξαναγυρίσει στη μεγάλη χαρά της αφύπνισης της αληθινής του ταυτότητας και της ενότητας. Αυτό που περιγράφεται στα Μαθήματα Θαυμάτων συνοψίζεται σε δυο τρεις φράσεις ουσιαστικά: Τίποτα αληθινό δεν μπορεί να απειληθεί. Τίποτα μη αληθινό δεν υπάρχει. Σ’ αυτό έγκειται η ειρήνη του Θεού.
Για τα Μαθήματα Θαυμάτων όπως και για τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Παρμενίδη, τον Αναξαγόρα, τον Πλωτίνο και ένα πλήθος από τους πιο εξέχοντες στοχαστές που έχουν εμφανιστεί στη Γη, το αληθινό βρίσκεται πέρα από τον κόσμο της ύλης και των αισθήσεων που αποτελούν μια ψευδαίσθηση, μια πλάνη στην οποία συλλογικά πιστεύουμε. «Είμαι σ’ αυτόν τον κόσμο αλλά δεν είμαι από αυτόν τον κόσμο», έλεγε ο Ιησούς.

Τι είναι οι Προσωπικότητες Τύπου Α και γιατί έχουν πολύ στρες;

Τι είναι οι Προσωπικότητες Τύπου Α και γιατί έχουν πολύ στρες;

Ποιος είναι ο χειρότερος εχθρός σας; Μήπως το ψυχολογικό και διανοητικό στρες που -πιθανότατα αθέλητα- δημιουργείτε στον εαυτό σας; Το στρες είναι μια φυσιολογική αντίδραση του εαυτού μας σε δύσκολες ή αφύσικες καταστάσεις, όταν αισθανόμαστε ότι οι δυνατότητές μας δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουμε ένα εμπόδιο ή μια δυσκολία που συναντάμε.
Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
  Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά κανείς στο στρες μπορεί να είναι είτε φυσιολογικός, οπότε οι επιπτώσεις του στρες είναι παροδικές και, άρα, μηδαμινές, είτε πολύ έντονος, με αποτέλεσμα να σαμποτάρει το άτομο τον εαυτό του.
Καθένας έχει την εμπειρία του να έχει χάσει την υπομονή του με κάποιον άλλον, να έχει εκνευριστεί στο τιμόνι λόγω κίνησης και να έχει βρίσει, να έχει ξεσπάσει τα νεύρα του σε κάποιον που δεν του έφταιγε σε τίποτα, ή να δημιουργεί παρεξηγήσεις, εκνευρισμό και διανοητικό στρες επειδή η πίεση που αισθάνεται του θολώνει την κρίση.
Μερικοί άνθρωποι δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις στη ζωή τους αραιά και που, ενώ άλλοι άνθρωποι κάνουν αυτό το αυτό-σαμποτάρισμα τρόπο ζωής, δημιουργώντας διαρκώς ψυχικό και διανοητικό στρες στον εαυτό τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι είναι οι ίδιοι που το δημιουργούν και όχι τα γεγονότα ή άλλοι άνθρωποι.
Οι τρόποι που σαμποτάρει κανείς τον εαυτό του

Οι πληγές έχουν Υψοφοβία…

Οι πληγές έχουν Υψοφοβία…

Οι πληγές έχουν Υψοφοβία…

…Γι’ αυτό και δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από τα υπόγεια της ύπαρξης μας. 

Οι δήθεν αδιαφορία μας, τους αυξάνει το φόβο όχι μόνο για το φως αλλά και για εμάς τους ίδιους και αντί να τις μαλακώσει τις κάνει να αιμορραγούν ολοένα και περισσότερο.

Αναρωτιέμαι πως θα φερόσουν σε ένα παιδί που έχει το φόβο του ύψους; 
Θα το τραβούσες με το ζόρι στην ταράτσα για να κοιτάξει από ψηλά; 
Θα το τιμωρούσες και θα το φόβιζες περισσότερο; 
Θα έκανες ότι δεν βλέπεις τον τρόμο του, ότι δεν βλέπεις τον πόνο του και θα το άφηνες να βολοδέρνει μονάχο του αδιαφορώντας ή θα το αγκάλιαζες τρυφερά, γεμάτος κατανόηση και αποδοχή; 
Κι όμως...
Θα το κρατούσες μέσα στην αγκαλιά σου τόσο  όσο χρειαζόταν για να γεμίσει Αγάπη. Θα το ηρεμούσες, θα το έκανες να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και με λόγια απλά θα του μιλούσες για το φόβο του…