Ο δρόμος του Μάγου 3ο Μάθημα

Ο δρόμος του Μάγου 3ο Μάθημα

Ο μάγος βλέπει τον κόσμο που έρχεται και φεύγει, αλλά η ψυχή του κατοικεί σε σφαίρες φωτός.

Το σκηνικό αλλάζει, ο παρατηρητής παραμένει ίδιος.

Το σώμα σας δεν είναι παρά το μέρος που Θεωρούν πατρίδα τους οι αναμνήσεις σας.

Ο Μέρλιν προτιμούσε να αποφεύγει τα βλέμματα των θνητών, αλλά κάποια καλοκαιρινά απογεύματα τον έβλεπε πότε-πότε κανείς να στέκεται στο ένα του πόδι, στην άκρη ενός χωραφιού. Μερικοί περίεργοι αγρότες τον πλησίαζαν, αλλά αυτός έστεκε εκεί σαν άγαλμα, χωρίς να δείξει ότι αντιλαμβάνεται την παρουσία τους.

Αυτές τις φορές, ο Αρθούρος σκεφτόταν ότι ο δάσκαλος του έμοιαζε με γέρικο γερανό, που ετοιμάζεται να καμακώσει "ψάρι μες στο βάλτο. Μια μέρα κι αφού ο Μέρλιν είχε μείνει να επιθεωρεί μια λιμνούλα γι' αρκετές ώρες, το αγόρι δεν άντεξε να μην τον ρωτήσει τι κοιτούσε.

"Δεν είμαι πολύ σίγουρος", απάντησε ο Μέρλιν. "Είδα μια λιβελλούλη κι ήθελα να την παρατηρήσω πιο προσεκτικά. Πέρασε πετώντας από μπροστά μου σαν φευγαλέο όνειρο, ύστερα από λίγο, όμως, ξέχασα αν ήμουν εγώ που την ονειρευόμουν ή αν η λιβελλούλη ονειρευόταν εμένα."

"Εσύ βέβαια την ονειρευόσουν", είπε Αρθούρος.

"Έχεις την εντύπωση ότι τα όνειρά σου υπάρχουν εκεί μέσα", είπε αυστηρά ο Μέρλιν, χτυπώντας με το δάχτυλο του τον κρόταφο του αγοριού. "Εγώ, όμως, βρίσκομαι παντού κι έτσι κανείς δεν ξέρει ποιο μέρος του εαυτού μου ονειρεύεται κάποιο άλλο."

Στην αλλαγή του χρόνου...

Στην αλλαγή του χρόνου...

Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα. Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του, για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα. 
Να πω συγνώμη για όσα σε αγαπώ δεν είπα, σε αγκαλιές που δεν έδωσα, σε πόρτες που έκλεισα, σε τηλέφωνα που δεν σήκωσα, σε μάτια που δεν αντίκρισα, σε φιλιά που δεν σαρκώθηκαν και σε προσευχές που δεν ειπώθηκαν…
Τέλος να πω, ότι εάν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον, κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης. Φτάνει που τον βρήκες…. Δεν θα σου τύχει πολλές φορές την ζωή. Και να θυμάσαι, οτι στα δώρα λες ευχαριστώ κι ας μην τα ξετυλίξεις ποτέ..

   πηγή  π.λίβυος

2015 - Καλή ή κακή χρονιά ;

2015 - Καλή ή κακή χρονιά ;

Μια ακόμα χρονιά πέρασε. Μια χρονιά όπου κυριάρχησε το άγχος, η κατάθλιψη, τα προβλήματα στις σχέσεις, η ασυνειδησία, η κρίση. Μια καινούργια χρονιά δειλά ξεπροβάλλει. Ίδιες ευχές, ίδιοι πόθοι, ίδιες ελπίδες copy-paste με τις περσινές που έμειναν ανεκπλήρωτες οι περισσότερες, καθώς η ζωή δεν έχει καμιά υποχρέωση να εκπληρώσει αυτά που ευχόμαστε. Και τώρα τι; Τι μπορούμε να περιμένουμε ότι θα αλλάξει με την έλευση της νέας χρονιάς; Τι λέτε να μας φέρει το 2015; Πως θα είναι άραγε το αύριο;

Είναι εύκολο να προβλέψουμε πως θα είναι το αύριο, κρίνοντας πως είναι το σήμερα. Αν φροντίσεις το τώρα, είπαν οι σοφοί, το αύριο, το μέλλον, φροντίζεται αυτόματα από μόνο του. Το τώρα το χάσαμε και χάσαμε μαζί και το αύριο. Όσο θα προετοιμαζόμαστε για το μέλλον, για τον κόσμο που ανατέλλει, εγκλωβισμένοι στις πεποιθήσεις του παρελθόντος, του κόσμου που δεν υπάρχει πια, θα ζούμε αταίριαστοι με την εποχή μας και θα επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη. Ας μην προτρέξουμε και πούμε: “ωραία λοιπόν, πρέπει να απαλλαγούμε από το παρελθόν μας”, δε θα μπορέσουμε να το κάνουμε ποτέ. Μπορούμε όμως να έχουμε επίγνωση του υπόβαθρου του παρελθόντος και να μην το αφήνουμε να αντιδρά και να επεμβαίνει. Όσο αφήνουμε το παρελθόν μας να μας επηρεάζει δε θα γίνουμε ικανοί να ζήσουμε σωστά το εδώ και τώρα, να βιώσουμε την ιερή αυτή στιγμή που περνά και χάνεται ακαριαία. Δε θα γνωρίσουμε τη ζωή που ποτέ δεν επαναλαμβάνεται, που κάθε φορά έρχεται πάνω μας με νέες εμπειρίες, που κάθε μέρα ζωγραφίζει έναν καινούργιο πίνακα και τραγουδάει ένα διαφορετικό τραγούδι. Θα συνεχίσουμε να αντικρίζουμε τη ζωή με τα ίδια μυωπικά μάτια. 

Ο δρόμος του Μάγου 2ο Μάθημα

Ο δρόμος του Μάγου 2ο Μάθημα

Για να επιστρέψει στη ζωή μας η μαγεία, πρέπει να επιστρέψει πρώτα η αθωότητα.

Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του μάγου είναι η μεταμόρφωση.

Κάθε πρωί, ο μικρός Αρθούρος κατέβαινε σ' ένα ρυάκι μες στο δάσος για να πλυθεί. Όπως όλα τα αγόρια της ηλικίας του, δεν επιδείκνυε μεγάλη προθυμία στην εκτέλεση αυτού του καθήκοντος. Αποσπούσαν συνήθως την προσοχή του τα σκιουράκια, τα τιτιβίσματα των πουλιών ή οτιδήποτε άλλο έμοιαζε να 'χει περισσότερο ενδιαφέρον απ' το νερό και το σαπούνι.

Ο Μέρλιν δεν σκοτιζόταν πολύ για τη βρόμα και το χώμα που κάλυπτε σιγά-σιγά το νεαρό μαθητή του απ' την κορφή ως τα νύχια. Κάποια μέρα, όμως, ξέσπασε: "Κοντεύουν να φυτρώσουν φασόλια πίσω απ' τ' αυτιά σου! Δεν καταλαβαίνω γιατί πηγαίνεις στο ρυάκι, αφού δεν κάνεις τίποτα εκεί".

Ο Αρθούρος κατέβασε το κεφάλι. "Δεν τολμούσα να σ' το πω, Μέρλιν. Όταν, όμως, σκύβω πάνω απ' το νερό, δεν μπορώ να δω το πρόσωπό μου κι έτσι δεν βλέπω πού πρέπει να πλυθώ. Δεν ξέρω ούτε καν πώς είμαι."

Σηκώνοντας ξανά το βλέμμα, το αγόρι είδε, προς μεγάλη του έκπληξη, τον Μέρλιν να λαμποκοπάει από χαρά. "Πάρε αυτό", του είπε κι απόθεσε στη χούφτα του ένα μεγάλο σμαράγδι (αργότερα ο Αρθούρος θα το χρησιμοποιούσε για να διασχίζει πηδώντας το νερό). "Νόμιζα ότι η ανυπακοή σου μαρτυρούσε μια απώλεια της αθωότητας, αλλά τώρα βλέπω ότι έκανα λάθος. Χωρίς αντανάκλαση δεν έχεις εικόνα του εαυτού σου. Μόνο όταν δεν σε αποσπά η εικόνα του εαυτού σου, μπορείς να βρίσκεσαι στην κατάσταση της αθωότητας."

Ο δρόμος του Μάγου 1ο μάθημα

Ο δρόμος του Μάγου 1ο μάθημα

Υπάρχει μια διδασκαλία που ονομάζεται ο δρόμος του μάγου", είπε ο Μέρλιν. "Έχεις ακούσει ποτέ γι' αυτήν;"

Ο μικρός Αρθούρος σήκωσε το κεφάλι του. Εδώ και ώρα προσπαθούσε να ανάψει φωτιά, μα δεν τα κατάφερνε. Εκείνα τα υγρά ανοιξιάτικα πρωινά στη Δυτική Χώρα δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση το άναμμα της φωτιάς.

"Όχι, ποτέ", αποκρίθηκε ο Αρθούρος, αφού το σκέφτηκε για μια στιγμή. "Θες να πεις ότι οι μάγοι ακολουθούν άλλο δρόμο από εμάς;

"Όχι, τον ίδιο ακριβώς μ' εμάς", είπε ο Μέρλιν. Μ' ένα κοφτό χτύπημα των δακτύλων του πυροδότησε το βρεγμένο προσάναμμα που  είχε μαζέψει ο Αρθούρος, καθώς είχε κουραστεί να παρακολουθεί τις αδέξιες απόπειρες του αγοριού. Αμέσως ξεπήδησε μια φλόγα απ’ την εστία. Ο Μέρλιν άνοιξε ύστερα τις παλάμες του κι εμφάνισε εκ του μηδενός την τροφή τους: δυο γλυκοπατάτες και μια χούφτα άγρια μανιτάρια. "Αν θέλεις, τρύπησέ τα με ξυλάκια και μετά ψήσ’ τα."

Ο Αρθούρος έγνεψε καταφατικά. Ήταν περίπου δέκα χρονών κι ο μόνος άνθρωπος που είχε γνωρίσει ποτέ ήταν ο Μέρλιν. Βρισκόταν κοντά του, από τότε που θυμόταν τον εαυτό του. Θα πρέπει να είχε μητέρα, αλλά δεν υπήρχε ούτε μια αμυδρή εικόνα της, καταγραμμένη στη μνήμη του.

Ο γέροντας με την πλούσια λευκή γενειάδα είχε διεκδικήσει το βασιλικό μωρό, λίγες μόνο ώρες αφότου γεννήθηκε.

Μάθηση, γνώση και Σοφία

Μάθηση, γνώση και Σοφία

Αν κοιτάτε χωρίς να βλέπετε ή αν ακούτε χωρίς ν' ακούτε ή καταλαβαίνετε χωρίς να κατανοείτε, ο λόγος μου είναι μάταιος.

Λάβε υπ' όψη, ω Νεόφυτε, αυτή την Αλήθεια :"Δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο που να μην μπορεί ν' αποκαλυφθεί, αν η καρδιά επιθυμεί και η θέληση επιμένει, κι αν ο ερευνητής είναι ακούραστος και θαρραλέος."Γνώρισε τον Εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τον Θεό. Γι' αυτό ψάξε και θα ανακαλύψεις. Κόπιασε σκληρά, γι 'αυτά τα πράγματα, δούλεψέ τα με επιμέλεια. Πρέπει να τα αγαπήσεις! Γιατί αυτά θα σε βάλουν στο δρόμο της θείας Αρετής. Αλλά, πριν πλησιάσεις μια αποστολή, αποφάσισε να την εκπληρώσεις.....

Ο φόβος είναι ο πιο θανάσιμος αντίπαλος της γνώσης και η δεισιδαιμονία είναι η μητέρα του φόβου. Ο ανίδεος άνθρωπος φαντάζεται κινδύνους που μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά η Γνώση στεφανώνει τον θαρραλέο. Γίνε θαρραλέος, Ω άνθρωπε! Θείο Έργο Εσύ!

Τώρα, εφ'όσον ο Θεός εμπνέει τα χείλη μου, θ'ακολουθήσω, υπάκουα τον εμπνευστή Θεό. Θ'ανοίξω τους Δελφούς και τους ίδιους τους ουρανούς και θα ελευθερώσω τους χρησμούς της θείας σκέψης. 

Θα τραγουδήσω πράγματα που ήταν κρυμμένα για πολύ καιρό. Είναι απόλαυση να ακολουθείς το έναστρο στερέωμα και να αφήνεις τη γη και τις πληκτικές χώρες, πίσω, για να ανέβεις στα σύννεφα. Να στηρίζεσαι στους γερούς ώμους του Άτλαντα και να βλέπεις, κάτω μακριά, τους ανθρώπους να περιφέρονται άσκοπα, στερημένους από λογική, ανήσυχους και φοβισμένους για τα μελλούμενα. Έτσι, να τους προτρέπεις και να ξετυλίγεις το βιβλίο της μοίρας !

Εάν η γνώση αυξάνει χωρίς ν’ αυξάνει το είναι, όλη η γνώση χρησιμοποιείται για εγωιστικούς και καταστροφικούς σκοπούς

Εάν η γνώση αυξάνει χωρίς ν’ αυξάνει το είναι, όλη η γνώση χρησιμοποιείται για εγωιστικούς και καταστροφικούς σκοπούς

Οι απόφοιτοι των κολεγίων και των πανεπιστημίων πρέπει να αποτελούν παράδειγμα μιας ζωής Ευγένειας, Ομορφιάς, Καλοσύνης, Δικαιοσύνης, Χαράς κι Ελευθερίας, και όχι πλεονεξίας, μίσους, φόβου, θυμού και του πνεύματος του υλισμού και της εκμετάλλευσης σε διάφορες μορφές.

Μπορείτε να βρείτε εγκληματίες στις φτωχογειτονιές του κόσμου, αλλά μπορείτε επίσης να βρείτε παρόμοιους εγκληματίες σε υψηλές θέσεις με πιο επιδέξιες τεχνικές και με μεγαλύτερο εύρος καταστροφής και βλάβης. Η αιτία όλου αυτού είναι η γνώση. Εάν η γνώση αυξάνει χωρίς ν’ αυξάνει το είναι, όλη η γνώση χρησιμοποιείται για εγωιστικούς και καταστροφικούς σκοπούς. Η γνώση χωρίς την αλλαγή του είναι κάνει το άτομο να εκφράζει τις χαμηλές του επιθυμίες, ωθήσεις και κίνητρα πιο δυνατά και με μεγαλύτερη επιτυχία, αυξάνοντας τις θυμαπάτες και τις ψευδαισθήσεις του – και τότε έχετε χάος.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
The Creative Fire
πηγή  elenastral

5 + 1 πράγματα που δεν γνωρίζατε για τα Χριστούγεννα

Μπορεί τα Χριστούγεννα να είναι μία από τις αγαπημένες γιορτές μας, ωστόσο υπάρχουν αρκετά πράγματα -συγκεκριμένα 6- που πολλοί από εμάς δεν τα γνωρίζουν για τη συγκεκριμένη γιορτή. Όπως για παράδειγμα ισχύει ότι ο Χριστός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου;Γιορτάζονταν πάντοτε τα Χριστούγεννα αυτή την ημερομηνία; Πόσοι ήταν οι Μάγοι και που φυλάσσονται σήμερα τα δώρα τους; Τι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ; Διαβάστε τις απαντήσεις.

1. Πότε γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα..Μια σταθερή γιορτή για τη γέννηση του Χριστού που πέφτει στις 25 Δεκεμβρίου..Μα ήταν πάντα έτσι;

Τα Ευαγγέλια (ένα για την ακρίβεια) μας ενημερώνουν για τη γέννηση του Χριστού αλλά φυσικά δεν μας παρέχουν καμία συγκεκριμένη ημερομηνία. Επιπλέον ο Ιησούς ζητούσε από τους μαθητές τους να εορτάζουν την ανάμνηση του θανάτου του.(Λουκ 22:19, 20)

Αυτό μπορεί να οφείλεται στην Εβραϊκή παράδοση, καθώς οι Εβραίοι της εποχής δεν γιόρταζαν γενέθλια,διότι ήταν ταυτισμένα με τις παγανιστικές εορτές των Ρωμαίων. Η ανάπτυξη του εορτασμού των Χριστουγέννων έγινε μετά το τέλος των διωγμών των Χριστιανών περί τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Οι πρώτοι Χριστιανοί συνήθιζαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα μαζί με την Βάπτιση του Ιησού στις 6 Ιανουαρίου, τα περίφημα «Θεοφάνια».

Η απόφαση να μεταφερθεί ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου έγινε για να επικαλείψει την μεγάλη παγανιστική εορτή των Ρωμαίων, που ήταν αφιερωμένη στον «ανίκητο Ήλιο». (Dies Invictis Solis)

Επίσης μεγάλες εορτές ήταν τα Saturnalia (προς τιμήν του Κρόνου) και τα Broumalia. Η εορτές αυτές είχαν περίοπτη θέση στο Ρωμαικό ημερολόγιο αφού σηματοδοτούσαν το τέλος του χειμερινού ηλιοστάσιου.

Η 21η Δεκεμβρίου είναι η μικρότερη μέρα του χρόνου ενώ για τις τρεις επόμενες μέρες ο Ήλιος φαίνεται στάσιμος. Την 25η Δεκεμβρίου οι μέρες αρχίζουν και πάλι να δυναμώνουν, σηματοδοτώντας τη νίκη του φωτός έναντι του σκότους. Έτσι η εορτή των Χριστουγέννων τοποθετήθηκε και συμβολικά αλλά και πολιτικά: σηματοδοτούσε την νίκη των Χριστιανών επί των ειδωλολατρών. Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης είναι λοιπόν ο Ιησούς που είναι «το φώς του κόσμου» (Ιωαν 8:12) και όχι ο παγανιστικός θεός Ήλιος των Ρωμαίων.

Θυμάσαι ακόμα ότι ζεις;… ( τέλος του 2014 )

Θυμάσαι ακόμα ότι ζεις;… ( τέλος του 2014 )

Όλοι εμείς έχουμε τα πάντα λίγο πολύ στη ζωή μας. Κι όμως 

κάτι μας διαφεύγει, κάτι πάντα λείπει.

Μήπως αυτό που λείπει είναι η ίδια η ουσία;;

Γεμάτοι, υπερπλήρεις από πράγματα, δραστηριότητες, δουλειές, ανθρώπους, σκέψεις, ακούσματα, υποχρεώσεις, εικόνες, προγράμματα, υποθέσεις … μήπως έχουμε ξεχάσει να ζούμε;

Μήπως όλο αυτό το «έχω-κάνω-τρέχω» είναι πολύ, 

εξαιρετικά πολύ …. αναλώσιμο;

Αυτό σημαίνει για σένα ζωή;  Τούτη είναι η ζωή που είχες ονειρευτεί, είχες πιστέψει, είχες οραματιστεί,  όταν ήσουν στην αρχή και ήθελες ν’αλλάξεις τον κόσμο;

Τι απέμεινε απ’ αυτόν τον κόσμο; Το κυνήγι ενός εντυπωσιακότερου αυτοκίνητου, ενός μεγαλύτερου σπιτιού, ενός νεανικότερου look, περισσότερης δόξας και χρήματος και τρόπων εξασφάλισης για το μέλλον;

Ποια είναι τελικά η ουσία;  Που βρίσκεται;  Μέσα σε τι κατοικεί;

Τι είναι αυτό που σε κρατάει σε απόσταση ασφαλείας από τον εαυτό σου;

Από ποιες αλήθειες κρύβεσαι και ως πότε;

Ποιο σκοπό υπηρετεί η ζωή σου; Ή δεν υπηρετεί κανένα σκοπό, κι απλά αντιδρά σε κάθε ερέθισμα, σαν τα σκυλιά του Παβλώφ, εξαρτημένη από κάθε like, και παρόμοια υποκατάστατα,  τρέχοντας πίσω από τα κοινωνικά μοντέλα που της έχουν επιβληθεί;

Και … και πότε σκέφτεσαι να ζήσεις;

Έχεις αρκετό καιρό μπροστά σου; Ναι; Είσαι σίγουρος;

Εγώ μόνο μερικές ερωτησούλες κάνω, έτσι απλά μια και είναι το τέλος του χρόνου. Του δικού σου χρόνου, του δικού μου χρόνου, του χρόνου όλων μας….  Ξεβολεφτικές ίσως, αλλά που σε οδήγησε το βόλεμα ως τώρα, πέρα από την ψευδαίσθηση της ασφάλειας;

Μια και μοναδική η ευχή μου για τη νέα χρονιά:

Ζήσε τη ζωή που ως τώρα δεν έζησες!

Ζήσε την υπέρβαση!

Ζήσε μια ζωή με νόημα κι αν δεν έχεις βρες το!

Αν ζεις χωρίς νόημα είναι σα να μη ζεις.

Μια ολόκληρη ζωή είναι κρίμα να την σπαταλήσεις ως τουρίστας  

κι όχι σαν συνειδητή, στοχαστική ανθρώπινη ύπαρξη….

     πηγή   Από Καρδιάς

Ας κλείσει η φετινή χρονιά με ευγνωμοσύνη!

Ας κλείσει η φετινή χρονιά με ευγνωμοσύνη!

Η μόνη φίλη που έχει ο άνθρωπος είναι η αλήθεια κι αυτήν δεν την θέλει! 

O 20os αιώνας την λάτρεψε ως επανάσταση! Και όμως το όνομα της είναι αγάπη! Δηλαδή φως! Αυτό που έφερε ο Χριστός-Χαριστός! Χαρά! 

*

Ο Θεός μπορεί να δράσει μέσα σου στον βαθμό που του επιτρέπεις!

Αλλά και αν ακόμα έχεις την γιγαντιαία τύχη κάποιο θεοφόρο ον να μεσολαβεί για σένα, το καθιστάς ανενεργό με την έλλειψη σεβασμού και υπακοής! Ή τον νου σου θα εμπιστεύεσαι ή τον Θεό! 

*

Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι να μην επιτρέπεις στον νου σου να σου κρύβει το Θαύμα!

Χωρίς το Θαύμα περπατάς αγκαλιά με τον θάνατο! 

Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τις ροές που διέπουν το κοσμικό γίγνεσθαι! Και μόνος του κόβει τα χρυσά νήματα ζωής που τα όντα του Ουρανού απλώνουν για αυτόν! 

*

"Θα είμαι για σένα αυτό που πιστεύεις πως είμαι!"

Ο Θεός δεν σταματά την βούληση του ανθρώπου! Επιτέλους σε τι Θεό πιστεύουμε; Σε Θεό ζώντων ή νεκρών; Σε Θεό παντοδύναμο ή σε ένα κατασκεύασμα του νου μας; 

*

Ο Χριστός γεννήθηκε για μια ακόμη φορά: το ίδιο το θαύμα του κόσμου!

Και ο άνθρωπος δεν αποφασίζει να πετάξει την πεποίθηση του στην αρρώστια και τον θάνατο! Βλέπει ακόμα τον κόσμο σαν να μην είναι ο Χριστός και οι άγγελοι του στην Γη! Έτσι ξανασταυρώνουν την θεϊκή τους δυνατότητα! Στην Γη περπατούν όντα θαυμαστά... Ποιος τα βλέπει! Και το κυριότερο: ποιος λαμβάνει το μήνυμά τους! 

*

Πού είναι η άγια τρέλα;

Κάλαντα βαριεστημένα, καλλιτέχνες μες στην αλαζονεία την "τελειοθηρία" την ιδιοτέλεια τους! Πού είναι η άγια τρέλα; Πού είναι η χαρά η αγάπη το φως που σπάνε την μιζέρια την κατάθλιψη τον θάνατο; Όποιος έχει ας δώσει! 

*

Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη τις φιλανθρωπίες μας αλλά την χαρά μας!

Κάντε ό,τι φιλανθρωπίες θέλετε! Αν δεν γίνονται με χαρά με εσωτερική προσευχή με επίγνωση αληθείας είναι αδύναμες! Αν δεν ανυψώσουμε την δόνηση του εαυτού μας πρωτίστως! 

                                                                   πηγή  ΣΤΕΜΑ

Έτσι κι αλλιώς

Έτσι κι αλλιώς

Οι άνθρωποι είναι συχνά παράλογοι και εγωκεντρικοί, και έχουν υπερβολικές απαιτήσεις.

Συγχώρησέ τους, έτσι κι αλλιώς.

Αν δείχνεις καλοσύνη, οι άνθρωποι μπορεί να σε κατηγορήσουν για εγωιστικά, απώτερα κίνητρα.

Δείχνε καλοσύνη, έτσι κι αλλιώς.

Αν είσαι επιτυχημένος, θα κερδίσεις κάποιους ψεύτικους φίλους και κάποιους αληθινούς εχθρούς.

Να πετυχαίνεις, έτσι κι αλλιώς.

Αν είσαι και ειλικρινής, οι άνθρωποι μπορεί να σε εξαπατήσουν.

Να είσαι έντιμος και ειλικρινής, έτσι κι αλλιώς.

Αυτό που ξοδεύεις χρόνια για να χτίσεις, κάποιος μπορεί να το γκρεμίσει σε μια ημέρα.

Χτίζε, έτσι κι αλλιώς.

Αν βρεις γαλήνη κι ευτυχία, οι άνθρωποι μπορεί να σε ζηλέψουν.

Να είσαι ευτυχισμένος, έτσι κι αλλιώς.

Το καλό που κάνεις σήμερα, οι άνθρωποι μπορεί να το ξεχάσουν αύριο.

Κάνε το καλό, έτσι κι αλλιώς.

Μπορεί να δίνεις στον κόσμο ό,τι καλύτερο έχεις, αλλά να μην είναι ποτέ αρκετό.

Δίνε στον κόσμο ό,τι καλύτερο έχεις, έτσι κι αλλιώς.

Βλέπεις σε τελική ανάλυση, όλα είναι ανάμεσα σε σένα και στον Θεό.

Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν ήταν ανάμεσα σ’ εσένα και στους άλλους.

Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας

πηγή  Ξάνθη  Φιλοσοφείν

Eυλογημένα Χριστούγεννα εντός, αγαπημένοι μου!

Eυλογημένα Χριστούγεννα εντός, αγαπημένοι μου!

''Το φως θα λάμψει στον κόσμο γιατί ο νους σου έπεσε μέσα στην καρδιά σου!"

Ας είναι πάντα ανθισμένο το Δέντρο της Ζωής μας! 

Ένα ευχαριστώ στον Θεό που εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγεν! Για την ζωή! Για κάθε στιγμή που υπάρχουμε! Για την χαρά! Για το φως! Για την αγάπη! 

*

Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη παιδίον νέον ο προ αιώνων Θεός! 

Χριστούγεννα, η γιορτή της αγάπης! 

Ας γιορτάσουμε τον Χριστό-Εαυτό μας!  Ας γιορτάσουμε την αγάπη!  Η μαγική χρυσόσκονη της χάρης των Χριστουγέννων ας αφυπνίσει την αγάπη στον Χριστό-Εαυτό!  Ας χαριστούμε! Αυτός που στ’ αλήθεια αγαπά τον Εαυτό του, χαρίζεται!  

*

Χριστός γεννιέται χαρά στον κόσμο! 

Το κρυστάλλινο φως της Χριστότητας στην Γη! 

Φως Χριστού σε κάθε ψυχή! 

*

Πάμε! Ταξιδευτές! 

Merry Christmas: Full joy, full power, full blessings, full love of course!

Mooji 

*

Να κάνουμε κι εμείς ένα δώρο στον Χριστούλη που αυτή την νύχτα γεννιέται! Ας συγχωρήσουμε! Αμήν! 

Ας γίνουμε έστω για μια μέρα Αηβασιληδες! Αδελφοί του αδελφού μας -όπως λέει η αγαπημένη μου Ζωη! 

Ας μην ξεχνάμε "τον Θεό των μικρών πραγμάτων"... Ένα βλέμμα ένα χαμόγελο μια ευχή! Το τίποτα είναι πιο λίγο! 

*

Παράδωσε όλες τις έγνοιες σου στον Θεό! Ο Χριστός γεννήθηκε!

Όμορφα να διατεθούμε στην Γέννηση! Η έρημος προσφέρει την φάτνη την Άγια Νύχτα! Η Γη προσφέρει το σπήλαιο! Ευλογημένα Χριστούγεννα σε κάθε ψυχή! 

*   πηγή  ΣΤΕΜΑ

Ορθή επικοινωνία

Ορθή επικοινωνία

Ορθή επικοινωνία σημαίνει ειλικρινής, τίμια, άμεση επικοινωνία, με καλή θέληση και σεβασμό. Φυσικά ειλικρίνεια δεν σημαίνει να λέμε ότι μας έρχεται στο κεφάλι, γιατί αυτή δεν είναι πραγματική τιμιότητα, καθώς ο νους μας μπορεί να είναι μολυσμένος με χίλιες δυο τεχνητές σκεπτομορφές, ψευδαισθήσεις, προκαταλήψεις και προγραμματισμούς.

Ειλικρινής και ορθή επικοινωνία πρώτα απ’ όλα σημαίνει να ακούμε ή να ‘βλέπουμε’ το νόημα πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί ο συνομιλητής μας, ώστε να τον κατανοούμε πραγματικά. Ορθή επικοινωνία σημαίνει σωστή κατανόηση του άλλου. Είναι δύσκολο βέβαια αυτό στη καθημερινότητα, καθώς έχουμε να ξεπεράσουμε τη βιασύνη και την επιφανειακότητα, και να ‘σκύψουμε’ στον άλλον, να τον ακούσουμε πραγματικά. Όχι ότι κάτι τέτοιο απαιτεί χρόνο – απαιτεί όμως προσοχή, συγκέντρωση. Και η προσοχή που δείχνουμε στους άλλους είναι βασικό συστατικό της αγάπης. Στη βιασύνη και στην επιφανειακότητα δεν υπάρχει αγάπη, γιατί δεν υπάρχει ενέργεια. Ενέργεια υπάρχει εκεί που δίνουμε τη προσοχή μας. Η έλλειψη συγκέντρωσης από μόνη της, όταν για παράδειγμα ένα άτομο είναι διασκορπισμένο νοητικά από δω κι από κει, δείχνει έλλειψη ενέργειας.

Αλλά δε νομίζω ότι έχουμε δικαιολογία για την έλλειψη προσοχής που επιδεικνύουμε, και άρα για την κακή επικοινωνία που προκαλούμε. Είναι καθαρά προϊόν αμέλειας.

Για να επικοινωνήσουμε αληθινά, έχουμε να ξεπεράσουμε τους προγραμματισμούς, τις προκαταλήψεις μας και τις έννοιες που έχουμε μάθει να αποδίδουμε στις λέξεις. Αν, όταν μας μιλά κάποιος, εμείς ακούμε τα φαντάσματα που έχουμε χτίσει για κάποιες λέξεις αντί γι’ αυτό που θέλει να πει πραγματικά ο άλλος, τότε δεν επικοινωνούμε αληθινά.

Πνευματικοί Κόσμοι

Πνευματικοί Κόσμοι

Υπάρχουν πνευματικές διαστάσεις και πεδία, στα οποία όταν φτάνει το πνεύμα μας βιώνει την παραμυθένια ομορφιά κι ευδαιμονία που τόσο αναζητά. Αυτοί οι κόσμοι δεν έχουν μορφή, δεν είναι προϊόν ενός νου γεμάτου ψευδαισθήσεις, δεν είναι αποτέλεσμα των παραισθήσεων που δημιουργούνται με τη χρήση ουσιών, δεν είναι δημιουργήματα μιας φαντασίας που θέλει να τονώσει τον εγωισμό πλάθοντας εικόνες, οντότητες και τοπία. Είναι οι καθαρές Σφαίρες του Πυρός, με τις άπειρες διαβαθμίσεις τους. Σφαίρες Πυρός που ενέχουν αρχαγγελικές οντότητες, οι οποίες με τον υψηλότατο κραδασμό τους δημιουργούν αυτό που λέμε παραδείσια κατάσταση.

Τους κόσμους αυτούς τους φτάνουμε με τη συνεχή εκλέπτυνση του πνεύματός μας στο διαλογισμό, με τη συνεχή εξάγνιση της καρδιάς και της αντίληψής μας, με τον συνεχή αγώνα ανάτασης του πνεύματος και της προσπάθειας να πλησιάσουμε περισσότερο στη Θεία μας Πηγή. Είναι μια πύρινη, πνευματική προσπάθεια, με την οποία ανακαλύπτουμε Πλούτη που ο εξωτερικός κόσμος δεν μπορεί να προσφέρει.   πηγή  elenastral

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ;

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ;

H λογική και η Πίστη μου στη Σοφία και τη Δικαιοσύνη του Θεού, μου λένε ότι όλες οι θρησκείες πρέπει εξίσου να έχουν πρόσβαση στον Έναν και Μοναδικό Θεό.

Πιστεύω, ότι στο τέλος της ζωής, ο ενάρετος Χριστιανός και ο ενάρετος Μουσουλμάνος, θα βρεθούν μαζί με τους ενάρετους Βουδιστές και Εβραίους κι ακόμα, με τον ενάρετο άθεο.

Ποιό έχει πιο πολλή σημασία;
Tο όνομα, με το οποίο Tον καλούμε, ή η αγνότητα της καρδιάς που καλεί;
O Θεός έχει θρησκεία;
Aνήκει ο Θεός σε μία μόνο θρησκεία;
Πιστεύω ότι υπάρχει μόνο Ένας Θεός και είναι Aγάπη. H αγάπη, είναι η ουσία κάθε θρησκείας.
Όμως, γεννημένος χριστιανός, έχω αναρωτηθεί:
Eίμαι πραγματικά χριστιανός;
Tι προσδιορίζει έναν χριστιανό;
H ταυτότητά του, ή η καρδιά του;
H γέννησή του, ή η συνείδησή του;
H βάπτισή του, ή η συμπεριφορά του;
Tο όνομα στο οποίο προσεύχεται, ή η ειλικρίνεια της προσευχής;
Σκέφτομαι, ότι χριστιανός είναι αυτός που προσπαθεί να κάνει πράξη τις διδασκαλίες του Xριστού.

Έτσι, μελέτησα τις Διδασκαλίες Tου, και βρήκα ότι, για να είμαι ένας πραγματικός χριστιανός χρειάζεται:

Μια ευχή ακόμα...

Μια ευχή ακόμα...

Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, δεν γνώριζε ότι ήταν παιδί.

Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, 

περπατούσε με τα χέρια ανοιχτά, 

ρωτούσε για τα πάντα και δεν είχε γνώμη για τίποτα.

Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, 

ένιωθε πηγαία χαρά παίζοντας με μια μπάλα

 ή τρώγοντας ένα μήλο. 

Όλα γύρω του ήταν γεμάτα ζωή 

και η ζωή αυτή ήταν μία,

ενιαία και αδιαίρετη. 

Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, 

δε αντιμετώπιζε τη ζωή 

σαν ένα πρόβλημα που έπρεπε να το λύσει.

Απλά ζούσε και απολάμβανε το μυστήριο της ζωής.

Με την έλευση της νέας χρονιάς

μια προσπάθεια οφείλουμε στον εαυτό μας

να επιστρέψουμε στην πρώιμα απολεσθείσα αθωότητα,

να ανακτήσουμε την κλεμμένη παιδικότητα μας,

να ζήσουμε και να απολαύσουμε το μυστήριο της ζωής.

Είθε

Κάθε πρωί όταν ξυπνάω, λέω στον εαυτό μου:

“Ποτέ δε θα είσαι ξανά τόσο νέα όσο είσαι σήμερα.

Σήμερα είναι η νεαρότερη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου.

Σήκω και κάνε κάτι διασκεδαστικό !”

~ Rochelle Ford, 78-year-old Metal Sculptor

πηγή  Ξάνθη Φιλοσοφείν

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

 Αναρτήθηκε από Κωνσταντίνος Προκοπίου

Το Ταξίδι στη μέρα, στη ζωή, στην αιωνιότητα, στο Θεό.

Μία παραβολή, ένα παραμύθι γιά μεγάλα παιδιά.

Κάθε μέρα, με την γέννησή της, την πορεία της, τις έγνοιες του πρωινού, τις χαρές και τις λύπες του απομεσήμερου, την κούραση και το στοχασμό του δειλινού και το τέλειωμά της, στην αγγαλιά της νύχτας...μοιάζει με τη ζωή...

Κι η ζωή, με τις έγνοιες στο πρωινό της νιότης, τις χαρές και τις λύπες στο απομεσήμερο της ενηλικίωσης, το στοχασμό στο δειλινό της ωριμότητας και τον απολογισμό στη νύχτα των γηρατειών... μοιάζει με την αιωνιότητα...

Κι η αιωνιότητα, σαν τον «τόπο των παραμυθιών» της παιδικής μας φαντασίας, όπου όλα είναι θαυμαστά... μοιάζει με μία πορεία στην αληθινή ζωή των ονείρων της ανθρωπότητας... μία πορεία στον ουρανό της πιό βαθιάς αγάπης της πιό μεγάλης λαχτάρας γιά το Αληθινό, το Πραγματικό, το Θεό... μιά πορεία που δεν τελειώνει ποτέ...

Το Πρωινό

Το πρωινό της μέρας, της ζωής, της αιωνιότητας, ο άνθρωπος απορροφιέται και ταυτίζεται με όλα όσα συμβαίνουν... τα βλέπει όλα σημαντικά, αγωνιά προβληματίζεται γιά τον εαυτό του, την ζωή του, τις σχέσεις του, την πορεία του στο χρόνο... Είναι τόσο νέος κι ακόμα δεν ξέρει να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα... Πάντα, κάθε πορεία, έχει τις εμπειρίες της, τα κέρδη και τις ζημιές της, τη διέξοδο ή τα αδιέξοδά της... Και γιά τους πιό πολλούς ανθρώπους έρχεται η στιγμή που θα πρέπει να διαλέξουν τι αξίζει πραγματικά... αναρωτιούνται τι νόημα έχουν όλα αυτά... κι αν πέρα από όλα αυτά υπάρχει κάτι βαθύτερο... Πάντα, κάθε επιφάνεια, κρύβει ένα Βάθος... συχνά απρόβλεπτο, συχνά παράξενο, συχνά θαυμαστό, κι απέραντο...

Τα μαθηματικά “αποδεικνύουν” την ύπαρξη του Θεού

Ευρωπαίοι μαθηματικοί απέδειξαν έπειτα από 40 χρόνια τη θεωρία περί της ύπαρξης του Θεού του Γκέντελ με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή. Υπάρχει Θεός; Το ερώτημα αυτό απασχολεί τους φιλοσόφους και τους θεολόγους εδώ και δεκάδες αιώνες. Ξαφνικά πριν από λίγους μήνες εμφανίστηκε η είδηση ότι δύο ευρωπαίοι μαθηματικοί, χρησιμοποιώντας έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και τη σχετική θεωρία του αυστριακού μαθηματικού Κουρτ Γκέντελ, κατάφεραν να αποδείξουν μαθηματικά την ύπαρξη του Θεού! Το τι ακριβώς απέδειξαν και με ποιον τρόπο σχετίζεται άμεσα με την κατανόηση της Μαθηματικής Λογικής και των κανόνων που τη διέπουν.

Το θεώρημα του Θεού

Λίγο πριν από τον θάνατό του ο μεγάλος αυστριακός μαθηματικός Κουρτ Γκέντελ (Kurt Gödel) δημοσιοποίησε μια μαθηματική απόδειξη για την ύπαρξη του Θεού την οποία επεξεργαζόταν επί 30 χρόνια. Η απόδειξη αυτή βασίζεται στη σύγχρονη αξιωματική θεμελίωση των Μαθηματικών, η οποία με τη σειρά της αποτελεί συνέχεια της αρχαιοελληνικής μαθηματικής παράδοσης και της Γεωμετρίας του Ευκλείδη. Σε αυτόν τον τρόπο θεμελίωσης ξεκινάμε με τη διατύπωση αξιωμάτων, δηλαδή υποθέσεων που δεν αποδεικνύονται αλλά φαίνονται προφανείς. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια των αξιωμάτων και της Μαθηματικής Λογικής, μπορούμε να αποδείξουμε θεωρήματα και να οικοδομήσουμε μια ολόκληρη θεωρία. Για παράδειγμα, ένα από τα πέντε αξιώματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας είναι το ότι όλες οι ορθές γωνίες είναι ίσες μεταξύ τους. Ο Γκέντελ προσπάθησε να «αποδείξει» την ύπαρξη του Θεού ως ένα θεώρημα ξεκινώντας από ένα σύνολο πέντε αξιωμάτων που φαίνονται «προφανή» στο πλαίσιο της Μαθηματικής Λογικής.

Τι είναι η Άγνοια

Τι είναι η Άγνοια

Η άγνοια δεν είναι μόνο έλλειψη πληροφοριών και γνώσεων, αλλά στη πνευματική διάλεκτο άγνοια σημαίνει έλλειψη συνειδητότητας, ασυνειδησία. Παραπέρα, η συνειδητότητα είναι το αποτέλεσμα πληρότητας ενέργειας – όσο πιο πολύ ενέργεια/φως έχει στο πεδίο του κάποιος, τόσο πιο διευρυμένη συνειδητότητα έχει.

Η άγνοια λοιπόν είναι χονδροειδείς κραδασμοί, πέπλα σκότους, που εμποδίζουν το νου του ανθρώπου να σκεφτεί με διαύγεια και αυθεντική δημιουργικότητα. Σαν ένα ενεργειακό σκοτεινό gel είναι η άγνοια, που μας κάνει κουτούς πνευματικά, ακόμα κι αν ο νους μας φαινομενικά λειτουργεί έξυπνα και είναι καλός σε υπολογισμούς κλπ.

Η άγνοια μάς εμποδίζει να διακρίνουμε τα μελλοντικά αποτελέσματα των τωρινών μας πράξεων, και γι’ αυτό μπορεί να λειτουργούμε αυτοκαταστροφικά, κάνοντας πράγματα που υπονομεύουν την μελλοντική μας ευτυχία. Η άγνοια δεν μάς επιτρέπει να δούμε τι είναι σωστό και ηθικό, καθώς ο νους ουσιαστικά δεν κυβερνάται από την ίδια τη θέληση του ατόμου αλλά είναι έρμαιο σε πάθη, παρορμήσεις, κατοχές, συνήθειες, υποβολές, εξαρτήσεις κι εθισμούς.

Στο υλικό επίπεδο, η άγνοια εκδηλώνεται σαν στρώματα τοξινών στο σώμα, που κι αυτά με τη σειρά τους εμποδίζουν τη σωστή κρίση αλλά και τη δημιουργικότητα στο φυσικό πεδίο. Οι τοξίνες δηλαδή είναι υλοποιημένα στρώματα άγνοιας.

Για να διαλύσουμε τα πέπλα της άγνοιας που κρύβουν τη σοφία και τη θέλησή μας, πρέπει να φέρουμε φως/ενέργεια στη ψυχοφυσιολογία μας, όλο και περισσότερο φως. Ο διαλογισμός και η προσευχή   πάλι είναι το μέσον για να επιτρέψουμε στο φως να εισέλθει στη φυσιολογία μας και να την ενεργοποιήσει, ελευθερώνοντάς μας σταδιακά από τα πέπλα της άγνοιας που μας ωθούν σε ασυνείδητες λάθος πράξεις και άρα σε πόνο.                          πηγή elenastral

Ήταν Άνθρωπος...

Ήταν Άνθρωπος...

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα…

Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη… θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα.

Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δε φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δε μίλησε. Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό.

Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε. Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου». Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται».