ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Τι ειναι οι σκεψεις  μας απο που ερχονται,σιγουρα οχι απο μεσα μας γιατι οτι εχουμε σκεφτει εμεις το εχει σκεφτει και καποιος αλλος.

Αρα υπαρχουν διασπαρτες  γυρω μας στο συμπαν,και αναλογα με την συναισθηματικη, ψυχικη  κατασταση που βρισκομασται συντονιζομασται με αυτες.

Μπορουμε να τις χωρισουμε (καταταξουμε) αναλογα με την ποιοτητα τους  σε ανωτερες και κατωτερες.

Σε αυτο παιζει ρολο και η δικη μας ποιοτητα ζωης.

Οι κατωτερες σκεψεις εχουν να κανουν καθαρα  με την καθημερινοτητα μας τον τροπο ζωης μας,ειναι εκεινες που μας κρατουν δεσμιους στο γιηνο επιπεδο,ειναι οι σκεψεις που γινονται εμποδιο στην πνευματικη μας εξελιξης.

Αναλογα με την περισταση μας  κανουν να νιωθουμε σπουδαιοι,οτι ειμαστε το κεντρο του κοσμου τρεφουν το εγωικο μας κομματι αισθανομασται οτι ειμαστε ανωτεροι απο τους αλλους,η  το ακριβως αντιθετο δημιουργοντας μας διαφορα προβληματα ψυχολογικης περισσοτερο φυσεως.

Ότι εμείς πετάμε, ο Θεός το μαζεύει...

Ότι εμείς πετάμε, ο Θεός το μαζεύει...

Και μόνο ένα στοιχείο ήταν ικανό να φανερώσει την αγιότητα του αγίου Νεκταρίου. Ποιο; Ότι ο κόσμος αυτός τον συκοφάντησε, τον αδίκησε, τον δίωξε, τον περιθωριοποίησε. Και όταν ο κόσμος δεν σε αγαπά ή δεν σε τιμά, αναλαμβάνει ο Θεός.
Όταν μικραίνει η αγκαλιά των αχαρίστων πλαταίνει του Θεού. Κι όταν η γλώσσα των κατηγόρων σπιλώνει και αμαυρώνει το όνομα σου, ο Θεός σε δοξάζει. Αργά η γρήγορα ο Θεός απαντάει στο κακό.

Όσο ο κόσμος θα κυνηγάει τα παιδιά του Θεού, τόσο Εκείνος θα γεμίζει με αγίους τον ουρανό. Έτσι για να σπάει πλάκα με την «ηθική» και την «δικαιοσύνη» μας.

Ότι δεν μας αρέσει ο Θεός το αγαπάει και ότι πετάμε Αυτός το μαζεύει.

Η κακία του κόσμου, πήγε να εξαφανίσει τον Άγιο Νεκτάριο από την ιστορία και ο Θεός τον έγραψε στην αιωνιότητα…

π. Λίβυος 

Ποια είναι η ζωή που αξίζει να ζήσεις;

Ποια είναι η ζωή που αξίζει να ζήσεις;

Γράφει ο Δημήτρης Φλαμούρης, Ψυχολόγος – Happiness Coach, Phd
Τι χρειάζεται για να είσαι ευτυχισμένη/ος; Πότε η ζωή σου σε ικανοποιεί και σε γεμίζει; Ο καθένας έχει τα δικά του όνειρα, τις δικές του φιλοδοξίες, τα δικά του προτερήματα και τις ιδιαιτερότητές του. Πώς, λοιπόν, να απαντηθεί ένα τόσο γενικό ερώτημα; Και πώς μπορείς να βγάλεις ένα συμπέρασμα για μια ολόκληρη ζωή; Οποιοσδήποτε θα προσπαθούσε να δώσει μια επιστημονική και όχι φιλοσοφική απάντηση στο ερώτημα αυτό θα έπρεπε να μελετήσει ανθρώπους για ολόκληρη τη ζωή τους και να την παρακολουθήσει σε κάθε της βήμα. Ακούγεται αδύνατον!
Κι όμως, το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έκανε ακριβώς αυτό. Ξεκίνησε να παρακολουθεί 734 νεαρούς, 16-18 ετών το 1938 και συνεχίζει ακόμα και τώρα με όσους είναι εν ζωή. 268 από αυτούς, γόνοι πλούσιων οικογενειών, ήταν μέλη του κολεγίου ενώ οι υπόλοιποι κατάγονταν από τις φτωχότερες γειτονιές της Βοστώνης. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες ξεκίνησαν από το μηδέν και έφτασαν να αποκτήσουν τα πάντα! Κάποιοι άλλοι ακολούθησαν την ακριβώς αντίθετη πορεία…
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους οι συμμετέχοντες έκαναν κάθε δυο χρόνια ιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις ώστε να διαπιστώνεται ποια ήταν η κατάστασή τους ολιστικά. Οι ερευνητές έκαναν συνεντεύξεις στους γύρω τους, στις γυναίκες τους, στα παιδιά τους για να συγκρίνουν τα όσα έλεγαν οι ίδιοι με τα όσα οι συγγενείς τους πίστευαν γι αυτούς. Μετά από 78 έτη έρευνας, τέσσερις γενιές ερευνητών και χιλιάδες δεδομένα τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή τη γιγάντια, μοναδική μελέτη όσον αφορά το ποια ζωή είναι τελικά η ευτυχισμένη ζωή;

Λίγο πριν από τα 50 έμαθα να ζω πραγματικά

Λίγο πριν από τα 50 έμαθα να ζω πραγματικά

Λίγο πριν από τα 50 έμαθα να αγαπώ κάθε μου κύτταρο...

Να ισορροπώ ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω μου χωρίς να ταλαντεύομαι.

Να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου χωρίς την επιβεβαίωση κανενός.

Να με αποδέχομαι με τα σωστά και τα λάθη μου.

Να κάνω τις δικές μου επιλογές χωρίς ξένες παρεμβάσεις.

Έμαθα να ονειρεύομαι χωρίς να φοβάμαι. 
Να ελπίζω χωρίς να δειλιάζω. 
Να δίνομαι χωρίς να ξοδεύομαι.

Έμαθα πως οι μεγαλύτερες αξίες της ζωής μας είναι κρυμμένες στα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα. Οι ομορφότερες στιγμές μοιράζονται με ανθρώπους που τις αξίζουν. Οι πιο σημαντικές είναι εκείνες που έχουν κάτι από την ψυχή μας. Και οι ωραιότερες εκείνες που χάραξαν την ύπαρξη μας.

Λίγο πριν τα 50 έμαθα να μετρώ τους ανθρώπους με πράξεις και όχι με λόγια.

Να τους υπολογίζω όλους στο τέλος και όχι στην αρχή της γνωριμίας μας. Να τους αποδέχομαι όπως είναι και να μην προσπαθώ να τους αλλάξω.

Επιλέγω πλέον ποιοι θα είναι δίπλα μου και ποιοι αξίζουν την αδιαφορία μου. Διαλέγω σε ποιους θα καταθέσω την ψυχή μου και ποιοι θα χαθούν από την ζωή μου.

Η μεγαλοσύνη σας εξαρτάται απ’ το να κάνετε πράγματα που είναι αδύνατα

Η μεγαλοσύνη σας εξαρτάται απ’ το να κάνετε πράγματα που είναι αδύνατα

Αμέσως μόλις βρίσκεστε σε μια άσχημη κατάσταση, σκέφτεστε ότι είναι μια κατάρα για εσάς, αλλά η κρίση που έρχεται και αναταράσσει τη σωματική, συναισθηματική και νοητική σας φύση είναι μια μεγάλη ευκαιρία να έρθετε στα λογικά σας και να πείτε, “Εδώ είναι κάτι που μπορώ να εξασκήσω τον εαυτό μου, να ξεπεράσω τον εαυτό μου, να διευρύνω τη συνειδητότητά μου και να επιδείξω νίκη πάνω σε δύσκολα πράγματα και προβλήματα.” Δεν το κάνετε αυτό γιατί δεν το έχετε διδαχτεί από τις μανάδες σας, από τους καθηγητές πανεπιστημίου, κλπ.

Ποιος είναι ο σπουδαιότερος άνθρωπος; Είναι ο σπουδαιότερος άνθρωπος εκείνος που δραπετεύει απ’ τις δυσκολίες και τα προβλήματα και δεν μπορεί να τα λύσει, ή είναι ο σπουδαιότερος άνθρωπος εκείνος που αντιμετωπίζει δυσκολίες, προβλήματα, αναταραχές, αντιπαραθέσεις, και τις λύνει, φέρνοντάς τις σε ισορροπία;

20 συμβουλές για να αυξήσεις την αυτοπεποίθησή σου!

20 συμβουλές για να αυξήσεις την αυτοπεποίθησή σου!

Η αυτό-αξία ως έννοια, αλλά και ως πραγματικότητα βασίζεται σε δυο πολύτιμες αρετές, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση. Δυο σπουδαίες αξίες οι οποίες δεν καθορίζονται από εξωτερικά χαρακτηριστικά, αλλά από μια ακαθόριστη εσωτερική δύναμη που κρύβεται μέσα μας

Ο καθένας από μας έχει μια άποψη για τον εαυτό του. Το σύνολο των απόψεων αυτών βρίσκονται στο επίκεντρο της αυτοεκτίμησης μας και επηρεάζουν καθοριστικά το πώς νιώθουμε τον εαυτό μας και το πώς νομίζουμε πως μας βλέπουν οι άλλοι. Η αυτοεκτίμηση μας δεν είναι όμως κάτι στατικό και αμετάβλητο. Είναι κάτι ευμετάβλητο και άμεσα καθοριζόμενο από τις πεποιθήσεις μας, οι οποίες αλλάζουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ως αποτέλεσμα των περιστάσεων και των εμπειριών μας.

1. Πίστεψε στον εαυτό σου και μη το βάζεις κάτω ποτέ!

2. Σταμάτα να παραπονιέσαι στους άλλους για σενα.

Αντιμετώπισε το στρές.Ζήσε ενσυνείδητα

Υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε το στρες από την καθημερινότητα μας;
Στην πραγματικότητα, στη σύγχρονη εποχή στην οποία ζούμε είναι δύσκολο να αποφύγουμε εντελώς το στρες. Το στρες μπορεί να δημιουργηθεί από εξωτερικούς παράγοντες όπως το μποτιλιάρισμα το πρωί όταν βιαζόμαστε να πάμε στη δουλειά μας, την έντονη πίεση στο χώρο εργασίας μας, κάποιο απρόβλεπτο γεγονός ή μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας. 

Σε άλλες περιπτώσεις το στρες μπορεί να δημιουργηθεί από εσωτερικούς παράγοντες όπως από κάποια φοβία που μπορεί να αντιμετωπίζουμε, από τις υψηλές προσδοκίες που έχουμε για τον εαυτό μας και από την αβεβαιότητα μιας κατάστασης. 

Παρόλο που το στρες μας κάνει να νιώθουμε νευρικοί και συγχυσμένοι, είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ζωής μας. Στην πραγματικότητα, το στρες σε μικρές ποσότητες μας βοηθά να κινητοποιούμαστε και να είμαστε πιο παραγωγικοί.  Σε αντίθεση, το υπερβολικό στρες μπορεί να φανεί επιβλαβές για την υγεία μας αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

"ήρωας..."

"ήρωας..."

Χρόνια θα ψάχνεις ένα ήρωα να σε λυτρώσει, μέχρι εκείνη την μέρα- μετά από φρικτές και σκληρές δοκιμασίες-, που θα γίνεις εσύ ο ήρωας του εαυτού σου. Γιατί ο δρόμος προς τον Γολγοθά περπατήθηκε από έρημα κορμιά….

π.λίβυος

Μην περιμένεις κανένα Σωτήρα για να σε σώσει. Σώσε εσύ τον εαυτό σου

Μην περιμένεις κανένα Σωτήρα για να σε σώσει. Σώσε εσύ τον εαυτό σου

Πως περιμένεις να σε καλέσει η Ζωή, η Αγάπη όταν έχεις κατεβάσει το ακουστικό σου κι έχεις αποσυρθεί στις σκοτεινές χαράδρες του Δεν…

Δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν αξίζω… Δεν, δεν, δεν όλες οι αρνητικές νότες της ζωής έξυπνα δεμένες μεταξύ τους δημιουργούν όχι μια όμορφη αλλά μια αρνητική συμφωνία ζωής που φαλτσάρει στ΄ αυτιά σου και συρρικνώνει τις ανάσες σου… Παγώνει και ακινητοποιεί το σώμα σου και σε βάζει σε μια μόνιμη αναμονή.
Γίνεσαι με τη σειρά σου η ωραία κοιμωμένη ή για να είμαι πιο ακριβής η ωραία παγωμένη κοιμωμένη της ζωής... ο ωραίος μαρμαρωμένος βασιλιάς…

Αλήθεια σου αρέσει αυτός ο τίτλος; Και μη μου πεις ότι περιμένεις τον ¨πρίγκιπα¨ ή την ¨πριγκίπισσα¨ να έρθει να σε σώσει;

Δύσκολη δουλειά για πρίγκιπες… δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες…   Στον πρίγκιπα του παραμυθιού έφτανε ένα φιλί. Στη ζωή όμως που να βρεθεί ο πρίγκιπας ή η πριγκίπισσα που έχουν καταφέρει να σώσουν και να αναστήσουν τον εαυτό τους από τα σκοτάδια τους και να έχουν ταυτόχρονα τη διάθεση να ασχοληθούν μαζί σου…

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Το εγώ δεν είναι ούτε μια σκέψη, ούτε η ταύτιση με τις σκέψεις, αλλά είναι αυτό που ταυτίζεται με τις σκέψεις και τις χρησιμοποιεί όπως και τη φαντασία για να εκφραστεί.

Το εγώ είναι κρυσταλλωμένη ενέργεια στο αστρικό σώμα. Η εγωική ενέργεια είναι ουσιαστικά η επιθυμία και οι τροποποιήσεις της, όπως η απληστία, η φιλαργυρία, η λαιμαργία, η ζήλια, η ανυπομονησία, οι συμπάθειες, οι αντιπάθειες και τα αρνητικά συναισθήματα.

Το εγώ της λαιμαργίας για παράδειγμα, χρησιμοποιεί τις σκέψεις και τη φαντασία για να ικανοποιήσει τη σφοδρή επιθυμία του για απόλαυση μέσω της τροφής. Μέχρι να εκπληρωθεί η επιθυμία, η επιθυμία προσλαμβάνει την μορφή της ανυπομονησίας, άγχους και ανησυχίας και αν κάτι σας εμποδίζει να πάρετε αυτό που θέλετε η επιθυμία μεταμορφώνεται σε θυμό. Αν το φαγητό δεν είναι στο ύψος των προσδοκιών και της φαντασίας εγώ τότε την επιθυμία παίρνει τη μορφή της αντιπάθειας και δυσαρέσκειας. Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις άλλες επιθυμίες για απόλαυση, ευχαρίστηση, φήμη, αναγνώριση, δύναμη, άνεση, αποκτήματα, αποδοχή, κλπ

Αυτός ο μηχανισμός ταύτισης του εγώ με τις σκέψεις και τη φαντασία συμβαίνει ασυνείδητα, ψυχαναγκαστικά και μηχανικά. Η λειτουργία του δεν εξαρτάται από τη θέληση και τη λογική μας. Το εγώ χρησιμοποιεί τις σκέψεις και τις ικανότητες του νου για να βρει τους τρόπους και τα μέσα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες του.

Βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Η ευτυχία είναι ίσως η μεγαλύτερη επιθυμία όλων των ανθρώπων. Αν ρωτήσεις κάθε άνθρωπο τί θέλει στη ζωή του, θα πει ότι απλά θέλει να είναι ευτυχισμένος. Η ευτυχία ήταν πάντα ο πιο σημαντικός στόχος του κάθε ανθρώπου, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους. Συχνά ακούς ότι η ευτυχία είναι η έλλειψη άγχους και στεναχώριας, το να μη φοβάσαι για το τί θα συμβεί, το να είσαι εξασφαλισμένος, να μην υπάρχει κάτι που σε πληγώνει. Όμως, η ευτυχία δεν είναι μόνο αυτό. Μπορεί όταν πονάς, να πιστεύεις ότι δε θα ξανανιώσεις ποτέ χαρούμενος. Κι όμως, βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Η ευτυχία δεν είναι κάτι ίδιο για όλους. Είναι κάτι ατομικό για τον κάθε άνθρωπο. Η βασική προϋπόθεση της ευτυχίας είναι, λοιπόν, να γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Το σώμα και το μυαλό έχουν την τάση να αντιστέκονται σε κάτι που προσπαθεί να τα αλλάξει, περνώντας μέσα από τη διαδικασία του πόνου, κάνοντας τον άνθρωπο να αποφεύγει την προσπάθεια να γίνει χαρούμενος.

Η αξία της μοναξιάς...

Η αξία της μοναξιάς...

Χρόνια τώρα επικρατεί μία προπαγάνδα η οποία αποτελεί μία πλύση εγκεφάλου για τους ανθρώπους, σχετικά με τη μοναξιά. Παντού επικρατεί η ιδέα πως η ευτυχία συνεπάγεται με τον έρωτα και η πληρότητα με τον αριθμό 2. Τι γίνεται όμως, όταν το 2 έρχεται να ταράξει τον αριθμό 1 , που προσπάθησες τόσο πολύ να αποδεχτείς και να προστατέψεις; Και ποιος μας εγγυάται πως η μοναξιά μόνο δυστυχία μπορεί να δημιουργήσει;

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους, που έβγαιναν μόνοι πίνοντας ένα καφέ ή βλέποντας ένα θεατρικό έργο ή μια κινηματογραφική ταινία, εντελώς μόνοι.Πολλοί στην ιδέα φοβούνται, ίσως και πανικοβάλλονται. Οι αιώνιοι κριτές, πάλι,  συνδυάζουν τη μοναξιά του ατόμου με την , μάλλον, ανεπαρκή προσωπικότητά του. Η μοναδική μου απορία ήταν αν οι ίδιοι βαριούνται μη έχοντας κάποιον να μοιραστούν τις σκέψεις τους, τον θαυμασμό τους, την απορία τους.

  Η ζωή απαντά πάντα στα ερωτήματά μας.Έτσι κλήθηκα κι εγώ να μείνω μόνος μου, για ώρες, μέρες. Στην αρχή φοβόμουν και μόνο στην ιδέα αλλά τελικά η ηρεμία που αισθάνθηκα ήταν ανεκτίμητη.Κανείς δεν τάραζε τις σκέψεις μου, κανείς δεν μου μιλούσε αποσυντονίζοντας με, κανείς δεν με ανάγκαζε να δημιουργήσω έναν διάλογο.Πολλές φορές οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να δημιουργούν διαλόγους, ενώ δεν το θέλουν.Ή να μοιραστούν, ενώ την προκειμένη στιγμή δεν έχουν καμία τέτοια διάθεση.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ.

Η στενή, ως κόψη ξυραφιού, Ατραπός είναι η Θεία Οδός (ο δρόμος των Θεών) κι αυτή ακολούθησε από την απαρχή της η Ελληνική Γραμματεία.

Για να την ακολουθήσεις απαιτείται ακλόνητη πεποίθηση που την διαθέτουν μόνο οι φωτισμένοι νόες. Γιατί η αταλάντευτη βεβαιότητα στηρίζεται σε αυθεντική γνώση και όχι στην επιπόλαια όλων των σκεπτικιστών.

Αυθεντική γνώση σημαίνει, πολύ απλά, πως είναι εκείνη που την παίρνεις απ’ ευθείας από τους Ουρανούς, και όχι από «βιβλία» ή περιορισμένους, σε αντιληπτική και στοχαστική ικανότητα, επαγγελματίες «εκπαιδευτές».

Αυθεντική γνώση είναι εκείνη που γνωρίζει από την αρχή το τέλος. Αυτή που ξέρει πού πάει τελικά το ανθρώπινο γένος.

Σημείο 1ο. Από πού προέρχεται η Αυθεντική γνώση και πώς είμαστε βέβαιοι πως είναι αξιόπιστη.

Εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μία μικρή παρένθεση ή παρέκβαση.

Υπάρχουν στη Γνωσιολογία και τα Μαθηματικά: Τα αξιώματα, τα θεωρήματα και οι κανόνες.