Από τη μιζέρια στη χαρά

Διαδύκτιο, πληροφορίες, επικοινωνίες, γνώσεις … Τελικά τι; Ο άνθρωπος μόνος στον πόνο του, στα προβλήματά του. Το εκκλησιαστικό – κοινωνικό ήθος, που μιλά για κοινωνία και σχέση, ενδιαφέρον για τον άλλο και μοίρασμα ζωής, φαίνεται ανύπαρκτο. Αποτέλεσμα, οι διάφοροι τρόποι ψευδαίσθησης ζωής, όπως τα ναρκωτικά, τα ψυχοφάρμακα, οι επιπόλαιες εφήμερες σχέσεις και άλλα. Τι να κάμει ο άνθρωπος; Θέλει κάπου να πιαστεί…
Κι όμως, ο Χριστός, ως ο μόνος και παντοτινός σωτήρας του κόσμου, έχει την Εκκλησία Του ως τρόπο ζωής πιο πολύ παρά ως θεσμό. Προτείνει την καρδιακή σχέση που ξέρει να αγαπά, να προσφέρεται, να θυσιάζεται.
Η ενασχόληση με τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, τα προβλήματα και τα αδιέξοδά μας δεν μπορεί να δώσει την εσωτερική χαρά και πληρότητα που ζητούμε.
Το «αγαπάτε αλλήλους» και το να «αγαπούμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας» προϋποθέτει υπέρβαση του εαυτού μας, με ό,τι σημαίνει αυτό. Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε να ζητούμε την αγάπη των άλλων αλλά να προσφέρουμε τον εαυτό μας από αγάπη στους άλλους.
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι μας αρέσει να μας αγαπούν, να μας υπολογίζουν να είμαστε αρεστοί. Κυρίως στην αρχή της ζωής μας, όπου μπαίνουν οι βάσεις της ύπαρξής μας. Όμως η πνευματική ωριμότητά μας, προχωρώντας στα χρόνια, βρίσκεται όχι στο να μας αγαπούν αλλά στο να αγαπάμε. Το «είναι καλύτερα να δίνεις παρά να παίρνεις», που είπε ο Χριστός, δείχνει την ανάπτυξη του ανθρώπου από άτομο σε πρόσωπο, από τον εγωκεντρισμό στην αγάπη.

Τα άδεια μυαλά κάνουν συνήθως τον μεγαλύτερο θόρυβο

Άδεια μυαλά,
φωνές, εγωισμός και ένταση
είναι ίσως οι τρεις λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν αυτά τα άτομα.

Της Ηλέκτρας Αστέρη
Δεν συνηθίζω να χωρίζω τους ανθρώπους σε κατηγορίες, ούτε να τους βάζω ταμπέλες. Ούτε και εσύ θα έπρεπε. Είμαι περισσότερο της άποψης πως οι άνθρωποι προσθέτουν και αφαιρούν χαρακτηριστικά στον εαυτό τους μέχρι να πετύχουν το τέλειο. Βέβαια κάποιες φορές οι κατηγορίες σε βοηθούν να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια σειρά και να ξεχωρίσεις ποιους ανθρώπους θα ήθελες να έχεις δίπλα σου και ποιους όχι. Το μυαλό του ανθρώπου είναι το πιο σημαντικό όργανο που διαθέτει και αυτό είναι που τον κάνει να άγεται και να φέρεται αναλόγως με το πως το χρησιμοποιεί.
Πάντα πίστευα πως η γνώση δεν είναι μόνο τα χαρτιά και τα πανεπιστήμια. Ακόμη το πιστεύω και πλέον έχω καταλήξει πως η γνώση και η καλλιέργεια πηγάζει σαφώς από το διάβασμα χωρίς βέβαια να είναι η μόνη πηγή. Όποια πηγή γνώσης και όποιου είδους καλλιέργειας και αν έχεις, υπάρχουν δύο κατηγορίες στις οποίες θα καταταγείς ανάλογα με την συμπεριφορά σου. Τα γεμάτα και τα άδεια μυαλά.
Εκείνοι που έχουν τα «γεμάτα μυαλά» είναι εκείνοι που ως επί το πλείστον είναι ήρεμοι. Συνήθως θα τους δεις μόνους και ίσως με κάποιο σημειωματάριο στο χέρι, όχι γιατί γράφουν φιλοσοφίες, απλώς για να καταγράψουν τις σκέψεις τους -εδώ που τα λέμε ίσως να γράφουν και φιλοσοφίες-. Οι άνθρωποι που έχουν εξελιχθεί λίγο παραπάνω είναι εκείνοι που δεν θα μαλώσουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία αλλά και εκείνοι που θα προσπαθήσουν να αποφύγουν κάθε ένταση. Οι άνθρωποι που έχουν μάθει να σκέφτονται κρίνουν τον εαυτό τους και κανέναν άλλον.

Ο πλανήτης της αγάπης

Ο πλανήτης της αγάπης

Της Αγγελικής Μπολουδάκη
Καλλιεργούμε την αγάπη μεταξύ μας:
Όταν επιτρέπουμε στις πλέον ευάλωτες και ισχυρές πλευρές του εαυτού μας να γίνουν αποδεκτές από μας, να εκτεθούν στο φως και να γνωστοποιηθούν στον άνθρωπό μας.
Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προσφερθούμε συναισθηματικά στον άνθρωπο που με αμοιβαιότητα συνδέεται μαζί μας.
Όταν καλλιεργούμε το σεβασμό και την αποδοχή, την εμπιστοσύνη και την κατανόηση.
Όταν προστατεύουμε τα συναισθήματά μας για τον άνθρωπό μας, με την προτεραιότητα που του δίνουμε στη ζωή μας.
Όταν αποφεύγουμε κάθε χίμαιρα και εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σε εκείνον που χαρίζει την αγάπη του σε μας.
Όταν σεβόμαστε την ελευθερία μας και τη δική του και αναγνωρίζουμε το δικαίωμά μας να είμαστε μαζί, ενώ η ζωή μας πλουτίζεται από ποικιλία στιγμών, διαφορετικές για τον καθένα, που το απόσταγμά τους το γευόμαστε μαζί.

Ο διαχωρισμός sex και Αγάπης αφορά τον διαχωρισμό Εγώ και σώματος

Ο διαχωρισμός sex και Αγάπης αφορά τον διαχωρισμό Εγώ και σώματος

Ο φόβος του θανάτου είναι αποτέλεσμα ενός φόβου για τη ζωή. Δεν μπορεί να αφεθεί κανείς στη ζωή ή στο σώμα, γιατί αυτό θα σήμαινε εγκατάλειψη των ελέγχων του Εγώ, κάτι που θα έφερνε το άτομο πρόσωπο με πρόσωπο με το γεγονός της πιθανότητας να πεθάνει. Αυτός ο φόβος προέρχεται από μια εμπειρία θανάτου ή πιθανότητας έλευσής του κατά την πολύ πρώιμη ζωή, η οποία προκαλεί τον οργανισμό να αυτοθωρακιστεί, σαν ένα αμυντικό μέτρο, ώστε να μην είναι ευάλωτο σ' αυτή την πιθανότητα στο μέλλον. 

Αλλά το να είναι κανείς οπλισμένος ή θωρακισμένος, σημαίνει ότι αποδέχεται την πιθανότητα να δεχτεί επίθεση ή απειλή απώλειας της ζωής του. Αυτή είναι η ψυχολογική και σωματική κατάσταση του ανθρώπου που προσπαθεί να επιβιώσει. Η ενέργεια που επενδύεται στην προσπάθεια επιβίωσης, δεν διατίθεται για την απόλαυση της ζωής. Αλλά αυτό, επίσης σημαίνει ότι ο φόβος θανάτου ενός ατόμου το εμποδίζει να ζήσει ολοκληρωμένα και τον φέρνει πιο κοντά σ' αυτόν.

Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Κανένας μας δεν έχει ζήσει μια ζωή εύκολη και ασυννέφιαστη. Όλοι έχουμε περάσει μέσα από δύσκολες καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν περιορίσει την ανοιχτοσύνη μας στη Ζωή, στον Έρωτα και στην Αγάπη.

Όμως οι περισσότεροι από εμάς όλα τα συναισθήματα που προέρχονται από δυσάρεστες αναμνήσεις, από παλιές πληγές τα έχουμε καταχωνιάσει στα υπόγεια της ύπαρξής μας νομίζοντας ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς να πονάμε. Αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα μας και λειτουργούν με έναν μη συνειδητό τρόπο. Θαμμένα και κλειδαμπαρωμένα εκεί, στα  σκοτεινά μας υπόγεια, γίνονται οι ¨σκιές¨ μας και ακολουθούν το κάθε μας βήμα. Επηρεάζουν τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας και τις επαφές μας με τους άλλους ανθρώπους  προβάλλοντας πάνω τους τις ¨αδυναμίες¨ μας.


Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι σκιές δυναμώνουν, γίνονται οι εσωτερικοί μας δαίμονες και έρχονται προς την ¨επιφάνεια¨ σαν πανίσχυρα συναισθήματα όπως η θλίψη, η οργή, το μίσος, ο θυμός, η απόρριψη, οι ενοχές, ο φόβος … Ο μόνος λόγος που μας αποκαλύπτονται είναι γιατί μας καλούν να μπούμε μέσα μας, να συναντήσουμε το πληγωμένο μέρος του εαυτού μας, να το αγκαλιάσουμε και να το θεραπεύσουμε. Να συναντήσουμε την αλήθεια που κρατάνε κρυμμένη μετασχηματίζοντας τη Σκιά σε Φως. 

12 φράσεις που αφυπνίζουν, παρηγορούν και ενδυναμώνουν

Οι λέξεις μας επιτρέπουν  να εκφράσουμε τις σκέψεις μας στους άλλους. Όπως γνωρίζουμε όμως ο λόγος είναι δύναμη. Μπορεί να είναι μια καταστροφική δύναμη ή μια δημιουργική δύναμη. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθώ με τις φράσεις εκείνες που συντέθηκαν από τα αρχαία χρόνια και συνεχίζουν να συντίθενται ακόμα και σήμερα και έχουν σκοπό να μας δυναμώνουν, να μας αφυπνίζουν και να μας παρηγορούν στις δύσκολες στιγμές. Θεωρώ ότι η δύναμή τους είναι αυταπόδεικτη διότι προέρχονται από τη σοφία εκατομμυρίων ανθρώπων στο πέρασμα χιλιάδων ετών. Προσωπικά, είμαι πολύ ευγνώμων για την ύπαρξή τους, μιας και έχουν σταθεί ως φάροι, στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου.

Θα περάσει κι αυτό

Όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση ή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρισκόμαστε κατά καιρούς, η φράση «Θα περάσει κι αυτό» μας υπενθυμίζει πως όλα είναι κύκλοι. Άλλοτε η ζωή μας φέρνει προκλήσεις και άλλοτε μας φέρνει χαρές. Το σίγουρο είναι ότι όλα περνούν και όλα είναι εφήμερα.

Όλα γίνονται για το καλό μας

Πλούσιος είναι αυτός που δεν σκέφτεται

Πλούσιος είναι αυτός που δεν σκέφτεται

Η έννοια πλούσιος είναι μία διαδρομή όπου ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο της απόλυτης πληρότητας και αρτιότητας. Ενώ η σκέψη είναι ένας μόνιμος «σύμβουλος» που μας οδηγεί να αναζητάμε τι δεν έχουμε και τι μας λείπει. Έτσι οι σκέψεις οδηγούν τον άνθρωπο να νιώθει πάντα κενό ή κενά από διάφορα που συμβαίνουν στη ζωή του. 

Οπότε όσα χρήματα και να έχει ένας άνθρωπος ούτε ελεύθερος είναι, ούτε και απόλυτα πλούσιος. Καθώς οι σκέψεις του θα είναι στο πως δεν θα χάσει αυτά που έχει και θα φοβάται πάντα τις αλλαγές.

Οπότε ο πλούτος συνεργάζεται απόλυτα με το είμαι ελεύθερος από κάθε σκέψη και είμαι σε απόλυτη αρμονία με την ολότητά.

Ο πλούτος αυτός γεννιέται με την Πνευματική διαδρομή, κατάσταση που θα βρεθεί ένας άνθρωπος.

Υπάρχουν «πνευματικές» σχολές που κατευθύνουν και κατευθύνονται από την ύλη και αυτήν ορίζουν ως πλούτο και ευημερία. Εστιάζουν σε αυτή την διαδρομή και οδηγούν στο πως θα έλξουμε και θα μαγνητίσουμε πλούτο, δηλαδή ύλη και με ότι αυτή η ύλη συνεργάζεται.  Με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να βάλλονται και να καταβάλλονται από τα αποτελέσματα για να δουν αν ένα πνευματικό σύστημα αξίζει ή όχι. Και το αν αξίζει ή όχι το βλέπουμε από το πόσο «μαγικό ραβδάκι» είναι. Και πόσο αυτό το πνευματικό σύστημα θα μας απαλλάξει με μαγικό τρόπο από όλα όσα μας δυσκολεύουν τη ζωή. Είτε αυτό είναι χρήματα, είτε είναι αυτοκίνητο, είτε είναι σύντροφος.  

Η συνταγή για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου

Της        Ηλέκτρας Αστέρη
Τα όνειρα είναι φτιαγμένα από αστερόσκονη. Ξεκάθαρα! Κάθε όνειρο έχει πάνω του, ολίγον τι από δαύτη. Και αν δεν το έχεις καταλάβει είναι που δεν το πίστεψες πραγματικά. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν κατάφερες να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Δεν ένιωσες την αστερόσκονη, δεν αγάπησες την μαγεία του ονείρου σου και δεν μπόρεσες να του δώσεις την ενέργεια για να γίνει η αλήθεια σου.
Τα όνειρα πραγματοποιούνται όταν τα πιστέψουμε, μόνο τότε έχουν την δύναμη να ανθίσουν

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΦΛΥΑΡΟΙ – ΧΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΦΛΥΑΡΟΙ – ΧΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

"Αν θέλετε να διαθέτετε μαγνητισμό, μην μιλάτε πάρα πολύ. Μην είστε φλύαροι. Η φλυαρία διασκορπίζει τον μαγνητισμό σας. Είναι επίσης επικίνδυνο, γιατί αυτοί που μιλούν πάρα πολύ στο τέλος καταλήγουν πάντα να λένε λανθασμένα πράγματα. Αυτές οι μικρές λέξεις που βγαίνουν από το κανόνι του στόματος έχουν τη δύναμη να διαλύσουν αυτοκρατορίες· ή, αν προέρχονται από έναν σοφό, να φέρουν ειρήνη. Το άτομο που μιλά πολύ σκέφτεται ρηχά και έχει πολύ λίγο μαγνητισμό. Όταν όμως ένας συνήθως σιωπηλός σοφός μιλήσει, οι άνθρωποι ακούν.

Μόλις δύο ή περισσότεροι άνθρωποι βρεθούν μαζί, όλοι θέλουν να ακουστούν και κανένας δεν θέλει να ακούσει. Μάθετε να ακούτε περισσότερο, να κάθεστε ήσυχα και να απολαμβάνετε την παρέα των άλλων.

Όταν μιλάτε, να δίνετε όλη σας την προσοχή στον άνθρωπο με τον οποίο μιλάτε και να μιλάτε λογικά. Όταν μιλάτε με την ψυχή σας, όλοι θα θέλουν να ακούσουν. Η δύναμη όλου του κόσμου και της αλήθειας του Θεού θα βρίσκεται πίσω από τις λέξεις σας. Θα αλλάζετε τους άλλους με τα λόγια σας. Αυτό είναι μαγνητισμός.

Ευχαριστώ τους ανθρώπους που έχετε διδαχτεί από τα μαθήματα ζωής σας

Της Αγγελικής Μπολουδάκη
Ευχαριστώ τους ανθρώπους που έχετε διδαχτεί από τα μαθήματα ζωής σας. Με εμπνέετε, μου δίνετε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζω να πιστεύω στο νόημα ζωής μου. Είστε οι άνθρωποι που, όταν χαίρομαι, προσφέρετε αξία στη χαρά μου και όταν λυπάμαι, αποτελείτε τους φωτεινούς φάρους στη ζωή μου, όπου χάρη στο παράδειγμά σας οδηγούμαι στη λύτρωση.
Ευχαριστώ:
Εσάς, που, ενώ κάποιοι γέλασαν με τα όνειρά σας, δεν παραιτηθήκατε από αυτά, αλλά με επιμονή και υπομονή δεσμευτήκατε μαζί τους.
Εσάς, που, παρότι σας είπαν ψέματα, δεν απογοητευτήκατε, αλλά πιστέψατε ακόμη περισσότερο στη δύναμη της αλήθειας και με εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και στη ζωή αναζητάτε ανθρώπους, με τους οποίους μπορείτε να μοιραστείτε τις μεταξύ σας αλήθειες.
Ευχαριστώ εσάς που περιοριστήκατε, αλλά παραμείνατε ελεύθεροι.

Ο,ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑΤΙΚΟ

Ο,ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑΤΙΚΟ

Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάτικο

σα θησαυρό να το φυλάξεις·

τους λογισμούς, τους πόθους σου άλλαξε,

μα αυτό ποτέ να μην τ’ αλλάξεις.

Όποτε της ζωής τα ψεύτικα

κι άσχημα σφίγγουν την καρδιά σου,

μες σ’ ό,τι φύλαξες παιδιάτικο

θα βρίσκεις την παρηγοριά σου.

Ο χρόνος της Ανάστασης είναι η σχέση....

Ο χρόνος της Ανάστασης είναι η σχέση....

Βιώνει πληρέστερα την Ανάσταση, εκείνος που γνώρισε τον έρωτα και έμαθε πως ο χρόνος χάνεται μονάχα σε ένα κοίταγμα. Εκεί όπου οι λέξεις και οι έννοιες στέκονται ανήμπορες στην αμεσότητα της εμπειρίας. Γιατί είναι πολύ μεγαλύτερο αυτό που βιώνει ο ερωτευμένος από αυτό που μπορεί να περιγράψει. Ως εκείνον τον χωρικό που κοιτούσε ώρες την Παναγία και σε ερώτηση του νεωκόρου «μα τι κάνετε εκεί;», απάντησε, «τίποτα, απλά την κοιτάω και με κοιτάει..».

Η αιωνιότητα δεν είναι αόριστος απρόσωπος χρόνος. Αλλά μία μετοχή σε κοινωνία αναστάσιμων σχέσεων, με τον Θεό και τους ανθρώπους. Ο παράδεισος είναι ο χρόνος που χάνεται στο όνομα της σχέσης. Αυτό που δεν πεθαίνει δεν είναι η φύση μας, αλλά οι σχέσεις μας.

 Γιατί στην αγάπη και την σχέση η γλώσσα είναι η σιωπή, και στην Ανάσταση ο χρόνος παράδεισος.....

π.λίβυος 

Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω

Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω

Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω

1. Τι θα μπορούσες να ήθελες και δεν μπορεί να το δώσει η συγχώρεση; Θέλεις ειρήνη; Η συγχώρεση την προσφέρει. Θέλεις ευτυχία, ήσυχο νου, βεβαιότητα σκοπού, αίσθηση αξίας και ομορφιάς που υπερβαίνει αυτόν τον κόσμο; Θέλεις φροντίδα και ασφάλεια, και την ζεστασιά της σίγουρης προστασίας παντοτινά; Θέλεις ησυχία που να μην μπορεί να απειληθεί, γλυκύτητα που ποτέ δεν μπορεί να ενοχληθεί, μια βαθιά αίσθηση άνεσης, και ανάπαυσης τόσο απόλυτης που ποτέ δεν διαταράσσεται;

2. Όλα αυτά σου τα προσφέρει η συγχώρεση, και ακόμα περισσότερα. Λαμπυρίζει στα μάτια σου καθώς ξυπνάς, και σου δίνει χαρά για να περάσεις την ημέρα σου. Σου καθησυχάζει το μέτωπο την ώρα που κοιμάσαι, και αναπαύεται στα ματόκλαδά σου για να μη βλέπεις όνειρα φόβου και κακού, μοχθηρίας και επίθεσης. Και όταν ξυπνήσεις πάλι, σου προσφέρει άλλη μια μέρα ειρήνης και χαράς. Όλα αυτά σου τα προσφέρει η συγχώρεση και ακόμα πιο πολλά.

3. Η συγχώρεση αφήνει να σηκωθεί το πέπλο που κρύβει το πρόσωπο του Χριστού από εκείνους που κοιτούν τον κόσμο με μάτια που δεν συγχωρούν. Σε αφήνει να αναγνωρίσεις τον Υιό του Θεού, και καθαρίζει την μνήμη σου από όλες τις νεκρές σκέψεις έτσι ώστε η θύμηση του Πατέρα να μπορέσει να ανατείλει στο κατώφλι του νου σου. Τι θα ήθελες που να μην μπορεί να το δώσει η συγχώρεση; Ποια άλλα δώρα αξίζει να αναζητήσεις εκτός από αυτά; Ποιες ψεύτικες αξίες, τιποτένιους σκοπούς ή περαστικές υποσχέσεις, που ποτέ δεν τηρούνται, είναι ικανές να φέρουν περισσότερη ελπίδα από αυτή που φέρνει η συγχώρεση;