ΚΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ

 

Οι παλιές γυναίκες της Κρήτης, τις οποίες πρόλαβα να γνωρίσω και χαίρομαι γι’ αυτό, είχαν μια απίστευτη σοφία ζωής. Μέσα στα λάθη και τα πάθη τους, στις παράξενες πολλές φορές αντιλήψεις και νοοτροπίες τους, υπήρχε κάτι που έλαμπε. Είχαν μια εμπειρική σοφία, ένα ρεαλισμό απέναντι στην ζωή και μια βαθιά πίστη στο Θεό. Κάθε δυσκολία κι αναποδιά της ζωής, φιλτραριζότανε μέσα από αυτά τα δυο στοιχεία: ρεαλισμός και πίστη. Ήξεραν να υπομένουν αλλά και να ελπίζουν. Διότι υπομονή δίχως ελπίδα μετατρέπεται σε μοιρολατρία.

Και τι δεν είχαν περάσει αυτοί οι άνθρωποι. Φτώχεια, πείνα, αρρώστιες, πανδημίες, πολέμους, εξορίες, προσφυγιά, απώλειες, πένθη κ.α. Με λίγα λόγια είχαν δει κατάματα τον θάνατο σε όλες τις μορφές του. Κι όμως, όταν τις επισκεπτόμουν στα σπίτια τους ως εφημέριος της ενορίας, κάθε φορά που η κουβέντα ερχόταν γύρω από τις δυσκολίες και δοκιμασίες της ζωής, η συμβουλή τους ήταν μια, « να μην στεναχωριέσαι παπά μου. Μην τα καταπίνεις όλα και χαλάς την ψυχή και την υγεία σου. Να ξέρεις ότι όλα περνάνε, όλα αλλάζουν και χάνονται. Να λες πρώτα ο Θεός θα περάσει κι αυτό…»

Αισθάνομαι ότι αυτή η φράση, αυτή η βαθιά πίστη είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρη και χρήσιμα ωφέλιμη για όλους μας. Διότι μας χαρίζει δυο δυνατές πραγματικότητες, απαραίτητες για να αντιμετωπίσουμε κάθε μορφή δοκιμασίας.

1. Την βαθιά πεποίθηση ότι τα πάντα αλλάζουν και μεταβάλλονται. Τίποτε δεν μένει σταθερά το ίδιο. Όλα ρέουν, κινούνται και περνάνε. Μονάχα ο Θεός μένει ακίνητος, αμετάβλητος, σταθερός και κραταιός. Οπότε κάθε δοκιμασία είναι προσωρινή.

Αν η θέα ενός ηλιοβασιλέματος ήταν προς πώληση, θα ξοδεύαμε μια περιουσία…

 Η αλήθεια είναι ότι τα υλικά αγαθά δεν φέρνουν την ευτυχία. Την «διευκολύνουν» όμως πολύ. Αν κάποιος δεν έχει τα βασικά προς το ζην, πώς να ασχοληθεί με τις ανώτερες ανάγκες του;Από την άλλη, τα υλικά αγαθά, εύκολα μπορούν να μετατραπούν σε θηλειά στο λαιμό, σε φυλακή για την ψυχή. Να μας εγκλωβίσουν σε ένα ατέρμονο κυνήγι δίχως νόημα. Πόσο συχνά τρέχουμε να καλύψουμε υποχρεώσεις που όλο και μεγαλώνουν, με αποτέλεσμα να μην έχουμε χρόνο για τα απλά, τα βαρυσήμαντα. Ζούμε μονάχα με την ιδέα της μελλοντικής εκπλήρωσης. Περιμένουμε το μήνυμα που ΘΑ έρθει, αδημονούμε για τον στόχο που ΘΑ εκπληρωθεί, την προαγωγή που ΘΑ πάρουμε, την αγορά που ΘΑ πραγματοποιήσουμε. Και ξεχνάμε. Ξεχνάμε όσα έχουμε! Η επιτυχία, η ευτυχία, η αγάπη, η ομορφιά, όλα τα ανθρώπινα θέλουν υπενθύμιση. Αλλιώς μετατρέπονται σε αυτονόητα. Και το αυτονόητο που δεν υπενθυμίζεται σταματά να υφίσταται. Αυτονόητο που δεν υπενθυμίζεται κινδυνεύει να μετατραπεί σε αδιανόητο. Θέλω να μοιραστώ μια ακόμα σκέψη μαζί σας, που νιώθω ότι συνοψίζει όσα υπό άλλες συνθήκες θα ανέλυα σε αρκετές σελίδες βιβλίων: Είτε χρωστάς, είτε όχι, ο ήλιος πάλι θα λάμψει στον ουρανό.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΜΑ ΑΛΛΑ ΘΕΑ ΘΕΟΥ

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΜΑ ΑΛΛΑ ΘΕΑ ΘΕΟΥ Πάντως ο Χριστός δεν φαίνεται να ενθουσιάζεται από τα "θαύματα" και έχει τον λόγο του. Στο σημερινό Ευαγγέλιο που διαβάσαμε στην Θεία Λειτουργία, οι μαθητές χαίρονται διότι έχουν επιτελέσει κάποια θαύματα στον όνομα του Χριστού. Νιώθουν μια ικανοποίηση και έρχονται μετα χαράς μεγάλης να το αναγγείλουν στο Χριστό. Αλλά ο Χριστός φαίνεται να μην μετέχει σε αυτόν τον ενθουσιασμό τους. «Μην χαίρεστε που υποτάσσεται τα κακά πνεύματα, αλλά να χαίρεστε εάν τα ονόματα σας γραφτούν στην βίβλο της Βασιλεία του Θεού..». Τώρα βέβαια ευλόγως κάποιος θα αναρωτηθεί, «καλά ο Χριστός γιατί δεν χαίρεται που οι μαθητές του έκαναν θαύμα;». Πρώτον διότι γνωρίζει ότι δεν το έκαναν αυτοί με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά ο Θεός. Δεύτερον γιατί για τον Χριστό το θαύμα δεν είναι θέαμα αλλά θέα. Θέα σε μια άλλη κατανόηση της ζωής. Στο θαύμα αλλάζει η εσωτερική σου ματιά. Δεν βλέπεις πλέον όπως έβλεπες τον εαυτό σου, τους άλλους, την ζωή. Θα δείτε ότι σε όλα τα θαύματα του Χριστού οι θεραπευόμενοι αλλάζουν τρόπο ζωής. Στα θαύματα του Χριστού το σημαντικό δεν είναι η θεραπεία ενός μέλους του σώματος, αλλά η αλλαγή του όλου ανθρώπου. Αλλάζουν ζωές, μεταμορφώνονται ψυχές, τα πάντα αποκτούν νόημα, χαρά και φως. Το σημαντικότερο όμως το οποίο κάνει τον Χριστό να μην μετέχει σε αυτή την χαρά, είναι διότι γνωρίζει ότι το θαύμα στην παραμορφωμένη ερμηνεία του, μπορεί να γίνει μια τεράστια φυλακή. Δηλαδή να εγκλωβίσει τον άνθρωπο στην αλαζονεία των κατορθωμάτων του. Εκεί δηλ. που τα πάντα δεν είναι Χριστός αλλά ένα μεγάλο «Εγώ» που μπορεί να φοράει ράσα και να πηγαίνει στην εκκλησία. Η μεγάλη πνευματική παγίδα είναι όταν ο άνθρωπος παραμορφώνει το θαύμα του Θεού από δώρο σε κατόρθωμα του. Γι’ αυτό ο Χριστός φωνάζει στους μαθητές του και διαχρονικά σε όλους εμάς, μη χαίρεστε για τα θαύματα εάν αυτά δεν σας μεταμορφώνουν εσωτερικά. Τα θαύματα του Χριστού δεν είναι φτηνό θέαμα δύναμης και εξουσίας, αλλά σημάδια και σημεία της Βασιλείας Του. Στον κάθε άνθρωπο που θεραπεύει ο Χριστός, συναντάμε τα έσχατα της Βασιλείας Του. Δηλαδή τον κόσμο που έρχεται, «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος…». Εκεί όπου τα πάντα και οι πάντες θα γίνουν Χριστός. π. Λίβυος

Φρόντισε να λαμβάνεις για να μπορείς να δίδεις....

Να μαθαίνεις να λες «όχι» σε αυτό που σε κουράζει, δε σου πάει και δεν σου ανήκει. Μονάχα έτσι θα πεις «ναι», και θα φανείς χρήσιμος σε εκείνους που πραγματικά σε έχουν ανάγκη. Δεν μπορείς πάντα να είσαι «το καλό παιδί» γιατί έτσι σύντομα θα κάνεις κακό στους άλλους και σε εσένα. Ένας κουρασμένος και ψυχικά μπερδεμένος άνθρωπος δε μπορεί να βοηθήσει κανέναν, ούτε τον ίδιον του τον εαυτό. Η αγάπη του άλλου περνάει μέσα από την υγιή αγάπη του εαυτού μας. Μονάχα κάποιος που σεβάστηκε τον εαυτό του, το σώμα και την ψυχή του, τις ανάγκες και επιθυμίες του, μπορεί να αναγνωρίσει στο άλλον το δικαίωμα της χαράς και της ζωής. Οι στερημένοι συνήθως είναι επιθετικοί, δύστροποι και εκδικητικοί. «Δεν χάρηκα εγώ κανείς να μην χαρεί». Ο χριστιανός όμως δεν είναι έτσι. Δεν είναι στερημένος αλλά μεταμορφωμένος. Είναι άνθρωπος που θέλει να χαίρονται πάντες. Γι’ αυτό φροντίζει για την χαρά την δική του και των άλλων. Ας μην ξεχνάμε ότι για να δώσουμε πρέπει να έχουμε. Αυτό που είμαστε σκορπάμε γύρω μας. Εάν είσαι φως θα φωτιστούν οι γύρω σου, εάν έχεις χαρά θα μοιράσεις χαμόγελα, εάν έχεις ελπίδα θα δώσεις κουράγιο, εάν αναπνέεις πνεύμα Άγιο θα πάρουν ανάσες όλοι δίπλα σου. Φρόντισε λοιπόν λαμβάνεις για να μπορείς να δίδεις. Φρόντισε τον εαυτό σου για να φροντίσεις την γη ολάκερη.   π. ΛίΒυος

Είναι δειλία να μην μπορείς να αγαπήσεις

 

Είναι δειλία να μην μπορείς να αγαπήσεις.

Είναι δειλία να μην μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο κατάματα και να του πεις τι νιώθεις.

Είναι δειλία να μην μπορείς να του πιάσεις το χέρι και να τον αγγίξεις.
Είναι δειλία να μην έχεις μάθει να λες το σ’αγαπώ με πράξεις.

Είναι δειλία και φόβος μαζί.

Είναι δειλία να μην ξέρεις την αξία της αλήθειας.
Το χάδι για ζεστασιά και το φιλί για αγάπη.

Είναι δειλία να μην ξέρεις πως να φερθείς στον άλλο.
Με ποιον τρόπο θα απαλύνεις τον πόνο, τι λέξεις θα βάλεις και πως θα επουλώσεις την πληγή.

Είναι δειλία, απάτη και άγνοια μαζί.

Είναι δειλία και απρέπεια όταν έχεις μάθει να φέρεσαι με ασχήμια στον άλλο.
Όταν προσπαθείς μέσα από την βία να κερδίσεις τον σεβασμό και την υποταγή.
Όταν δεν έχεις μάθει να δίνεις χρόνο και χώρο.

Χωρίς πίεση και απειλή.

Είναι δειλία και θυμός μαζί.

Η σκέψη συσσωρεύεται σε αντικείμενα, σε αύρες και στο διάστημα

Η σκέψη συσσωρεύεται σε αντικείμενα, σε αύρες και στο διάστημα. Εάν είναι καλή, φέρνει ανθεκτικότητα σε αντικείμενα, ανάπτυξη σε σπόρους και δέντρα, και υγεία στους ανθρώπους και στα ζώα.

Εάν είναι άσχημη ή κακή, πληγώνει, βλάπτει και τραυματίζει τα αντικείμενα και αποτρέπει τη ζωή σε αυτά· σταματά την ανάπτυξη και τα κάνει να σπάνε, να ξεραίνονται και να πεθαίνουν.

Εάν εισέλθει στην αύρα, ρυθμίζει τη λειτουργία των κέντρων, των αδένων και του νευρικού συστήματος και ρυθμίζει την υγεία, την ευτυχία, την ομορφιά και την μακροημέρευση του υποκειμένου. Εάν είναι κακή, φέρνει ασθένεια, δυστυχία, ασχήμια, προβλήματα και μια σύντομη ζωή.

Ένας από τους λόγους που οι Διδάσκαλοι θέλουν να παραμένουν απομονωμένοι είναι για να αποφεύγουν τον βομβαρδισμό από την ανθρώπινη σκέψη.

Η σκέψη συσσωρεύεται στο διάστημα και γίνεται αιτία για εγκλήματα και καταστροφές, ή κέντρο φωτός και έμπνευσης. Οι άνθρωποι καλής θέλησης, πολιτισμού και ομορφιάς λαμβάνουν έμπνευση από τις τελευταίες συσσωρεύσεις. Οι άνθρωποι του σκοτεινού μονοπατιού λαμβάνουν την έμπνευσή τους από κακές συσσωρεύσεις και τις χρησιμοποιούν για καταστροφή και εγκλήματα.

Μόλις ένας άνθρωπος σκεφτεί, οι σκέψεις του γίνονται ήδη ιδιοκτησία του διαστήματος στον υποκειμενικό και αντικειμενικό κόσμο. Οι σκέψεις μπορούν να εκδηλωθούν με σκέψη, λέξεις, φωνή, χειρονομίες, γράμματα, βιβλία και τέχνες.

Η σκέψη είναι κοινή ιδιοκτησία. Όλοι μοιράζονται κάθε σκέψη, καλή ή κακή. Γι 'αυτό πρέπει κανείς να σκέφτεται με καθαρή αίσθηση ευθύνης.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Thought & the Glory of Thinking       elenastral

Το Καλοκαίρι

14. 7. 2020

Το Καλοκαίρι είναι η Εποχή

των Ευτυχισμένων Ανθρώπων*

Το Καλοκαίρι είναι Τεστ Ευτυχίας*

Πόσο Πραγματικά Καλά Είσαι στην Ζωή σου*

Θα το δεις το Καλοκαίρι*

Άσπρη Πέτρα Ξέξασπρη κι απ’ τον Ήλιο Ξεξασπρότερη*

Τον Χειμώνα η Δυστυχία, η Μιζέρια, η Μοναξιά,

η Ματαίωση, η Θλίψη, η Ακύρωση,

η Αναβολή, όλα Κρύβονται στο Ημίφως

και στην Πάχνη...σχεδόν δεν τα βλέπεις*

Μπορεί να τα ζεις αλλά δεν τα βλέπεις*

Η θεραπεία είναι ένα ταξίδι.....

Μην ακούς τον λογισμό που ακυρώνει κάθε προσπάθεια σου και λέει ότι "όλα τα κάνεις χάλια". Δεν είναι έτσι. Τα πας αρκετά καλύτερα από ότι πιστεύεις. Απλά οι αλλαγές στην ζωή γίνονται αργά και σχεδόν αδιόρατα.

Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με κάτι θαυμαστές και χαρισματικές περιπτώσεις. Αυτές είναι ένα ελάχιστο ποσοστό στο κόσμο. Οι υπόλοιποι θα αλλάξουμε, εάν το θέλουμε με την βοήθεια του Θεού και θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα μας αργά, σταθερά, επίμονα και σε βάθος χρόνου.

Το ότι δεν συμβαίνουν αμέσως θεαματικές αλλαγές δεν σημαίνει ότι δεν αλλάζουμε. Κάθε μέρα κι' ένα βήμα πιο κοντά στο φως του τούνελ είμαστε.

Η ζωή και η θεραπεία των παθών μας, είναι ένα ταξίδι με πολλούς και διαφορετικούς σταθμούς. Να χαίρεσαι αυτό το ταξίδι με τις νίκες και ήττες του. Φτιάξε την βαλίτσα και ξεκίνα, ο Θεός ευλογεί τους «τρελούς» που τολμάνε.

Ο συμβολισμός του πασχαλινού αυγού

Στα παλιά χρόνια, οι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν τον συμβολισμό του αυγού για να αντιπροσωπεύσουν την ανάσταση. Αυτό είναι ένα καλό σύμβολο για την ανάσταση επειδή η αύρα του ανθρώπου έχει σχήμα αυγού. Μερικές φορές αυτή η ωοειδής αύρα κρυσταλλώνεται σαν αυγό και ο άνθρωπος δεν μπορεί να βγει από αυτήν μέσω της συνειδητότητάς του ή μέσω της προσπάθειάς του επειδή είναι παγιδευμένος στις συνήθειες, τις θυμαπάτες, τις ψευδαισθήσεις, τον υλισμό, το μίσος και τον θυμό. Με όλα αυτά τα πράγματα, χτίζει στον εαυτό του ένα πραγματικό κέλυφος γύρω του.

Όταν το κοτοπουλάκι σπάσει το κέλυφος και βγαίνει απ' αυτό, αυτό σημαίνει ότι το πνεύμα ή η ψυχή στο αυτό, το οποίο είναι λανθάνων και αδρανές, τελικά σπάει την παλιά του ύπαρξη και γίνεται μια νέα ζωή. Φανταστείτε ένα μικρό κοτόπουλο να σπάει το κέλυφος του αυγού γύρω του και ξαφνικά να βλέπει τα δέντρα, τα πουλιά και τη ζωή γύρω από αυτό. Φανταστείτε πόσο νέα θα φαίνονται όλα. Με τον ίδιο τρόπο, η ανάσταση είναι μια σταθερή πρόοδος για να σπάσετε τους δικούς σας περιορισμούς και μπλοκαρίσματα και τελικά να γεννηθείτε σε μια νέα ζωή, εντελώς διαφορετική από αυτήν που ήσασταν πριν.

Το μυστήριο της ανάστασης είναι ο μετασχηματισμός της ζωής μας. Τελικά θα ζήσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε κάθε χρόνο να μην είμαστε τα ίδια όντα. Θα είμαστε πιο εκλεπτυσμένοι. Θα είμαστε σε μεγαλύτερο φως και μεγαλύτερη ομορφιά. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν                                elenastral
Teachings of Christ, vol.4

Όλγκα Τοκάρτσουκ: ΄΄Μήπως αυτός είναι τελικά ο φυσιολογικός ρυθμός της ζωής;΄΄

Είχα την αίσθηση από πάντα σχεδόν ότι ο κόσμος είναι υπερβολικά πολύς, υπερβολικά γρήγορος, υπερβολικά έντονος, υπερβολικά θορυβώδης. Συνεπώς δεν βιώνω κάποιο «τραύμα απομόνωσης» και δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να μη συναντώ άλλους ανθρώπους. Δεν λυπάμαι που έκλεισαν τα σινεμά. Μου είναι εντελώς αδιάφορο που τα εμπορικά κέντρα έβαλαν προσωρινό λουκέτο.

Ανησυχώ και στενοχωριέμαι, φυσικά, όταν σκέφτομαι όλους τους ανθρώπους που χάνουν τις δουλειές τους. Όταν όμως έμαθα για την επερχόμενη καραντίνα, ένιωσα κάτι σαν ανακούφιση. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι ένιωσαν το ίδιο, ακόμα κι αν ένιωθαν επίσης και κάποια ντροπή γι' αυτό. Η εσωστρέφειά μου, τόσα χρόνια στραγγαλισμένη και κακοποιημένη από τους υπερδραστήριους εξωστρεφείς, τίναξε τη σκόνη από πάνω της και βγήκε από την ντουλάπα...

Η ζωή συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται, αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό ρυθμό. Τακτοποίησα επιτέλους την ντουλάπα μου και μάζεψα πλήθος διαβασμένες εφημερίδες για να τις πάω στον κάδο ανακύκλωσης. Πήρα το ποδήλατό μου από το μαγαζί που το είχα παρατήσει για επισκευή.

25 Μαρτίου 2020, Ελεύθεροι πολιορκημένοι!

Όλα τα χαρμόσυνα στους εορτάζοντες! Η Παναγιά μας ελπίδα και αγκαλιά! 

Επί το μέγα ερείπιον
η Ελευθερία ολόρθη
προσφέρει δύο στεφάνους·
έν' από γήινα φύλλα
κ άλλον απ' άστρα.

Ανδρέας Κάλβος

Θα’θελα  να κοιμηθώ μια μέρα και να ξυπνήσω σε έναν αιώνα όπου και τα πουλιά ακόμη να τραγουδούν Ελληνικά και νικηφόρα

Οδ. Ελύτης

Να εκλείψουν οι πατέρες όλων των εξουσιών και να επιστρέψει μέσα μας η ζωή, όπως το μωρό της Μαρίας

Οδ. Ελύτης

*

Ο πιο επικίνδυνος "ιός" είναι η σκέψη!

Προσοχή με τι σκέψεις τροφοδοτούμε την ψυχοπνευματική ατμόσφαιρα που όλοι αναπνέουμε!

Να μη φοβάσαι τον θάνατο! Να μη φοβάσαι την ζωή! Να φοβάσαι την άγνοια!

από την αγαπημένη Maria Teresa Petridis 

*

ΣΤΕΜΑ

Προφητολογίες, συνωμοσιολογίες και οι άγιοι του Θεού...

Μια από τις μεγαλύτερες δωρεές του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο είναι η διάκριση. Να μπορεί δηλαδή να διακρίνει καταστάσεις και αναλόγως να αποφασίζει και να ενεργεί. Αυτή όμως η μεγάλη αρετή φαίνεται ότι είναι άγνωστη σε ένα μεγάλο ποσοστό των θρησκευομένων. 

Το λέω αυτό διότι αυτές τις ημέρες μέσα στα πολλά απίθανα μηνύματα που έχω δεχθεί (συνωμοσιολογικά, «προφητολογικά», καταστροφικά, παρανοϊκά), και ό, τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, φάνηκε στο inbox μου και ένα ερώτημα που ζητάει να απαντήσω περί του τι λένε οι «Γεροντάδες», για το θέμα το Κορωναϊου. 

Κοιτάξτε δεν ξέρω πώς βλέπετε εσείς την εκκλησία, το Χριστό και τους αγίους, αλλά για μένα είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι δεν είναι ούτε επιδημιολόγοι, ούτε λοιμωξιολόγοι και ούτε δουλεύουν στο ινστιτούτο «Παστέρ». Πολλώ δε μάλλον δεν είναι πράκτορες της ΚΥΠ, ΜΙΤ και CIA. 

Ο άγιοι κρατάνε τα μυστικά τής εν Χριστώ ζωής, μέσα στο βίωμα της αγάπης και της ταπείνωσης και όχι τα κλειδιά της επιστήμης της παγκόσμιας κατασκοπείας. Άλλη η δουλειά ενός αγίου κι άλλη εκείνη του επιστήμονα. Ξεκάθαρα και διαφορετικά επίπεδα γνώσης. Άλλοι τρόποι, άλλες καταστάσεις. 

Ένας άγιος άνθρωπος θα μας μάθει την τέχνη της κατά Χριστό ζωής, και όχι την Βίβλο των λοιμώξεων και των επιδημιών. Δεν είναι ούτε στρατηγικός, ούτε γεωπολιτικός αναλυτής. Είναι άνθρωπος της Βασιλείας Του Θεού. Στα μάτια του και στους τρόπους του βλέπουμε τον Χριστό μας. 

Νόαμ Τσόμσκι:Χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών….

Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.

Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων