Μην κρίνεις τους άλλους, δεν ξέρεις τι κουβαλάει το μικρό παιδί μέσα τους…

Άλλοι το γνωρίζουν καλά, το ακούν, το νιώθουν, αναγνωρίζουν την ύπαρξη του. “Αλλοι δεν είναι σίγουροι για το τι συμβαίνει, τι τους κάνει να νιώθουν περίεργα, να θυμώνουν, να ζηλεύουν, να στεναχωριούνται ή να κλαίνε χωρίς (προφανή) λόγο. Μα αυτό το μικρό παιδί είναι εκεί, βαθιά μέσα μας, το κουβαλάμε μαζί μας.
Άλλοι κρατώντας το από το χέρι κι άλλοι διώχνοντάς το γιατί «ενοχλεί» και τους φέρνει σε δύσκολη θέση. Τι είναι αυτό το μικρό παιδί; Γιατί μας βασανίζει και τι θέλει από μας; Γιατί μας γεμίζει θυμό για τους γύρω μας, γιατί μας πνίγει με παράπονα και ανασφάλειες, γιατί φέρνει δάκρυα στα μάτια μας στο άκουσμα ενός τραγουδιού ή στη θέα μιας εικόνας ή ανθρώπου; Και ως πότε θα είναι μαζί μας; Δε θα ενηλικιωθεί ποτέ; Μάλλον όχι, γιατί είναι ο μικρός μας εαυτός και αυτός θα παραμείνει σε όλη την πορεία της ζωής μας.
Ο μικρός μας εαυτός ο μεγαλωμένος με βιώματα δύσκολα και επίπονα, με βάρη που δεν έπρεπε να κουβαλάει, με φόβους που κανείς δεν καθησύχασε, με αγκαλιές που ποτέ δεν έλαβε όταν τις χρειάστηκε, με «πρέπει» και κανόνες που δεν καταλάβαινε αλλά δεν είχε επιλογή να παρακούσει. Με παράπονα και ελπίδες που δεν εισακούστηκαν, με ανάγκες που κανείς δεν κατάλαβε και δεν κάλυψε, με λάθη που δε συγχωρέθηκαν. Και με πόνο πολύ, συσσωρευμένο, καταπιεσμένο που δεν εκδηλώθηκε ποτέ ώστε να επουλωθεί.

Ο μόνος παράγοντας που αλλάζει τη ζωή σας είναι ο στόχος σας

Ο μόνος παράγοντας που αλλάζει τη ζωή σας είναι ο στόχος σας

Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο μόνος παράγοντας που αλλάζει τη ζωή σας είναι ο στόχος σας. Αλλάξτε το στόχο σας, και όλα θα αλλάξουν. Βρείτε έναν υψηλότερο στόχο, και ολόκληρη η ζωή σας θα προσανατολιστεί σε αυτό το υψηλότερο στόχο. Αν δεν αλλάξετε το στόχο σας, δεν μπορείτε να αλλάξετε την προσωπικότητά σας, τη ζωή σας, ή το περιβάλλον σας. Εάν έχετε υψηλότερους στόχους, ένα υψηλότερο κέντρο στην ύπαρξή σας γίνεται ενεργό.

Σαν ένα βέλος, το πνεύμα σας πρέπει να πετάξει προς το στόχο της τελειότητας.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
The Wisdom of the Zodiac, vol.3                elenastral

Πώς λειτουργούν οι πεποιθήσεις στη ζωή μας

«Οι πεποιθήσεις είναι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της αλήθειας από τα ψέματα» – Νίτσε
Οι πεποιθήσεις μας είναι ο θεμέλιος λίθος των εμπειριών μας και της συνείδησής μας, πάνω στον οποίο χτίζονται οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές μας. Είναι οι φακοί μέσα από τους οποίους βλέπουμε τον κόσμο. Το ποιοι γινόμαστε σαν άνθρωποι είναι το αποτέλεσμα των πεποιθήσεών μας, αυτές δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Κρίνουμε, ερμηνεύουμε και βγάζουμε συμπεράσματα βάσει των πεποιθήσεών μας.
Το πράγμα γίνεται πολύ ενδιαφέρον επειδή οι πεποιθήσεις είναι δύο ειδών: οι φανερές και οι υποβόσκουσες. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τις πεποιθήσεις μας σαν ένα παγόβουνο. Κάποιες από αυτές μπορούμε να τις δούμε γιατί βρίσκονται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ κάποιες άλλες, το μεγαλύτερο μέρος, δεν τις αντιλαμβανόμαστε γιατί κείτονται κάτω από την επιφάνεια και είναι οι βασικές πεποιθήσεις του ποιοι είμαστε.
Οι περισσότερες από αυτές δημιουργήθηκαν την εποχή που ήμασταν παιδιά και αποδεχόμασταν χωρίς κριτική σκέψη όλα όσα μας έλεγαν. Κάποιες άλλες είναι αποτέλεσμα των επιρροών της κοινωνίας, του σχολείου, των μέσων ενημέρωσης, της θρησκείας και άλλων παραγόντων. Υπάρχουν κάποιες που δημιουργήθηκαν για βάσιμους λόγους σε συγκεκριμένες περιόδους, αλλά καθώς αλλάζουμε και ωριμάζουμε δεν μας εξυπηρετούν πλέον.

Τι κι αν ο σκοπός της ζωής είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν που μας έμαθαν ότι είναι;

Κι αν ο σκοπός της δικής σου ζωής είναι να δημιουργήσεις μία μακροχρόνια γερή σχέση με τον εαυτό σου; Το να δημιουργήσεις μία σχέση έρωτα με τον εαυτό σου, μία σχέση αγάπης για τον εαυτό σου; Δεν είναι εγωισμός αυτό ή εγωκεντρισμός. Είναι εσωτερική ανάπτυξη. Σύνδεση με τον αληθινό σου εαυτό.
Κι αν ο σκοπός της δικής σου ζωής είναι το να μάθεις να συγχωρείς τον εαυτό σου και τους άλλους; Και ουσιαστικά, να στέλνεις παράλληλα ζεστά κύματα συμπόνιας κι αγάπης σε όσους υπάρχουν γύρω σου.
Κι αν ο δικός σου σκοπός είναι το να θεραπεύσεις τους εσωτερικούς «αυτό-τραυματισμούς» των ανθρώπων; Και με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά να εμπνεύσεις και τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Κι αν ο δικός σου σκοπός ζωής είναι να απελευθερωθείς από συναισθήματα ενοχής, ντροπής ή αναξιότητας; Και μάντεψε τι θα βρεις από πίσω; Θα βρεις μία αίσθηση ευαλωτότητας που θα σου δείξει τον δρόμο προς τις αληθινές σου δυνάμεις, το δρόμο προς την εσωτερική σου δόξα.
Κι ας μιλήσουμε λίγο και για την τελειότητα. Κι αν λοιπόν ο σκοπός της δικής σου ύπαρξης είναι να διδάξεις στον εαυτό σου και στους άλλους πως δεν υπάρχει τελειότητα; Και πως το συνεχές κυνήγι της τελειότητας δεν τελειώνει ποτέ, γιατί δεν υπάρχει σημείο τελειότητας και μέσα σε αυτόν τον αγώνα χάνεται τελικά η απόλαυση της ζωής. Αφέσου λοιπόν!

Για Σήμερα μείνε με τον εαυτό σου που πιστεύει στα θαύματα!

Για Σήμερα μείνε με τον εαυτό σου που πιστεύει στα θαύματα!

Αν πίστευες ότι το πνεύμα είναι υπέρτερη κατάσταση της ύλης δεν θα φοβόσουν! 

Για εκείνο το νανοδευτερόλεπτο που νικάς τον Ψιθυριστή καθίστασαι αθάνατος! Δώσε το λοιπόν! 

Το εκρηκτικό ελληνικό φως καθημερινά μαρτυρεί πως η Ελλάδα προστατεύεται από έναν πνευματικό θόλο που δεν μπορεί να διατρηθεί! Ό,τι και να κάνουμε! Έχουμε υψηλή προστασία και ευλογία! Ο Θεός γουστάρει την Ελλάδα!              ΣΤΕΜΑ

Όσα ψάχνεις, είναι μέσα σου

Απόσπασμα από το βιβλίο του δρος Robert Holden «Στροφή Στην Ευτυχία» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Ο φόβος ότι κάτι σου λείπει είναι αυτό που σε οδηγεί να ψάξεις κάπου αλλού για την ευτυχία. Κυνηγώντας το «εκεί», παραβλέπεις ό,τι είναι ήδη «εδώ». Μελετώντας το «επόμενο βήμα», χάνεις το «ιερό τώρα»“ τρέχοντας πίσω από το «περισσότερο», ξεχνάς να νιώσεις ευγνωμοσύνη γι” αυτό που υπάρχει. Ψάχνεις, αγωνίζεσαι και πασχίζεις, αλλά δε φτάνεις ποτέ, επειδή δεν μπορείς να ξεπεράσεις τη σκέψη ότι κάτι λείπει.
Μπορείς να δεις ότι όλος σου ο πόνος προέρχεται από την πεποίθηση ότι η πηγή της ευτυχίας είναι έξω από σένα; Αυτή η μία και μοναδική λαθεμένη αντίληψη — αυτός ο μικρός φόβος — είναι που θρέφει τη νοητική σου σαβούρα, τη μαθημένη σου αναξιότητα και όλες τις άλλες χαζομάρες περί «μη αρκετά καλού». Πρόσεξε πως κάθε σκέψη φόβου και έλλειψης αντιστρέφεται τη στιγμή που αποδέχεσαι ότι κάθε κομματάκι παγκόσμιας χαράς βρίσκεται ήδη στην καρδιά σου. Νιώσ” το αυτό, τώρα.
Κάθε πολιτισμός έχει τις δικές του ιερές τοποθεσίες και τα δικά του ιερά μέρη συνάθροισης. Χιλιάδες άνθρωποι ταξιδεύουν κάθε μέρα για να κάνουν ένα προσκύνημα σε μακρινά μέρη, όπως η Λούρδη, οι Μεγάλες Πυραμίδες, ο Βράχος Αιερς, το Όρος Σάστα, το Άγιο Όρος στον Άθω, τα Ιμαλάια. Αυτά τα μέρη διαθέτουν ιερή ενέργεια, λένε. Κι όμως, κανένα έδαφος δεν είναι πιο ιερό από την ανθρώπινη καρδιά — το σπίτι του έμφυτου εαυτού σου. Είσαι ιερό έδαφος. Το καταλαβαίνεις;

Απαλλαγή απο τη δυστυχία

Απαλλαγή απο τη δυστυχία

Πώς μπορώ λοιπόν να ελευθερωθώ από το βάσανο της ασυνειδησίας;

Κάνοντάς το συνειδητό. Παρατήρησε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η δυσφορία, η έλλειψη ικανοποίησης και η ένταση εμ­φανίζονται μέσα σου μέσα από τις περιττές κρίσεις, την αντίσταση σ' αυτό που υπάρχει και την άρνηση του Τώρα. Οτιδήποτε ασυνείδη­το διαλύεται όταν ρίχνεις πάνω του το λαμπερό φως της συνειδητότητας. Όταν ξέρεις πώς να διαλύεις τη συνηθισμένη ασυνειδησία, τότε το φως της παρουσίας σου ακτινοβολεί και σου είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπίζεις τη βαθιά ασυνειδησία όποτε αισθάνεσαι το βάρος της να σε τραβάει.

Ωστόσο, μπορεί να μην είναι εύκολο να επισημάνεις τη συνηθι­σμένη ασυνειδησία, επειδή είναι τόσο φυσιολογική. Απόκτησε τη συνήθεια να παρακολουθείς τη νοητική-συναισθηματική σου κατά­σταση με την αυτοπαρατήρηση. "Είμαι ήρεμος αυτή τη στιγμή;" 
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση· να την κάνεις στον εαυτό σου συχνά. Ή, μπορείς να ρωτήσεις: "Τι συμβαίνει μέσα μου αυτή τη στιγμή;" 
Δεί­χνε τουλάχιστον το ίδιο ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει μέσα σου, μ' αυτό που δείχνεις για το τι συμβαίνει έξω από σένα. Αν το μέσα είναι σωστό, το έξω θα ακολουθήσει. Η πρωταρχική πραγματικότητα είναι μέσα, η δευτερεύουσα είναι έξω.

Όμως μην απαντήσεις αμέσως σ' αυτές τις ερωτήσεις. Κατεύθυνε πρώτα την προσοχή σου προς τα μέσα. Ρίξε μια ματιά μέσα σου. Τι είδους σκέψεις παράγει ο νους σου; Τι αισθάνεσαι; Κατεύθυνε την προσοχή σου μέσα στο σώμα σου. Υπάρχει κάποια ένταση;

Μην κρίνεις ένα δέντρο ή έναν άνθρωπο από μια περίοδο της ζωής του

Πολλές φορές, αν όχι πάντα, κρίνουμε έναν άνθρωπο, παρατηρώντας τον σε μια περίοδο της ζωής του. Κι αυτό αποτελεί πάντα ένα πολύ μεγάλο λάθος. Έχουμε δει ανθρώπους που όταν ζούσαν μια εύκολη ζωή ήταν καλοί, συμπονετικοί, γενναιόδωροι. Όταν όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν γι αυτούς, τότε έγιναν άκαρδοι, επιθετικοί και ανελέητοι με τους άλλους. Το ίδιο ισχύει όμως και αντίστροφα. Σπουδαίες προσωπικότητες αναδύθηκαν όταν αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες στη ζωή τους. Ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλευρο ον και μέσα του συγκατοικεί το σκοτάδι με το φως. Ο Άνθρωπος είναι Όλα. Γι αυτό, η συμβουλή «Μην κρίνεις» παραμένει η καλύτερη συμβουλή. Ο Wayne Dyer εξάλλου είχε πει » Όταν κρίνεις τους άλλους, δεν τους χαρακτηρίζεις, χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου»
Το λαϊκό παραμύθι «Οι τέσσερις εποχές», το οποίο διαβάσαμε πρόσφατα στο eglimatologia.gr, αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που είχε τέσσερις γιους και ήθελε να τους μάθει να μην κρίνουν τα πράγματα επιπόλαια. Με αυτόν τον σκοπό, και έναν έναν, τους έστειλε να επισκεφτούν μια αχλαδιά που βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση.
Ο πρώτος γιος έφυγε τον χειμώνα, ο δεύτερος την άνοιξη, ο τρίτος το καλοκαίρι και ο μικρότερος γιος το φθινόπωρο. Όταν επέστρεψε ο τελευταίος από τους γιους του, ο άντρας τους κάλεσε όλους μαζί και τους ζήτησε να περιγράψουν τι είχαν δει.
Ο πρώτος γιος ανέφερε ότι το δέντρο ήταν φρικτό, γερμένο και στραβό. Ο δεύτερος είπε πως όχι, ήταν πηγμένο στα πράσινα μπουμπούκια και γεμάτο υποσχέσεις. Ο τρίτος γιος δε συμφώνησε και δήλωσε ότι ήταν φορτωμένο λουλούδια, ότι είχε ένα πολύ γλυκό άρωμα και ότι φαινόταν πολύ όμορφο, πράγματι, ήταν κατά τη γνώμη του ότι πιο χαριτωμένο είχε δει ποτέ. Ο τελευταίος από τους γιους διαφοροποιήθηκε από τους προηγούμενους και διαβεβαίωσε ότι η αχλαδιά ήταν ώριμη και μαραινόταν από τόσον καρπό, γεμάτη ζωή και ικανοποίηση.
Τότε ο άντρας εξήγησε στους γιους του ότι όλοι είχαν δίκιο, γιατί είχαν δει μόνο μια φάση της ζωής του δέντρου ο καθένας. Είπε και στους τέσσερις ότι δεν πρέπει να κρίνουν ένα δέντρο ή έναν άνθρωπο μόνο βλεποντάς τον σε κάποια περίοδο της ζωής του, και ότι η ουσία αυτού που ήταν, δηλαδή η ευχαρίστηση, η αγαλλίαση και η αγάπη που έρχεται με τη ζωή, μπορεί να μετρηθεί μόνο στο τέλος, όταν όλες οι εποχές έχουν ήδη περάσει.
Εναλλακτική   Δράση

Ο Θεός είναι ομορφιά

Ο Θεός είναι ομορφιά

Ο Θεός είναι ομορφιά. Όταν προσπαθείτε να είστε όμορφοι, η παρουσία Του αυξάνει μέσα σας. Ο Θεός κατοικεί στην ομορφιά. Κάντε το περιβάλλον σας όμορφο. Ακόμη και οι φυλακές μας πρέπει να είναι όμορφες, γιατί οι εγκληματίες είναι εκείνοι οι άνθρωποι που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ την ομορφιά. Δείξτε τους σπουδαία μπαλέτα, συμφωνίες, δράματα, όπερες, ταινίες, και θα αλλάξουν. Ο μεγαλύτερος μετασχηματιστής είναι η ομορφιά.

Ο Θεός είναι ομορφιά. Δεν υπάρχει ασχήμια σ 'Αυτόν. Η ασχήμια είναι τεχνητή. Είναι το αποτέλεσμα λανθασμένης σκέψης, λανθασμένων συναισθημάτων, λανθασμένων πράξεων. Είναι μια ασθένεια. Είναι μια παραμόρφωση. Αυτή δημιουργείται από τον άνθρωπο. Η ουσία της ζωής είναι η ομορφιά. Η ομορφιά είναι φως, αγάπη και δύναμη. Όλα αυτά τα τρία ενώνονται στην ομορφιά.

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να σε εκμεταλλεύονται

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να σε εκμεταλλεύονται

Osho: Οι ενοχές είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο καθένας. 
Ολόκληρο το παρελθόν της ανθρωπότητας είναι στηριγμένο στις ενοχές και κάθε γενιά συνεχίζει να μεταβιβάζει τις αρρώστιες της στη νέα. Κι αυτές συσσωρεύονται όλο και περισσότερο. Έτσι, κάθε νέα γενιά είναι όλο και πιο φορτωμένη από την προηγούμενη.

Οι ενοχές είναι μία στρατηγική για να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους, για να μετατρέπουν τους ανθρώπους σε σκλάβους. Προσπάθησε να καταλάβεις το μηχανισμό. Μόνο με την κατανόηση θα μπορέσεις να ξεφύγεις.

Τι ακριβώς είναι η ενοχή;

Καταρχήν είναι επίκριση της ζωής, είναι συμπεριφορά αρνητική προς τη ζωή. Σου έχουν πει ότι κάτι είναι βασικά λάθος με τη ζωή σου. Σου έχουνε πει ότι γεννήθηκες αμαρτωλός. Σου έχουν πει ότι δεν μπορεί να βγει τίποτα καλό από τη ζωή σου - τη δίκη σου ούτε κανενός άλλου. Τίποτα εφικτό δεν είναι σε αυτή τη γη. Γι' αυτό πρέπει να βρεις έναν ελευθερωτή - το Χριστό ή τον Κρίσνα - πρέπει να βρεις έναν ελευθερωτή που να μπορεί να σε ελευθερώσει από τον εαυτό σου, που να μπορεί να σε πάει στο θεό. Η ζωή λένε, δεν αξίζει να τη ζεις, απόφυγέ την! Αν ζεις, θα βουλιάζεις όλο και περισσότερο στην αμαρτία. Και όταν αισθάνεσαι να σε τραβάει η ζωή, γεννιέται η ενοχή. Αρχίζεις να νιώθεις πως κάτι κάνεις στραβά.

Η ζωή όμως είναι πανέμορφη.

Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ.

ΤΟ «ΕΓΩ» ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ «ΕΓΩ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ».
ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ ΣΟΥ ΜΙΛΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ...ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΓΩ»....
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟ «ΕΓΩ» ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΨΑΧΝΕΣ ΠΟΤΕ...ΜΕΣΑ ΣΟΥ.
ΜΑΣΚΑΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΩΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ...ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΣ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ...ΣΟΥ ΜΙΛΑ , ΣΕ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΕΙΣ... Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ «ΕΓΩ» ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΙΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ. ΕΝΑΝΤΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΜΑΤΑ , ΚΛΕΒΟΥΝ , ΒΙΑΖΟΥΝ , ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ...ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ ΤΟ «ΕΓΩ» ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΗΘΗ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ...

Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων

Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων

Η προέλευση του φόβου

Ανέφερες το φόβο ως μέρος του βασικού μας συναισθηματικού πόνου. Πώς εμφανίζεται ο φόβος και γιατί υπάρχει τό­σο πολύς στη ζωή των ανθρώπων; Και ύστερα, μια κάποια ποσότητα φόβου δεν είναι απλώς μια υγιής αυτοπροστασία; Αν δε φοβόμουν τη φωτιά, μπορεί να έβαζα το χέρι μου και να καιγόμουν.

0 λόγος που δε βάζεις το χέρι σου στη φωτιά δεν είναι ο φόβος, είναι ότι ξέρεις ότι θα καείς. Δε χρειάζεσαι το φόβο για να αποφεύγεις τους περιττούς κινδύνους - χρειάζεσαι απλώς μια ελά­χιστη νοημοσύνη και κοινό νου. Για τέτοια πρακτικά ζητήματα, είναι πολύ χρήσιμο να εφαρμόζεις τα μαθήματα που έχεις ήδη πάρει στο παρελθόν. Αν τώρα κάποιος σε απειλούσε με φωτιά ή με σωματική βία, μπορεί να βίωνες κάτι σαν φόβο. Αυτό είναι ένα ενστικτώδες αποτράβηγμα από τον κίνδυνο, αλλά όχι η ψυχολογική κατάσταση του φόβου για την οποία μιλάμε εδώ. 

Η ψυχολογική κατάσταση του φό­βου δεν έχει σχέση με τον απτό και αληθινό άμεσο κίνδυνο. Εμφα­νίζεται με πολλές μορφές: ταραχή, ανησυχία, άγχος, νευρικότητα, έ­νταση, τρόμος, φοβία...

Σκέψου χαμηλά

   

Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που κάποτε συνάντησες.. όλες εκείνες οι απαντήσεις που πήρες σε κάθε ερώτηση που τόλμησες να κάνεις σε όποιον άγνωστο έτυχε να βρεθεί στο πέρασμά σου, από ένα αεροδρόμιο, σε μια άγνωστη πόλη, σε ένα τρένο εκεί στο πουθενά, στο καφέ εκείνο το καλλιτεχνικό… όλα εκείνα τα ερωτήματα που έκανες και τις απαντήσεις που πήρες όταν τις χρειαζόσουν περισσότερο από τον αέρα που ανέπνεες. Ακόμα και εκείνες που δεν πήρες με λέξεις αλλά με εικόνες, με σημάδια, με βλέμματα.
Όταν η απορία συγχρονίστηκε με το σημάδι. Ότι όλα στη ζωή υπακούνε σε άγραφους νόμους. Είναι εκεί ή εμφανίζονται στον σωστό χρόνο, με τον σωστό τρόπο. Αρκεί να κρατάς ένα ημερολόγιο και ένα μολύβι πάντα μαζί σου. Για να καταγράφεις την σπουδαιότητα του να είσαι εκεί μάρτυρας όλων των καθημερινών μικρών και ανεπαίσθητων θαυμάτων που μπορεί να βιώσει η ψυχή σου.
Πόσο σημαντικοί στάθηκαν αυτοί οι φίλοι-δεν είναι απλά γνωστοί επειδή δεν θα τους ξαναδείς-γιατί φίλοι είναι κι εκείνοι που είπαν κάτι, κάποτε στην ψυχή σου.  Αν φανταστείς πως μόνοι μας ερχόμαστε στη ζωή και μόνοι μας φευγουμε κι ότι ο χρόνος εντέλει είναι άχρονος.. άρα και οι άνθρωποι φίλοι που είτε για μια στιγμή είτε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, βρέθηκαν στο δρόμο σου και σε δίδαξαν κάτι.
Όλοι είμαστε μαθητές και δάσκαλοι. Πότε μαθητές και πότε δάσκαλοι. Κι εσύ ένας δάσκαλος στη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Κι όλα όσα έμαθες στο ταξίδι το μαθησιακό τώρα κάτσε συλλογίσου. Μείνε σιωπηλός και αφουγκράσου εκείνα τα βλέματα, τις εικόνες, τα λόγια, τα χαμόγελα που μοιράστηκες με όλους εκείνους τους φίλους δασκάλους και κάντα δημιουργία. Δημιουργησε κάτι δικό σου, μοναδικό μέσα σου χωρίς να το ξέρει κανένας. Και αγάπα, και γέλα, και μοίρασε… γιατί η ζωή είναι ένα αλισβερίσι, μια ρόδα που γυρνάει κι εκεί που κλαις θα γελάσεις, εκεί που υποφέρεις θα βρεις τη δύναμη να σηκωθείς, θα ξαναελευθερωθείς. Αρκεί να έχεις αγάπη και συγχώρεση μέσα στην καρδιά σου.