Τι είναι η Αφύπνιση

Τι είναι η Αφύπνιση

του  Έκχαρτ Τόλλε

Από τους αρχαίους χρόνους, ο όρος αφύπνιση έχει χρησιμοποιηθεί ως μεταφορά για να δείξει τον μετασχηματισμό της ανθρώπινης συνειδητότητας. Υπάρχουν παραβολές στην Καινή Διαθήκη που μιλάνε για τη σημασία του να είσαι ξύπνιος, να μην «κοιμάσαι» πνευματικά. Η λέξη Βούδας προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Budh, που σημαίνει "να είναι ξύπνιος". Έτσι, η λέξη ‘Βούδας’ δεν είναι ένα όνομα, δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά μια κατάσταση συνειδητότητας: της αφυπνισμένης συνειδητότητας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι άνθρωποι είναι δυνητικά σε θέση να ζουν σε μια κατάσταση συνειδητότητας η οποία, συγκρινόμενη με την ‘αφυπνισμένη’, μοιάζει σαν το άτομο να κοιμάται ή να ονειρεύεται. Γι 'αυτό μερικές πνευματικές διδασκαλίες χρησιμοποιούν όρους όπως «κοινά μοιραζόμενη ψευδαίσθηση» ή «καθολική ύπνωση» όταν περιγράφουν την φυσιολογική ανθρώπινη ύπαρξη. Διαλέξτε οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας, κι εγώ προτείνω να ξεκινήσετε με τη μελέτη του 20ου αιώνα, και θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του είδους μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός εφιάλτη ή μιας παράλογης παραίσθησης.

Η φύση της πνευματικής αφύπνισης είναι συχνά παρεξηγημένη. Η υιοθέτηση πνευματικών πεποιθήσεων, τα οράματα του Θεού ή ουρανίων όντων, η δυνατότητα να επικοινωνεί κανείς με πνεύματα (channeling), να θεραπεύει, να προβλέπει το μέλλον, άλλες παραφυσικές δυνάμεις - όλα αυτά τα φαινόμενα έχουν αξία και δεν πρέπει να απορριφθούν, αλλά κανένα από αυτά δεν είναι αυτά καθαυτά, ενδεικτικά της πνευματικής αφύπνισης του ατόμου που τα βιώνει. Μπορούν να εμφανιστούν σε ένα πρόσωπο που δεν έχει αφυπνιστεί πνευματικά και μπορούν ή δεν μπορούν να συνοδεύουν την αφυπνισμένη συνειδητότητα.

Κάθε πρωί ξυπνάμε από τον ύπνο και από τα όνειρά μας για να εισέλθουμε στην κατάσταση που ονομάζουμε εγρήγορση. Μια συνεχής ροή σκέψεων, οι περισσότερες από αυτές επαναλαμβανόμενες, χαρακτηρίζουν την κανονική εγρήγορση.

Έτσι, από τι θα ξυπνήσουμε όταν λάβει χώρα η πνευματική αφύπνιση;

Θα ξυπνήσουμε από την ταύτιση με τις σκέψεις μας. Όλοι όσοι δεν είναι ξύπνιοι πνευματικά, είναι απόλυτα ταυτισμένοι και κατευθύνονται από το μυαλό ή τις σκέψεις τους - την αδιάκοπη φωνή μέσα στο κεφάλι τους.

Η σκέψη είναι καταναγκαστική: δεν μπορείτε να την σταματήσετε, ή έτσι φαίνεται. Επίσης, είναι εθιστική: δεν θέλετε καν να σταματήσετε, τουλάχιστον όχι μέχρις ότου ο πόνος που δημιουργείται από τον συνεχή ψυχικό θόρυβο γίνει αφόρητος. Στην μη-αφυπνισμένη κατάσταση δεν χρησιμοποιείτε την σκέψη, αλλά η σκέψη σάς χρησιμοποιεί.

Θα μπορούσε κανείς σχεδόν να πει ότι έχετε υποστεί κατάληψη από τις σκέψεις, οι οποίες αποτελούν τον «συλλογικό προγραμματισμό» του ανθρώπινου μυαλού και είναι κάτι που πηγαίνει πίσω πολλές χιλιάδες χρόνια. Δεν βλέπετε τίποτα όπως ακριβώς είναι αλλά παραμορφωμένο από νοητικές ταμπέλες, έννοιες, κριτικές, αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις και αντιδραστικά μοτίβα. Η αίσθηση που έχετε για την  ταυτότητά σας, τον εαυτό σας, ανάγεται σε μια ιστορία που συνεχίζετε να λέτε μέσα στο κεφάλι σας: «Εγώ και η ιστορία μου». Αυτή είναι η ζωή στην μη-αφυπνισμένη κατάσταση. Και όταν η ζωή σας μειώνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορείτε να είστε ευχαριστημένοι για πολύ, γιατί δεν είστε ο εαυτός σας.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι όταν ξυπνάτε πνευματικά δεν σκέφτεστε πια;

Όχι, φυσικά όχι. Στην πραγματικότητα, μπορείτε να χρησιμοποιείτε τις σκέψεις σας πολύ πιο αποτελεσματικά από πρωτύτερα, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει ένα βάθος στην ύπαρξή σας, μια παλλόμενη, ζωντανή ακινησία που είναι πολύ ευρύτερη από την σκέψη. Είναι η ίδια η συνειδητότητα, και το μυαλό ή η σκέψη είναι μόνο μια μικρή όψη της. Για πολλούς ανθρώπους η πρώτη ένδειξη μιας πνευματικής αφύπνισης είναι ότι ξαφνικά αναγνωρίζουν τις σκέψεις τους. Γίνονται μάρτυρες των σκέψεών τους, να το πω έτσι. Δεν είναι πια απόλυτα ταυτισμένοι με το μυαλό τους κι έτσι αρχίζουν να αισθάνονται ότι υπάρχει ένα βάθος που δεν είχαν γνωρίσει ποτέ πριν.

Μετάφραση: Αγγελική Τ. Νατσούλη         πηγή   ANGEL'S